IBPBI/1/415-1055/13/KB

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 31 stycznia 2014 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPBI/1/415-1055/13/KB

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 15 października 2013 r. (data wpływu do tut. Biura 17 października 2013 r.), uzupełnionym 16 stycznia 2014 r., o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, w zakresie obowiązku opodatkowania tym podatkiem aportu wnoszonego do spółki komandytowej - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 października 2013 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób fizycznych, w zakresie obowiązku opodatkowania tym podatkiem aportu wnoszonego do spółki komandytowej. Wniosek powyższy nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z 20 grudnia 2013 r. Znak: IBPBI/1/415-1055,1056,1057,1058/13/KB wezwano do jego uzupełnienia, co też nastąpiło 16 stycznia 2014 r.

We wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą na podstawie wpisu do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej. Prowadzona przez Wnioskodawcę działalność gospodarcza nie obejmuje wykonywania czynności z zakresu dzierżawy własności intelektualnej i podobnych produktów (PKD 77.40.Z).

Jednocześnie Wnioskodawca jest komandytariuszem w spółce komandytowej (dalej "Spółka" lub "Spółka komandytowa"). Oprócz Wnioskodawcy komandytariuszami we wskazanej Spółce są dwie osoby fizyczne, a komplementariuszem jest spółka z ograniczoną odpowiedzialnością.

Na podstawie zawartej 30 sierpnia 2011 r. w formie aktu notarialnego umowy darowizny Wnioskodawca wraz z drugą osobą, będącą również wspólnikiem Spółki komandytowej (zwaną dalej "współobdarowanym"), nabyli na współwłasność znaki towarowe oraz prawa ochronne do znaków towarowych, prawa wynikające ze zgłoszenia i rejestracji znaków towarowych oraz majątkowe prawa autorskie (znaki towarowe oraz prawa z nimi związane zwane są w dalszej części zbiorczo "znakami towarowymi"). W dacie zawarcia umowy darowizny, część ze złożonych do właściwych organów patentowych zgłoszeń dotyczących znaków towarowych została już rozpoznana (a udzielenie praw ochronnych na wskazane znaki zostało potwierdzone odpowiednimi decyzjami i świadectwami), natomiast pozostała niewielka część złożonych przed sierpniem 2011 r. zgłoszeń dotyczących pozostałych znaków towarowych została rozpoznana po 30 sierpnia 2011 r., a stosowne dokumenty urzędowe potwierdzające fakt udzielenia praw ochronnych zostały wydane już po zawarciu umowy darowizny. Do zawarcia ww. umowy darowizny Wnioskodawca oraz współobdarowany przystąpili jako osoby fizyczne, nieprowadzące działalności gospodarczej i niebędące podatnikami podatku od towarów i usług w zakresie dokonywania czynności objętych wskazaną umową darowizny.

Na podstawie wyżej opisanej umowy darowizny zawartej 30 sierpnia 2011 r. Wnioskodawca i współobdarowany otrzymali od darczyńców na majątki osobiste:

1.

udziały wynoszące po 1/2 części w prawach ochronnych do zarejestrowanych przez właściwe organy patentowe, w dacie zawarcia umowy darowizny, znaków towarowych;

2.

udziały wynoszące po 1/2 części we wszelkich prawach wynikających ze zgłoszenia do rejestracji wówczas jeszcze niezarejestrowanych znaków towarowych, w tym w prawach pierwszeństwa do rejestracji przedmiotowych znaków towarowych;

a Wnioskodawca i współobdarowany wskazaną w pkt 1 i pkt 2 darowiznę przyjęli na ich majątki osobiste. Ponadto Darczyńcy w związku z darowizną wskazaną w pkt 1 i pkt 2 powyżej darowali Wnioskodawcy i współobdarowanemu w udziałach wynoszących po 1/2 części całość autorskich praw majątkowych do wszystkich znaków towarowych w zakresie w jakim stanowiły one przedmiot autorskich praw majątkowych, zgodnie z dokumentacją stanowiącą załącznik do umowy darowizny, a Wnioskodawca i współobdarowany darowiznę udziałów we wskazanych autorskich prawach majątkowych na ich majątki osobiste przyjęli.

Dodatkowo umową darowizny z 30 sierpnia 2011 r. Wnioskodawca i współobdarowany między innymi stali się uprawnieni w zakresie otrzymanych majątkowych praw autorskich co do oryginałów, jak i egzemplarzy znaków towarowych w zakresie w jakim stanowią one utwory w rozumieniu prawa autorskiego na polach eksploatacji określonych umową darowizny.

Znaki towarowe zostały wycenione w przedmiotowej umowie darowizny zawartej 30 sierpnia 2011 r. na poziomie nie wyższym niż ich wartość rynkowa.

Po zawarciu umowy darowizny ani Wnioskodawca, ani współobdarowany nie złożyli stosownego zgłoszenia aktualizacyjnego we właściwych organach patentowych, w rezultacie czego nie zostało ujawnione we właściwych rejestrach, iż nastąpiło przeniesienie praw ochronnych z opisanych znaków towarowych. Wnioskodawca rozważa:

A. wniesienie nabytych w drodze wyżej opisanej umowy darowizny praw (w udziale wynoszącym 1/2 części) w znakach towarowych (wszystkich lub niektórych) jako wkładu (aport) do Spółki komandytowej, w której jest komandytariuszem; albo

B. gospodarcze wykorzystanie przysługujących znaków towarowych w zakresie prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej.

W przypadku opisanym pod literą A) powyżej, Wnioskodawca ma zamiar wnieść nabyte w drodze wyżej opisanej umowy darowizny udziały w znakach towarowych jako wkład (aport) do Spółki komandytowej, w której jest komandytariuszem. W ten sam sposób z przysługującym udziałem w znakach towarowych ma zamiar postąpić współobdarowany będący również komandytariuszem w Spółce komandytowej. Wniesienie ww. wkładu (aportu) nastąpi w trybie art. 199 Kodeksu cywilnego, a więc jako rozporządzenie rzeczą wspólną za zgodą wszystkich współwłaścicieli. Wniesienie wkładu zostanie poprzedzone sporządzeniem przez uprawnionego rzeczoznawcę (rzecznika patentowego) wyceny znaków towarowych mających stanowić przedmiot wkładu. W związku z wniesieniem ww. wkładu (aportu), nastąpi również zmiana umowy Spółki komandytowej, w wyniku której nastąpi podwyższenie wartości wkładu Wnioskodawcy i współobdarowanego w Spółce komandytowej. Zgodnie z ustaleniami pomiędzy wspólnikami Spółki komandytowej, po dacie wniesienia przez Wnioskodawcę i współobdarowanego wkładu (aportu) obejmującego znaki towarowe Spółka komandytowa będzie wykorzystywała nabyte w ten sposób wartości niematerialne i prawne w zakresie prowadzonej działalności gospodarczej. Spółka dokona również stosownego zgłoszenia przed właściwymi organami patentowymi i we właściwych rejestrach nabycia praw ochronnych ze wskazanych znaków towarowych. Znaki towarowe ze względu na ich cechy, w chwili wniesienia aportu, a tym samym przyjęcia przez Spółkę komandytową do używania, będą zdatne do użytku oraz będą nadawały się do gospodarczego wykorzystania dla potrzeb prowadzonej przez Spółkę komandytową działalności gospodarczej przez okres dłuższy niż rok. Przedmiot wkładu do Spółki komandytowej nie był wykorzystywany przez Wnioskodawcę ani współobdarowanego w prowadzonej działalności gospodarczej.

W przypadku natomiast rezygnacji przez Wnioskodawców z działań opisanych pod literą A) powyżej, Wnioskodawca oraz współobdarowany rozważają przyjęcie do używania w zakresie wykonywanej przez każdego z nich działalności gospodarczej udziałów w znakach towarowych oraz rozpoczną ich gospodarcze wykorzystywanie, w tym między innymi podejmą czynności obejmujące wydzierżawianie podmiotom trzecim praw własności intelektualnej i podobnych produktów. Nadto Wnioskodawca oraz współobdarowany ujawnią w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej podjęcie działalności obejmującej gospodarcze wykorzystywanie praw na dobrach niematerialnych. Przysługujące Wnioskodawcy oraz współobdarowanemu znaki towarowe ze względu na ich cechy, w chwili rozpoczęcia ich wykorzystywania w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, będą zdatne do użytku oraz będą nadawały się do gospodarczego wykorzystania dla potrzeb prowadzonej przez zarówno Wnioskodawcę jak i współobdarowanego działalności gospodarczej przez okres dłuższy niż rok.

Ponieważ Wnioskodawca oraz współobdarowany nabyli udziały w znakach towarowych w drodze umowy darowizny, nie jest możliwe ustalenie przez nich wydatków poniesionych na ich nabycie.

W uzupełnieniu wniosku, ujętym w piśmie z 10 stycznia 2014 r. wskazano m.in., że:

1. W przypadku wniesienia w trybie art. 199 Kodeksu cywilnego przez Wnioskodawcę oraz współobdarowanego nabytych w drodze opisanej we wniosku umowy darowizny udziałów w znakach towarowych jako wkładu (aportu) do Spółki komandytowej, w której są komandytariuszami (sytuacja opisana we wniosku pod literą A), Spółka będzie wykorzystywała nabyte w ten sposób wartości niematerialne i prawne w zakresie prowadzonej działalności gospodarczej poprzez:

a.

prowadzenie działalności gospodarczej pod danym znakiem towarowym słownym lub słowno-graficznym przez Spółkę komandytową;

b.

produkowanie, sprzedaż i dystrybucję produktów opatrzonych poszczególnymi znakami towarowymi słownymi i słowno-graficznymi;

c.

umieszczanie znaków towarowych słownych i słowno-graficznych na etykietach produkowanych przez Spółkę komandytową produktów;

d.

umieszczanie znaków towarowych słownych i słowno-graficznych na ulotkach reklamowych oraz broszurach informacyjnych dla upowszechniania zarówno w kraju jak i za granicą wśród nabywców lub potencjalnych nabywców informacji o składzie, jakości, właściwościach, zaletach i zakresie zastosowania produktu wytwarzanego lub sprzedawanego przez Spółkę komandytową, opatrzonego danym znakiem, wykorzystywanie znaków towarowych słownych, słowno-graficznych w reklamach produktów wytwarzanych lub sprzedawanych przez Spółkę komandytową, a opatrzonych danym znakiem w reklamach danego produktu w mediach, środkach masowego przekazu, w Internecie;

e.

umieszczanie na plakatach i bilbordach;

f.

udostępnianie, w uzgodniony sposób, znaków towarowych słownych, słowno-graficznych kontrahentom Spółki komandytowej nabywającym od Spółki produkty opatrzone danym znakiem towarowym dla umieszczania ich w miejscach sprzedaży nabytych przez kontrahentów produktów;

g.

wykorzystywanie, wystawianie podczas targów służących prezentacji poszczególnych marek, określonego rodzaju towarów i produktów, poprzez umieszczanie na broszurach, ulotkach informacyjnych, plakatach;

- powyższe w celu szerzenia i popularyzowania informacji o działalności Spółki komandytowej oraz o produktach, utrzymywania i tworzenia nowych rynków zbytu dla produktów pod danym znakiem towarowym słownym lub słowno-graficznym, tworzenia rynku dla danego produktu poprzez utożsamianie przez klientów, kontrahentów, odbiorców i konsumentów danego towaru i jego właściwości z przypisanym do niego znakiem towarowym słownym lub słowno-graficznym, promowaniu produktu, zachęcaniu do jego nabycia, a w rezultacie zwiększenia rynków zbytu i kręgu nabywców;

2. W sytuacji rezygnacji przez Wnioskodawcę oraz współobdarowanego z działań obejmujących wniesienie praw do znaków towarowych w drodze wkładu (aportu) do Spółki komandytowej i podjęcia przez Wnioskodawcę oraz współobdarowanego decyzji w przedmiocie przyjęcia otrzymanych w drodze umowy darowizny znaków towarowych słownych i słowno-graficznych do używania w zakresie prowadzonej przez każdego z nich działalności gospodarczej (sytuacja określona we wniosku pod literą B), Wnioskodawca oraz współobdarowany ujawnią w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej podjęcie działalności obejmującej gospodarcze wykorzystywanie praw na dobrach niematerialnych i rozpoczną ich gospodarcze wykorzystywanie poprzez oddawanie w najem, dzierżawę, na podstawie umowy licencyjnej (sublicencyjnej) lub umowy określonej w art. 17a pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w zamian za odpowiednie wynagrodzenie (czynsz, opłata licencyjna, opłaty w formie tantiemów), podmiotom trzecim zajmującym się wytwarzaniem lub dystrybucją produktów rodzajowo odpowiadających danemu znakowi towarowemu, w celu reprodukcji przez te podmioty trzecie (najemców, dzierżawców, licencjobiorców), prowadzenia działalności gospodarczej oznaczonej danym znakiem towarowym, oraz wykorzystania w procesach produkcyjnych, oznaczania wyprodukowanych towarów przedmiotowymi znakami towarowymi słownymi lub słowno-graficznymi, a następnie wprowadzania towarów pod tymi znakami towarowymi słownymi lub słowno-graficznymi na rynek w celu dalszej odsprzedaży nabywcom lub nabywcom końcowym;

3. Wnioskodawca opodatkowuje dochody uzyskiwane z prowadzonej indywidualnie oraz w ramach Spółki komandytowej działalności gospodarczej na zasadach określonych w art. 30c u.p.d.o.f., tj. jednolitą stawką podatkową w wysokości 19%.

4. Wszystkie zgłoszenia dotyczące znaków towarowych (objętych następnie umową darowizny) zostały złożone do właściwych organów patentowych przed zawarciem powoływanej we wniosku umowy darowizny, tj. przed 30 sierpnia 2011 r., natomiast w dacie zawarcia umowy darowizny, tj. 30 sierpnia 2011 r., znaczna część ze złożonych do właściwych organów patentowych zgłoszeń dotyczących znaków towarowych została już rozpoznana (a udzielenie praw ochronnych na wskazane znaki zostało potwierdzone odpowiednimi decyzjami i świadectwami); natomiast pozostała niewielka część złożonych zgłoszeń została rozpoznana już po zawarciu umowy darowizny (tekst jedn.: po 30 sierpnia 2011 r.), i wówczas też, tj. po zawarciu powoływanej umowy darowizny, zostały wydane stosowne dokumenty urzędowe potwierdzające fakt udzielenia praw ochronnych (odpowiednie świadectwa i decyzje).

5. Wnioskodawca wyjaśnia zatem, iż jeszcze przed złożeniem wniosku o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, wszystkie zgłoszenia dotyczące znaków towarowych objętych umową darowizny z 30 sierpnia 2011 r. były już rozpoznane, a udzielenie praw ochronnych do tychże znaków towarowych słownych i słowno-graficznych objętych przedmiotową umową darowizny zostało potwierdzone poprzez wydanie przez właściwe organy podatkowe (winno być patentowe) dokumentów potwierdzających udzielenie tychże praw ochronnych (odpowiednie decyzje i świadectwa). W związku z powyższym, Spółka komandytowa (oraz odpowiednio Wnioskodawca w sytuacji określonej we wniosku pod literą B) nie ma możliwości kontynuowania procesu rejestracji znaku, albowiem procesy rejestracji wszystkich znaków towarowych objętych umową darowizny z dnia 30 sierpnia 2011 r. zostały zakończone, a stosowne dokumenty potwierdzające udzielenie praw ochronnych do tychże znaków towarowych (decyzje, świadectwa) zostały wydane jeszcze przez wystąpieniem przez Wnioskodawcę z wnioskiem o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w jego indywidualnej sprawie;

6. Zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa, w szczególności ustawy - Prawo własności przemysłowej, dla prawnie skutecznego przeniesienia prawa własności wskazanych we wniosku znaków towarowych (co do których jeszcze przed wystąpieniem z wnioskiem o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego proces rejestracji został zakończony a stosowne dokumenty stwierdzające udzielenie praw ochronnych do znaków towarowych zostały wydane), jak również prawa ochronnego na te znaki udzielonego przez Urząd Patentowy, wystarczające jest zawarcie umowy cywilnoprawnej (np. umowy darowizny, czy też umowy o wniesieniu aportu). Dla nabycia bowiem prawa z już zarejestrowanego znaku towarowego (w tym praw ochronnych do tego znaku) istotne jest jedynie zawarcie stosownej umowy przeniesienia tego prawa, natomiast wydanie decyzji w przedmiocie wpisu przeniesienia do rejestru, wpis przeniesienia do rejestru oraz wydane świadectwa potwierdzającego przeniesienie praw ochronnych, ma charakter wyłącznie informacyjny i nie stanowi o ważności, ani skuteczności nabycia od pierwotnie uprawnionego praw do znaków towarowych, w tym prawa własności i praw ochronnych.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy wniesienie przez Wnioskodawcę oraz współobdarowanego znaków towarowych, tytułem wkładu do Spółki komandytowej spowoduje powstanie obowiązku w podatku dochodowym od osób fizycznych po stronie wnoszącego wkład (aport).

(pytanie oznaczone we wniosku nr 1)

Zdaniem Wnioskodawcy, wniesienie przez niego oraz współobdarowanego znaków towarowych tytułem wkładu do Spółki komandytowej nie spowoduje powstania po stronie wnoszącego wkład (aport) Wnioskodawcy obowiązku w podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 1 § 2 ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks Spółek Handlowych (Dz. U. Nr 94, poz. 1037 z późn. zm., dalej "k.s.h."), spółkami handlowymi są: spółka jawna, partnerska, komandytowa, komandytowo-akcyjna, spółka z ograniczoną odpowiedzialnością i spółka akcyjna. Natomiast w myśl art. 4 § 1 pkt 1 k.s.h., określenie "spółka osobowa" oznacza spółkę jawną, partnerską, komandytową i komandytowo - akcyjną. Spółki te nie posiadają osobowości prawnej. Stosownie do art. 3 k.s.h., przez umowę spółki handlowej wspólnicy albo akcjonariusze zobowiązują się dążyć do osiągnięcia wspólnego celu przez wniesienie wkładów oraz, jeżeli umowa albo statut spółki tak stanowi, przez współdziałanie w inny określony sposób. Jednocześnie art. 8 § 1 k.s.h. stanowi, że spółka osobowa może we własnym imieniu nabywać prawa, w tym własność nieruchomości i inne prawa rzeczowe, zaciągać zobowiązania, pozywać i być pozywana. Spółka osobowa prowadzi przedsiębiorstwo pod własną firmą. Ponieważ zatem spółka komandytowa nie ma podmiotowości prawnej odrębnej od wspólników, nie jest ona podmiotem obowiązku podatkowego w zakresie podatku dochodowego. Podmiotami takimi są natomiast wspólnicy takiej spółki. W zależności od tego, czy wspólnicy są osobami fizycznymi, czy prawnymi podlegają odpowiednio opodatkowaniu na zasadach określonych w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych albo opodatkowaniu na zasadach określonych w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych. Pojęcie wkładu do spółki osobowej uregulowane zostało w art. 48 § 2 k.s.h. Wynika z niego, że wkład wspólnika może polegać na przeniesieniu lub obciążeniu własności rzeczy lub innych praw, a także na dokonaniu innych świadczeń na rzecz spółki. Natomiast w braku odrębnego uregulowania w umowie spółki, udział kapitałowy wspólnika odpowiada wartości rzeczywiście wniesionego wkładu (art. 50 § 1 k.s.h.).

Z powyższego wywieść należy, że:

* wniesienie do spółki osobowej określonych rzeczy, czy też praw majątkowych jako wkładu niepieniężnego, jest formą ich zbycia,

* wspólnik przystępujący do spółki osobowej, uzyska w niej udział, stosownie do wartości wprowadzonego do spółki wkładu.

Należy także wskazać na treść art. 28 k.s.h., według którego majątek spółki stanowi wszelkie mienie wniesione jako wkład lub nabyte przez spółkę w czasie jej istnienia oraz art. 48 § 3 tej ustawy stanowiącego, iż prawa, które wspólnik zobowiązuje się wnieść do spółki, uważa się za przeniesione na spółkę. Zarówno te przepisy, jak i wcześniej przytoczony art. 8 w sposób jednoznaczny przesądzają, iż majątek spółki osobowej jest wyodrębniony od majątku wspólników. Dla niniejszego wniosku pozostaje jednocześnie istotne, iż zmiana umowy spółki komandytowej polegająca na wniesieniu przez dotychczasowego wspólnika dodatkowego wkładu jest skuteczna z chwilą zawarcia stosownej umowy dotyczącej przedmiotowej zmiany w formie aktu notarialnego. Wpis zmiany wkładu wspólnika spółki komandytowej w rejestrze przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego ma wyłącznie charakter deklaratoryjny. Zgodnie bowiem z postanowieniami art. 109 § 1 oraz art. 84 § 2 w zw. z art. 103 k.s.h., ustawodawca zastrzegł konstytutywny charakter wpisu w rejestrze przedsiębiorców KRS wyłącznie dla powstania i ustania spółki komandytowej. Natomiast o samej zmianie umowy istniejącej spółki komandytowej, należy na mocy art. 101 § 2 w zw. z art. 101 § 1 k.s.h. wyłącznie zawiadomić sąd rejestrowy. Powołane przepisy prawa nie uzależniają skuteczności dokonania zmiany umowy spółki od ujawnienia tej zmiany w KRS lecz przewidują jedynie obowiązek informacyjny w tym zakresie. W związku z powyższym należy stwierdzić, iż zmiana wysokości wkładu Wnioskodawcy nastąpi w dniu zawarcia z dotychczasowymi wspólnikami w formie aktu notarialnego umowy zmieniającej dotychczasową umowę spółki komandytowej w ten sposób, że zostanie wniesiony przez Wnioskodawcę dodatkowy wkład do spółki komandytowej.

Jednocześnie, zgodnie z art. 8 ust. 1 u.p.d.o.f., przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku (udziału) oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1 u.p.d.o.f. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe. Jednocześnie art. 8 ust. 2 u.p.d.o.f. stanowi, iż zasady wyrażone w przywołanym art. 8 ust. 1 stosuje się odpowiednio do rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów i strat oraz ulg podatkowych związanych z prowadzoną działalnością w formie spółki niebędącej osobą prawną. Z powyższych przepisów wynika, iż osoba fizyczna będąca wspólnikiem spółki osobowej zobowiązana jest do wykazywania przychodów i kosztów uzyskania przychodów z tytułu udziału w spółce osobowej w części przypadającej na wspólnika zgodnie z postanowieniami umowy spółki.

Zgodnie z treścią art. 9 ust. 1 u.p.d.o.f., opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21,52,52a, 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Jak wynika z treści art. 10 ust. 1 pkt 7 u.p.d.o.f., jednym ze źródeł przychodów są kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a-c) ww. ustawy. Za przychody z kapitałów pieniężnych uważa się nominalną wartość udziałów (akcji) w spółce mającej osobowość prawną albo wkładów w spółdzielni objętych w zamian za wkład niepieniężny (art. 17 ust. 1 pkt 9 ww. ustawy). Wniesienie wkładu niepieniężnego do spółki osobowej w ocenie Wnioskodawcy nie będzie kwalifikowane jako źródło przychodu, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 9 u.p.d.o.f., tj. kapitałów pieniężnych, ponieważ przepis ten dotyczy wyłącznie wnoszenia wkładu niepieniężnego do spółek posiadających osobowość prawną, albo wkładów do spółdzielni. Nie ma natomiast zastosowania do wkładu niepieniężnego wnoszonego do spółki osobowej.

Biorąc pod uwagę powyższe regulacje, w ocenie Wnioskodawcy wniesienie przez niego do Spółki komandytowej tytułem wkładu przysługującego mu udziału w prawach do znaków towarowych, otrzymanego uprzednio na podstawie umowy darowizny, nie spowoduje powstania po jego stronie przychodu do opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 4 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (tekst jedn.: Dz. U. z 2013 r. poz. 1030 - określanej w dalszej części skrótem "k.s.h."), spółka osobowa to spółka jawna, spółka partnerska, spółka komandytowa i spółka komandytowo-akcyjna. Spółką komandytową jest spółka osobowa mająca na celu prowadzenie przedsiębiorstwa pod własną firmą, w której wobec wierzycieli za zobowiązania spółki co najmniej jeden wspólnik odpowiada bez ograniczenia (komplementariusz), a odpowiedzialność co najmniej jednego wspólnika (komandytariusza) jest ograniczona (art. 102 k.s.h.). W myśl art. 8 § 1 k.s.h., spółka osobowa może we własnym imieniu nabywać prawa, w tym własność nieruchomości i inne prawa rzeczowe, zaciągać zobowiązania, pozywać i być pozywana.

Spółka komandytowa jako osobowa spółka prawa handlowego nie posiada osobowości prawnej. Posiada jednak podmiotowość prawną, co oznacza, że może we własnym imieniu nabywać prawa i zaciągać zobowiązania. Może także posiadać własny majątek, odrębny od majątków jej wspólników.

Powyższe oznacza, że w momencie wniesienia aportu do spółki komandytowej (np. w postaci będących własnością wspólnika praw ochronnych na znaki towarowe) następuje zbycie składników majątku wchodzących w skład tego przedsiębiorstwa. W tym przypadku dochodzi bowiem do zmiany ich właściciela.

Jednocześnie zauważyć należy, że spółka komandytowa nie jest samodzielnym, odrębnym podatnikiem podatku dochodowego. Dochody tej spółki nie stanowią zatem odrębnego przedmiotu opodatkowania. Opodatkowaniu podlegają natomiast dochody poszczególnych wspólników spółki komandytowej. W przypadku, gdy wspólnikiem tej spółki jest osoba fizyczna, do opodatkowania jej dochodów znajdą zastosowanie przepisy ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.).

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ww. ustawy, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl natomiast art. 21 ust. 1 pkt 50b ww. ustawy, wolne od podatku dochodowego są przychody z tytułu przeniesienia własności składników majątku będących przedmiotem wkładu niepieniężnego (aportu) wnoszonych do spółki niebędącej osobą prawną, w tym wnoszonych do takiej spółki składników majątku otrzymanych przez podatnika w następstwie likwidacji spółki niebędącej osobą prawną bądź wystąpienia z takiej spółki. Przy czym, stosownie do treści art. 5a pkt 26 ww. ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o spółce niebędącej osobą prawną oznacza to spółkę niebędącą podatnikiem podatku dochodowego.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca prowadzi indywidualną działalność gospodarczą oraz jest wspólnikiem spółki komandytowej. Zamierza wnieść do tej spółki aport w postaci #189; udziału w prawach ochronnych do znaków towarowych. Pozostały udział w ww. prawach zostanie wniesiony do spółki przez drugiego wspólnika (współwłaściciela tych praw). Jak wskazał Wnioskodawca w uzupełnieniu wniosku, dla skutecznego przeniesienia prawa własności do ww. praw, wystarczające jest zawarcie umowy cywilnoprawnej (umowy darowizny, bądź też wniesienia aportu do spółki), nie jest wymagane potwierdzenie tej okoliczności przez Urząd Patentowy poprzez wydanie decyzji w przedmiocie wpisu przeniesienia do rejestru, wpis przeniesienia do rejestru oraz wydane świadectwa potwierdzającego przeniesienie praw ochronnych.

Biorąc pod uwagę cyt. wyżej przepisy stwierdzić należy, że w momencie wniesienia przez Wnioskodawcę aportu do spółki komandytowej, powstanie u niego przychód w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zwolniony jednakże z opodatkowania tym podatkiem. Tym samym, w związku z wniesieniem tego aportu nie wystąpi u niego obowiązek podatkowy w podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodzić należy się także z Wnioskodawcą, że w opisanym zdarzeniu przyszłym, nie znajdzie zastosowania art. 17 ust. 1 pkt 9 w zw. z art. 10 ust. 1 pkt 7 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przepis ten (w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2014 r.) stanowi bowiem, że za przychody z kapitałów pieniężnych uważa się nominalną wartość udziałów (akcji) w spółce albo wkładów w spółdzielni, objętych w zamian za wkład niepieniężny. W myśl natomiast art. 5a pkt 28 ww. ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o spółce, oznacza to będącą podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych:

a.

spółkę kapitałową, w tym także spółkę zawiązaną na podstawie rozporządzenia Rady (WE) nr 2157/2001 z dnia 8 października 2001 r. w sprawie statutu spółki europejskiej (SE) (Dz. Urz. WE L 294 z 10.11.2001, str. 1, z późn. zm.; Dz.Urz.UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 6, t. 4, str. 251),

b.

spółkę kapitałową w organizacji,

c.

spółkę komandytowo-akcyjną mającą siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,

d.

spółkę niemającą osobowości prawnej mającą siedzibę lub zarząd w innym państwie, jeżeli zgodnie z przepisami prawa podatkowego tego innego państwa jest traktowana jak osoba prawna i podlega w tym państwie opodatkowaniu od całości swoich dochodów bez względu na miejsce ich osiągania.

Z powyższych przepisów wynika zatem, że wniesienie wkładu niepieniężnego do spółki komandytowej (co do zasady) nie jest objęte zakresem art. 17 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Biorąc powyższe pod uwagę stwierdzić należy, że stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym wniesienie przez niego oraz współobdarowanego znaków towarowych tytułem wkładu do Spółki komandytowej nie spowoduje powstania po stronie wnoszącego wkład (aport) Wnioskodawcy obowiązku w podatku dochodowym od osób fizycznych (choć z innych przyczyn niż wskazane w uzasadnieniu tego stanowiska) należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Nadmienić należy, że w zakresie pozostałych pytań zawartych we wniosku zostaną wydane odrębne rozstrzygnięcia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl