IBPBI/1/415-1208/11/BK

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 24 lutego 2012 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPBI/1/415-1208/11/BK

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczy przedstawione we wniosku z dnia 22 listopada 2011 r. (data wpływu do tut. Biura 28 listopada 2011 r.), uzupełnionym w dniach 3 i 15 lutego 2012 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej opłat za prowadzenie rachunku bankowego - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28 listopada 2011 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej opłat za prowadzenie rachunku bankowego. Wniosek powyższy nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z dnia 26 stycznia 2012 r. Znak: IBPBI/1/415-1208/11/BK, wezwano do jego uzupełnienia, co też nastąpiło w dniach 3 i 15 lutego 2012 r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawczyni prowadzi jednoosobowo działalność gospodarczą. Zamierza zmienić obecnie posiadany firmowy rachunek bankowy na rachunek konto. W ramach rachunku otrzyma możliwość składania dyspozycji drogą internetową, telefoniczną i w oddziale banku do wszystkich dopuszczonych regulaminem transakcji. Rachunek ten oferuje możliwość

dokonywania przelewów internetowych oraz wydanie i użytkowanie karty płatniczej bez dodatkowych opłat. Wraz z rachunkiem Wnioskodawczyni otrzyma również pakiet darmowych ubezpieczeń w towarzystwie ubezpieczeniowym.

W uzupełnieniu wniosku, ujętym w piśmie z dnia 9 lutego 2012 r., wskazano, w szczególności iż:

* płatność za prowadzenie rachunku wyrażona jest w jednej kwocie, nie jest dzielona na żadne części,

* ubezpieczenie związane z rachunkiem to Grupowe Ubezpieczenie na Życie z Ubezpieczeniowym Funduszem Kapitałowym ze składką regularną. Celem jego jest, jak informuje towarzystwo ubezpieczeniowe - ochrona ubezpieczeniowa na życie.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy koszty prowadzenia ww. rachunku można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej przez Wnioskodawczynię działalności gospodarczej.

Zdaniem Wnioskodawczyni, stosownie do treści art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, kosztami uzyskania przychodu są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w przepisie art. 23 ww. ustawy.

Pojęcie kosztów uzyskania przychodu nie jest równoznaczne z wydatkami w sensie ekonomicznym. Swoim zakresem obejmuje zarówno wszelkie, faktycznie poniesione wydatki w celu osiągnięcia przychodów, również straty, składki, odpisy, rezerwy i inne wartości. Ww. ustawa wprowadza zasadę specyfiki przychodów i związaną z nią specyfikację kosztów uzyskania przychodów, gdzie kosztem uzyskania przychodu jest każdy wydatek, poniesiony w celu osiągnięcia przychodu z danego źródła. Wydatki poniesione przez osobę fizyczną prowadzącą jednoosobowo działalność gospodarczą mogą zatem zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, jeżeli są łącznie spełnione dwa warunki:

1.

między wydatkiem a osiągnięciem przychodu istnieje związek przyczynowo-skutkowy (bezpośredni lub pośredni),

2.

wydatek nie jest wymieniony w katalogu określonym w art. 23 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zawierającym wydatki, które nie stanowią kosztów uzyskania przychodów.

Zgodnie z brzmieniem przepisu art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. z 2007 r. Nr 155, poz. 1095 z późn. zm.), dokonywanie lub przyjmowanie płatności związanych z wykonywaną działalnością gospodarczą następuje za pośrednictwem rachunku bankowego przedsiębiorcy w każdym przypadku, gdy stroną transakcji, z której wynika płatność jest inny przedsiębiorca. Również w przepisie art. 61 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.), ustawodawca nadkłada na podatników prowadzących działalność gospodarczą i zobowiązanych do prowadzenia księgi rachunkowej lub podatkowej księgi przychodów i rozchodów, obowiązek zapłaty podatku w formie polecenia przelewu.

Założenie rachunku bankowego konieczne jest również ze względu na obowiązek bezgotówkowego przekazania składek na ZUS przez większość płatników.

W związku z powyższym, w opinii Wnioskodawczyni, w świetle opisanego zdarzenia przyszłego, wydatki związane z założeniem i prowadzeniem rachunku bankowego stanowią tzw. pośrednie koszty uzyskania przychodów.

Jak wskazuje Wnioskodawczyni powodem zwrócenia się o interpretację była rozbieżność interpretacji indywidualnych wydanych przez:

* Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 31 października 2011 r. Znak: IPPB1/415-89/11-7/MD,

* Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 19 października 2010 r. Znak: IBPBI/1/415-724/10/AB.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego, stwierdzam co następuje:

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 tej ustawy.

Aby zatem wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodu winien, w myśl powołanego przepisu, spełniać łącznie następujące warunki:

* pozostawać w związku przyczynowym z przychodem lub ze źródłem przychodu i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,

* nie znajdować się na liście wydatków nieuznanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

* być właściwie udokumentowany.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera wykazu wydatków, który przesądzałby o ich zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów, zatem przyjmuje się, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalnie uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów, tak aby to źródło przynosiło przychody także w przyszłości.

W takim ujęciu kosztami tymi będą zarówno wydatki pozostające w bezpośrednim związku z uzyskanymi przychodami, jak i pozostające w związku pośrednim, jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w celu uzyskania przychodów (w tym dla zagwarantowania funkcjonowania źródła przychodów), nawet wówczas gdyby z obiektywnych powodów przychód nie został osiągnięty.

Należy jednak pamiętać o tym, iż wykazanie związku poniesionych kosztów z prowadzoną działalnością gospodarczą oraz okoliczności, że ich poniesienie ma wpływ na wysokość osiąganych przychodów (lub na zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodów) obciąża podatnika.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (tekst jedn. Dz. U. z 2007 r. Nr 155, poz. 1095 z późn. zm.), dokonywanie lub przyjmowanie płatności związanych z wykonywaną działalnością gospodarczą następuje za pośrednictwem rachunku bankowego przedsiębiorcy w każdym przypadku, gdy:

1.

stroną transakcji, z której wynika płatność, jest inny przedsiębiorca oraz

2.

jednorazowa wartość transakcji, bez względu na liczbę wynikających z niej płatności, przekracza równowartość 15.000 euro przeliczonych na złote według średniego kursu walut obcych ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski ostatniego dnia miesiąca poprzedzającego miesiąc, w którym dokonano transakcji.

Ponadto przepis art. 61 § 1 Ordynacji podatkowej, nakłada na podatników prowadzących działalność gospodarczą i zobowiązanych do prowadzenia ksiąg rachunkowych lub podatkowej księgi przychodów i rozchodów, obowiązek zapłaty podatków w formie polecenia przelewu.

W świetle powyższego, wydatki (opłaty) związane z prowadzeniem rachunku bankowego utrzymywanego na potrzeby prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej mogą być, co do zasady, zaliczone do kosztów uzyskania przychodów tej działalności.

Z opisu zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku oraz jego uzupełnieniu wynika w szczególności, że Wnioskodawczyni prowadzi jednoosobowo działalność gospodarczą. Zamierza zmienić obecnie posiadany firmowy rachunek bankowy na rachunek konto. W ramach rachunku otrzyma możliwość składania dyspozycji drogą internetową, telefoniczną i w oddziale banku do wszystkich dopuszczonych regulaminem transakcji. Rachunek ten oferuje możliwość dokonywania przelewów internetowych oraz wydanie i użytkowanie karty płatniczej bez dodatkowych opłat. Wraz z rachunkiem Wnioskodawczyni otrzyma również pakiet darmowych ubezpieczeń w towarzystwie ubezpieczeniowym. Płatność za prowadzenie rachunku wyrażona jest w jednej kwocie, nie jest dzielona na żadne części. Ubezpieczeniem związanym z ww. rachunkiem jest Grupowe Ubezpieczenie na Życie z Ubezpieczeniowym Funduszem Kapitałowym ze składką regularną. Jak informuje towarzystwo ubezpieczeniowe ww. ubezpieczenie ma na celu ochronę ubezpieczeniową na życie.

Biorąc powyższe pod uwagę, należy stwierdzić, iż w opisanym zdarzeniu przyszłym opłaty za prowadzenie ww. rachunku bankowego, związanego z działalnością gospodarczą są w istocie ukrytą płatnością za pakiet "darmowych" ubezpieczeń, które mają charakter osobisty (tzw. ubezpieczenie na życie) oraz stanowią formę inwestowania w ubezpieczeniowy fundusz inwestycyjny. Stąd też opłaty ponoszone za te usługi, nie są bezpośrednio związane z prowadzeniem rachunku, lecz są również odpłatnością za polisę ubezpieczeniową lub też inwestowanie środków w fundusz inwestycyjny.

Z uwagi na brak określenia opłat za poszczególne produkty bankowe (w tym opłat związanych stricte z prowadzeniem firmowego rachunku bankowego), jedna (łączna) opłata za wszystkie oferowane w ramach pakietu produkty, nie może być uznana za koszt uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej.

W związku z powyższym, stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zauważyć należy, iż wydając niniejsze rozstrzygnięcie nie wzięto pod uwagę powołanych przez Wnioskodawczynię interpretacji indywidualnych, jako wydanych w indywidualnych sprawach podmiotów, które o ich wydanie wystąpiły, w związku z czym nie są one wiążące w sprawie będącej przedmiotem ww. wniosku z dnia 22 listopada 2011 r. Jednocześnie nadmienić należy, iż w związku z istnieniem rozbieżnych interpretacji wydanych w tożsamym, bądź zbliżonym stanie faktycznym, podjęto niezwłocznie przewidziane w takich sytuacjach procedury w celu usunięcia istniejących rozbieżności we wskazanych przez Wnioskodawczynię interpretacjach.

Do wniosku dołączono dokument źródłowy. Należy jednak zauważyć, że wydając interpretację w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej, Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów nie przeprowadza postępowania dowodowego, w związku z czym nie jest obowiązany, ani uprawniony do jego oceny; jest związany wyłącznie opisem stanu faktycznego przedstawionym przez wnioskodawcę i jego stanowiskiem.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31 - 511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl