IBPBI/1/415-1118/10/WRz

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 20 października 2010 r. (data wpływu do tut. Biura 29 października 2010 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości dokumentowania dowodami wewnętrznymi wydatków z tytułu zakupu roślin zielarskich i ziół - jest prawidłowe.

W dniu 29 października 2010 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości dokumentowania dowodami wewnętrznymi wydatków z tytułu zakupu roślin zielarskich i ziół.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Firma Wnioskodawcy jest zarejestrowana jako podatnik podatku VAT. Podatek dochodowy od osób fizycznych opłacany jest na zasadach ogólnych. W ramach swojej działalności Wnioskodawca zamierza rozpocząć skup produktów takich jak zioła. Zioła te będą skupowane od rolników i od tzw. "zbieraczy". Każdorazowy zakup produktów i dla każdego dostawcy dokumentowany będzie za pomocą dowodów wewnętrznych. Dowody te nie będą zawierały podatku VAT, będą wystawione zgodnie z wymaganiami określonymi w art. 14 ust. 2 pkt 2 (winno być § 14 ust. 2 pkt 2) rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów (Dz. U. Nr 152, poz. 1475 z późn. zm.), tj. będą zawierały datę i podpis osób, które bezpośrednio dokonały wydatków, określające przy zakupie: nazwę towaru oraz ilość, cenę jednostkową i wartość.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Zdaniem Wnioskodawcy, zastosowanie dowodów wewnętrznych, spełniających warunki określone w art. 14 ust. 2 pkt 2 (winno być § 14 ust. 2 pkt 2) ww. rozporządzenia z dnia 26 sierpnia 2003 r. jest wystarczające do udokumentowania zaistniałej transakcji oraz zaliczenia poniesionych kosztów do podatkowych kosztów uzyskania przychodów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Na wstępie zaznaczyć należy, iż z uwagi na fakt, iż przedmiotem złożonego wniosku jest zdarzenie przyszłe, niniejszą interpretację oparto o przepisy prawa podatkowego, w brzmieniu obowiązującym w 2011 r., tj. obowiązującym w dniu wydania interpretacji.

Stosownie do treści art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Aby wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodu winien, w myśl powołanego przepisu, spełniać łącznie następujące warunki:

* pozostawać w związku przyczynowym z przychodem lub źródłem przychodu i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,

* nie znajdować się na liście wydatków nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

* być właściwie udokumentowany.

Przy czym ww. ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie określa sposobu dokumentowania poniesionych wydatków, odsyłając w tym zakresie do odrębnych przepisów.

W przypadku prowadzenia przez Wnioskodawcę podatkowej księgi przychodów i rozchodów, sposób prowadzenia księgi oraz dokumentowanie znajdujących się w niej zapisów określa rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów (Dz. U. Nr 152, poz. 1475 z późn. zm.).

Stosownie do ww. rozporządzenia podstawą zapisów w księdze są dowody księgowe.

W myśl § 14 ust. 1 ww. rozporządzenia, na udokumentowanie zapisów w księdze dotyczących niektórych kosztów (wydatków), mogą być sporządzone dokumenty zaopatrzone w datę i podpisy osób, które bezpośrednio dokonały wydatków (dowody wewnętrzne), określające: przy zakupie - nazwę towaru oraz ilość, cenę jednostkową i wartość, a w innych przypadkach - przedmiot operacji gospodarczych i wysokość kosztu (wydatku).

Natomiast § 14 ust. 2 pkt 2 ww. rozporządzenia wskazuje, iż dowody, o których mowa w ust. 1, mogą dotyczyć m.in. zakupu od ludności, sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU), surowców roślin zielarskich i ziół dziko rosnących leśnych, jagód, owoców leśnych i grzybów leśnych (PKWiU ex 02.30.40.0).

Z opisanego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca w ramach swojej działalności gospodarczej zamierza rozpocząć skup produktów takich jak zioła. Zioła te będą skupowane od rolników i od tzw. "zbieraczy". Każdorazowy zakup produktów i dla każdego dostawcy dokumentowany będzie za pomocą dowodów wewnętrznych.

Mając na względzie treść powyższych przepisów oraz przedstawiony we wniosku opis zdarzenia przyszłego stwierdzić należy, iż Wnioskodawca będzie mógł w tej sytuacji dokumentować zapisy w prowadzonej podatkowej księdze przychodów i rozchodów, dotyczące kosztów (wydatków) związanych z pozyskiwaniem surowców roślin zielarskich i ziół dziko rosnących, sklasyfikowanych pod ww. symbolem PKWiU, na podstawie dowodów wewnętrznych. Tak udokumentowane wydatki z ww. tytułu, o ile ponoszone będą w celu uzyskania przychodów z prowadzonej działalności gospodarczej, będą mogły stanowić koszt uzyskania przychodów tej działalności.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach, ul. Prosta 10, 25-366 Kielce, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.