IBPBI/1/415-1160/10/ZK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 12 listopada 2010 r. (data wpływu do tut. Biura 16 listopada 2010 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, dotyczącej:

* możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej jednorazowego odpisu amortyzacyjnego od wartości początkowej wskazanego we wniosku środka trwałego (dźwigu osobowego) - jest prawidłowe,

* wysokości limitu, do którego można dokonać jednorazowej amortyzacji ww. środka trwałego w przypadku jego nabycia (wprowadzenia do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych)

* w 2010 r.- jest prawidłowe,

* w 2011 r. i w następnych latach podatkowych - jest nieprawidłowe.

W dniu 16 listopada 2010 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, m.in. w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej jednorazowego odpisu amortyzacyjnego od wartości początkowej wskazanego we wniosku środka trwałego (dźwigu osobowego).

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Do budynku zaliczonego do środków trwałych firmy i amortyzowanego Wnioskodawca zamierza domontować windę. Szyb windy zostanie poprowadzony wzdłuż ścian zewnętrznych budynku, od parteru do poszczególnych pięter, z wyjściem na piętra. Winda zostanie nabyta jako urządzenie kompletne i zamontowana zostanie bez naruszenia konstrukcji budynku. Winda będzie stanowiła odrębny składnik majątku i jej ewentualne wymontowanie w przyszłości nie spowoduje uszkodzenia budynku. W każdym momencie może zostać zdemontowana i zamontowana na innym budynku. Wnioskodawca posiada status małego podatnika.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy, traktując powyższą windę jako odrębny środek trwały, dla celów podatkowych będzie mogła być amortyzowana na zasadach ogólnych przy zastosowaniu jednorazowego odpisu amortyzacyjnego przewidzianego dla małych podatników.

(pytanie wymienione we wniosku jako drugie)

Zdaniem Wnioskodawcy, zamontowana w przyszłości winda będzie stanowiła odrębny od budynku środek trwały, jako "Dźwig osobowy z rodzaju 640", spełniając przesłanki art. 22a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, będąc kompletnym składnikiem majątku firmy.

Wnioskodawca, jako mały podatnik będzie miał prawo zastosować jednorazowy odpis amortyzacyjny dla celów podatkowych w ramach limitu 100.000 euro, w nawiązaniu do art. 22k ust. 7-13 ww. ustawy. Wartość windy wyniesie kilkadziesiąt tysięcy złotych.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego stwierdzam, co następuje.

W myśl art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 tej ustawy.

Stosownie do treści art. 23 ust. 1 pkt 1 lit. b) ww. ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie innych niż grunty lub prawa wieczystego użytkowania gruntów, środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym również wchodzących w skład nabytego przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanych części (...).

Zgodnie z art. 22 ust. 8 ww. ustawy, kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a - 22o, z uwzględnieniem art. 23.

Jak stanowi art. 22a ust. 1 powołanej ustawy, amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

Zgodnie z treścią art. 22k ust. 7 ww. ustawy, podatnicy, w roku podatkowym, w którym rozpoczęli prowadzenie działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 11, oraz mali podatnicy, mogą dokonywać jednorazowo odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych zaliczonych do grupy 3-8 Klasyfikacji, z wyłączeniem samochodów osobowych, w roku podatkowym, w którym środki te zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym równowartości kwoty 50.000 euro łącznej wartości tych odpisów amortyzacyjnych.

Ustawą z dnia 5 marca 2009 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2009 r. Nr 69, poz. 587), zmieniono kwotę tego limitu. Zgodnie z art. 5 powołanej ustawy, w latach podatkowych rozpoczynających się w 2009 r. i 2010 r., kwota limitu odpisów amortyzacyjnych, o której mowa w art. 22k ust. 7 ustawy zmienianej w art. 1 (tj. ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych) oraz art. 16k ust. 7 ustawy zmienianej w art. 2 (tj. ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych) wynosi 100.000 euro w każdym z tych lat podatkowych.

Zatem limit ten wynosił 100.000 euro wyłącznie w 2009 r. i 2010 r., a obecnie, tj. w 2011 r. wynosi 50.000 euro.

Zgodnie z art. 22k ust. 8 ww. ustawy, podatnicy mogą dokonywać odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w ust. 7, nie wcześniej niż w miesiącu, w którym środki trwałe zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, lub stosować zasady określone w art. 22h ust. 4. Od następnego roku podatkowego podatnicy dokonują odpisów amortyzacyjnych zgodnie z ust. 1 lub art. 22i; suma odpisów amortyzacyjnych, w tym dokonanych w pierwszym roku podatkowym oraz niezaliczonych do kosztów uzyskania przychodów zgodnie z art. 22 ust. 1, nie może przekroczyć wartości początkowej tych środków trwałych.

Zatem z możliwości jednorazowej amortyzacji mogą skorzystać:

* mali podatnicy lub

* podatnicy, którzy rozpoczęli prowadzenie działalności gospodarczej.

Określenie "mały podatnik" zostało zdefiniowane w art. 5a pkt 20 ww. ustawy. Zgodnie z jego treścią jest to podatnik, u którego wartość przychodu ze sprzedaży (wraz z kwotą należnego podatku od towarów i usług) nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 1.200.000 euro; przeliczenia kwot wyrażonych w euro dokonuje się według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy października poprzedniego roku podatkowego, w zaokrągleniu do 1000 zł.

Możliwość jednorazowej amortyzacji środków trwałych nie dotyczy jednak podatnika rozpoczynającego prowadzenie działalności gospodarczej, który w roku rozpoczęcia tej działalności, a także w okresie dwóch lat, licząc od końca roku poprzedzającego rok jej rozpoczęcia, prowadził działalność gospodarczą samodzielnie lub jako wspólnik spółki niemającej osobowości prawnej lub działalność taką prowadził małżonek tej osoby, jeżeli między małżonkami istniała w tym czasie wspólność majątkowa (art. 22k ust. 11 ww. ustawy).

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca posiada status małego podatnika. Do budynku będącego środkiem trwałym w prowadzonej działalności gospodarczej i amortyzowanego, zamierza domontować windę. Szyb windy zostanie poprowadzony wzdłuż ścian zewnętrznych budynku, od parteru do poszczególnych pięter, z wyjściem na piętra. Winda zostanie nabyta jako urządzenie kompletne i zamontowana bez naruszenia konstrukcji budynku. Winda będzie stanowiła odrębny od budynku składnik majątku zaliczony do rodzaju 640 Klasyfikacji Środków Trwałych.

Mając powyższe na względzie stwierdzić należy, iż jeżeli w istocie w świetle odrębnych przepisów, nie będących przepisami prawa podatkowego, a tym samym nie mogących być przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej, przedmiotowy środek trwały (dźwig osobowy) może stanowić samodzielny środek trwały, zaliczony do grupy 6 Klasyfikacji Środków Trwałych, to Wnioskodawca będzie uprawniony do dokonania jego jednorazowej amortyzacji do wysokości określonego w przepisach prawa limitu, tj.:

* jeżeli został zakupiony i wprowadzony do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych w 2010 r., w ramach limitu w wysokości 100.000 euro,

* jeżeli zostanie zakupiony i wprowadzony do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych w 2011 r. lub w następnych latach podatkowych, w ramach limitu w wysokości 50.000 euro (o ile Wnioskodawca będzie spełniać kryteria uznania za go małego podatnika).

W świetle powołanych przepisów i w odniesieniu do przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie:

* możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej jednorazowego odpisu amortyzacyjnego od wartości początkowej wskazanego we wniosku środka trwałego (dźwigu osobowego) - jest prawidłowe,

* wysokości limitu, do którego można dokonać jednorazowej amortyzacji ww. środka trwałego w przypadku jego nabycia (wprowadzenia do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych)

* w 2010 r. - jest prawidłowe,

* w 2011 r. i w następnych latach podatkowych - jest nieprawidłowe.

Z ww. zastrzeżeniem dot. wskazanych kwot limitu odpisów amortyzacyjnych przedstawione we wniosku stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Nadmienia się, iż w zakresie prawidłowości dokonanej we wniosku klasyfikacji dźwigu osobowego, w oparciu o przepisy o statystyce publicznej, wydano odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu, ul. Kośnego 70, 45-372 Opole, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, 43-300 Bielsko-Biała, ul. Traugutta 2a.