IBPBI/1/415-1247/13/AP

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni, przedstawione we wniosku z 2 grudnia 2013 r. (data wpływu do tut. Biura 13 grudnia 2013 r.), uzupełnionym 4 marca 2014 r., o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, w zakresie możliwości zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych, dochodów uzyskiwanych ze świadczonych usług agroturystycznych - jest nieprawidłowe.

W dniu 13 grudnia 2013 r. do tut. Biura wpłynął ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, m.in. w zakresie możliwości zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych, dochodów uzyskiwanych ze świadczonych usług agroturystycznych. Wniosek powyższy nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z 14 lutego 2014 r. Znak: IBPBI/1/415-1247/13/AP, IBPBI/1/415-1248/13/AP wezwano do jego uzupełnienia, co też nastąpiło 4 marca 2014 r.

We wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Pomiędzy Wnioskodawczynią a jej małżonkiem istnieje ustrój wspólności ustawowej określony w art. 31 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego. Wnioskodawczyni i jej małżonek nie będą wprowadzać innego ustroju majątkowego. Udziały w majątku wspólnym są regulowane zgodnie z art. 43 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, a żaden z małżonków nie żądał i nie będzie żądał ustalenia nierównych udziałów w majątku wspólnym. W skład majątku wspólnego wchodzi gospodarstwo rolne zabudowane budynkiem, w którym znajduje się 8 pokoi, sala konsumpcyjna, kuchnia, kotłownia, pralnia, dwa magazyny, dwie szatnie. Budynek ten położony jest na terenie wiejskim w gospodarstwie rolnym. Do dnia 31 grudnia 2013 r. Wnioskodawczyni zamierzała prowadzić działalność gospodarczą w 6 pokojach, które wynajmuje na potrzeby turystów, natomiast jej małżonek będzie świadczył usługi m.in. w zakresie gastronomii. Od 1 stycznia 2014 r. Wnioskodawczyni zamierzała w dalszym ciągu prowadzić działalność agroturystyczną jednakże ograniczy ją do wynajmowania jedynie 4 pokoi w opisanym wyżej budynku. W pozostałej części budynku działalność gospodarczą będzie prowadził małżonek Wnioskodawczyni.

Wnioskodawczyni i jej małżonek zamierzają podpisać porozumienie, w którym ustalą, że Wnioskodawczyni na potrzeby prowadzonej przez nią działalności agroturystycznej korzystać będzie z 4 pokoi oraz korytarzy, natomiast jej małżonek z pozostałej części budynku. W przedmiotowym porozumieniu strony zamierzają również ustalić sposób ponoszenia kosztów związanych z eksploatacją budynku oraz kosztami mediów. Rozdzielenie kosztów będzie dokonane proporcjonalnie do powierzchni wykorzystywanych do prowadzenia działalności agroturystycznej przez Wnioskodawczynię i powierzchni wykorzystywanej przez jej małżonka. Porozumienie wejdzie w życie w dniu 1 stycznia 2014 r.

W uzupełnieniu wniosku, ujętym w piśmie z 27 lutego 2014 r., wskazano, że:

* pomieszczenia, które Wnioskodawczyni zamierza wynajmować w ramach prowadzonej działalności gospodarczej (agroturystycznej) nie były i nie będą przedmiotem odrębnej własności (nie będą wyodrębnione),

* budynek został określony w pozwoleniu na użytkowanie jako "budynek mieszkalny jednorodzinny z częścią usługową - zagroda agroturystyczna"; wartość początkowa budynku nie była dotychczas ustalona, a ustalona zostanie na zasadach ogólnych,

* budynek nie był amortyzowany w ramach prowadzonej przez Wnioskodawczynię działalności agroturystycznej,

* Wnioskodawczyni będzie wynajmowała 4 pokoje gościnne, a jej mąż będzie wynajmował wszystkie pozostałe pokoje gościnne.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytania:

1. Czy w opisanym zdarzeniu przyszłym wolne od podatku dochodowego będą dochody Wnioskodawczyni uzyskane z tytułu wynajmu osobom przebywającym na wypoczynku czterech pokoi gościnnych w budynku (położonym na terenie wiejskim w gospodarstwie rolnym), stanowiącym wspólność ustawową małżeńską.

2. Czy dla zwolnienia z podatku dochodowego od 1 stycznia 2014 r., o którym mowa w art. 23 ust. 1 pkt 43 (winno być art. 21 ust. 1 pkt 43) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, konieczne będzie podpisanie umowy najmu lub dzierżawy pomiędzy Wnioskodawczynią a jej małżonkiem dotyczącej czterech pokoi, czy wystarczy podpisanie porozumienia dotyczącego sposobu korzystania z nieruchomości wspólnej.

(pytania oznaczone we wniosku Nr 1 i 2)

Ad.1.

Zdaniem Wnioskodawczyni, wolne od podatku będą jej dochody uzyskiwane z tytuły wynajmu czterech pokoi gościnnych w budynku stanowiącym wspólność ustawową małżeńską. Warunkiem takiego zwolnienia będzie faktyczne korzystanie przez podatnika jedynie z czterech pokoi. Zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 43 (winno być art. 21 ust. 1 pkt 43) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, warunkiem zwolnienia dochodu z podatku jest jego uzyskiwane z tytułu wynajmu pokoi gościnnych, w budynkach mieszkalnych położonych na terenach wiejskich w gospodarstwie rolnym, osobom przebywającym na wypoczynku jeżeli liczba wynajmowanych pokoi nie przekracza 5. Hipoteza tej normy prawnej nie odnosi się do wielkości udziału we wspólności majątkowej, a do faktu wynajmowania nie więcej niż pięciu pokoi. Tym samym miarodajnym dla zwolnienia od podatku dochodowego będzie liczba faktycznie wynajmowanych przez Wnioskodawczynię pokoi na rzecz osób przebywających na wypoczynku, a nie wysokość jej udziału we wspólnym prawie.

Ad. 2.

Zdaniem Wnioskodawczyni, dla zwolnienia, o którym mowa w art. 23 ust. 1 pkt 43 (winno być art. 21 ust. 1 pkt 43) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie będzie konieczne podpisywanie umów najmu lub dzierżawy pomiędzy małżonkami albowiem wystarczy jedynie porozumienie dotyczące sposobu korzystania z nieruchomości wspólnej.

Zdaniem Wnioskodawczyni, podpisywanie umowy najmu lub dzierżawy miedzy małżonkami byłoby niezgodnie z istotą ustawowej wspólności majątkowej istniejącej miedzy małżonkami. Skoro bowiem oboje małżonkowie są właścicielami rzeczy wchodzących w skład majątku wspólnego to tym samym nie mogą być najemcami tych rzeczy. Fikcją byłyby także ewentualne przesunięcia finansowe między małżonkami dokonywane z tytułu umowy najmu lub dzierżawy (np. zapłata czynszu) albowiem kwota wpłacona z majątku wspólnego małżonków jako zapłata np. czynszu trafiłaby następnie również do majątku wspólnego - w oparciu o art. 31 § 2 pkt 2 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego; tym samym taka konstrukcja prawna doprowadziłaby do absurdu. Zdaniem Wnioskodawczyni, konieczne jest podpisanie porozumienia dotyczącego sposobu korzystania z rzeczy wspólnej albowiem dzięki niemu małżonkowie szczegółowo określą swoje prawa i obowiązki dotyczące określonych części majątku wspólnego. Dodatkowo sporządzenie takiego dokumentu będzie umożliwiało weryfikację poczynionych założeń z ich faktyczną realizacją, której ustalenie jest niezbędne do zastosowania zwolnienia, o którym mowa w art. 23 ust. 1 pkt 43 (winno być art. 21 ust. 1 pkt 43) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Nadto dokument taki będzie korelował z art. 36 § 3 zdanie pierwsze Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego albowiem strony ustalą sposób zarządu przedmiotami majątkowymi służącymi do prowadzenia działalności zarobkowej.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego, stwierdzam co następuje:

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), przepisów ustawy nie stosuje się do przychodów z działalności rolniczej, z wyjątkiem przychodów z działów specjalnych produkcji rolnej.

Jednocześnie w art. 2 ust. 2 ww. ustawy określono, że działalnością rolniczą, w rozumieniu ust. 1 pkt 1, jest działalność polegająca na wytwarzaniu produktów roślinnych lub zwierzęcych w stanie nieprzetworzonym (naturalnym) z własnych upraw albo hodowli lub chowu, w tym również produkcja materiału siewnego, szkółkarskiego, hodowlanego oraz reprodukcyjnego, produkcja warzywnicza gruntowa, szklarniowa i pod folią, produkcja roślin ozdobnych, grzybów uprawnych i sadownicza, hodowla i produkcja materiału zarodowego zwierząt, ptactwa i owadów użytkowych, produkcja zwierzęca typu przemysłowo-fermowego oraz hodowla ryb, a także działalność, w której minimalne okresy przetrzymywania zakupionych zwierząt i roślin, w trakcie których następuje ich biologiczny wzrost, wynoszą co najmniej:

- licząc od dnia nabycia.

Natomiast agroturystyka w znaczeniu językowym oznacza prowadzenie działalności turystycznej przez gospodarstwa rolne zapewniające noclegi, często wraz z usługami gastronomicznymi. Działalności w zakresie agroturystyki nie można zakwalifikować jako działalności rolniczej, a zatem do dochodów z tej działalności mają zastosowanie przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Podstawową zasadą podatku dochodowego od osób fizycznych jest zasada powszechności opodatkowania, której wyrazem jest treść art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W myśl tego przepisu, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c ustawy oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 43 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolne od podatku dochodowego są dochody uzyskane z tytułu wynajmu pokoi gościnnych, w budynkach mieszkalnych położonych na terenach wiejskich w gospodarstwie rolnym, osobom przebywającym na wypoczynku oraz dochody uzyskane z tytułu wyżywienia tych osób, jeżeli liczba wynajmowanych pokoi nie przekracza 5.

Z przytoczonych wyżej przepisów wynika, że podatnik uzyskujący dochody z tytułu wynajmu pokoi gościnnych skorzysta z przedmiotowego zwolnienia, jeżeli łącznie spełnione będą następujące warunki:

* najem musi dotyczyć pokoi gościnnych znajdujących się w budynkach mieszkalnych,

* budynki, w których pokoje przeznaczone są na wynajem, położone powinny być na terenie wiejskim w gospodarstwie rolnym,

* przedmiotem usług musi być najem pokoi gościnnych wyłącznie osobom przebywającym na wypoczynku,

* liczba wynajmowanych pokoi nie może przekroczyć 5.

Z przedstawionego we wniosku oraz jego uzupełnieniu opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawczyni wraz z małżonkiem na prawach ustawowej wspólności majątkowej są właścicielami budynku mieszkalnego, położonego na terenie wiejskim w gospodarstwie rolnym. W budynku tym znajduje się 8 pokoi, sala konsumpcyjna, kuchnia, kotłownia, pralnia, dwa magazyny, dwie szatnie. Budynek ten wykorzystywany jest w prowadzonej odrębnie przez Wnioskodawczynię i jej męża działalności gospodarczej. Do dnia 31 grudnia 2013 r. Wnioskodawczyni zamierzała prowadzić działalność gospodarczą (agroturystykę) w 6 pokojach, które wynajmowała na potrzeby turystów. Natomiast od 1 stycznia 2014 r. Wnioskodawczyni zamierzała w dalszym ciągu prowadzić działalność agroturystyczną jednakże ograniczyć ją do wynajmowania jedynie 4 pokoi znajdujących się w ww. budynku. Mąż Wnioskodawczyni miał wynajmować pozostałe pokoje gościnne w ramach prowadzonej przez niego odrębnie działalności gospodarczej. Wnioskodawczyni i jej małżonek zamierzają podpisać porozumienie, w którym ustalą, że Wnioskodawczyni na potrzeby prowadzonej przez nią działalności agroturystycznej korzystać będzie z 4 pokoi oraz korytarzy, natomiast jej małżonek z pozostałej części budynku.

Mając na uwadze uwarunkowania wynikające z art. 21 ust. 1 pkt 43 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazać należy, że w przypadku małżonków, którzy na prawach ustawowej wspólności majątkowej są współwłaścicielami budynku mieszkalnego, znajdującego się w gospodarstwie rolnym położonym na terenach wiejskich, zwolnienie wymienione w tym przepisie znajdzie zastosowanie tylko wtedy, gdy łączna liczba pokoi wynajmowanych przez oboje małżonków w tym budynku mieszkalnym nie przekracza pięciu.

W przedmiotowej sprawie taka przesłanka nie zachodzi, bowiem - jak wskazano we wniosku - łącznie wynajmowanych będzie 8 pokoi. Nie zostanie więc spełniony jeden z warunków określonych w analizowanym przepisie.

Bez znaczenia przy tym pozostaje fakt, że małżonkowie zamierzają zawrzeć między sobą porozumienie, w którym ustalą jaka liczba pokoi będzie wynajmowana przez każdego z nich, bowiem łącznie nadal będą wynajmować 8 pokoi. Zatem, na możliwość skorzystania ze zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 43 ww. ustawy nie będą miały wpływu zawierane przez małżonków umowy cywilnoprawne, czy też porozumienia, o których mowa w pytaniu Nr 2 i dot. tego pytania stanowisku Wnioskodawcy w sprawie.

W związku z powyższym, przychody osiągane przez Wnioskodawczynię z wynajmu pokoi, o których mowa we wniosku, nie będą korzystały ze zwolnienia określonego w art. 21 ust. 1 pkt 43 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z uwagi na powyższe stanowisko Wnioskodawczyni uznano za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Nadmienić należy, iż w pozostałym zakresie będącym przedmiotem wniosku ORD-IN, tj. w zakresie pytania oznaczonego we wniosku Nr 3, wydane zostanie odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.