IBPBI/1/415-1180/10/ESZ - Możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej wydatków związanych z organizacją konferencji szkoleniowej dla kontrahentów.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 19 listopada 2011 r. (data wpływu do tut. Biura 22 listopada 2010 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej, wydatków związanych z organizacją konferencji szkoleniowej dla kontrahentów-jest prawidłowe.

W dniu 22 listopada 2010 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej, wydatków związanych z organizacją konferencji szkoleniowej dla kontrahentów.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie hurtowej i detalicznej sprzedaży materiałów budowlanych, przemysłowych, farb, lakierów i narzędzi. W celu intensyfikacji sprzedaży i w trosce o dobre kontakty z klientami, odpowiedni poziom wiedzy o oferowanych produktach, Wnioskodawca planuje zorganizować na terenie kraju konferencję szkoleniową dla odbiorców hurtowni, którzy z nią współpracują. W czasie tej konferencji będzie realizowany ściśle ustalony program przez firmę Wnioskodawcy oraz inne firmy produkcyjne, których to produkty sprzedaje firma Wnioskodawcy.

Organizując takie spotkanie Wnioskodawca chce jeszcze bardziej związać swoich odbiorców ze sobą, a co za tym idzie zapewnić sobie jak największe rynki zbytu na długie lata. Oprócz szkolenia w tematyce związanej z wiedzą o towarach oferowanych przez firmę, jak również nowoczesnych metodach ich dystrybucji połączoną z prezentacją, istotnym aspektem tego szkolenia będzie podsumowanie dotychczasowej współpracy oraz przedstawienie planów dalszej współpracy mającej na celu nie tylko utrzymanie dotychczasowych klientów, ale również pozyskanie nowych, a co za tym idzie ciągłe zwiększanie sprzedaży towarów.

Wydatki związane z organizacją tego szkolenia w całości pokryłby Wnioskodawca. Ponadto jak wskazuje Wnioskodawca w dobie dużej i silnej konkurencji, bez fachowej wiedzy i umiejętności prezentacji praktycznego zastosowania oferowanych produktów, działań zmierzających do poprawy relacji sprzedawca - klient nie będzie możliwości, ani szans na konkurowanie z potężnymi koncernami zachodnimi, które to już od dziesiątek lat stosują różnego rodzaju praktyki w celu zapewnienia sobie rynków zbytu i pozbycia się konkurencji na polskim rynku. Wnioskodawca podkreśla, iż taki tryb współpracy wpłynie na poprawę wizerunku firmy oraz jej odbiorców, a także na zwiększenie sprzedaży firmy i jej odbiorców.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy wydatki związane z organizacją szkolenia dla kontrahentów na terenie kraju można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu.

Zdaniem Wnioskodawcy, w powyższej sprawie zastosowanie mają przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a w szczególności art. 22 ust. 1 tej ustawy, w myśl którego kosztami uzyskania przychodu są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23. W świetle przedstawionych przepisów Wnioskodawca uważa, iż ma prawo w całości zaliczyć wydatki na organizację szkolenia w koszty podatkowe, na podstawie faktur wystawionych przez organizatora spotkania - ośrodek konferencyjno wypoczynkowy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Na wstępie zaznaczyć należy, iż z uwagi na fakt, iż przedmiotem złożonego wniosku jest zdarzenie przyszłe, niniejszą interpretację oparto o przepisy prawa podatkowego, w brzmieniu obowiązującym w 2011 r., tj. obowiązującym w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Zatem kosztem uzyskania przychodów nie są wszystkie wydatki, ale tylko takie, które nie są wymienione w art. 23 i których poniesienie pozostaje w związku przyczynowo-skutkowym z uzyskaniem przychodu z danego źródła, bądź też zachowaniem lub zabezpieczeniem źródła przychodów. Jednakże ciężar wykazania owego związku spoczywa na podatniku, który wywodzi z tego określone skutki prawne.

Kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą. Z oceny tego związku winno przy tym wynikać, iż poniesiony wydatek obiektywnie może się przyczynić do osiągnięcia przychodów z danego źródła. Aby zatem wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodów winien, w myśl powołanego przepisu spełniać łącznie następujące warunki:

* pozostawać w związku przyczynowym z przychodem lub źródłem przychodu i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,

* nie znajdować się na liście wydatków nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

* być właściwie udokumentowany.

W myśl art. 23 ust. 1 pkt 23 ww. ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kosztów reprezentacji, w szczególności poniesionych na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie definiuje terminu "reprezentacja", dlatego też należy w tym zakresie posłużyć się wykładnią językową. Przez reprezentację rozumie się "okazałość, wystawność w czyimś sposobie życia, związaną ze stanowiskiem, pozycją społeczną" - Uniwersalny Słownik Języka Polskiego pod redakcją prof. Stanisława Dubisza (Wydawnictwo Naukowe PWN; Warszawa 2007). Przenosząc tę definicję na grunt ustawy podatkowej, należy uznać, że reprezentacja to przede wszystkim każde działanie skierowane do istniejących lub potencjalnych kontrahentów podatnika lub osoby trzeciej, w celu stworzenia oczekiwanego wizerunku podatnika, w celu ułatwienia zawarcia umowy lub stworzenia korzystnych warunków jej zawarcia. Wydatki na reprezentację to koszty, jakie ponosi podatnik w celu wykreowania swojego pozytywnego wizerunku, uwypuklenia swojej zasobności, profesjonalizmu. Wydatki te jednocześnie w sposób pośredni promują firmę. Pojęcie reprezentacji dotyczy kontaktów podatnika w stosunkach z innymi podmiotami.

Reprezentacja to również wydatki, w tym zwłaszcza na usługi gastronomiczne, związane z wystawnym podejmowaniem kontrahentów, koszty prezentów wręczanych obecnym lub potencjalnym partnerom handlowym, organizowanie z wielkim rozmachem imprez, czy spotkań, wystawnych bankietów z ekskluzywnym menu. Chodzi więc o takie działania, u podłoża których leży ułatwienie nawiązywania i podtrzymanie kontaktów handlowych, także poprzez budowanie osobistych relacji i których zasadniczym celem jest kształtowanie wizerunku przedsiębiorcy, jako zasobnego, godnego zaufania partnera biznesowego. Istotny jest cel tych działań, a charakter ponoszonych wydatków bezsprzecznie będzie świadczył o zamiarze kreowania pozytywnego wizerunku firmy, czyli lepszego jej postrzegania na zewnątrz.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca planuje zorganizować na terenie kraju konferencję szkoleniową dla kontrahentów, tj. odbiorców hurtowni, którzy z nią współpracują. Konferencja szkoleniowa związana będzie z wiedzą o towarach oferowanych przez firmę, jak również nowoczesnych metodach ich dystrybucji połączoną z prezentacją. Ponadto istotnym aspektem tego szkolenia będzie podsumowanie dotychczasowej współpracy oraz przedstawienie planów dalszej współpracy mającej na celu nie tylko utrzymanie dotychczasowych klientów, ale również pozyskanie nowych, co wiąże się z ciągłym zwiększaniem sprzedaży towarów. Wydatki związane z organizacją tego szkolenia w całości pokryłaby firma Wnioskodawcy.

Odnosząc powyższe do przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego należy stwierdzić, iż na gruncie niniejszej sprawy istotnym jest rozstrzygnięcie kwestii, czy ponoszone przez Wnioskodawcę wydatki ukierunkowane będą na reprezentowanie firmy oraz budowanie jej prestiżu (reprezentacja), czy też nie mają tego charakteru, a służą zachęcaniu kontrahentów (odbiorców) do nawiązania, utrzymania, bądź rozszerzenia kontaktów oraz nabywania oferowanych towarów, co ma znaczenie w kontekście wielkości osiąganych przychodów.

W świetle powyższych przepisów należy stwierdzić, iż wydatki, jakie Wnioskodawca poniesie, mogą zostać uznane za koszt uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej, o ile wydatki te nie będą nosiły cech okazałości, wystawności, a ich charakter nie będzie świadczył o kreowaniu pozytywnego wizerunku firmy, czyli kształtowaniu lepszego postrzegania firmy na zewnątrz w porównaniu z podmiotami gospodarczymi świadczącymi lub oferującymi podobne usługi bądź produkty. Zauważyć bowiem należy, iż działania, których głównym celem jest poprawa wizerunku przedsiębiorcy, również stanowią wydatki zaliczane do kosztów reprezentacji, które nie mogą stanowić kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej.

Jak wskazano powyżej, kwalifikacja prawna wydatków na organizację konferencji wymaga oceny, czy organizowanie szkoleń ma kształtować popyt na dystrybuowane towary firmy Wnioskodawcy, czy też ma służyć budowaniu relacji z kontrahentami i wywołaniu jak najlepszego wrażenia.

Zatem, w sytuacji, gdy głównym celem organizacji konferencji szkoleniowej jest reklama towarów oferowanych przez firmę Wnioskodawcy lub szkolenie osób uczestniczących w dystrybucji tych towarów, a liczba uczestników nie będzie wynikiem ich selekcji (o której mowa poniżej), to wydatki na organizację tej konferencji mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów. Jeżeli podczas ww. konferencji szkoleniowej zostanie przewidziane wyżywienie dla uczestników, można wówczas uznać te wydatki za koszt podatkowy, o ile zapewnienie poczęstunku stanowi przejaw gościnności nie wykraczający poza główny wskazany we wniosku cel tego spotkania.

W przypadku natomiast, gdy możliwość uczestniczenia w szkoleniach będą mieli tylko wyselekcjonowani partnerzy handlowi Wnioskodawcy - np. grupa jej klientów o określonym "potencjale zakupowym usług" i jeśli spotkanie to zostanie przygotowywane z myślą o budowaniu relacji z tymi kontrahentami, wydatki na jego organizację, w tym koszty wyżywienia, mają charakter reprezentacyjny i nie mogą stanowić kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej.

Podkreślić także należy, iż jeżeli wśród wydatków Wnioskodawcy związanych z organizacją konferencji szkoleniowych dla kontrahentów znajdują się wydatki na napoje alkoholowe to koszty te podlegają wyłączeniu z kosztów uzyskania przychodów, zgodnie z literalnym brzmieniem cyt. powyżej art. 23 ust. 1 pkt 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Mając powyższe na względzie stwierdzić należy, iż wydatki na organizację wskazanej we wniosku konferencji szkoleniowej, co do zasady, spełniają przesłanki uznania ich za koszt uzyskania przychodów, o ile przedmiotowe wydatki nie będą miały charakteru kosztów reprezentacji oraz zostaną właściwie udokumentowane.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.