IBPBI/1/415-1075/09/BK - Ustalenia kraju opodatkowania przychodów z tytułu prowadzenia na terytorium Polski pozarolniczej działalności gospodarczej w sytuacji wykonywania pracy najemnej na terytorium Niemiec.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 1 marca 2010 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPBI/1/415-1075/09/BK Ustalenia kraju opodatkowania przychodów z tytułu prowadzenia na terytorium Polski pozarolniczej działalności gospodarczej w sytuacji wykonywania pracy najemnej na terytorium Niemiec.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 1 grudnia 2009 r. (data wpływu do tut. Biura 8 grudnia 2009 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia kraju opodatkowania przychodów z tytułu prowadzenia na terytorium Polski pozarolniczej działalności gospodarczej w sytuacji wykonywania pracy najemnej na terytorium Niemiec - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 8 grudnia 2009 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia kraju opodatkowania przychodów z tytułu prowadzonej na terytorium Polski pozarolniczej działalności gospodarczej w sytuacji wykonywania pracy najemnej na terytorium Niemiec.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Osoba fizyczna prowadząca działalność gospodarczą w Polsce i osiągająca z tego tytułu dochody (na dzień dzisiejszy są to dochody z tytułu wynajmu nieruchomości), zostanie wysłana przez pracodawcę do pracy za granicę (do Niemiec). Przewidywany okres zatrudnienia trwa dwa lata. Od pierwszego dnia zatrudnienia w Niemczech dochody z pracy najemnej w Niemczech będą opodatkowane w Niemczech. Składki na obowiązkowe ubezpieczenie społeczne będą odprowadzane do niemieckiego systemu ubezpieczeń społecznych. Pracodawcą jest firmą polska, posiadającą w Niemczech biuro informacyjne niebędące zakładem w rozumieniu prawa podatkowego. Wynagrodzenie będzie wypłacane przez firmę polską.

W związku z zatrudnieniem w Niemczech podatnik od pierwszego dnia będzie zameldowany w Niemczech. W Polsce utrzyma zameldowanie. W Polsce również pozostanie jego centrum interesów życiowych. Wnioskodawca posiada również udziały w spółce prawa handlowego w Polsce.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Gdzie powinny zostać opodatkowane dochody tej osoby fizycznej z tytułu działalności gospodarczej w Polsce, związanej z wynajmem nieruchomości położonej w Polsce... (we wniosku pytanie to oznaczono Nr 1)

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 15 umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania zawartej z Republiką Federalną Niemiec, dochody z pracy najemnej w Niemczech, będą opodatkowane w Niemczech. Pracownik od pierwszego dnia zatrudnienia będzie zameldowany, opodatkowany i ubezpieczony w Niemczech.

Zgodnie z art. 6 ww. umowy, dochody z nieruchomości mogą być opodatkowane w państwie, w którym ta nieruchomość się znajduje.

Zaliczki będą odprowadzane do polskiego urzędu skarbowego właściwego ze względu na miejsce zamieszkania podatnika w Polsce. Na zakończenie roku podatkowego podatnik złoży w polskim urzędzie skarbowym właściwym ze względu na jego miejsce zamieszkania w Polsce, roczne zeznanie podatkowe PIT-36. Opodatkuje dochody osiągnięte z tytułu prowadzenia działalności gospodarczej w Polsce z tytułu wynajmu nieruchomości. Równocześnie wykaże dochody osiągnięte w Niemczech, zgodnie z art. 27 ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, stosując zasadę wyłączenia z progresją.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.), osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Przy czym w myśl art. 3 ust. 1a ww. ustawy, za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

1.

posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub

2.

przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.

W myśl art. 3 ust. 2a ww. ustawy, osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy), a zatem również od dochodów określonych w art. 3 ust. 2b) pkt 3 cyt. ustawy, tj. dochodów (przychodów) z działalności gospodarczej prowadzonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Wyżej wskazane przepisy stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczypospolita Polska (art. 4a cyt. ustawy).

Stosownie do treści art. 4 ust. 1 umowy między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku, podpisanej w Berlinie dnia 14 maja 2003 r. (Dz. U. z 2005 r. Nr 12, poz. 90), określenie "osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie" oznacza osobę, która według prawa tego Państwa podlega tam opodatkowaniu z uwagi na jej miejsce zamieszkania, miejsce stałego pobytu, miejsce zarządu albo inne kryterium o podobnym charakterze i obejmuje również to Państwo, każdą jego jednostkę terytorialną lub organ lokalny. Jednakże określenie to nie obejmuje osób, które podlegają opodatkowaniu w tym Państwie, w zakresie dochodu osiąganego tylko ze źródeł w tym Państwie lub z tytułu majątku położonego w tym Państwie.

Definicja powyższa odnosi się zatem bezpośrednio do określenia "miejsca zamieszkania" przyjętego w ustawach wewnętrznych państw i uwzględnia różne formy więzi osobistej z państwem, które we własnych ustawodawstwie ustala podstawę do nieograniczonego obowiązku podatkowego.

Jeżeli jednak podatnik posiada miejsce zamieszkania w obu umawiających się państwach to zgodnie z postanowieniami art. 4 ust. 1 ww. umowy, państwo jego rezydencji należy ustalić w oparciu o reguły kolizyjne zawarte w art. 4 ust. 2 tej umowy, analizując jego stopień powiązań osobistych i gospodarczych.

W myśl art. 4 ust. 2 lit. a) ww. umowy, jeżeli stosownie do postanowień ustępu 1 osoba fizyczna ma miejsce zamieszkania w obu Umawiających się Państwach, wówczas stosuje się m.in. następującą zasadę, wg której, osobę uważa się za mającą miejsce zamieszkania w tym Państwie, w którym ma ona stałe miejsce zamieszkania; jeżeli ma ona stałe miejsce zamieszkania w obu Umawiających się Państwach, to uważa się, że ma ona miejsce zamieszkania w tym Państwie, z którym ma ściślejsze powiązania osobiste i gospodarcze (ośrodek interesów życiowych).

Zauważyć jednocześnie należy, iż w świetle postanowień umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, zasadą jest, iż dochody z działalności gospodarczej prowadzonej przez osobę fizyczną mającą miejsce zamieszkania w Polsce podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym w innym państwie tylko wtedy, gdy działalność ta jest wykonywana poprzez położony w tym państwie zakład. Zgodnie bowiem z art. 7 ust. 1 ww. umowy, zyski przedsiębiorstwa Umawiającego się Państwa podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie, chyba że przedsiębiorstwo prowadzi działalność gospodarczą w drugim Umawiającym się Państwie poprzez położony tam zakład. Jeżeli przedsiębiorstwo wykonuje działalność w ten sposób, to zyski przedsiębiorstwa mogą być opodatkowane w drugim Państwie, jednak tylko w takiej mierze, w jakiej można przypisać je temu zakładowi.

Z treści złożonego wniosku wynika, że Wnioskodawca pozarolniczą działalność gospodarczą, w zakresie wynajmu nieruchomości położonej w Polsce prowadzi wyłącznie na terytorium Polski. Polski pracodawca zamierza oddelegować go do pracy w Niemczech na okres dwóch lat. W związku z czym Wnioskodawca będzie zobowiązany do zameldowania się dla celów służbowych w Niemczech. W Polsce natomiast posiadał on będzie nadal zameldowanie i to w Polsce znajdować się będzie centrum jego interesów życiowych.

W związku z powyższym stwierdzić należy, iż Wnioskodawca jako rezydent Polski podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polce.

Oznacza to, iż dochody z pozarolniczej działalności gospodarczej prowadzonej na terytorium Polski, Wnioskodawca winien wykazać w zeznaniu podatkowym złożonym na formularzu PIT-36 w urzędzie skarbowym właściwym ze względu na jego miejsce zamieszkania na terytorium Polski.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Jednocześnie informuje się, iż w zakresie objętym pytaniem oznaczonym we wniosku Nr 2 oraz w zakresie sposobu opodatkowania dochodów z pracy wykonywanej na terytorium Niemiec zostaną wydane odrębne rozstrzygnięcia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl