IBPBI/1/415-114/09/RM

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 4 maja 2009 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPBI/1/415-114/09/RM

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 28 stycznia 2009 r. (data wpływu do tut. Biura - 5 lutego 2009 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych dla wspólnika spółki cywilnej z tytułu otrzymywania przez niego refundacji składek na ubezpieczenie społeczne - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 5 lutego 2009 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych dla wspólnika spółki cywilnej z tytułu otrzymywania przez niego refundacji składek na ubezpieczenie społeczne.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w formie spółki cywilnej, w której uczestniczy dwóch wspólników na podstawie dwóch wpisów do ewidencji działalności gospodarczej. Każdy ze wspólników ma po 50% udziałów w przychodach spółki. Jako prowadzący działalność opłacają obowiązkowe składki na ubezpieczenia społeczne. Opłacane przez nich składki na ubezpieczenie społeczne nie zaliczają do kosztów uzyskania przychodów. Składki te każdy wspólnik z osobna odlicza od dochodów uzyskiwanych w spółce proporcjonalnie do wielkości udziałów i w ten sposób ustala podstawę opodatkowania podatkiem dochodowym i wylicza należną zaliczkę na ten podatek. Wnioskodawca jest rencistą z orzeczonym lekkim stopniu niepełnosprawności w związku z czym począwszy od 1 stycznia 2008 r. ma prawo ubiegania się o refundację zapłaconych składek na ubezpieczenie społeczne. W dniu 28 czerwca 2008 r. po raz pierwszy jako osoba niepełnosprawna złożył wniosek o refundację tychże składek. W miesiącu październiku 2008 r. po raz pierwszy PFRON zwrócił wnioskowane składki na rachunek bankowy. W momencie otrzymania zwrotu składek pomniejszył odliczane przez siebie od dochodu zapłacone składki na ubezpieczenia społeczne od początku roku o wielkość składek zrefundowanych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

1.

Czy refundacja zapłaconych składek na ubezpieczenia społeczne osób niepełnosprawnych nie zaliczona uprzednio w koszty spółki (ale odliczana od dochodów poszczególnych wspólników) nie stanowi przychodu spółki podlegającemu ujęciu w kol. 8 podatkowej księgi przychodów i rozchodów.

2.

Czy uprzednio nieodliczone od dochodu składki ubezpieczenia społecznego przez wspólnika w momencie otrzymania refundacji zapłaconych składek nie będą stanowiły przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym.

Zdaniem wnioskodawcy, otrzymana refundacja składek ubezpieczenia społecznego nie będzie stanowiła przychodu spółki, gdyż płacone przez wspólników składki na ubezpieczenie społeczne spółka nie zalicza w koszty uzyskania przychodów ewidencjonowane w spółce. Każdy wspólnik odlicza je z osobna od połowy osiąganych przez spółkę dochodów, więc refundacja płaconych składek będzie ściśle powiązana ze wspólnikiem do którego się odnosi. Wnioskodawca nie odliczając od osiąganych dochodów płaconych przez niego składek ubezpieczenia społecznego w momencie ich refundacji nie będzie musiał ich opodatkowywać, czyli nie będą stanowiły przychodu. Wychodząc z założenia, że składki na ubezpieczenia społeczne zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie nie podlegają odliczeniu wnioskodawca zapłaconych składek nie będzie odliczał jeszcze przed uzyskaniem ich refundacji.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Stosownie do treści art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Zgodnie z art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. a) ww. ustawy podstawę obliczenia podatku, z zastrzeżeniem art. 24 ust. 3, art. 29-30c oraz art. 30e, stanowi dochód ustalony zgodnie z art. 9, art. 24 ust. 1, 2, 4, 4a-4e, ust. 6 lub art. 24b ust. 1 i 2, lub art. 25, po odliczeniu kwot składek określonych w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. Nr 137, poz. 887 z późn. zm.) zapłaconych w roku podatkowym bezpośrednio na własne ubezpieczenia emerytalne, rentowe, chorobowe oraz wypadkowe podatnika oraz osób z nim współpracujących.

Wydatki na cele określone w ust. 1 podlegają odliczeniu od dochodu, jeżeli nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów lub nie zostały odliczone od przychodu na podstawie ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym lub od dochodu na podstawie ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym albo nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie (art. 26 ust. 13a ww. ustawy).

Powołane wyżej przepisy dają osobom prowadzącym pozarolniczą działalność gospodarczą - także wspólnikowi spółki cywilnej - możliwość wyboru w jaki sposób będą odliczać składki zapłacone na ubezpieczenie społeczne. Mogą dokonać tego poprzez odliczenie od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych lub poprzez bezpośrednie zaliczenie do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej w formie spółki cywilnej pozarolniczej działalności gospodarczej poniesionych na ten cel wydatków. Podkreślić jednocześnie należy, iż niezależnie od wybranego sposobu odliczania składek na ubezpieczenie społeczne, odliczeniu podlegają tylko składki faktycznie zapłacone a nie składki należne lecz nie uiszczone.

Zgodnie z art. 25a ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2008 r. Nr 14, poz. 92) składki na ubezpieczenia społeczne zatrudnionych osób niepełnosprawnych oraz osób niepełnosprawnych prowadzących działalność gospodarczą nalicza się i opłaca na zasadach określonych w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. z 2007 r. Nr 11, poz. 74 z późn. zm.). W myśl jednak art. 25a ust. 5 pkt 1 tej ustawy fundusz refunduje osobie niepełnosprawnej prowadzącej działalność gospodarczą obowiązkowe składki na ubezpieczenie emerytalne i rentowe do wysokości odpowiadającej wysokości składki, której podstawą wymiaru jest kwota stanowiąca 60% przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w poprzednim kwartale, pod warunkiem terminowego opłacenia tych składek w całości.

Za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług (art. 14 ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych)

W myśl art. 14 ust. 2 pkt 2 ww. ustawy przychodem z działalności gospodarczej są również dotacje, subwencje, dopłaty i inne nieodpłatne świadczenia otrzymane na pokrycie kosztów albo jako zwrot wydatków, z wyjątkiem gdy przychody te są związane z otrzymaniem, zakupem albo wytworzeniem we własnym zakresie środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, od których, zgodnie z art. 22a-22o, dokonuje się odpisów amortyzacyjnych.

Natomiast zgodnie z art. 14 ust. 3 pkt 3a ww. ustawy do przychodów, o których mowa w ust. 1 i 2, nie zalicza się zwróconych innych wydatków nie zaliczonych do kosztów uzyskania przychodów.

Mając na względzie cyt. wyżej przepisy stwierdzić należy, iż, co do zasady, otrzymana refundacja składek na ubezpieczenie społeczne na podstawie ww. art. 14 ust. 2 pkt 2 stanowi przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej. Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika jednak, iż wspólnicy spółki cywilnej dokonali wyboru odliczania zapłaconych składek na ubezpieczenie społeczne od dochodu nie zaś w postaci zaliczania opłaconych składek do kosztów uzyskania przychodu prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej. Dlatego też, w przedstawionym stanie faktycznym, otrzymana refundacja składek, zgodnie z cyt. wyżej art. 14 ust. 3 pkt 3a, nie będzie stanowiła przychodu podatkowego żadnego ze wspólników spółki cywilnej. Otrzymana refundacja będzie pomniejszała wysokość składek na ubezpieczenie społeczne, jaką wspólnik otrzymujący przedmiotową refundację będzie mógł odliczyć od osiągniętego dochodu, zważywszy, iż wydatki niezbędne dla ustalenia wysokości zaliczek na podatek (w tym składki na ubezpieczenie społeczne) w ciągu roku liczone są narastająco.

Zatem w sytuacji gdy wnioskodawca nie odliczał od osiąganych w ramach działalności gospodarczej dochodów, zapłaconych składek na ubezpieczenie społeczne, to w momencie otrzymania ich refundacji (w wysokości jaka została mu zrefundowana) nie będzie ich musiał opodatkowywać. W związku z powyższym zarówno wpłata składek na ubezpieczenia społeczne jak i ich zwrot jest dla wnioskodawcy obojętne podatkowo jednakże pod warunkiem, że wysokość otrzymanej refundacji nie przekroczy wysokości odliczonych od dochodu składek na ubezpieczenie społeczne.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach, ul. Prosta 10, 25-366 Kielce, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl