IBPBI/1/415-1160/13/ESZ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 5 listopada 2013 r. (data wpływu do Organu 18 listopada 2013 r.), uzupełnionym 7 lutego 2014 r., o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, w zakresie możliwości zastosowania wskazanej we wniosku proporcji dla określenia wysokości:

* wartości początkowej środka trwałego wykorzystywanego w prowadzonej działalności gospodarczej (budynku biurowego),

* wydatków związanych z nabyciem ww. środka trwałego, tj. kosztów notarialnych, opłat sądowych, podatku od czynności cywilnoprawnych,

* wartości opłaty manipulacyjnej związanej z zawarciem umowy leasingu finansowego,

* wartości części odsetkowej opłaty leasingowej, podlegającej zaliczeniu do kosztów podatkowych

- jest prawidłowe.

W dniu 18 listopada 2013 r. do tut. Biura wpłynął ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, w zakresie możliwości zastosowania wskazanej we wniosku proporcji dla określenia wysokości wartości początkowej środka trwałego wykorzystywanego w prowadzonej działalności gospodarczej (budynku biurowego), wydatków związanych z nabyciem ww. środka trwałego, tj. kosztów notarialnych, opłat sądowych, podatku od czynności cywilnoprawnych, wartości opłaty manipulacyjnej związanej z zawarciem umowy leasingu finansowego, wartości części odsetkowej opłaty leasingowej, podlegającej zaliczeniu do kosztów podatkowych. Wniosek powyższy nie spełniał wymogów formalnych, dlatego pismem z 29 stycznia 2014 r. Znak: IBPBI/1/415-1160/13/ESZ, IBPP1/443-1104/13/MS, wezwano do jego uzupełnienia, co też nastąpiło 7 lutego 2014 r.

We wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą, a zdarzenia gospodarcze związane z tą działalnością ewidencjonuje w podatkowej księdze przychodów i rozchodów. Natomiast dochody z prowadzonej działalności opodatkowuje 19% stawką tzw. podatku liniowego.

W październiku 2013 r. zawarł w formie aktu notarialnego umowę leasingu finansowego, na okres 10 lat. Przedmiotem umowy leasingu jest nieruchomość zabudowana budynkiem mieszkalnym oraz budynkiem biurowym, w którym Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą i który podlega amortyzacji podatkowej. Zgodnie z postanowieniem umowy leasingu, zakupiona nieruchomość należy do składników majątku korzystającego, który dokonuje odpisów amortyzacyjnych. Na potrzeby umowy leasingu został sporządzony przez rzeczoznawcę majątkowego operat szacunkowy określający wartość rynkową nieruchomości. Na jego podstawie ustalono wartość początkową poszczególnych składników majątku. Ponieważ w umowie leasingu cena nabycia nieruchomości jest mniejsza o 5,81% od wartości oszacowanej w operacie rzeczoznawcy, to znając wartość poszczególnych budynków ustalono wskaźnik proporcji, tj. procentowy udział wartości rynkowej każdego z obiektów w wartości rynkowej całej nieruchomości, który posłużył dla ustalenia wartości początkowej poszczególnych składników majątku zgodnych z ceną podaną w umowie leasingu. Działania te były konieczne do ustalenia wartości początkowej środka trwałego (budynku biurowego) podlegającego amortyzacji. Odpisy amortyzacyjne od wartości początkowej budynku przeznaczonego na działalność gospodarczą stanowią koszt uzyskania przychodu. Zgodnie z umową leasingu finansowego wszelkie koszty notarialne, opłaty sądowe oraz podatek od czynności cywilnoprawnych zostały zapłacone przez korzystającego. Przed przystąpieniem do podpisania umowy leasingu finansowego Wnioskodawca opłacił opłatę manipulacyjną zgodnie z otrzymaną fakturą VAT. Jednocześnie od leasingodawcy otrzymał fakturę VAT na całkowitą wartość leasingu powiększoną o wartość odsetkową, zwolnioną od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a Ustawy o VAT. Suma ustalonych opłat netto (suma rat kapitałowych) odpowiada wartości początkowej nieruchomości. Płatność tej faktury nastąpi na podstawie wezwań do zapłaty zgodnie z zatwierdzonym harmonogramem spłaty leasingu.

W uzupełnieniu wniosku, ujętym w piśmie z 3 lutego 2014 r., Wnioskodawca wskazał, że:

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Jaka jest wartość początkowa środka trwałego wykorzystywanego dla prowadzonej działalności gospodarczej (budynek biurowy) podlegającego amortyzacji podatkowej.

2. Czy właściwy jest podział kosztów związanych z nabyciem nieruchomości tj. kosztów notarialnych, opłat sądowych oraz podatku od czynności cywilnoprawnych zgodnie z wskaźnikiem proporcji, który przyjęto do ustalenia wartości początkowej środka trwałego wykorzystywanego dla prowadzonej działalności gospodarczej w celu wyznaczenia kwoty, która zwiększy jego wartość początkową.

3. W jakiej wysokości opłata manipulacyjna powinna być wpisana w koszty uzyskania przychodu.

4. Czy dla określenia wielkości wartości odsetkowej opłaty leasingowej, która stanowi koszt uzyskania przychodu prawidłowo zastosowano tą samą proporcję, którą przyjęto do ustalenia wartości początkowej środka trwałego podlegającego amortyzacji podatkowej (budynku biurowego).

Zdaniem Wnioskodawcy, przedmiotem umowy leasingu finansowego jest nieruchomość zabudowana o wartości, która jest równa sumie rat kapitałowych opłat leasingowych. W związku z tym, że nieruchomość jest zabudowana dwoma budynkami: mieszkalnym i biurowym, a w umowie leasingu nie została wyodrębniona wartość poszczególnych składników majątku, posłużono się operatem szacunkowym sporządzonym przez rzeczoznawcę majątkowego na podstawie, którego ustalono wartość początkową poszczególnych składników majątku. Ponieważ cena nabycia nieruchomości zgodnie z umową leasingu finansowego jest nieznacznie niższa (o 5,81%) od wartości nieruchomości oszacowanej przez rzeczoznawcę to znając wartość poszczególnych składników majątku ustalono proporcję, którą posłużono się w celu określenia wartości poszczególnych budynków, gdzie suma ich wartości odpowiada ogólnej cenie podanej w umowie leasingu. Działania te mają na celu wyznaczenie wartości początkowej środka trwałego, w tym przypadku budynku biurowego, który podlega amortyzacji podatkowej.

Jak wynika z art. 23f ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przez umowę leasingu finansowego należy rozumieć umowę, która:

W razie spełnienia powyższych przesłanek do przychodów finansującego i odpowiednio do kosztów uzyskania przychodu korzystającego nie zalicza się części opłat leasingowych w zakresie, w jakim dotyczą one spłaty wartości początkowej środka trwałego będącego przedmiotem umowy leasingu, określonej w księgach podatkowych finansującego (tzw. części kapitałowej raty leasingowej). Przychodem finansującego i odpowiednio kosztem korzystającego jest natomiast tzw. część odsetkowa raty leasingowej, która jako koszt pośredni powinna być przez korzystającego ujmowana w kosztach podatkowych w momencie jej poniesienia. Brak uwzględnienia w kosztach podatkowych korzystającego spłaty części kapitałowej wynika z faktu, że jest ona przez niego rozliczana przez odpisy amortyzacyjne dokonywane od składnika majątkowego będącego przedmiotem umowy leasingu mimo, że pozostaje on własnością finansującego.

Przepisy nie określają szczegółowo sposobu ustalenia wartości początkowej środków trwałych będących przedmiotem leasingu finansowego. Sposób ustalenia wartości początkowej przedmiotu leasingu wynika jednak pośrednio z definicji pojęcia "spłaty wartości początkowej" określonej w art. 23a ust. 1 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dlatego też określając podstawę dokonywania odpisów amortyzacyjnych, należy odwołać się do art. 22g ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Biorąc pod uwagę charakter umowy leasingu finansowego, najbardziej adekwatną postacią wartości początkowej, spośród uregulowanych w wyżej wymienionym przepisie jest cena nabycia. Zgodnie z art. 22g ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za cenę nabycia uważa się kwotę należną zbywcy, powiększoną o koszty związane z zakupem naliczone do dnia przekazania środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej do używania a w szczególności o koszty transportu, załadunku, wyładunku, ubezpieczenia w drodze, montażu, instalacji i uruchomienia programów oraz systemów komputerowych, opłat notarialnych, skarbowych i innych, prowizji, oraz pomniejszoną o podatek od towarów i usług z wyjątkiem przypadków, gdy zgodnie z odrębnymi przepisami podatek od towarów i usług nie stanowi podatku naliczonego albo podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty należnego podatku o podatek naliczony albo zwrot różnicy podatku w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. W przypadku importu cena nabycia obejmuje cło i podatek akcyzowy od importu składników majątku.

W związku z powyższym w księdze podatkowej powinno się określić wartość początkową środka trwałego podlegającego amortyzacji w wysokości sumy kapitałowej części opłat leasingowych w wysokości odpowiadającej wartości budynku biurowego przeznaczonego na prowadzenie działalności gospodarczej, wyznaczonej za pomocą wskaźnika proporcji tj. procentowego udziału wartości rynkowej tegoż budynku w wartości rynkowej całej nieruchomości. Następnie tak ustaloną wartość początkową środka trwałego podlegającego amortyzacji podatkowej należy powiększyć o koszty związane z nabyciem przedmiotowego środka trwałego a naliczone do dnia przekazania go do użytkowania, takie jak koszty notarialne, opłaty sądowe oraz podatek od czynności cywilnoprawnych. Każda z tych opłat zwiększa wartość początkową budynku biurowego o kwotę wyliczoną za pomocą opisanego już wskaźnika proporcji. Przed zawarciem umowy leasingu finansowego uiszczona została opłata manipulacyjna w wysokości odpowiadającej 1% sumy kapitałowej części opłat leasingowych. Jednak do kosztów uzyskania przychodu powinna być wpisana kwota odpowiadająca 1% wartości środka trwałego wykorzystywanego dla prowadzonej działalności gospodarczej, zgodnej z ceną nabycia zawartą w umowie leasingu finansowego, którego wartość została wyznaczona na podstawie wskaźnika proporcji.

Na podstawie wezwań do zapłaty oraz zgodnie z harmonogramem spłaty każdego miesiąca przez cały okres trwania umowy leasingu zostanie zapłacona finansującemu kwota odpowiadająca sumie wartości kapitałowej i wartości odsetkowej.

Jak już wspomniano na początku przychodem finansującego i odpowiednio kosztem korzystającego jest część odsetkowa raty leasingowej, która jako koszt pośredni powinna być przez korzystającego ujmowana w kosztach podatkowych w momencie jej poniesienia. W tym przypadku będzie to część odsetkowa w wielkości wyliczonej przy użyciu wskaźnika proporcji.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Jednocześnie wskazać należy, że stanowisko uznano za prawidłowe, gdyż z treści stanowiska Wnioskodawcy wynika, że operat szacunkowy, o którym mowa we wniosku, stanowił jedynie podstawę do ustalenia proporcji udziału nieruchomości wykorzystywanej w prowadzonej działalności gospodarczej (budynku biurowego) w stosunku do całej nieruchomości będącej przedmiotem leasingu finansowego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.