IBPBI/1/415-1282/10/ZK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 14 grudnia 2010 r. (data wpływu do tut. Biura 17 grudnia 2010 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu opodatkowania przychodu ze sprzedaży wskazanych we wniosku składników majątku - jest prawidłowe.

W dniu 17 grudnia 2010 r. do tut. Biura wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, w zakresie sposobu opodatkowania przychodu ze sprzedaży wskazanych we wniosku składników majątku.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą. W dniu 15 maja 1995 r. na podstawie aktu notarialnego nabył od osoby fizycznej część nieruchomości oraz w dniu 5 października 2001 r. drugą część. Nieruchomość stanowiła rolę i teren zabudowany o obszarze 0,4923 ha i składała się z dwóch działek. Na działce Nr 119/8 znajdowała się stara stacja paliw. Natomiast na działce Nr 121/4 znajdował się zespół budynków i budowli, tj. budynek mieszkalno-usługowy (część mieszkalna o powierzchni 94 m#61447; oraz usługowa 40,5 m#61447;), budynek warsztatowy, garaże oraz stodoła. Wszystkie budynki oprócz stodoły i budynku mieszkalno-usługowego Wnioskodawca wprowadził do ewidencji środków trwałych i amortyzował. W budynkach tych wykonał drobne remonty, nie przekraczające 30% wartości początkowej tych obiektów.

W 2002 r. na części gruntu zakupionej nieruchomości (działka Nr 121/4) wybudował nowy pawilon kasowo-handlowy stacji paliw, wykonał drogi dojazdowe oraz zbudował wiatę nad dystrybutorem LPG. Po zakończeniu inwestycji budynek oraz wiata zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych. Starą stację paliw wycofał z działalności gospodarczej w 2003 r., a garaże w 2006 r.

Obecnie zamierza sprzedać całą nieruchomość.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy sprzedaż lokalu (winno być budynku) mieszkalno-usługowego wykorzystywanego na cele działalności gospodarczej będzie stanowić przychód z działalności gospodarczej.

Czy sprzedaż nowego pawilonu kasowo-handlowego stacji paliw, wiaty, budynku warsztatowego, garaży oraz gruntu, z którym te obiekty są związane, wykorzystywanego na cele działalności gospodarczej będzie stanowić przychód z działalności gospodarczej.

Czy sprzedaż starej stacji paliw, wycofanej z działalności gospodarczej w 2003 r. oraz gruntu z nią związanego będzie zwolniona z opodatkowania podatkiem dochodowym.

Czy sprzedaż stodoły oraz pozostałego gruntu nie wprowadzonego do ewidencji środków trwałych będzie traktowana jako źródło przychodów wymienione w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zdaniem Wnioskodawcy, przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, definiuje jako odrębne źródło przychodów odpłatne zbycie:

Ustawodawca zastrzegł jednak, że tego szczególnego sposobu opodatkowania nie stosuje się do odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1 u.p.d.o.f., z zastrzeżeniem art. 10 ust. 3 ww. ustawy, nawet jeżeli przed zbyciem zostały wycofane z działalności gospodarczej, a między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia, nie upłynęło 6 lat.

Do przychodów, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy, nie zalicza się, stosownie do treści art. 14 ust. 2c ww. ustawy, przychodów z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej: budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie. Przepis art. 30e stosuje się odpowiednio.

Z przepisów tych wynika, iż przychody z odpłatnego zbycia składników majątku wykorzystywanych w działalności gospodarczej (z wyjątkiem nieruchomości mieszkalnych wymienionych w art. 14 ust. 2c ww. ustawy), stanowią przychód z działalności gospodarczej.

Istotne jest zatem, czy sprzedany budynek stanowił budynek mieszkalny, czy też niemieszkalny. Jak wynika z pkt 2 objaśnień wstępnych Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych, stanowiącej załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) (Dz. U. Nr 112, poz. 1316 z późn. zm.) budynki mieszkalne są to obiekty budowlane, których co najmniej połowa całkowitej powierzchni użytkowej jest wykorzystywana do celów mieszkalnych. W przypadkach, gdy mniej niż połowa całkowitej powierzchni użytkowej wykorzystywana jest na cele mieszkalne, budynek taki klasyfikowany jest jako niemieszkalny, zgodnie z jego przeznaczeniem. W związku z tym, iż ponad połowa całkowitej powierzchni budynku mieszkalno-usługowego stanowi część mieszkalną, zatem zdaniem Wnioskodawcy, w świetle ww. przepisów należy go zakwalifikować jako budynek mieszkalny, wobec czego znajduje w sprawie zastosowanie art. 14 ust. 2c ustawy podatku dochodowym od osób fizycznych. Ponadto, biorąc pod uwagę, iż od momentu nabycia przedmiotowego budynku minęło 5 lat przychód podatkowy nie powstaje.

Również sprzedaż starej stacji paliw, wycofanej z działalności gospodarczej w 2003 r. oraz gruntu z nią związanego, z uwagi na to, iż upłynęło już 6 lat od wycofania nie powoduje powstania przychodu podatkowego.

Ponadto zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku sprzedaży stodoły oraz pozostałego gruntu nie wprowadzonego do ewidencji środków trwałych, zastosowanie ma art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i ta sprzedaż również z uwagi na upływ 5-letniego okresu nie powoduje przychodu podatkowego. Jedynie - mając na względzie powołane wyżej przepisy - sprzedaż nowego pawilonu kasowo-handlowego stacji paliw, wiaty, budynku warsztatowego oraz gruntu, z którym te obiekty są związane, wykorzystywanego na cele działalności gospodarczej będzie stanowić przychód z działalności gospodarczej. Również sprzedaż garaży wycofanych z działalności gospodarczej w 2006 r. będzie stanowić przychód z działalności gospodarczej, z uwagi na to, iż między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym zostały wycofane z działalności i dniem ich przewidywanego odpłatnego zbycia, nie upłynęło 6 lat.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.), źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

W myśl art. 10 ust. 2 pkt 3 ww. ustawy, przepisów ust. 1 pkt 8 nie stosuje się do odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, z zastrzeżeniem ust. 3, nawet jeżeli przed zbyciem zostały wycofane z działalności gospodarczej, a między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia, nie upłynęło 6 lat.

Jednak w myśl art. 10 ust. 3 ww. aktu prawnego, przepisy ust. 1 pkt 8 mają zastosowanie do odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie.

Z powyższego wynika zatem, że aby przychód uzyskany ze sprzedaży nieruchomości mógł zostać zaliczony do źródła przychodów, określonego wyżej wskazanym przepisem art. 10 ust. 1 pkt 8 cyt. ustawy, spełnione winny zostać co najmniej dwie podstawowe przesłanki:

* nieruchomość nie może być przedmiotem odpłatnego zbycia w wykonywaniu działalności gospodarczej,

* nieruchomość nie może być nieruchomością niemieszkalną wykorzystywaną w tej działalności.

Odrębnym źródłem przychodów jest, wskazana w art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy, pozarolnicza działalność gospodarcza.

W świetle art. 14 ust. 1 ww. ustawy, za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.

Przepis art. 14 ust. 2 pkt 1 powyższej ustawy stanowi, iż przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej składników majątku będących:

Zgodnie z art. 14 ust. 2c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, do przychodów, o których mowa w ust. 2 pkt 1, nie zalicza się przychodów z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie. Przepis art. 30e stosuje się odpowiednio.

Z treści przytoczonych przepisów wynika, że przychodami z działalności gospodarczej są zarówno przychody z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą składników majątku używanych aktualnie w działalności, jak i przychody uzyskane ze sprzedaży tych składników majątku, które zostały z działalności gospodarczej z różnych względów wycofane. Jeżeli jednak między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia upłynęło 6 lat, to przychód ze sprzedaży tych składników majątku nie stanowi przychodu z działalności gospodarczej.

Powołane przepisy ustawy podatkowej nie regulują wprost zasad opodatkowania przychodu ze sprzedaży składników majątku nie spełniających kryteriów wymienionych w art. 14 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy, dlatego też dokonując wykładni przepisów ustawy w tym zakresie należy mieć na względzie, iż zasadą jest, że przychód z działalności gospodarczej stanowi każda kwota należna podatnikowi związana w jakikolwiek sposób z prowadzoną działalnością gospodarczą. Przepis art. 14 ww. ustawy nie wymienia szczegółowo wszystkich przychodów z tego źródła, zaś w art. 14 ust. 2 pkt 1 cyt. ustawy wymienione zostały tylko niektóre rodzaje przychodów zaliczanych do przychodów z działalności gospodarczej. Z tego względu, sprzedaż każdego innego składnika, wykorzystywanego w określonym przedziale czasowym w działalności gospodarczej, stanowi przychód z tytułu działalności gospodarczej na podstawie ogólnej zasady wyrażonej w art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (z wyjątkiem nieruchomości mieszkalnych).

W świetle cytowanych powyżej przepisów zauważyć należy, iż przychody z odpłatnego zbycia składników majątku wykorzystywanych w prowadzonej działalności gospodarczej (z wyjątkiem nieruchomości mieszkalnych wymienionych w art. 14 ust. 2c ww. ustawy), stanowią przychód z działalności gospodarczej.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca w dniu 15 maja 1995 r. oraz w dniu 5 października 2001 r. nabył nieruchomość gruntową składająca się z dwóch działek (Dgr. 119/8 i 121/4). Na działce Nr 119/8 znajdowała się stara stacja paliw, a na działce Nr 121/4 znajdował się zespół budynków i budowli, tj. budynek mieszkalno-usługowy (część mieszkalna o powierzchni 94 m#61447; oraz usługowa 40,5 m#61447;), budynek warsztatowy, garaże oraz stodoła. Wszystkie budynki oprócz stodoły i budynku mieszkalno-usługowego Wnioskodawca wprowadził do ewidencji środków trwałych i amortyzował.

W 2002 r. na działce Nr 121/4 wybudował nowy pawilon kasowo-handlowy stacji paliw, wykonał drogi dojazdowe oraz zbudował wiatę nad dystrybutorem LPG. Po zakończeniu inwestycji budynek oraz wiata zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych. Natomiast starą stację paliw wycofał z działalności gospodarczej w 2003 r., a garaże w 2006 r. Obecnie Wnioskodawca zamierza sprzedać całą nieruchomość.

Mając powyższe na względzie, stwierdzić należy, iż przychód uzyskany z odpłatnego zbycia składników majątku wykorzystywanych w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej, (z wyjątkiem nieruchomości mieszkalnych), stanowić będzie przychód ze źródła przychodów określonego w art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy, tj. pozarolniczej działalności gospodarczej. Zauważyć przy tym należy, iż przychodem z działalności gospodarczej będzie również przychód ze sprzedaży gruntu, na którym znajdują się ww. składniki majątku. Skoro zatem na gruncie przedmiotowej sprawy budynek nowego pawilonu kasowo-handlowego stacji paliw, wiata, budynek warsztatowy oraz garaże stanowiły środki trwałe w działalności gospodarczej Wnioskodawcy, a zatem były wykorzystywane w prowadzonej działalności gospodarczej, to przychód (dochód) z ich sprzedaży będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych jako dochód z tego źródła przychodów. Przy czym, w odniesieniu do garaży, które zostały w 2006 r. wycofane z działalności gospodarczej, zauważyć należy, iż ich odpłatne zbycie będzie generować przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej jedynie w sytuacji gdy nastąpi przed upływem 6 lat od końca miesiąca, w którym zostały z działalności gospodarczej wycofane i o ile wycofanie to było prawnie skuteczne.

W przypadku składników majątku Wnioskodawcy, które stanowiły "starą stację" paliw stwierdzić należy, iż jeżeli została ona skutecznie wycofana z działalności gospodarczej w 2003 r., to jej sprzedaż wraz z gruntem, na którym się znajduje, nie będzie generować przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, z uwagi na upływ czasu (ponad 6 lat) od jej wycofania z tej działalności do dnia przewidywanej sprzedaży.

Natomiast przychód ze zbycia stodoły, jeżeli w istocie nie była ona nigdy wykorzystywana przez Wnioskodawcę w prowadzonej działalności gospodarczej oraz gruntu, na którym się znajduje, stanowić będzie przychód ze źródła przychodów określonego w art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy. Przy czym, z uwagi na upływ czasu jaki upłynął od nabycia ww. składników majątku, przychód z ich sprzedaży nie będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Odnośnie budynku mieszkalno-usługowego, stwierdzić należy, iż jeżeli w istocie budynek ten w świetle odrębnych przepisów, które nie mogą być przedmiotem interpretacji indywidualnej, należy zaliczyć do budynków mieszkalnych, to przychód z jego sprzedaży oraz sprzedaży przypadającej na niego gruntu, należy zaliczyć do źródła przychodów określonego w art. 10 ust. 1 pkt 8 cyt. ustawy. Zatem z uwagi na upływ czasu jaki minął od nabycia tych składników majątku, przychód z ich sprzedaży nie będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu, ul. Kośnego 70, 45-372 Opole, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, 43-300 Bielsko-Biała, ul. Traugutta 2a.