IBPBI/1/415-1185/10/BK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 8 listopada 2010 r. (data wpływu do tut. Biura 25 listopada 2010 r.), uzupełnionym w dniach 21 i 27 stycznia 2011 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, w zakresie:

* konieczności podwyższenia wartości początkowej środka trwałego o wydatki poniesione na jego rozbudowę - jest prawidłowe,

* sposobu dokonywania amortyzacji ww. środka trwałego - jest nieprawidłowe.

W dniu 12 listopada 2010 r. do Urzędu Skarbowego wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych otrzymania i wydatkowania dotacji przyznanej na rozbudowę budynku sanatoryjnego.

Wniosek powyższy za pismem z dnia 16 listopada 2010 r. Naczelnik Urzędu Skarbowego przekazał do tut. Biura, celem załatwienia zgodnie z właściwością (wpływ do tut. Biura w dniu 25 listopada 2010 r.).

Wniosek powyższy nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z dnia 17 stycznia 2011 r. Znak: IBPBI/1/415-1185/10/BK wezwano do jego uzupełnienia, co też nastąpiło w dniach 21 i 27 stycznia 2011 r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Spółce jawnej, której Wnioskodawczyni jest wspólnikiem, przyznano dotację na rozbudowę budynku Sanatorium, który stanowi środek trwały w tej Spółce. Dotacja współfinansowana jest z Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego RPO na lata 2007-2013. Otrzymana dotacja na rozbudowę wynosi 40% wydatków kwalifikowanych, tj. 1.993.520 zł, przekazywanych sukcesywnie po przedłożeniu kolejnych wniosków o płatność.

Spółka opodatkowuje (winno być wspólnicy tej Spółki opodatkowują) swoje dochody wg stawki liniowej.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Zdaniem Wnioskodawczyni, po zakończeniu inwestycji zostanie zwiększona wartość budynku, przy czym amortyzacja stanowiąca koszty uzyskania przychodu będzie liczona od wartości netto zakończonej inwestycji, pomniejszonej o wartość dotacji.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego, stwierdzam co następuje:

Na wstępie zaznaczyć należy, iż z uwagi na fakt, iż przedmiotem złożonego wniosku jest zdarzenie przyszłe, niniejszą interpretację oparto o przepisy prawa podatkowego, w brzmieniu obowiązującym w 2011 r., tj. obowiązującym w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.), za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 (pozarolniczej działalności gospodarczej), uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Przychodem z działalności gospodarczej są również m.in. dotacje, subwencje, dopłaty i inne nieodpłatne świadczenia otrzymane na pokrycie kosztów albo jako zwrot wydatków, z wyjątkiem gdy przychody te są związane z otrzymaniem, zakupem albo wytworzeniem we własnym zakresie środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, od których, zgodnie z art. 22a-22o, dokonuje się odpisów amortyzacyjnych (art. 14 ust. 2 pkt 2 ww. ustawy).

Mając na uwadze brzmienie powyższego przepisu należy stwierdzić, iż ustawodawca różnicuje skutki podatkowe otrzymanych dotacji, dopłat i innych nieodpłatnych świadczeń w zależności od celu, na jaki zostały one przeznaczone, tj.:

* dotacje, subwencje, dopłaty i inne nieodpłatne świadczenia otrzymane na cele inne niż nabycie lub wytworzenie środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych - zaliczane są do przychodów z działalności gospodarczej,

* ww. świadczenia otrzymane na pokrycie kosztów albo jako zwrot wydatków poniesionych przez podatnika na zakup lub wytworzenie we własnym zakresie środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, od których dokonuje się odpisów amortyzacyjnych - nie stanowią przychodu z działalności gospodarczej.

Odnosząc powyższe do przedstawionego we wniosku oraz jego uzupełnieniu zdarzenia przyszłego, stwierdzić należy, iż co do zasady, dotacja otrzymana na pokrycie wydatków związanych z rozbudową budynku Sanatorium, stanowiącego środek trwały w prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej nie stanowi przychodu z działalności gospodarczej.

W myśl art. 23 ust. 1 pkt 1 lit. c) ww. ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na ulepszenie środków trwałych, które zgodnie z art. 22g ust. 17 powiększają wartość środków trwałych, stanowiącą podstawę naliczania odpisów amortyzacyjnych. Wydatki te, zaktualizowane zgodnie z odrębnymi przepisami, pomniejszone o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, są jednak kosztem uzyskania przychodów przy określaniu dochodu z odpłatnego zbycia rzeczy określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d), oraz gdy odpłatne zbycie rzeczy i praw jest przedmiotem działalności gospodarczej, a także w przypadku odpłatnego zbycia składników majątku związanych z działalnością gospodarczą, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, bez względu na czas ich poniesienia.

W świetle ww. przepisu, wydatki na ulepszenie środków trwałych nie mogą stanowić kosztów uzyskania przychodów (nie mogą zostać zaliczone bezpośrednio do kosztów uzyskania przychodów). Jednakże kosztem tym mogą być co do zasady odpisy amortyzacyjne dokonywane od wartości początkowej ulepszonego środka trwałego. Zgodnie bowiem z art. 22 ust. 8 ww. ustawy kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a-22o, z uwzględnieniem art. 23.

W myśl natomiast art. 22g ust. 17 ww. ustawy, jeżeli środki trwałe uległy ulepszeniu w wyniku przebudowy, rozbudowy, rekonstrukcji, adaptacji lub modernizacji, wartość początkową tych środków, ustaloną zgodnie z ust. 1, 3-9 i 11-15, powiększa się o sumę wydatków na ich ulepszenie, w tym także o wydatki na nabycie części składowych lub peryferyjnych, których jednostkowa cena nabycia przekracza 3.500 zł Środki trwałe uważa się za ulepszone, gdy suma wydatków poniesionych na ich przebudowę, rozbudowę, rekonstrukcję, adaptację lub modernizację w danym roku podatkowym przekracza 3.500 zł i wydatki te powodują wzrost wartości użytkowej w stosunku do wartości z dnia przyjęcia środków trwałych do używania, mierzonej w szczególności okresem używania, zdolnością wytwórczą, jakością produktów uzyskiwanych za pomocą ulepszonych środków trwałych i kosztami ich eksploatacji.

W świetle wyżej powołanych przepisów, w odniesieniu do przedstawionego we wniosku oraz jego uzupełnieniu opisu zdarzenia przyszłego, należy stwierdzić, iż w przypadku ulepszenia (w tym m.in. rozbudowy) środka trwałego (budynku Sanatorium), podstawą dokonywania odpisów amortyzacyjnych, będzie wartość początkowa tego środka trwałego podwyższona o wydatki poniesione na jego rozbudowę. Przy czym, jeżeli Spółka jawna, której wspólnikiem jest Wnioskodawczyni, jest podatnikiem podatku od towarów i usług, to poniesione na rozbudowę wydatki w wartościach netto winny podwyższać wartość początkową ulepszonego środka trwałego, z wyjątkiem sytuacji, gdy zgodnie z przepisami ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), podatek VAT nie będzie stanowił podatku naliczonego albo Spółce nie będzie przysługiwało obniżenie kwoty należnego podatku o podatek naliczony albo zwrot różnicy podatku w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 45 ww. ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów, odpisów z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych dokonywanych, według zasad określonych w art. 22a-22o, od tej części ich wartości, która odpowiada poniesionym wydatkom na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie tych środków lub wartości niematerialnych i prawnych, odliczonym od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym albo zwróconym podatnikowi w jakiejkolwiek formie. W świetle treści ww. przepisów odpisów amortyzacyjnych można dokonywać od całej wartości początkowej ulepszonego środka trwałego, lecz odpisy te (w części przypadającej na Wnioskodawczynię) dokonywane od tej części wartości początkowej środka trwałego, która sfinansowana została z otrzymanej dotacji (nie stanowiącej przychodu podatkowego) nie mogą stanowić kosztów uzyskania przychodów prowadzonej przez Wnioskodawczynię pozarolniczej działalności gospodarczej.

Mając powyższe na względzie, przedstawione we wniosku stanowisko Wnioskodawczyni, w części dotyczącej konieczności podwyższenia wartości początkowej środka trwałego o wydatki poniesione na jego rozbudowę należało uznać za prawidłowe, natomiast w części dotyczącej sposobu dokonywania amortyzacji ww. środka trwałego należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-366 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, 43-300 Bielsko-Biała, ul. Traugutta 2a.