IBPBI/1/415-1136/09/WRz

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione w ponownym wniosku z dnia 18 grudnia 2009 r., (data skutecznego doręczenia postanowienia w tej samej sprawie), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych otrzymania od spółdzielni mieszkaniowej, zwrotu nakładów na nieruchomość (pawilon handlowy), użytkowaną i amortyzowaną w ramach prowadzonej przez żonę Wnioskodawcy pozarolniczej działalności gospodarczej - jest nieprawidłowe.

W dniu 18 grudnia 2009 r. wpłynął do tut. Biura m.in. ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w zakresie skutków podatkowych otrzymania od spółdzielni mieszkaniowej, zwrotu nakładów na nieruchomość (pawilon handlowy), użytkowaną i amortyzowaną w ramach prowadzonej przez żonę Wnioskodawcy pozarolniczej działalności gospodarczej.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

W latach 1987-92 na gruncie wydzierżawionym na 20 lat od spółdzielni mieszkaniowej, Wnioskodawca wraz z żoną wybudował nieruchomość budynkową z przeznaczeniem na sklep. Sklep funkcjonował do 2007 r. w ramach handlowej działalności gospodarczej prowadzonej jednoosobowo przez żonę Wnioskodawcy. Budynek figurował w ewidencji środków trwałych i polegał amortyzacji. Po zakończeniu umowy dzierżawiony budynek został przekazany spółdzielni mieszkaniowej, jako właścicielowi gruntu. W czerwcu 2009 r. spółdzielnia zwróciła nakłady na budowę sklepu.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy i według jakiej stawki podatkowej oraz w jakiej wysokości i w jakim terminie Wnioskodawca jest zobowiązany do zapłaty podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 14 ust. 3 pkt 3a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie stanowi przychodu zwrot wydatków, które nie zostały zaliczone w koszty. W związku z faktem, że sklep powstał w trakcie trwania związku małżeńskiego i był objęty wspólnością majątkową, przynajmniej połowa zwrotu wydatków przynależnych żonie wiąże się z prowadzoną przez nią działalnością gospodarczą.

W tej części kwota zwrotu nie powinna być opodatkowana podatkiem dochodowym od osób fizycznych, gdyż w oparciu o ww. przepis nie stanowi przychodu. Wydatki zostały poniesione na środek trwały, a zatem nie były kwalifikowane w koszty działalności gospodarczej przedsiębiorstwa, a zwiększały jedynie wartość tego środka. Co do pozostałej części zwrotu Wnioskodawca uważa, że powinna zostać opodatkowana na zasadach ogólnych, jako inne przychody z praw majątkowych, a podatek powinien zostać rozliczony w terminie do końca kwietnia 2009 r., w zeznaniu rocznym za 2009 rok.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam co następuje.

Zgodnie z brzmieniem art. 10 ust. 1 pkt 3, 7 i 8 lit. a)-c) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.), źródłem przychodów są odpowiednio:

* pozarolnicza działalność gospodarcza,

* kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8a)-c),

* odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

Przychodów uzyskanych tytułem zwrotu nakładów poniesionych na budowę nieruchomości budynkowej na cudzym gruncie nie sposób uznać za przychody z odpłatnego zbycia nieruchomości lub jej części, o których mowa w cyt. powyżej art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy. Skoro grunt nie stanowił własności Wnioskodawcy ani jego małżonki, to również wybudowany na tym gruncie budynek nie stanowił ich własności.

Co do zasady przychód uzyskany z ww. tytułu stanowi przychód z praw majątkowych, a więc źródła przychodów określonego w art. 10 ust. 1 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Należy jednak zważyć, iż na gruncie przedmiotowej sprawy, budynek wybudowany na cudzym gruncie był wykorzystywany i amortyzowany w ramach prowadzonej przez żonę Wnioskodawcy pozarolniczej działalności gospodarczej. Koniecznym jest zatem rozważenie, czy zwrot nakładów poniesionych na jego budowę stanowi przychód ze źródła przychodów jakim jest określona w art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy, pozarolnicza działalność gospodarcza.

Zgodnie z art. 36 § 1 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. - Kodeks rodzinny i opiekuńczy (tekst jedn. Dz. U. Nr 9, poz. 59 z późn. zm.), oboje małżonkowie są obowiązani współdziałać w zarządzie majątkiem wspólnym, w szczególności udzielać sobie wzajemnie informacji o stanie majątku wspólnego, o wykonywaniu zarządu majątkiem wspólnym i o zobowiązaniach obciążających majątek wspólny.

Każdy z małżonków może samodzielnie zarządzać majątkiem wspólnym, chyba że przepisy poniższe stanowią inaczej. Wykonywanie zarządu obejmuje czynności, które dotyczą przedmiotów majątkowych należących do majątku wspólnego, w tym czynności zmierzające do zachowania tego majątku (art. 36 § 2 ww. Kodeksu).

Natomiast stosownie do treści art. 37 § 1 pkt 1 tego Kodeksu, zgoda drugiego małżonka jest potrzebna do dokonania czynności prawnej prowadzącej do zbycia, obciążenia, odpłatnego nabycia nieruchomości lub użytkowania wieczystego, jak również prowadzącej do oddania nieruchomości do używania lub pobierania z niej pożytków.

Zatem oddanie do użytkowania jednemu z małżonków, nieruchomości stanowiącej wspólność majątkową małżeńską, nawet wybudowanej na cudzym gruncie, wymaga zawsze zgody drugiego małżonka.

W świetle powyższego wyrażając zgodę na użytkowanie wybudowanego na obcym gruncie budynku niemieszkalnego, w ramach prowadzonej przez małżonkę Wnioskodawcy działalności gospodarczej, nastąpiło związanie tego składnika majątkowego z działalnością gospodarczą jego małżonki.

Zasady ustalania przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej zostały określone w art. 14 tej ustawy, który w ust. 1 stanowi, że za przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Zgodnie z art. 14 ust. 2 pkt 1 lit. a) ww. ustawy, przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej składników majątku będących środkami trwałymi, ujętych w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem ust. 2c.

Przy czym, zgodnie z art. 14 ust. 2c ustawy do przychodów, o których mowa w ust. 2 pkt 1, nie zalicza się przychodów z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie.

Zauważyć przy tym należy, iż stosownie do art. 22a ust. 2 pkt 2 ww. ustawy, amortyzacji podlegają również, z zastrzeżeniem art. 22c, niezależnie od przewidywanego okresu używania, budynki i budowle wybudowane na cudzym gruncie - zwane także środkami trwałymi.

W świetle powyższego stwierdzić należy, iż skoro Wnioskodawca wraz z żoną wybudował na dzierżawionym od spółdzielni mieszkaniowej gruncie budynek niemieszkalny, wykorzystywany i amortyzowany, jako środek trwały (budynek wybudowany na cudzym gruncie) w ramach prowadzonej uprzednio samodzielnie przez żonę Wnioskodawcy pozarolniczej działalności gospodarczej, to przychód uzyskany tytułem zwrotu nakładów poniesionych na budowę tego budynku należy uznać w całości za przychód z tej działalności.

Wnioskodawca nie jest tym samym obowiązany do opodatkowania przedmiotowego przychodu (dochodu), który w całości winna opodatkować jego małżonka na zasadach stosowanych uprzednio do opodatkowania prowadzonej przez nią pozarolniczej działalności gospodarczej.

W świetle powyższego przedstawione we wniosku stanowisko Wnioskodawcy jest nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym na zasadach stosowanych uprzednio do opodatkowania prowadzonej przez nią działalności gospodarczej.

Do wniosku dołączono plik dokumentów. Należy jednak zauważyć, że wydając interpretacje w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów nie przeprowadza postępowania dowodowego, w związku z czym nie jest obowiązany, ani uprawniony do ich oceny; jest związany wyłącznie opisem stanu faktycznego przedstawionym przez Wnioskodawcę i jego stanowiskiem.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach, ul. Prosta 10, 25-366 Kielce, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.