IBPBI/1/415-1010/11/ESZ - Możliwość zaliczenia wydatków na suplementy i odżywki do kosztów uzyskania przychodu z działalności gospodarczej.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 16 września 2011 r. (data wpływu do tut. Biura 22 września 2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej wydatków poniesionych na zakup suplementów diety, odżywek, profilaktycznych medykamentów, dermoprotektorów oraz środków higieny osobistej - jest prawidłowe.

W dniu 22 września 2011 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej wydatków poniesionych na zakup suplementów diety, odżywek, profilaktycznych medykamentów, dermoprotektorów oraz środków higieny osobistej.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca prowadząc jednoosobową działalność gospodarczą świadczy usługi sklasyfikowane według PKD do grupy 85.51.Z, tj. pozaszkolne formy edukacji sportowej oraz zajęć sportowych i rekreacyjnych, polegające na prowadzeniu zajęć grupowych fitness. Jako trener pracuje z klientami średnio po 16 treningów tygodniowo, w tym 3 podprogowe (bardzo wysoka intensywność). Przed zajęciami Wnioskodawca musi się odpowiednio przygotować, co powoduje konieczność dodatkowego wysiłku przy opracowywaniu lekcji. Wykonuje średnio trzy treningi dziennie ciągiem, z pięciominutowymi przerwami, podczas których musi uzupełnić elektrolity, minerały oraz witaminy. W zawodzie, który wykonuje, ludzkie ciało jest postrzegane i wykorzystywane jako narzędzie pracy. W związku z tym należy amortyzować jego eksploatację w postaci profilaktycznych medykamentów oraz dermoprotektorów, a także zwiększonego nakładu środków higieny osobistej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy wydatki na zakup suplementów diety, odżywek, profilaktycznych medykamentów, dermoprotektorów, środków higieny osobistej mogą stanowić koszty uzyskania przychodów.

Zdaniem Wnioskodawcy, suplementacja jest bezpośrednio związana z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością. Wedle umowy zawartej ze zleceniodawcą, Wnioskodawca prowadzi trzy godziny treningu dziennie z rzędu, z czego jedna z nich, to trening fizjologicznie podprogowy. Ze względu na charakter i formę treningów (grupowe, sekwencyjne, rytmiczne) Wnioskodawca uczestniczy w nich w równym stopniu wysiłkowego zaangażowania, co korzystający z Jego usług klienci. W ciągu trzech godzin intensywnej pracy, ma dwie 5 - cio minutowe przerwy, w czasie których musi uzupełnić elektrolity oraz węglowodany, by ciało Wnioskodawcy było zdolne do dalszego wysiłku. Wyżej wymienione substancje, ze względu na warunki, Wnioskodawca może dostarczyć swemu organizmowi jedynie w postaci szybko-przyswajalnego suplementu. Nie może to być zwykły produkt żywieniowy, wymagający długotrwałego przetwarzania w układzie pokarmowym, nim jego substancje odżywcze znajdą się na właściwym miejscu. Suplement tymczasem, to najczęściej płyn, którego zadaniem jest natychmiastowe odżywienie organizmu, czego w tych pięciu minutach przerwy jak twierdzi Wnioskodawca koniecznie potrzebuje. Pracuje przez 7 dni w tygodniu po 3 godziny dziennie, co daje 21 godzin wysiłkowych na tydzień. Przy takiej ilości pracy, Wnioskodawca jest zmuszony przyjmować suplementy przyspieszające regenerację, by Jego ciało, każdego dnia było gotowe do wykonywania usługi, do której zobowiązuje Go umowa. Ponadto, w branży fitness i wellness, gdzie działalność swoją realizuje Wnioskodawca, ciało, a dokładniej jego jakość strukturalna oraz poziom sprawności funkcjonalnej, są czystym marketingiem, a także obiektywnym wymogiem zawodowym. Jak podkreśla Wnioskodawca jego ciało jest narzędziem pracy, którego eksploatacja pociąga za sobą koszty. Jednym z nich jest właśnie wspomagająca suplementacja.

Profilaktyczne medykamenty, zdaniem Wnioskodawcy, są bezpośrednio związane z wykonywaniem zawodu. Gwarantują doczekanie do emerytury, która jak w większości zawodów, przysługuje Wnioskodawcy po ukończeniu 65 roku życia. Przeciążenia towarzyszące wykonywaniu zawodu, leżą w naturze rzeczy, a ich amortyzacja, to profilaktyczne medykamenty. Aktywność fizyczna ma wymiar rekreacyjny tylko z perspektywy klienta, którego przeciążenia, we właściwie zbilansowanym cyklu treningowym są amortyzowane przez naturalny mechanizm autoregulacji, jakim dysponuje jego organizm. Nie potrzebuje on zatem profilaktycznych medykamentów. Zdaniem Wnioskodawcy, jego ciało postrzegać należy z perspektywy zawodowej, gdzie obciążenia, na które jest ono wystawione, wykraczają poza naturalne możliwości wewnątrzustrojowej autoregulacji.

Dermoprotektory, zdaniem Wnioskodawcy, są bezpośrednio związane z wykonywaniem zawodu. Farmaceutyki dermatologiczne dostępne wyłącznie w aptekach, które chronią skórę przed szkodliwym działaniem substancji oczyszczających wodę w obiektach rekreacyjnych. Wnioskodawca trenuje ludzi znajdując się wraz z nimi pod wodą. Woda jest przyborem treningowym, który wykorzystywany jest do kształtowania ciała. Wcześniej wspomniana forma treningu, wymaga czynnego uczestnictwa w procesie. Wnioskodawca pracuje w największym parku wodnym w Polsce, przez którego wody przewija się dziennie od 800 do 1000 osób. Substancje oczyszczające znajdują się w tej wodzie w wysokim stężeniu. Dla klienta Parku, który odwiedza go sporadycznie, stężenie to nie stanowi najmniejszego problemu. Natomiast Wnioskodawca jako trener aqua - aerobiku, niejednokrotnie spędza w wodzie po trzy godziny dziennie. Jego skóra musi być chroniona dermoprotektorem, aby mogła się w pełni zregenerować.

Środki higieny osobistej, zdaniem Wnioskodawcy, są bezpośrednio związane z wykonywaniem zawodu. Trzy godziny pocenia się + trzy prysznice dziennie, wymagają większego niż zwykle nakładu tychże środków. Wnioskodawca wyjaśnia, iż pierwszy prysznic bierze po treningu w sali, potem schodzi na zajęcia w wodzie. Wychodzi z hali basenowej i ma kolejny prysznic. Po oczyszczeniu wchodzi na salę, gdzie znowu się poci. Po treningu trzeci prysznic. Takie wyjałowienie skóry, wymaga szczególnej pielęgnacji.

Jak twierdzi Wnioskodawca, przy powyższej konfiguracji treningów, przerwy wynoszą 15 minut, tak aby mógł z jednego środowiska przejść w drugie, ale nawet to 15 minut, jak podkreśla Wnioskodawca do zadziałania suplementom ledwie wystarcza.

Koszty, które przytoczył w złożonym wniosku, to rząd kilkuset złotych kwartalnie, które dla rozwijającej się firmy Wnioskodawcy, stanowią znaczącą kwotę.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Zatem kosztem uzyskania przychodów nie są wszystkie wydatki, ale tylko takie, które nie są wymienione w art. 23 i których poniesienie pozostaje w związku przyczynowo-skutkowym z uzyskaniem przychodu z danego źródła, bądź też zachowaniem lub zabezpieczeniem źródła przychodów.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera wykazu wydatków, który przesądzałby o ich zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów, zatem przyjmuje się, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalnie uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów, tak aby to źródło przynosiło przychody także w przyszłości.

W takim ujęciu kosztami tymi będą zarówno wydatki pozostające w bezpośrednim związku z uzyskanymi przychodami, jak i pozostające w związku pośrednim, jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w celu uzyskania przychodów (w tym dla zagwarantowania funkcjonowania źródła przychodów), nawet wówczas gdyby z obiektywnych powodów przychód nie został osiągnięty.

Koszty poniesione na zachowanie źródła przychodu to koszty, które poniesione zostały, aby przychody z danego źródła przychodów w dalszym ciągu uzyskiwano oraz aby takie źródło w ogóle dalej istniało. Natomiast za koszty służące zabezpieczeniu źródła przychodów należy uznać koszty poniesione na ochronę istniejącego źródła przychodów, w sposób, gwarantujący bezpieczne funkcjonowanie tego źródła. Istotą tego rodzaju kosztów jest więc ich obligatoryjne poniesienie w celu nie dopuszczenia do utraty źródła przychodu w przyszłości.

Podatnik kwalifikując poniesione wydatki do kosztów uzyskania przychodów powinien kierować się podstawową zasadą zaistnienia związku przyczynowo-skutkowego pomiędzy poniesionym kosztem, a możliwością osiągnięcia z tego tytułu przychodu, albowiem to na nim spoczywa ciężar udowodnienia, że jego poniesienie ma (lub może mieć) wpływ na wysokość osiąganych przychodów (lub na zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodów). Ustawodawca wyraźnie wiąże koszty uzyskania przychodów z celem ich poniesienia, jakim jest osiągnięcie przychodu.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą w zakresie pozaszkolnych form edukacji sportowej oraz zajęć sportowych i rekreacyjnych, polegające na prowadzeniu zajęć grupowych fitness. Wykonuje średnio trzy treningi dziennie, z pięciominutowymi przerwami, podczas których musi uzupełnić elektrolity, minerały oraz witaminy. W zawodzie, który wykonuje, ludzkie ciało jest postrzegane i wykorzystywane jako narzędzie pracy. W związku z tym należy amortyzować jego eksploatację poprzez zażywanie profilaktycznych medykamentów oraz używanie dermoprotektorów. Ze specyfiki działalności wynika także konieczność ponoszenia zwiększonych nakładów na środki higieny osobistej.

W złożonym wniosku Wnioskodawca wykazał związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy ww. wydatkami a uzyskiwaniem przychodów z prowadzonej w zakresie usług fitness pozarolniczej działalności gospodarczej. Co niemniej istotne, wydatki powyższe jako niewskazane w art. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie zostały przez ustawodawcę wyłączone z kosztów uzyskania przychodów.

Zaznaczyć jednakże należy, iż ww. wydatki mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej jedynie w takim zakresie w jakim racjonalnie jest to uzasadnione rozmiarem tej działalności (ilością, czy też częstotliwością świadczonych usług fitness) i wyłącznie pod warunkiem ich należytego udokumentowania. Bowiem to na podatniku ciąży również obowiązek należytego udokumentowania ww. wydatków. Przy czym, posiadane dowody nie mogą się ograniczać do faktur (rachunków) stwierdzających wysokość poniesionych wydatków, lecz winny to być dowody umożliwiające w sposób bezsporny ustalenie związku przyczynowo-skutkowego poniesionych wydatków z przychodami z prowadzonej działalności gospodarczej, a ponadto potwierdzającymi racjonalność poniesionych wydatków i brak cech okazałości oraz wystawności.

Podkreślić również należy, że o tym co jest celowe i potrzebne w prowadzonej działalności, decyduje podmiot prowadzący działalność gospodarczą, a nie organ podatkowy. Na podatniku spoczywa jednak obowiązek wykazania związku poniesionych kosztów z działalnością gospodarczą, w tym okoliczności, iż ich poniesienie ma wpływ na wysokość osiągniętych przychodów, zwłaszcza w sytuacji wystąpienia sporu w tej kwestii.

Jeżeli zatem bezpośrednim celem poniesienia przedmiotowych wydatków jest możliwość dobrego przygotowania fizycznego do zajęć oraz ochrona ciała Wnioskodawcy i jego regeneracja, które jak sam podkreśla jest swoistym "narzędziem pracy", to wydatki te mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów. Wydatki wskazane przez Wnioskodawcę we wniosku wpływają bezpośrednio na utrzymanie wysokiej sprawności fizycznej Wnioskodawcy jako trenera fitness oraz odpowiedniego stanu zdrowia.

Ponadto z treści wniosku nie wynika, aby wydatki na wskazane we wniosku zakupy Wnioskodawca ponosił w celach prywatnych. Jednakże podkreślić należy, iż wydatki te będą mogły stanowić koszty uzyskania przychodów tylko i wyłącznie w sytuacji, jeśli nie mają one charakteru osobistego, bowiem wydatki osobiste nie mają na celu uzyskania przychodu z działalności gospodarczej czy też zachowania lub zabezpieczenia tego źródła przychodu. W konsekwencji wydatki ponoszone w celach prywatnych (osobistych) nie mogą stanowić kosztu uzyskania przychodu prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej.

Zatem, o ile spełnione zostaną powyższe warunki, wydatki poniesione na zakup wskazanych we wniosku suplementów diety, odżywek, profilaktycznych medykamentów, dermoprotektorów oraz środków higieny osobistej, mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.