IBPBI/1/415-1116/10/RM - Korekta podatku dochodowego od osób fizycznych za okres amortyzacji środka trwałego do momentu jego zwrotu.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 28 października 2010 r. (data wpływu do tut. Biura 2 listopada 2010 r.), uzupełnionym w dniu 19 stycznia 2011 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie konieczności dokonania korekty kosztów uzyskania przychodów - jest nieprawidłowe.

W dniu 2 listopada 2010 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych m.in. w zakresie konieczności dokonania korekty kosztów uzyskania przychodów.

Wniosek powyższy nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z dnia 10 stycznia 2011 r. Znak: IBPBI/1/415-1116/10/RM, wezwano do jego uzupełnienia, co też nastąpiło w dniu 19 stycznia 2011 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Zakupiona, przez Wnioskodawcę, sprężarka łopatkowa, będąca środkiem trwałym od pierwszych dni pracy tj. od 1 lipca 2008 r., wykazywała za niskie ciśnienie robocze. Jest to kluczowe urządzenie w procesie produkcyjnym. W związku z tym Wnioskodawca nie mógł pozwolić na wyłączenie tego urządzenia z cyklu produkcyjnego. Kupiona przez zakład Wnioskodawcy sprężarka miała zagwarantować 6 m³ /min sprężonego powietrza, a w rzeczywistości wydajność urządzenia była na poziomie 5,4-5,6 m³ /min - a zatem wydajność odbiegała od założeń tolerancji i niejednokrotnie ten fakt zaburzał cały cykl produkcyjny. Wnioskodawca monitował wielokrotnie ten fakt dostawcy urządzenia, który próbował różnymi sposobami udowodnić, iż Wnioskodawca nie ma racji. Po dwóch latach wymiany pism reklamacyjnych oraz testów urządzenia przez zewnętrzną niezależną firmę doszło do porozumienia, iż zakład Wnioskodawcy kupi nowe mocniejsze urządzenie, a ww. sprężarka zostanie zwrócona dostawcy. Kwota jaką przyjęto przy zwrocie, była równa kwocie zakupu, gdyż w międzyczasie urządzenia tego typu znacznie podrożały i na zakup nowej trzeba było dopłacić ponad 30 tyś. złotych więcej.

Istotne elementy stanu faktycznego, zawarto również w części F poz. 51 wniosku, gdzie wskazano, iż przy zwrocie środka trwałego otrzymano fakturę korygującą na całą kwotę zakupu.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w związku z powyższym Wnioskodawca jest zobowiązany do korekty podatku dochodowego za okres amortyzacji ww. środka trwałego do momentu jego zwrotu (środek trwały był przez cały okres do momentu zwrotu użytkowany).

Zdaniem Wnioskodawcy, przy zaistniałej sytuacji nie powinien korygować podatku dochodowego, gdyż środek trwały był przez cały okres do dnia zwrotu użytkowany.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam co następuje:

Na wstępie zaznaczyć należy, że z uwagi na fakt, iż przedmiotem złożonego wniosku jest zaistniały stan faktyczny, niniejszą interpretację oparto o przepisy ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.) w brzmieniu obowiązującym w 2010 r.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ww. ustawy, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Aby zatem wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodu winien, w myśl powołanego przepisu, spełniać łącznie następujące warunki:

* pozostawać w związku przyczynowym z przychodem lub ze źródłem przychodu i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,

* nie znajdować się na liście wydatków nieuznanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

* być właściwie udokumentowany.

Stosownie do postanowień art. 22 ust. 8 ww. ustawy, kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a-22o, z uwzględnieniem art. 23.

Zgodnie art. 22a ust. 1 ww. ustawy, amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

W myśl natomiast art. 23 ust. 1 pkt 45 ww. ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odpisów z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych dokonywanych, według zasad określonych w art. 22a-22o, od tej części ich wartości, która odpowiada poniesionym wydatkom na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie tych środków lub wartości niematerialnych i prawnych, odliczonym od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym albo zwróconym podatnikowi w jakiejkolwiek formie.

Jak wskazano we wniosku, zakład Wnioskodawcy, po zwrocie środka trwałego (sprężarki łopatkowej) otrzymał kwotę równą kwocie zakupu ww. środka trwałego oraz fakturę korygującą na całą kwotę zakupu.

Mając powyższe na względzie, stwierdzić należy, iż skoro strony pierwotnie (prawidłowo) zawartej transakcji uzgodniły, iż środek trwały zostanie zwrócony za zwrotem pierwotnie zapłaconej ceny sprzedaży, to dokonane od wartości początkowej tego środka trwałego odpisy amortyzacyjne, nie mogą stanowić kosztów uzyskania przychodów prowadzonej przez Wnioskodawcę pozarolniczej działalności gospodarczej. W przedstawionej sprawie otrzymanie faktury korygującej i pierwotnie zapłaconej ceny sprzedaży, oznacza nie tyle, że poniesione przez Wnioskodawcę wydatki zostały mu zwrócone "w jakiejkolwiek formie", lecz że wydatków tych w istocie w sensie ekonomicznym w ogóle nie poniósł.

Zatem Wnioskodawca winien dokonać stosownej korekty kosztów uzyskania przychodów o dokonane odpisy amortyzacyjne.

Mając powyższe na względzie, przedstawione we wniosku stanowisko Wnioskodawcy w ww. zakresie należało uznać na nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.