IBPBI/1/415-1025/09/BK - Możliwość zaliczenia wydatków związanych z kursem prawa jazdy do kosztów uzyskania przychodu.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 17 listopada 2009 r. (data wpływu do tut. Biura 2 grudnia 2009 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia wydatków związanych z kursem prawa jazdy do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej - jest nieprawidłowe.

W dniu 2 grudnia 2009 r. tut. Biura wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia wydatków związanych z kursem prawa jazdy do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

W dniu 15 września 2009 r. Wnioskodawczyni rozpoczęła prowadzenie działalności gospodarczej, w zakresie opracowywania oraz wykonywania:

Opracowywanie wyżej wymienionych dokumentów nie obejdzie się bez dokładnej inwentaryzacji obiektu czy instalacji, dla których wykonywana jest dokumentacja oraz zebrania szczegółowych danych dotyczących budowy, wyposażenia, czy stanu technicznego obiektu.

Korzystanie ze środków komunikacji miejskiej, w celu zebrania odpowiednich informacji, czy w celu stworzenia dokumentacji zdjęciowej jest uciążliwe, powoduje znaczne trudności techniczne, niejednokrotnie jest wręcz niemożliwe.

Jako że firma jest działalnością prowadzoną jednoosobowo bezpośrednio przez właściciela, nie ma możliwości zrealizowania zleceń, korzystając z uprawnień kierowania pojazdami posiadanymi przez pracowników firmy.

Ponadto nie ma możliwości prowadzenia nadzoru technicznego oraz prowadzenia szkoleń BHP pod adresem rejestracyjnym firmy - oferta ta skierowana jest do realizacji w siedzibie klienta.

Mając na uwadze powyższe, w dniu 21 września 2009 r. Wnioskodawczyni rozpoczęła uczęszczanie na kurs prawa jazdy. Organizator kursu w dniu 25 września 2009 r. wystawił stosowną fakturę VAT. Egzamin z wynikiem pozytywnym złożyła 20 października 2009 r.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy wydatki poniesione na kurs prawa jazdy stanowią koszt uzyskania przychodu w świetle art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych...

Zdaniem Wnioskodawczyni, uzyskanie prawa jazdy było niezbędne do poprawnego funkcjonowania firmy. Ponadto znaczne oszczędności czasu, dotarcie do klienta, do którego nie możliwym byłoby dotrzeć za pomocą środków komunikacji miejskiej bezpośrednio wpływają na osiąganie przychodów.

W związku z powyższym, wg Wnioskodawczyni, wydatki poniesione na uzyskanie prawa jazdy można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu, gdyż są ściśle związane z osiągnięciem przychodu, a także nie zostały wymienione w art. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam co następuje:

Stosownie do treści art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23. Aby zatem dany wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodów musi spełniać łącznie następujące przesłanki:

Zwrot "w celu", użyty w ww. przepisie oznacza, że aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodów, między tym wydatkiem a osiągniętym przychodem musi zachodzić związek przyczynowo-skutkowy tego typu, że poniesienie wydatku ma lub może mieć wpływ na powstanie, zwiększenie tego przychodu, a także na zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodu. W przypadku źródła przychodów, jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza można przyjąć, iż kosztami uzyskania przychodów, są wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie lub zwiększenie przychodu albo zabezpieczenie, zachowanie źródła przychodów.

Mając powyższe na względzie, stwierdzić należy, iż wskazanego we wniosku wydatku nie można uznać za koszt prowadzonej działalności gospodarczej, gdyż jest to wydatek o charakterze osobistym, którego poniesienie ma na celu umożliwienie Wnioskodawczyni, podobnie jak każdej innej osobie, poruszanie się samochodem.

Mając na względzie, iż Wnioskodawczyni prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą w zakresie opracowywania i wykonywania świadectw charakterystyki energetycznej, audytów energetycznych, inwentaryzacji obiektów oraz instalacji, nadzoru technicznego, kosztorysów oraz prowadzenia szkoleń BHP, stwierdzić również należy, iż brak prawa jazdy nie wiązałby się z utratą przez Nią przedmiotowego źródła przychodów.

Zauważyć zatem należy, że niezależnie od tego, czy prowadziłaby pozarolniczą działalność gospodarczą, czy też nie, dla ułatwienia poruszania się, musiałaby ponieść omawiany wydatek, który w znacznym stopniu ułatwi jej również życie prywatne. Zatem wydatek, związany ze sfinansowaniem kursu prawa jazdy, nie ma bezpośredniego związku z prowadzoną działalnością gospodarczą i nie jest wydatkiem ponoszonym w celu powstania lub zwiększenia przychodu czy też zabezpieczenia lub zachowania źródła przychodu, jakim jest ta działalność gospodarcza.

Powyższe oznacza, iż nie została spełniona, w stosunku do przedmiotowego wydatku, podstawowa przesłanka zaliczania wydatków do kosztów uzyskania przychodu, zawarta w treści art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, 43-300 Bielsko-Biała, ul. Traugutta 2a.