IBPBI/1/415-1020/14/ESZ - Ustalenie skutków podatkowych otrzymania prowizji z tytułu pośrednictwa handlowego

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 30 sierpnia 2014 r. (data wpływu do tut. Biura 5 września 2014 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, w zakresie skutków podatkowych otrzymania prowizji z tytułu pośrednictwa handlowego - jest prawidłowe.

W dniu 5 września 2014 r. do tut. Biura wpłynął ww. wniosek, o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, w zakresie skutków podatkowych otrzymania prowizji z tytułu pośrednictwa handlowego.

We wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w oparciu o model logistyczny sprzedaży przez Internet. Działalność ta polega na przeniesieniu procesu wysyłki towaru na dostawcę (dropshipping) i jest prowadzona w formie pośrednictwa handlowego poprzez aukcje internetowe (PKD 47.91.Z, 46.18.Z, 46.19.Z, 73.10.Z, 74.90.Z). Rola Wnioskodawcy sprowadza się do zbierania zamówień, inkasowania wpływów pieniężnych w postaci przelewów bankowych na jego rachunek bankowy oraz do przesłania zamówienia do dostawcy, który znajduje się na terytorium kraju trzeciego (spoza krajów Unii Europejskiej). Dostawca realizuje wysyłkę do klienta, pozostając nieujawnionym względem niego. Klient otrzymuje paragon lub fakturę VAT za pośrednictwo handlowe, opiewające na kwotę w wysokości marży jaką Wnioskodawca uzyskał za pośredniczenie w sprzedaży danego produktu.

Dodatkowo Wnioskodawca wskazał, że:

* wybrał opodatkowanie w postaci podatku liniowego,

* zdarzenia gospodarcze ewidencjonuje w prowadzonej podatkowej księdze przychodów i rozchodów,

* dokonuje on usługi zwanej pośrednictwem handlowym,

* zysk stanowi różnica pomiędzy kwotą przelaną przelewem bankowym od klienta, a kwotą przekazaną do dostawcy od poszczególnych transakcji,

* ewidencja przychodów i kosztów odbywa się na podstawie zestawień sporządzonych na podstawie informacji z wyciągów bankowych, systemu..., informacji dostawcy oraz danych pochodzących z serwisu aukcyjnego...,

* nieujawniony zostaje dostawca towaru,

* zakupiony towar nigdy nie trafia do pośrednika handlowego, lecz zawsze bezpośrednio do klienta,

* klient najpierw przelewa pieniądze na konto bankowe Wnioskodawcy, a dopiero później są one przekazywane do dostawcy, który znajduje się poza terytorium Unii Europejskiej.

Istotne elementy opisu stanu faktycznego przedstawiono również we własnym stanowisku w sprawie, gdzie wskazano, że Wnioskodawca nie jest właścicielem towaru, nie uzyskuje faktury VAT oraz rachunku potwierdzającego zakup, nie jest również importerem, ponieważ pośredniczy w płatnościach i zamówieniach, nie sprowadza towaru na własny rachunek ani w niczyim imieniu - pomaga nabyć towar od zagranicznego dostawcy.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Co stanowi podstawę opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych przy prowadzeniu pośrednictwa handlowego poprzez aukcje internetowe w oparciu o model logistyczny, zwany dropshippingiem.

Zdaniem Wnioskodawcy, podstawę opodatkowania podatkiem dochodowym stanowi różnica pomiędzy kwotą wpływu pieniężnego w postaci przelewu bankowego na jego rachunek bankowy, a kwotą wysłaną dostawcy w celu realizacji zamówienia. Wnioskodawca podkreśla, że nie jest on właścicielem towaru; nie uzyskuje faktury VAT oraz rachunku potwierdzającego zakup; nie jest również importerem, ponieważ pośredniczy w płatnościach i zamówieniach; nie sprowadza towaru na własny rachunek, ani w niczyim imieniu - pomaga nabyć towar od zagranicznego dostawcy. Wnioskodawca dysponuje miesięcznym zestawieniem zrealizowanych transakcji sporządzonym w oparciu o informacje z wyciągu bankowego, systemu... oraz serwisu.... Wnioskodawca uważa, że płatności od klienta (kupującego towar) są należnościami za sprzedany przez zagraniczną firmę towar, a w części są należnością Wnioskodawcy z tytułu pośrednictwa w płatności i obsłudze zamówienia (prowizja uzyskana z tytułu pośrednictwa handlowego - art. 14 oraz art. 22 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy, źródłem przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza. Stosownie do art. 14 ust. 1 ww. ustawy, za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 (z pozarolniczej działalności gospodarczej), uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Zgodnie z art. 14 ust. 1c ww. ustawy, za datę powstania przychodu, o którym mowa w ust. 1, uważa się, z zastrzeżeniem ust. 1e, 1 h i 1i, dzień wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi, albo częściowego wykonania usługi, nie później niż dzień:

Stosownie natomiast do art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

W myśl art. 24 ust. 1 ww. ustawy, u podatników, którzy prowadzą księgi rachunkowe, za dochód z działalności gospodarczej uważa się dochód wykazany na podstawie prawidłowo prowadzonych ksiąg, zmniejszony o dochody wolne od podatku i zwiększony o wydatki niestanowiące kosztów uzyskania przychodów, zaliczone uprzednio w ciężar kosztów uzyskania przychodów. Natomiast u podatników osiągających dochody z działalności gospodarczej i prowadzących księgi przychodów i rozchodów dochodem z działalności jest różnica pomiędzy przychodem w rozumieniu art. 14a kosztami uzyskania powiększona o różnicę pomiędzy wartością remanentu końcowego i początkowego towarów handlowych, materiałów (surowców) podstawowych i pomocniczych, półwyrobów, produkcji w toku, wyrobów gotowych, braków i odpadków, jeżeli wartość remanentu końcowego jest wyższa niż wartość remanentu początkowego, lub pomniejszona o różnicę pomiędzy wartością remanentu początkowego i końcowego, jeżeli wartość remanentu początkowego jest wyższa (art. 24 ust. 2 ww. ustawy).

Z treści złożonego wniosku wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą, która polega na przeniesieniu procesu wysyłki towaru na dostawcę (dropshipping) i jest prowadzona w formie pośrednictwa handlowego poprzez aukcje internetowe. Rola Wnioskodawcy sprowadza się do zbierania zamówień, inkasowania wpływów pieniężnych w postaci przelewów bankowych na jego rachunek bankowy oraz do przesłania zamówienia do dostawcy, który znajduje się na terytorium kraju trzeciego (spoza krajów Unii Europejskiej). Dostawca realizuje wysyłkę do klienta, pozostając nieujawnionym względem niego. Klient otrzymuje paragon lub fakturę VAT za pośrednictwo handlowe, opiewające na kwotę w wysokości marży jaką Wnioskodawca uzyskał za pośredniczenie w sprzedaży danego produktu. Dostawca towaru pozostaje nieujawniony, a zakupiony towar nigdy nie trafia do pośrednika handlowego, lecz zawsze bezpośrednio do klienta. Wnioskodawca nie staje się właścicielem towaru, nie uzyskuje faktury VAT, ani rachunku potwierdzającego zakup. Nie jest również importerem, ponieważ pośredniczy w płatnościach i zamówieniach, nie sprowadza towaru na własny rachunek ani w niczyim imieniu - pomaga jedynie nabyć towar od zagranicznego dostawcy.

Mając powyższe na względzie stwierdzić należy, że jeżeli w istocie Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności gospodarczej pośredniczy jedynie w sprzedaży towarów handlowych, (a więc nie dokonuje ich zakupu i nie staje się ich właścicielem), to przychodem uzyskanym z tego tytułu będzie wartość prowizji, którą stanowi różnica pomiędzy kwotą przelaną na konto bankowe Wnioskodawcy od klienta, a kwotą przekazaną przez niego do dostawcy (właściciela towaru) tytułem poszczególnych transakcji.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.