IBPBI/1/415-1232/10/ZK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 24 listopada 2010 r. (data wpływu do tut. Biura 6 grudnia 2010 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej w formie spółki cywilnej pozarolniczej działalności gospodarczej, wydatków z tytułu czynszu najmu wskazanej we wniosku nieruchomości (pytanie oznaczone we wniosku nr 2) - jest prawidłowe.

W dniu 6 grudnia 2010 r. do tut. Biura wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, m.in. w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej w formie spółki cywilnej pozarolniczej działalności gospodarczej, wydatków z tytułu czynszu najmu wskazanej we wniosku nieruchomości.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wspólnicy spółki cywilnej zamierzają utworzyć spółkę jawną, której celem działalności gospodarczej będzie wynajmowanie powierzchni użytkowej. W tym celu planują, po jej utworzeniu, przenieść aportem ze spółki cywilnej do spółki jawnej nieruchomość, która obecnie jest majątkiem trwałym spółki cywilnej. Nieruchomość ta jest amortyzowana w spółce cywilnej. Po dokonaniu aportu spółka cywilna zaprzestanie amortyzacji nieruchomości. Spółka jawna, której majątkiem będzie ww. nieruchomość będzie ją wynajmować spółce cywilnej oraz innym podmiotom, które obecnie prowadzą w niej działalność gospodarczą. Wspólnikami spółki cywilnej i jawnej będą te same osoby fizyczne.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy dla wspólników spółki cywilnej kosztem będzie wynajęcie od spółki jawnej nieruchomości na cele działalności pomimo tego, że wspólnikami są te same osoby.

(pytanie oznaczone we wniosku nr 2)

Zdaniem Wnioskodawcy, przez umowę najmu wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nie oznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz, o czym stanowi art. 659 § 1 Kodeksu cywilnego. Strony umowy określają w niej wysokość czynszu, który stanowi uszczuplenie majątkowe najemcy, a tym samym generuje koszt w rozumieniu podatkowym. Z drugiej strony u wspólników spółki jawnej powstanie przychód z tytułu wynajęcia nieruchomości. Wspólnicy spółki cywilnej będą mogli zaliczyć w koszty, koszt wynajęcia powierzchni biurowej od spółki jawnej, pomimo, że jej wspólnikami są te same osoby. Spółka cywilna zgodnie z Kodeksem Cywilnym nie posiada osobowości prawnej i wszelkie umowy nie zawiera spółka, tylko jej wspólnicy. Natomiast spółka jawna posiada osobowość prawną i podmiotem praw i obowiązków jest spółka, a nie jej wspólnicy. W danej sytuacji przy zawarciu umowy najmu spółkę cywilną będą reprezentować inni wspólnicy niż spółkę jawną. Podatnikami podatku dochodowego są w przypadku obu spółek wspólnicy jako osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, jednak nie dochodzi w tej sytuacji do wynajęcia nieruchomości samemu sobie. Podmiotami transakcji są wspólnicy spółki cywilnej oraz spółka jawna.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 tej ustawy.

Aby zatem wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodu winien, w myśl powołanego przepisu, spełniać łącznie następujące warunki:

* pozostawać w związku przyczynowym z przychodem lub ze źródłem przychodu i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,

* nie znajdować się na liście wydatków nieuznanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

* być właściwie udokumentowany.

Generalnie przyjmuje się, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie poniesione, racjonalnie uzasadnione wydatki, poza enumeratywnie wskazanymi w ustawie, związane z prowadzoną działalnością gospodarczą. Mogą to być więc koszty bezpośrednio lub pośrednio związane z uzyskiwanymi przychodami lub zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła przychodu.

Należy przy tym podkreślić, iż obowiązek jednoznacznego wykazania związku przyczynowo-skutkowego pomiędzy poniesionym wydatkiem, a przychodem uzyskanym z działalności, zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła tego przychodu każdorazowo spoczywa na podatniku.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ww. ustawy, przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa w udziale w zysku (udziału) oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe.

Stosownie do treści art. 8 ust. 2 ww. ustawy, zasady wyrażone w ust. 1 stosuje się odpowiednio do:

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, iż wspólnicy Spółki cywilnej zamierzają utworzyć Spółkę jawną, której celem działalności gospodarczej będzie wynajmowanie powierzchni użytkowej. W tym celu planują, po jej utworzeniu, przenieść aportem ze Spółki cywilnej do Spółki jawnej nieruchomość, która obecnie jest majątkiem trwałym Spółki cywilnej (w istocie wspólników tej Spółki). Spółka jawna, której majątkiem będzie ww. nieruchomość będzie ją wynajmować Spółce cywilnej (wspólnikom tej Spółki) oraz innym podmiotom, które obecnie prowadzą w niej działalność gospodarczą. Wspólnikami Spółki cywilnej i jawnej będą te same osoby fizyczne.

Zauważyć zatem należy, iż wskazana we wniosku umowa najmu nieruchomości, zostanie zawarta pomiędzy dwoma odrębnymi uczestnikami obrotu gospodarczego, tj. pomiędzy Spółką jawną oraz wspólnikami Spółki cywilnej. Spółka jawna jest osobową spółką prawa handlowego, która zgodnie z art. 8 § 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (Dz. U. Nr 94, poz. 1037 z późn. zm.), posiada odrębny majątek. W myśl bowiem tego przepisu Spółka osobowa może we własnym imieniu nabywać prawa, w tym własność nieruchomości i inne prawa rzeczowe, zaciągać zobowiązania, pozywać i być pozywana. Natomiast zgodnie z art. 860 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.), przez umowę spółki wspólnicy zobowiązują się dążyć do osiągnięcia wspólnego celu gospodarczego przez działanie w sposób oznaczony, w szczególności przez wniesienie wkładów. Spółka cywilna nie stanowi samodzielnego podmiotu prawa; podmiotami prawa pozostają wspólnicy spółki cywilnej. W związku z tym spółka cywilna nie ma własnego mienia - nabywane prawa i zaciągane zobowiązania wchodzą do majątku wspólnego wspólników tej Spółki, stanowiącego ich współwłasność łączną. Zgodnie z art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (tekst jedn. Dz. U. z 2007 r. Nr 155, poz. 1095 z późn. zm.), za przedsiębiorcę uznaje się nie spółkę cywilną, lecz jej wspólników w zakresie wykonywanej przez nich działalności gospodarczej. Spółka cywilna nie ma wprawdzie osobowości prawnej, ale może "nabywać" prawa, które na zasadzie współwłasności łącznej należą wówczas do wszystkich wspólników.

Z uwagi na powyższe wydatki ponoszone przez wspólników Spółki cywilnej, tytułem wynajmu od Spółki jawnej wskazanej we wniosku nieruchomości, będą mogły stanowić koszty uzyskania przychodów Spółki cywilnej, a tym samym jej wspólników, proporcjonalnie do ich udziału w zyskach spółki, stosownie do treści cyt. powyżej art. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Mając powyższe na względzie, stwierdzić zatem należy, iż wydatki z tytułu czynszu uiszczanego przez wspólników Spółki cywilnej na rzecz Spółki jawnej (nawet w sytuacji, gdy wspólnikami tych Spółek są te same osoby fizyczne), jako nie wymienione w art. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, będą mogły stanowić koszt uzyskania przychodów prowadzonej w formie Spółki cywilnej pozarolniczej działalności gospodarczej, o ile wydatki te ponoszone będą w celu uzyskania przychodów, bądź zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów oraz pod warunkiem ich należytego udokumentowania.

Ww. czynsz, będzie przy tym stanowił przychód dla Spółki jawnej.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Nadmieniać należy, iż w zakresie skutków podatkowych wniesienia nieruchomości stanowiącej środek trwały w prowadzonej w formie Spółki cywilnej pozarolniczej działalności gospodarczej, do Spółki jawnej, wydane zostanie odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu, ul. Kośnego 70, 45-372 Opole, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, 43-300 Bielsko-Biała, ul. Traugutta 2a.