IBPBI/1/415-1042/09/AP - Możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów pozarolniczej działalności gospodarczej jednorazowego odpisu amortyzacyjnego od środka trwałego w postaci samochodu ciężarowego.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112 poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni, przedstawione we wniosku z dnia 1 grudnia 2009 r. (data wpływu do tut. Biura 4 grudnia 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej, jednorazowego odpisu amortyzacyjnego od zakupionego środka trwałego (samochodu ciężarowego) - jest prawidłowe.

W dniu 1 grudnia 2009 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej, jednorazowego odpisu amortyzacyjnego od zakupionego środka trwałego (samochodu ciężarowego).

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawczyni jest małym podatnikiem. Od czerwca 2008 r. prowadzi działalność gospodarczą opodatkowaną na zasadach ogólnych.

Małżonek wnioskodawczyni, z którym pozostaje we wspólności majątkowej, prowadzi również działalność gospodarczą o podobnym charakterze, od stycznia 1997 r..

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy dokonując zakupu środka trwałego (samochodu ciężarowego) w 2009 r., zaliczanego do grupy 3-8 Klasyfikacji Środków Trwałych, z wyłączeniem samochodów osobowych, może skorzystać z preferencji podatkowej, polegającej na jednorazowej amortyzacji.

Zdaniem Wnioskodawczyni, ograniczenie możliwości dokonania amortyzacji jednorazowej dotyczy wyłącznie podatników, którzy rozpoczynają prowadzenie działalności gospodarczej. W przypadku kontynuacji działalności rozpoczętej w latach ubiegłych, w 2009 r. jedynym kryterium umożliwiającym skorzystanie z amortyzacji jednorazowej jest kryterium uznania za tzw. małego podatnika, niezależnie od prowadzonej działalności przez współmałżonka.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

W myśl art. 23 ust. 1 pkt 1 lit. b) ww. ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie innych niż grunty lub prawa wieczystego użytkowania gruntów, środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym również wchodzących w skład nabytego przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanych części.

Kosztem uzyskania przychodów, stosownie do art. 22 ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, są natomiast odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a-22o, z uwzględnieniem art. 23.

Zgodnie z art. 22a ust. 1 ww. ustawy, amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

Natomiast zgodnie z art. 22k ust. 7 ww. ustawy, podatnicy, w roku podatkowym, w którym rozpoczęli prowadzenie działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 11, oraz mali podatnicy, mogą dokonywać jednorazowo odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych zaliczonych do grupy 3-8 Klasyfikacji, z wyłączeniem samochodów osobowych, w roku podatkowym, w którym środki te zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym równowartości kwoty 50.000 euro łącznej wartości tych odpisów amortyzacyjnych.

Ustawą z dnia 5 marca 2009 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2009 r. Nr 69, poz. 587), zmieniono kwotę tego limitu. Zgodnie z art. 5 powołanej ustawy, w latach podatkowych rozpoczynających się w 2009 r. i 2010 r., kwota limitu odpisów amortyzacyjnych, o której mowa w art. 22k ust. 7 ustawy zmienianej w art. 1 (tj. ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych) oraz art. 16k ust. 7 ustawy zmienianej w art. 2 (tj. ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych) wynosi 100.000 euro w każdym z tych lat podatkowych.

Przepis powyższy nie ma jednak zastosowania do podatnika rozpoczynającego prowadzenie działalności gospodarczej, który w roku rozpoczęcia tej działalności, a także w okresie dwóch lat, licząc od końca roku poprzedzającego rok jej rozpoczęcia, prowadził działalność gospodarczą samodzielnie lub jako wspólnik spółki niemającej osobowości prawnej lub działalność taką prowadził małżonek tej osoby, jeżeli między małżonkami istniała w tym czasie wspólność majątkowa (art. 22k ust. 11 ww. ustawy).

Zatem z możliwości jednorazowej amortyzacji mogą skorzystać:

Określenie "mały podatnik" jest zdefiniowane w art. 5a pkt 20 ww. ustawy; oznacza ono podatnika, u którego wartość przychodu ze sprzedaży (wraz z kwotą należnego podatku od towarów i usług) nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 1.200.000 euro; przeliczenia kwot wyrażonych w euro dokonuje się według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy października poprzedniego roku podatkowego, w zaokrągleniu do 1000 zł.

W 2009 r. za małego podatnika można było uznać tego, u którego przychód brutto ze sprzedaży za 2008 rok nie przekroczył kwoty 4.053.000 zł, wg wyliczenia: średni kurs euro ogłoszony przez Narodowy Bank Polski na dzień 1 października 2008 r. wynosił 3,3775 zł x 1.200.000 = 4.053.000 zł.

Natomiast dopuszczalny w 2009 r. limit jednorazowych odpisów amortyzacyjnych stosownie do postanowień art. 22k ust. 7 i 12 ww. ustawy wynosił 338.000 zł, wg wyliczenia: ww. kurs euro tj. 3,3775 x 100.000 = 337.750 zł, w zaokrągleniu 338.000 zł.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawczyni w 2008 r. rozpoczęła prowadzenie pozarolniczej działalności gospodarczej. W 2009 r. zakupiła samochód ciężarowy, stanowiący środek trwały w tej działalności, który zamierzała w tym też roku jednorazowo zamortyzować. Jest tzw. małym podatnikiem.

Ponadto jak wskazała, jej małżonek od 1997 r. również prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą. Jednakże okoliczność ta, nie będzie miała znaczenia w przedmiotowej sprawie, ponieważ z możliwości dokonania jednorazowej amortyzacji, o której mowa w art. 22k ust. 7 ww. ustawy, mogą skorzystać nie tylko rozpoczynający działalność gospodarczą, ale również mali podatnicy. Skoro Wnioskodawczyni rozpoczęła prowadzenie działalności gospodarczej 2008 r., a środek trwały, który jednorazowo zamortyzowała, zakupiła i wprowadziła do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych w 2009 r., a więc w roku, w którym nie była już podmiotem rozpoczynającym prowadzenie działalności gospodarczej, to zastrzeżenie zawarte w art. 22k ust. 11 ww. ustawy, w tej sytuacji nie znajdzie zastosowania.

Jeżeli zatem w istocie w 2009 r. Wnioskodawczyni spełniała kryteria małego podatnika, to była uprawniona do dokonania jednorazowego odpisu amortyzacyjnego od wartości początkowej zakupionego środka trwałego (samochodu ciężarowego), na zasadach określonych w art. 22k ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, do wysokości limitu 100.000 euro.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu, ul. Kośnego 70, 45-372 Opole, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.