IBPBI/1/415-1050/14/AP

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 8 września 2014 r. (data wpływu do tut. Biura 11 września 2014 r.), uzupełnionym 26 listopada 2014 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, w zakresie możliwości zaliczenia w 2014 r. do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej, wydatków z tytułu odprowadzania ścieków za okres od 28 maja 2008 r. do 28 lutego 2014 r., dot. prowadzonego przez Wnioskodawcę przedsiębiorstwa - jest prawidłowe.

W dniu 11 września 2014 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia w 2014 r. do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej, wydatków z tytułu odprowadzania ścieków za okres od 28 maja 2008 r. do 28 lutego 2014 r., dot. prowadzonego przez Wnioskodawcę przedsiębiorstwa. Wniosek powyższy nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z 14 listopada 2014 r. Znak: IBPBI/1/415-1050/14/AP wezwano do jego uzupełnienia, co też nastąpiło 26 listopada 2014 r.

We wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest przedsiębiorcą prowadzącym pozarolniczą działalność gospodarczą. Zdarzenia gospodarcze związane z prowadzoną działalnością ewidencjonuje w księgach rachunkowych. Teren, na którym znajduje się prowadzone przez niego przedsiębiorstwo zakupił od syndyka po upadłym, dużym przedsiębiorstwie. Równocześnie z Wnioskodawcą pozostałą część terenów zakupiło kilka innych firm. Na terenie zakupionej nieruchomości istniała bardzo przestarzała infrastruktura. W lipcu 2014 r. Wnioskodawca otrzymał pisemną informację od firmy graniczącej z jego nieruchomością, że dokonali oni analizy dokumentów i opłat za odprowadzanie ścieków. Analiza wykazała, że całość opłat za ścieki pochodzących z firmy Wnioskodawcy, jak i innych firm, z którymi wspólnie nabyli tereny od upadłego przedsiębiorstwa zostały zafakturowane w całości na ich przedsiębiorstwo graniczące z nieruchomością Wnioskodawcy. Wnioskodawca został przy tym poinformowany, że Przedsiębiorstwo Wodociągów i Kanalizacji (ze względów technicznych) zawarło umowę na odprowadzanie ścieków z całego terenu upadłego przedsiębiorstwa wyłącznie z graniczącym z Wnioskodawcą przedsiębiorstwem. W związku z powyższym, ww. podmiot obciążył go kosztami za odprowadzanie ścieków z przedsiębiorstwa prowadzonego przez Wnioskodawcę, na co wyraził on zgodę. W dniu 24 lipca 2014 r. Wnioskodawca otrzymał fakturę o treści REFAKTURA odprowadzanie ścieków socjalno-bytowych w okresie od 28 maja 2008 r. do 28 lutego 2014 r. Faktura została wystawioną na kwotę przekraczającą 50.000 zł brutto i stanowi spory wydatek dla Wnioskodawcy.

W uzupełnieniu wniosku, ujętym w piśmie z 21 listopada 2014 r., wskazano, że:

* Wnioskodawca prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą od 9 listopada 1995 r., jako indywidualną, jednoosobową działalność gospodarczą, opodatkowaną tzw. podatkiem liniowym. Przedmiotem tej działalności jest wytwarzanie rur stalowych (symbol PKD 24.20.Z);

* całość nieruchomości gruntowej, na której znajduje się obecnie prowadzone przedsiębiorstwo zostało nabyte od syndyka w dwóch częściach: pierwszą nabyto w 2004 r., a drugą w 2007 r.;

* nieruchomość gruntowa, na której znajduje się obecnie prowadzone przedsiębiorstwo stanowi wyłącznie własność Wnioskodawcy, nabyte od syndyka części nieruchomości zostały wyodrębnione prawnie jeszcze przed ich nabyciem;

* w okresie prowadzenia działalności gospodarczej na tym terenie, Wnioskodawca nie ponosił nigdy wydatków z tytułu odprowadzania ścieków;

* w dniu 21 lipca 2014 r. Wnioskodawca zawarł porozumienie z graniczącym z nim przedsiębiorcą w sprawie uiszczenia płatności za odprowadzanie ścieków kanalizacyjnych w okresie od 28 maja 2008 r. do 28 lutego 2014 r. w ilości 7650 m³; ilość ta odpowiada faktycznej ilości pobranej przez jego przedsiębiorstwo wody ze studni głębinowej w okresie od 28 maja 2008 r. do 28 lutego 2014 r.;

* ilość odprowadzonych ścieków ewidencjonowana jest na podstawie kwartalnych odczytów z zainstalowanych liczników zużycia wody ze studni głębinowej;

* w powyższej sprawie nie toczy się postępowanie sądowo-administracyjne;

* Wnioskodawcy nie są znane przyczyny, z powodu których przedsiębiorstwo graniczące z nim nie wystawiało faktur za odprowadzanie ścieków z jego przedsiębiorstwa na bieżąco.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy kwotę netto wynikającą z ww. faktury mogę zaliczyć w koszty uzyskania przychodu 2014 r.

Zdaniem Wnioskodawcy, ma prawo do zarachowania kwoty netto wynikającej z otrzymanej faktury w koszty uzyskania przychodu 2014 r. Przedsiębiorstwo graniczące z Wnioskodawcą nigdy wcześniej nie wystawiało mu żadnej faktury, ani nie żądało płatności za odprowadzenie ścieków. Zgodnie z art. 22 ust. 6b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodu uważa się dzień wystawienia faktury.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 tej ustawy.

Aby zatem określony wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodu prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej winien, w myśl powołanego przepisu, spełniać łącznie następujące warunki:

* musi pozostawać w związku przyczynowym z przychodem lub ze źródłem przychodu i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,

* nie może znajdować się na liście wydatków nieuznanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

* musi być właściwie udokumentowany.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera wykazu wydatków, który przesądzałby o ich zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów, zatem przyjmuje się, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalnie uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów, tak aby to źródło przynosiło przychody także w przyszłości. W takim ujęciu kosztami tymi będą zarówno wydatki pozostające w bezpośrednim związku z uzyskanymi przychodami, jak i pozostające w związku pośrednim, jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w celu uzyskania przychodów (w tym dla zagwarantowania funkcjonowania źródła przychodów), nawet wówczas gdyby z obiektywnych powodów przychód nie został osiągnięty.

Koszty poniesione na zachowanie źródła przychodu to koszty, które poniesione zostały, aby przychody z danego źródła przychodów w dalszym ciągu uzyskiwano oraz aby takie źródło w ogóle dalej istniało. Natomiast za koszty służące zabezpieczeniu źródła przychodów należy uznać koszty poniesione na ochronę istniejącego źródła przychodów, w sposób gwarantujący bezpieczne funkcjonowanie tego źródła. Istotą tego rodzaju kosztów jest więc ich obligatoryjne poniesienie w celu nie dopuszczenia do utraty źródła przychodu w przyszłości.

Należy jednak pamiętać o tym, że wykazanie związku poniesionych kosztów z prowadzoną działalnością gospodarczą oraz okoliczności, że ich poniesienie ma wpływ na wysokość osiąganych przychodów (lub na zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodów) obciąża podatnika.

Stosownie do art. 22 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, u podatników prowadzących księgi rachunkowe koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy oraz w roku podatkowym, są potrącalne w tym roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody, z zastrzeżeniem ust. 5a i 5b.

Natomiast w myśl art. 22 ust. 5c ww. ustawy, koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą. Przy czym, jak stanowi art. 22 ust. 5d ww. ustawy, za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem ust. 5e, 6ba, 6bb i 7b, uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów.

Powyższe oznacza, że podatnicy prowadzący księgi rachunkowe mają prawo zaliczyć do podatkowych kosztów uzyskania przychodu prowadzonej działalności gospodarczej wydatki pośrednio związane z tą działalnością (jeżeli spełniają przesłanki uznania ich za taki koszt w rozumieniu art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych) w momencie, w którym zgodnie z przepisami ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (tekst jedn.: Dz. U. z 2013 r. poz. 330 z późn. zm.), niebędącymi przepisami prawa podatkowego i niemogącymi być przedmiotem interpretacji, ujęli te wydatki, jako koszt w księgach rachunkowych.

Za koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami należy uznać takie wydatki, których poniesienie przekłada się wprost (w sposób bezpośredni) na uzyskanie konkretnych przychodów. W ich przypadku możliwe jest "zidentyfikowanie" wpływu danego kosztu na wielkość osiągniętych przychodów. Do tej kategorii należą głównie te koszty, które mogą być przydzielone, przypisane do określonych wyrobów bądź usług. Klasycznym przykładem bezpośredniego związku kosztów z przychodami jest relacja, w jakiej pozostają wydatki na nabycie lub wytworzenie jednostki towaru i przychód ze zbycia tej jednostki towaru. Natomiast pośrednie koszty uzyskania przychodów to takie wydatki, których nie da się przypisać wprost do określonych przychodów, ale są racjonalnie uzasadnione jako prowadzące do ich osiągnięcia. Nie pozostają one w uchwytnym związku z konkretnymi przysporzeniami podatnika - brak jest możliwości ustalenia, w jakim okresie i w jakiej wysokości powstał związany z nimi przychód. Do tego rodzaju kosztów zalicza się m.in. koszty ogólnego zarządu, koszty administracyjne, wydatki na utrzymanie obiektów (w tym za zużytą energię, wodę, czy odprowadzanie ścieków), obsługę prawną, ubezpieczenia. Każdy z ww. wydatków jest związany z działalnością prowadzoną przez podatnika i przyczynia się w sposób ogólny do osiągania przez niego przychodów. Nie można jednak ustalić, uzyskaniu jakiego konkretnego przychodu dany wydatek służy. Powyższy podział kosztów uzyskania przychodów na koszty bezpośrednio związane z uzyskanym przychodem oraz koszty pośrednie determinuje moment potrącalności tych kosztów.

Z przedstawionego we wniosku oraz jego uzupełnieniu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca jest przedsiębiorcą prowadzącym pozarolniczą działalność gospodarczą w zakresie wytwarzania rur stalowych. Zdarzenia gospodarcze związane z prowadzoną działalnością ewidencjonuje w księgach rachunkowych. Teren, na którym znajduje się prowadzone przez niego przedsiębiorstwo zakupił od syndyka po upadłym, dużym przedsiębiorstwie. Równocześnie z Wnioskodawcą pozostałą część terenów zakupiło kilka innych firm. Nieruchomość gruntowa, na której znajduje się obecnie prowadzone przedsiębiorstwo stanowi wyłącznie własność Wnioskodawcy, bowiem nabyte od syndyka części nieruchomości zostały wyodrębnione prawnie jeszcze przed ich nabyciem. W lipcu 2014 r. Wnioskodawca otrzymał pisemną informację od firmy graniczącej z jego nieruchomością, że z analizy dokumentów i opłat za odprowadzanie ścieków wynika, że całość opłat za ścieki pochodzących z firmy Wnioskodawcy jak i innych firm, została zafakturowana w całości na przedsiębiorstwo graniczące z nieruchomością Wnioskodawcy, z którym Przedsiębiorstwo Wodociągów i Kanalizacji (ze względów technicznych) zawarło umowę na odprowadzanie ścieków z całego terenu. W związku z powyższym przedsiębiorstwo to obciążyło go kosztami za odprowadzanie ścieków za okres od 28 maja 2008 r. do 28 lutego 2014 r., na co wyraził zgodę. W dniu 24 lipca 2014 r. otrzymał fakturę dot. należności z ww. tytułu.

Mając powyższe na względzie stwierdzić należy, że wydatki z tytułu należności za odprowadzanie ścieków, o których mowa we wniosku, bez wątpienia stanowią koszty uzyskania przychodów prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej, pozostające w pośrednim związku z uzyskaniem przychodu z tej działalności. Tym samym mogą zostać ujęte w 2014 r. w kosztach podatkowych na podstawie art. 22 ust. 5d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a więc w dniu, na który w 2014 r. stosownie, do przepisów ustawy o rachunkowości, ujęto je w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury.

Na marginesie wskazać należy, że w niniejszej sprawie nie znajdzie zastosowania wskazany przez Wnioskodawcę art. 22 ust. 6b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż odnosi się on do podatników, którzy zdarzenia gospodarcze ewidencjonują w podatkowej księdze przychodów i rozchodów. W opisie stanu faktycznego wskazano bowiem jednoznacznie, że Wnioskodawca prowadzi księgi rachunkowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.