IBPBI/1/415-1195/11/AP

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 21 listopada 2011 r. (data wpływu do tut. Biura 22 listopada 2011 r.), uzupełnionym w dniu 30 stycznia 2012 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej w formie spółki cywilnej pozarolniczej działalności gospodarczej odsetek od kredytu zaciągniętego na nabycie lokalu użytkowego, wykorzystywanego w tej działalności - jest prawidłowe.

W dniu 22 listopada 2011 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych m.in. w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej w formie spółki cywilnej pozarolniczej działalności gospodarczej odsetek od kredytu zaciągniętego na nabycie lokalu użytkowego, wykorzystywanego w tej działalności, dlatego też pismem z dnia 19 stycznia 2012 r. Znak: IBPBI/1/415-1195/11/AP, IBPBI/1/415-1196/11/AP, IBPBI/1/415-1197/11/AP, IBPBI/1/415-1198/11/AP wezwano do jego uzupełnienia, co też nastąpiło w dniu 30 stycznia 2012 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Od 15 lat Wnioskodawczyni wraz z siostrą prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą w formie spółki cywilnej. W listopadzie 2011 r. Wnioskodawczyni i jej siostra, jako osoby fizyczne wykupiły po połowie od urzędu miasta lokal użytkowy. Współwłaścicielem wpisanym w akcie notarialnym został również mąż siostry Wnioskodawczyni, na zasadzie wspólności majątkowej małżeńskiej (wspólność ustawowa). Na wykup lokalu użytkowego został zaciągnięty kredyt hipoteczny, którego kredytobiorcami jest Wnioskodawczyni z siostrą i jej mężem.

W uzupełnieniu wniosku, ujętym w piśmie z dnia 26 stycznia 2012 r., wskazano, iż spłaty zaciągniętego kredytu wraz z odsetkami dokonuje tylko Wnioskodawczyni i jej siostra - wspólnicy spółki cywilnej. Lokal nie został przeniesiony aktem notarialnym na rzecz Spółki, gdyż nie było takiej konieczności, zażywszy, iż od 15 lat w przedmiotowym lokalu prowadzona jest działalność gospodarcza.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy można zaliczać do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej odsetki od kredytu zaciągniętego na wykup lokalu, w którym prowadzona jest działalność gospodarcza.

(pytanie wymienione we wniosku jako pierwsze)

Zdaniem Wnioskodawczyni, do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej można zaliczać odsetki od kredytu zaciągniętego na wykup lokalu, w którym prowadzona jest działalność gospodarcza.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Aby zatem dany wydatek mógł zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodu musi spełniać łącznie następujące przesłanki:

* musi być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,

* nie może być wymieniony w art. 23 ww. ustawy, wśród wydatków nie stanowiących kosztów uzyskania przychodów,

* musi być należycie udokumentowany.

Generalnie należy przyjąć, iż kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie przychodów, bądź też zabezpieczenie lub zachowanie tego źródła przychodów, o ile w myśl przepisów ww. ustawy nie podlegają wyłączeniu z tychże kosztów. Przy czym, związek przyczynowy pomiędzy poniesieniem wydatku, a osiągnięciem przychodu bądź zachowaniem lub zabezpieczeniem jego źródła należy oceniać indywidualnie w stosunku do każdego wydatku. Z oceny tego związku powinno wynikać, że poniesiony wydatek obiektywnie może przyczynić się do osiągnięcia przychodu bądź służyć zachowaniu lub zabezpieczeniu źródła przychodów. Zauważyć przy tym należy, iż konieczność poniesienia danego wydatku nie może wynikać z zaniedbań, braku nadzoru lub sprzecznych z prawem działań podatnika.

Koszty poniesione na zachowanie źródła przychodu to koszty, które poniesione zostały, aby przychody z danego źródła przychodów w dalszym ciągu uzyskiwano oraz aby takie źródło w ogóle dalej istniało. Natomiast za koszty służące zabezpieczeniu źródła przychodów należy uznać koszty poniesione na ochronę istniejącego źródła przychodów, w sposób, gwarantujący bezpieczne funkcjonowanie tego źródła. Istotą tego rodzaju kosztów jest więc ich obligatoryjne poniesienie w celu nie dopuszczenia do utraty źródła przychodu w przyszłości.

Podkreślić przy tym należy, iż ciężar wykazania związku przyczynowo-skutkowego z uzyskaniem przychodu z danego źródła, bądź też zachowaniem lub zabezpieczeniem źródła przychodów spoczywa na podatniku, który wywodzi z tego określone skutki prawne.

Zgodnie z przepisem art. 23 ust. 1 pkt 8 lit. a) ww. ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na spłatę pożyczek (kredytów), z wyjątkiem skapitalizowanych odsetek od tych pożyczek (kredytów) (...).

W myśl art. 23 ust. 1 pkt 32 ww. ustawy, nie stanowią kosztów uzyskania przychodów naliczone, lecz nie zapłacone albo umorzone odsetki od zobowiązań, w tym również od pożyczek (kredytów). Artykuł 23 ust. 1 pkt 33 ww. ustawy stanowi z kolei, że nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odsetek, prowizji i różnic kursowych od pożyczek (kredytów) zwiększających koszty inwestycji w okresie realizacji tych inwestycji.

Z powyższych przepisów wynika, iż warunkiem uznania za koszt uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej, odsetek od kredytu (pożyczki) jest istnienie związku przyczynowo-skutkowego między zaciągniętym kredytem (pożyczką), a przychodem z działalności gospodarczej, o którym mowa w art. 22 ust. 1 ww. ustawy oraz fakt ich zapłacenia. Ponadto odsetki te nie mogą zwiększać kosztów inwestycji.

Zauważyć przy tym należy, iż przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie uzależniają możliwości zaliczania do kosztów uzyskania przychodów, wydatków poniesionych na spłatę odsetek od kredytów (pożyczek) przeznaczonych na sfinansowanie kosztów prowadzonej działalności gospodarczej, od klasyfikacji, czy nazwy kredytów (pożyczek) stosowanych przez instytucje finansowe, jak również od rodzaju zaciągniętego kredytu (pożyczki). Decydujące znaczenie dla ustalenia możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów odsetek od kredytu (pożyczki) ma więc faktyczne przeznaczenie kredytu (pożyczki), a nie treść umowy zawartej z bankiem. Oznacza to, że nie można odmówić prawa do zaliczenia w koszty zapłaconych odsetek od kredytu zaciągniętego przez podatnika, w sytuacji gdy kredyt ten został zaciągnięty poza tą działalnością, ale środki pieniężne z niego uzyskane zostały wydatkowane np. na zakup składnika majątku wykorzystywanego w tej działalności.

Z treści złożonego wniosku wynika, iż w listopadzie 2011 r. Wnioskodawczyni i jej siostra wraz z mężem, jako osoby fizyczne, nabyły od urzędu miasta lokal użytkowy, w którym od 15 lat siostry prowadzą pozarolniczą działalność gospodarczą w formie spółki cywilnej. Na nabycie lokalu użytkowego został zaciągnięty kredyt hipoteczny, którego kredytobiorcami jest Wnioskodawczyni z siostrą i jej mężem. Natomiast spłaty zaciągniętego kredytu wraz z odsetkami dokonuje tylko Wnioskodawczyni i jej siostra - wspólnicy Spółki cywilnej. Lokal nie został wniesiony w formie aportu do tej Spółki.

W związku z powyższym, skoro przedmiotowy lokal użytkowy, którego nabycie zostało sfinansowane zaciągniętym kredytem hipotecznym, w całości był (przed jego nabyciem) i jest nadal wykorzystywany na potrzeby powadzonej w formie spółki cywilnej działalności gospodarczej (w lokalu tym od 15 lat jest prowadzona działalność gospodarcza), a spłaty tego kredytu wraz z odsetkami dokonuje tylko Wnioskodawczyni i jej siostra jako wspólnicy Spółki cywilnej, to wymagalne i zapłacone odsetki od będącego przedmiotem wniosku kredytu, będą mogły stanowić bezpośrednio koszty uzyskania przychodów tej Spółki, a tym samym i Wnioskodawczyni, proporcjonalnie do jej prawa do udziału w zysku tej Spółki. W myśl bowiem art. 8 ust. 1 ww. ustawy, przychody z udziału w spółce nie będącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku (udziału) oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe. Zasady wyrażone w ust. 1 stosuje się odpowiednio do rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków nie stanowiących kosztów uzyskania przychodów i strat (art. 8 ust. 2 pkt 1 tej ustawy).

Wskazać przy tym należy, iż to na Wnioskodawczyni, jako odnoszącej korzyść z faktu zaliczenia wskazanych we wniosku wydatków do kosztów uzyskania przychodów, ciąży obowiązek wykazania związku, jaki wydatki te mieć będą z prowadzoną przez nią pozarolniczą działalnością gospodarczą oraz obowiązek ich właściwego udokumentowania. Nadmienić także należy, iż zasadność zaliczenia wskazanych we wniosku wydatków, do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej, może zostać zweryfikowana w toku ewentualnego postępowania podatkowego, prowadzonego przez uprawniony organ podatkowy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Nadmieniać należy, iż w pozostałym zakresie będącym przedmiotem złożonego wniosku zostaną wydane odrębne rozstrzygnięcia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.