IBPBI/1/415-1076/09/WRz - Warunki dokonania jednorazowej amortyzacji.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 2 marca 2010 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPBI/1/415-1076/09/WRz Warunki dokonania jednorazowej amortyzacji.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 6 grudnia 2009 r. (data wpływu do tut. Biura 8 grudnia 2009 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości dokonania jednorazowej amortyzacji wskazanych we wniosku środków trwałych - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 8 grudnia 2009 r. do tut. Biura wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości dokonania jednorazowej amortyzacji wskazanych we wniosku środków trwałych.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca od 2004 r. prowadzi działalność gospodarczą i jest małym podatnikiem. Jest to działalność usługowa w zakresie kowalstwa artystycznego. Zamierza poszerzyć tę działalność o usługi transportowe i pomoc drogową. Zamierza kupić maszynę do produkcji wyrobów metalowych (KŚT 532) za kwotę ok. 6.000,00 zł oraz samochód ciężarowy (o masie całkowitej 3,5 tony) za kwotę ok. 17.000,00 zł. Chciałby jednorazowo amortyzować te środki trwałe zgodnie z art. 22k ust. 7-12 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Do dnia złożenia wniosku nie korzystał z pomocy de minimis.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Jakie warunki należy spełnić aby dokonać jednorazowego odpisu amortyzacyjnego od zakupu ww. środków...

Zdaniem Wnioskodawcy, na gruncie podatku dochodowego od osób fizycznych zasady i warunki dokonywania jednorazowych odpisów amortyzacyjnych zostały określone w art. 22k ust. 7-12 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.).

W myśl tych przepisów:

1.

z możliwości dokonywania jednorazowych odpisów amortyzacyjnych mogą skorzystać tylko tzw. mali podatnicy oraz podatnicy, którzy w danym roku podatkowym rozpoczęli prowadzenie działalności gospodarczej,

2.

jednorazowa amortyzacja obejmuje środki trwałe zaliczone do grupy 3-8 Klasyfikacji Środków Trwałych, z wyłączeniem samochodów osobowych; należy przy tym pamiętać, że w stosunku do samochodów nabytych od 1 stycznia 2007 r. obowiązuje definicja samochodu osobowego, określona w art. 5a pkt 19 ustawy o P.D.O.F.,

3.

jednorazowy odpis amortyzacyjny stanowi pomoc de minimis udzielaną w zakresie i na zasadach określonych w bezpośrednio obowiązujących aktach prawa wspólnotowego dotyczących pomocy w ramach zasady de minimis.

4.

łączna kwota jednorazowych odpisów amortyzacyjnych dokonanych przez podatnika w danym roku podatkowym nie może przekroczyć równowartości 50.000 euro (po przeliczeniu według średniego kursu euro ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy października poprzedniego roku podatkowego, w zaokrągleniu do 1.000 zł, przy czym do limitu nie wlicza się odpisów amortyzacyjnych od składników majątku, których wartość początkowa nie przekracza 3.500 zł.

Przepisy w sprawach dotyczących pomocy publicznej nie mają natomiast bezpośredniego zastosowania w zakresie trybu wydawania zaświadczeń o udzielonej pomocy de minimis w przypadku jednorazowej amortyzacji. Pomoc ta liczona jest w dacie nabycia prawa do skorzystania z niej. Uwzględniając, iż jednorazowa amortyzacja nie stanowi ulgi podatkowej, o której mowa a art. 3 pkt 6 Ordynacji Podatkowej, dniem udzielenia tej pomocy będzie dzień, w którym podatnik dokonał jednorazowego odpisu amortyzacyjnego. Ze względu na konstrukcję pomocy de minimis w formie jednorazowej amortyzacji - ponieważ o skorzystaniu z tej formy pomocy decyduje samodzielnie podatnik, bez wymogu wydania decyzji przez właściwy urząd skarbowy - podatnik powinien samodzielnie analizować spełnienie warunków zawartych w art. 22k ust. 7-12 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Podsumowując Wnioskodawca stwierdził, iż wystarczającymi i niezbędnymi warunkami do możliwości skorzystania z pomocy de minimis w formie jednorazowej amortyzacji jest:

1.

posiadanie statusu małego podatnika,

2.

zakup środków trwałych powyżej 3.500,00 zł z grupy 3-8 Klasyfikacji, z wyłączeniem samochodów osobowych,

3.

nie przekroczenie limitu pomocy de minimis w roku podatkowym. Pomoc ta nie może przekroczyć 50.000 euro, przeliczone zgodnie z art. 22k ust. 12, przy czym do limitu tego nie wlicza się środków trwałych powyżej (winno być poniżej) 3.500,00 zł (art. 22k ust. 9).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Jednocześnie zauważyć należy, iż zgodnie z brzmieniem art. 5c ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.), w przypadku pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony, spełnienie wymagań określonych w art. 5a pkt 19 lit. a)-d) tej ustawy, pozwalających na niezaliczenie danego pojazdu samochodowego do samochodów osobowych, stwierdza się na podstawie dodatkowego badania technicznego przeprowadzonego przez okręgową stację kontroli pojazdów, potwierdzonego zaświadczeniem wydanym przez tę stację, oraz dowodu rejestracyjnego pojazdu, zawierającego właściwą adnotację o spełnieniu tych wymagań.

Nadmienić również należy, iż ustawą z dnia 5 marca 2009 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2009 r. Nr 69, poz. 587), zmieniono kwotę limitu odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22k ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z art. 5 powołanej ustawy, w latach podatkowych rozpoczynających się od 2009 r. i 2010 r., kwota limitu odpisów amortyzacyjnych, o której mowa w art. 22k ust. 7 ustawy zmienianej w art. 1 (tj. ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych) oraz art. 16k ust. 7 ustawy zmienianej w art. 2 (tj. ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych), wynosi 100.000 euro w każdym z tych lat podatkowych.

Kwestie powyższe nie wpływają jednak na ocenę istoty przestawionego we wniosku stanowiska Wnioskodawcy, które tym samym należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl