IBPBI/1/415-1028/08/KB

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 20 marca 2009 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPBI/1/415-1028/08/KB

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 17 grudnia 2008 r. (data wpływu do tut. Biura - 23 grudnia 2008 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie utraty prawa do zwolnienia z podatku dochodowego od osób fizycznych dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej w związku ze sprzedażą środka trwałego, na nabycie którego Spółka otrzymała pomoc publiczną - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 grudnia 2008 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie utraty prawa do zwolnienia z podatku dochodowego od osób fizycznych dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej w związku ze sprzedażą środka trwałego, na nabycie którego Spółka otrzymała pomoc publiczną.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka prowadzi działalność produkcyjną (...). W dniu 23 listopada 2005 r. uzyskała zezwolenie na działalność na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej. W dniu 4 czerwca 2007 r. nabyła przez umowę leasingu finansowego maszynę produkcyjną i w tym samym dniu po otrzymaniu faktury VAT wprowadziła maszynę do ewidencji środków trwałych. Do dnia złożenia wniosku Spółka jest nieprzerwanie w posiadaniu przedmiotu leasingu. Ostatnia wpłata za przedmiot leasingu nastąpiła w dniu 15 grudnia 2008 r. Do kwalifikowanych wydatków inwestycyjnych Spółka zaliczyła wartość zapłaconych rat leasingowych (część kapitałową). Spółka zamierza sprzedać ww. środek trwały po upływie 3 lat licząc od momentu wprowadzenia środka trwałego do ewidencji.

W części G poz. 52 wniosku wskazano, iż Spółka zalicza się do grupy małych i średnich przedsiębiorców.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Spółka może sprzedać ww. środek trwały (którego koszty nabycia zostały uznane za koszt kwalifikowany) nabyty poprzez umowę leasingu finansowego po upływie 3 lat od momentu wprowadzenia do ewidencji środków trwałych, bez utraty zwolnienia od podatku dochodowego od osób fizycznych z tytułu kosztów nowej inwestycji.

Zdaniem wnioskodawcy aby koszty związane z nabyciem (najmem) ww. środka trwałego (aktywów) mogły zostać zaliczone do kwalifikowanych wydatków inwestycyjnych, zgodnie z § 6 ust. 2 Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 22 listopada 2006 r. w sprawie specjalnej strefy ekonomicznej (Dz. U. Nr 215, poz. 1581 z późn. zm.) najem lub dzierżawa musi mieć postać leasingu finansowego. Po spełnieniu ww. warunku Spółka może sprzedać ww. środek trwały po upływie 3 lat licząc od momentu wprowadzenia do ewidencji środków trwałych (od dnia 4 czerwca 2007 r.) zgodnie z § 5 ust. 1 ww. Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 22 listopada 2006 r. bez utraty zwolnienia od podatku dochodowego z tytułu kosztów nowej inwestycji.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 12 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (tekst jedn. Dz. U. z 2007 r. Nr 42, poz. 274) dochody uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy w ramach zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1, przez osoby prawne lub osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą są zwolnione od podatku dochodowego, odpowiednio na zasadach określonych w przepisach o podatku dochodowym od osób prawnych lub w przepisach o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stosownie do treści art. 22a ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

1.

budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,

2.

maszyny, urządzenia i środki transportu,

3.

inne przedmioty

* o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

Środkiem trwałym mogą być także m.in. maszyny i urządzenia używane przez podatnika na podstawie umowy leasingu finansowego. Zgodnie bowiem z art. 23f ust. 1 ww. ustawy do przychodów finansującego i odpowiednio do kosztów uzyskania przychodów korzystającego nie zalicza się opłat, o których mowa w art. 23b ust. 1, w części stanowiącej spłatę wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, jeżeli są spełnione łącznie następujące warunki:

1.

umowa leasingu została zawarta na czas oznaczony,

2.

suma ustalonych w umowie leasingu opłat, pomniejszona o należny podatek od towarów i usług, odpowiada co najmniej wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych,

3.

umowa zawiera postanowienie, że odpisów amortyzacyjnych w podstawowym okresie umowy leasingu dokonuje korzystający.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 63a ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wolne od podatku dochodowego są dochody podatników, z zastrzeżeniem ust. 5a-5c, uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ww. ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych, przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie niniejszego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami.

Zwolnienie to przysługuje podatnikowi wyłącznie z tytułu dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy (art. 21 ust. 5a wyżej cytowanej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Odrębnymi przepisami, o których mowa w ww. art. 21 ust. 1 pkt 63a ww. ustawy jest obecnie rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 10 grudnia 2008 r. w sprawie pomocy publicznej udzielanej przedsiębiorcom działającym na podstawie zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenach specjalnych stref ekonomicznych (Dz. U. Nr 232, poz. 1548), które weszło w życie z dniem 30 grudnia 2008 r. (§ 9 ww. rozporządzenia). Jednakże stosownie do treści § 8 tegoż rozporządzenia do przedsiębiorcy, który posiada zezwolenie wydane przed dniem wejścia w życie niniejszego rozporządzenia stosuje się dotychczasowe warunki udzielania pomocy regionalnej. Z wniosku wynika, iż Spółka jawna uzyskała zezwolenie na działalność na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej w dniu 23 listopada 2005 r. a w dniu 4 czerwca 2007 r. wprowadziła do ewidencji środków trwałych maszyny produkcyjne w związku z zawartą umową leasingu finansowego. Zatem zastosowanie znajdzie rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 22 listopada 2006 r. w sprawie specjalnej strefy ekonomicznej (Dz. U. z 2006 r. Nr 215, poz. 1581 z późn. zm.). W myśl § 10 tegoż rozporządzenia zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie strefy wydane przed dniem wejścia w życie niniejszego rozporządzenia zachowują ważność.

W myśl § 3 ust. 1 ww. rozporządzenia pomoc regionalna udzielana przedsiębiorcy w formie zwolnień podatkowych na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.) albo na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 63a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) stanowi pomoc regionalną z tytułu:

1.

kosztów nowej inwestycji, której wielkość jest liczona jako iloczyn maksymalnej intensywności pomocy określonej dla danego obszaru i kosztów inwestycji kwalifikujących się do objęcia pomocą, określonych w § 6, lub

2.

tworzenia nowych miejsc pracy, której wielkość jest liczona jako iloczyn maksymalnej intensywności pomocy określonej dla danego obszaru i dwuletnich kosztów pracy nowo zatrudnionych pracowników, obejmujących koszty płacy brutto tych pracowników, powiększone o obowiązkowe składki na ubezpieczenia społeczne, ponoszone przez przedsiębiorcę od dnia zatrudnienia tych pracowników.

Przez nową inwestycję należy rozumieć inwestycję w środki trwałe oraz wartości niematerialne i prawne, polegającą na utworzeniu nowego lub rozbudowie istniejącego przedsiębiorstwa, dywersyfikacji produkcji przedsiębiorstwa przez wprowadzenie nowych dodatkowych produktów bądź na zasadniczej zmianie dotyczącej całościowego procesu produkcyjnego istniejącego przedsiębiorstwa. Za nową inwestycję uznaje się również nabycie przedsiębiorstwa, które jest w likwidacji albo zostałoby zlikwidowane, gdyby nie zostało nabyte, przy czym przedsiębiorstwo jest nabywane przez niezależnego inwestora (§ 3 ust. 4 ww. rozporządzenia).

Zgodnie z § 6 ust. 1 ww. rozporządzenia za wydatki kwalifikujące się do objęcia pomocą uznaje się koszty inwestycji, pomniejszone o naliczony podatek od towarów i usług oraz o podatek akcyzowy, jeżeli możliwość ich odliczeń wynika z odrębnych przepisów, poniesione na terenie strefy w trakcie obowiązywania zezwolenia, będące:

1.

ceną nabycia gruntów lub prawa ich użytkowania wieczystego;

2.

ceną nabycia albo kosztem wytworzenia we własnym zakresie środków trwałych, pod warunkiem zaliczenia ich, zgodnie z odrębnymi przepisami, do składników majątku podatnika;

3.

kosztem rozbudowy lub modernizacji istniejących środków trwałych;

4.

ceną nabycia wartości niematerialnych i prawnych związanych z transferem technologii przez nabycie praw patentowych, licencji, know-how lub nieopatentowanej wiedzy technicznej, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3.

Jednakże koszty związane z nabyciem aktywów objętych najmem albo dzierżawą, innych niż grunty, budynki i budowle, uwzględnia się jedynie w przypadku, gdy najem albo dzierżawa ma postać leasingu finansowego oraz obejmuje zobowiązanie do nabycia aktywów z chwilą upływu okresu najmu albo dzierżawy. W odniesieniu do najmu albo dzierżawy gruntów, budynków i budowli najem albo dzierżawa musi trwać przez okres co najmniej 5 lat od przewidywanego terminu zakończenia projektu inwestycyjnego, a w przypadku małych i średnich przedsiębiorców - przez okres co najmniej 3 lat (§ 6 ust. 2 ww. rozporządzenia).

Stosownie do § 5 ust. 1 ww. rozporządzenia zwolnienie od podatku dochodowego z tytułu kosztów nowej inwestycji przysługuje przedsiębiorcy, począwszy od miesiąca, w którym poniósł wydatki inwestycyjne w okresie od dnia uzyskania zezwolenia, aż do wyczerpania dopuszczalnej pomocy regionalnej, pod warunkiem że:

1.

nie przeniesie w jakiejkolwiek formie własności składników majątku, z którymi były związane wydatki inwestycyjne - przez okres 5 lat od dnia wprowadzenia do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, a w przypadku małych i średnich przedsiębiorców - przez okres 3 lat;

2.

będzie prowadził działalność gospodarczą przez okres nie krótszy niż 5 lat od momentu, gdy cała inwestycja zostanie zakończona, a w przypadku małych i średnich przedsiębiorców - przez okres nie krótszy niż 3 lata.

Przy czym powyższe warunki muszą być spełnione jednocześnie.

Ze złożonego wniosku wynika, że Spółka prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą na terenie specjalnej strefy ekonomicznej jako podmiot zaliczany do grupy małych i średnich przedsiębiorstw. Nabyła środek trwały w drodze umowy leasingu finansowego. Wydatki poniesione na nabycie ww. środka trwałego stanowią koszt kwalifikowany wydatków inwestycyjnych, na które Spółka otrzymała pomoc publiczną. Mając na względzie cyt. wyżej przepisy stwierdzić należy, iż jeżeli Spółka po upływie czasu, na który zawarta została umowa leasingu finansowego środka trwałego, zobowiązana jest do jego wykupu, to w przypadku sprzedaży ww. środka trwałego po upływie 3 lat licząc od dnia wprowadzenia go do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych, nie utraci prawa do zwolnienia dochodów uzyskiwanych z prowadzenia działalności na terenie specjalnej strefy ekonomicznej z podatku dochodowego od osób fizycznych z tytułu kosztów nowej inwestycji związanych z nabyciem maszyny produkcyjnej, pod warunkiem spełniania pozostałych warunków korzystania z ww. zwolnienia.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie ul. Kraszewskiego 4a, 35 - 016 Rzeszów, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl