IBPBI/1/415-1176/10/ESZ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 19 listopada 2010 r. (data wpływu do tut. Biura 22 listopada 2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej wydatków z tytułu odsetek od kredytu hipotecznego - jest prawidłowe.

W dniu 22 listopada 2010 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej wydatków z tytułu odsetek od kredytu hipotecznego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawczyni jest lekarzem stomatologiem i prowadzi działalność gospodarczą opodatkowaną podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów i jednocześnie jest płatnikiem podatku VAT.

Wnioskodawczyni zamierza zakupić mieszkanie (zlokalizowane na parterze), które przeznaczone będzie na cele działalności gospodarczej. Sposób użytkowania zostanie zmieniony z lokalu mieszkalnego na lokal użytkowy (wspólnota mieszkaniowa już wyraziła zgodę), a co za tym idzie podatek od nieruchomości będzie płacony jak za lokal użytkowy. Zakup Wnioskodawczyni zamierza zrealizować wraz z małżonkiem, z którym pozostaje we wspólności majątkowej, poprzez zaciągnięcie kredytu hipotecznego na przedmiotowy lokal. W umowie kredytu hipotecznego Wnioskodawczyni nie będzie występowała jako przedsiębiorca, a kredyt nie będzie przeznaczony na działalność gospodarczą. Zakup będzie zrealizowany z jednoznacznym przeznaczeniem na lokal użytkowy, na gabinety stomatologiczne.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy odsetki od kredytu hipotecznego płacone po przyjęciu lokalu do użytkowania i wprowadzeniu do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych, stanowią w pełnej wysokości koszty uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej, co oznacza, iż do czasu wprowadzenia do użytkowania będą stanowić część składową wartości początkowej środka trwałego, a po wprowadzeniu do użytkowania staną się kosztem uzyskania przychodów.

Zdaniem Wnioskodawczyni, odsetki od kredytu hipotecznego będą zatem stanowiły koszt uzyskania przychodów z działalności gospodarczej. Odsetki spłacane do momentu wprowadzenia lokalu do użytkowania, zaliczone zostaną do wartości początkowej zgodnie art. 22g ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wyliczonej w celu amortyzacji lokalu ujętego w ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych, natomiast pozostałe odsetki będą stanowiły koszt uzyskania przychodów ujęty w książce przychodów i rozchodów.

Istotne elementy stanowiska Wnioskodawczyni zawarto również w części F poz. 54 wniosku, gdzie wskazano, iż nabycie takiego lokalu bezsprzecznie stanowi działanie mające na celu uzyskanie przychodów, a więc koszt pozyskania środków na nabycie co do zasady stanowi koszt uzyskania przychodu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Na wstępie zaznaczyć należy, iż z uwagi na fakt, iż przedmiotem złożonego wniosku jest zdarzenie przyszłe, niniejszą interpretację oparto o przepisy prawa podatkowego, w brzmieniu obowiązującym w 2011 r., tj. obowiązującym w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 tej ustawy.

Aby zatem dany wydatek mógł zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodu musi spełniać łącznie następujące przesłanki:

* musi być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu;

* nie może być wymieniony w art. 23 ww. ustawy, wśród wydatków nie stanowiących kosztów uzyskania przychodów;

* musi być należycie udokumentowany.

Generalnie przyjmuje się, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie poniesione i racjonalnie uzasadnione wydatki, poza enumeratywnie wskazanymi w ustawie, związane z prowadzoną działalnością gospodarczą. Mogą to być więc koszty bezpośrednio lub pośrednio związane z uzyskiwanymi przychodami. Należy przy tym podkreślić, iż obowiązek jednoznacznego wykazania związku przyczynowo-skutkowego pomiędzy poniesionym wydatkiem, a przychodem uzyskanym z działalności, zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła tego przychodu - każdorazowo spoczywa na podatniku.

W myśl art. 23 ust. 1 pkt 8 lit. a) ww. ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na spłatę pożyczek (kredytów), z wyjątkiem skapitalizowanych odsetek od tych pożyczek (kredytów) (...).

Stosownie natomiast do treści art. 23 ust. 1 pkt 32 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie uważa się za koszty uzyskania przychodów naliczonych, lecz niezapłaconych albo umorzonych odsetek od zobowiązań, w tym również od pożyczek (kredytów).

Stosownie natomiast do treści art. 23 ust. 1 pkt 33 ww. ustawy, nie stanowią kosztów uzyskania przychodów również odsetki, prowizje i różnice kursowe od pożyczek (kredytów) zwiększające koszty inwestycji w okresie realizacji tych inwestycji.

Przepisy ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie uzależniają możliwości zaliczania do kosztów uzyskania przychodów, wydatków poniesionych na spłatę odsetek i prowizji od pożyczek (kredytów) przeznaczonych na sfinansowanie kosztów prowadzonej działalności gospodarczej, od klasyfikacji czy nazwy kredytów stosowanych przez instytucje finansowe, jak również od rodzaju zaciągniętego kredytu. Warunkiem uznania za koszt uzyskania przychodów, odsetek oraz prowizji od kredytu jest fakt ich zapłacenia oraz istnienie związku przyczynowo-skutkowego między kredytem, a przychodem z działalności gospodarczej, o którym mowa w art. 22 ust. 1 tej ustawy. Decydujące znaczenie dla ustalenia możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów ma więc faktyczne przeznaczenie kredytu, a nie treść umowy kredytowej zawartej z bankiem. Istotne dla oceny, czy ponoszone wydatki spełniają kryterium związku z uzyskiwanym przychodem z działalności gospodarczej, jest np. to, czy składniki majątku nabyto do majątku przedsiębiorstwa, co znajduje odzwierciedlenie w ewidencji środków trwałych. Oznacza to, że nie można odmówić prawa do zaliczenia w koszty zapłaconych odsetek od kredytu zaciągniętego na imię i nazwisko podatnika np. na cel konsumpcyjny, w sytuacji gdy wykaże on związek pomiędzy poniesionym wydatkiem a uzyskanym przychodem (art. 22 ust. 1 ww. ustawy).

Z powyższego wynika, iż aby odsetki od kredytu mogły stanowić koszty uzyskania przychodu prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej, zaciągnięty kredyt musi pozostawać w związku z uzyskiwanymi przez Wnioskodawczynię z tego źródła przychodami, a odsetki od kredytu muszą zostać faktycznie zapłacone i nie zwiększać kosztów inwestycji.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawczyni zamierza zakupić mieszkanie, które przeznaczone będzie na cele działalności gospodarczej. Sposób użytkowania zostanie zmieniony z lokalu mieszkalnego na lokal użytkowy. Zakup zamierza zrealizować wraz z małżonkiem, poprzez zaciągnięcie kredytu hipotecznego na przedmiotowy lokal. W umowie kredytu hipotecznego Wnioskodawczyni nie będzie występowała jako przedsiębiorca, a kredyt nie będzie przeznaczony na działalność gospodarczą.

Mając powyższe na względzie stwierdzić należy, iż o ile Wnioskodawczyni zakupiony z kredytu lokal będzie wykorzystywała w prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej oraz zostanie on zaliczony do środków trwałych, to odsetki od kredytu (w części przeznaczonej na zakup tego lokalu) mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodu prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej w dwojaki sposób:

* odsetki od kredytu naliczone (wymagalne), a także odsetki zapłacone (bez względu na okres za jaki zostały naliczone) przed wprowadzeniem lokalu do ewidencji środków trwałych prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej powiększą wartość początkową tego środka trwałego i będą podlegać zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodu prowadzonej działalności pośrednio, poprzez odpisy amortyzacyjne (por. art. 22g ust. 1 pkt 1 i ust. 3 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych),

* odsetki od kredytu (wymagalne) zapłacone po wprowadzeniu ww. lokalu do ewidencji środków trwałych będą podlegać bezpośredniemu zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodu.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu, ul. Kośnego 70, 45-372 Opole, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.