IBPBI/1/415-10/12/WRz

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 10 kwietnia 2012 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPBI/1/415-10/12/WRz

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni, przedstawione we wniosku, który wpłynął do tut. Biura w dniu 3 stycznia 2012 r., uzupełnionym w dniach 31 stycznia oraz 19 marca 2012 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej zryczałtowanego podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne w zakresie określenia stawki ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych właściwej do opodatkowania przychodów uzyskanych ze świadczenia wskazanych we wniosku usług - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 3 stycznia 2012 r. do tut. Biura wpłynął ww. wniosek, uzupełniony w dniu 31 stycznia 2012 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej zryczałtowanego podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne w zakresie określenia stawki ryczałtu od przychodów właściwej do opodatkowania przychodów uzyskanych ze świadczenia wskazanych we wniosku usług. Wniosek powyższy nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z dnia 5 marca 2012 r. Znak: IBPBI/1/415-10/12/WRz wezwano do jego uzupełnienia, co też nastąpiło w dniu 19 marca 2012 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Od dnia 15 września 1997 r. Wnioskodawczyni wraz z mężem prowadziła działalność gospodarczą w zakresie gastronomi w placówkach oświatowych. Od stycznia 2003 r., po śmierci męża działalność tę prowadzi sama a pomagają Jej w tym syn i córka. Od grudnia 2001 r.

Wnioskodawczyni prowadzi bar na uczelni (uniwersytecie). Sprzedaż dokumentuje na kasie fiskalnej (jest tzw. "vatowcem"). Uzyskiwane z prowadzonej działalności gospodarczej przychody, są opodatkowane w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych. W ramach działalności gospodarczej w zakresie gastronomii, Wnioskodawczyni prowadzi na zamówienie catering na zewnątrz i wewnątrz budynku uczelni, głównie na potrzeby uczelni, w której prowadzi bar. Ww. usługi wykonuje bardzo rzadko. Usługi cateringowe świadczone przez Wnioskodawczynię, polegają na przyrządzaniu potraw na zamówienie klienta, takich jak: kanapki, obiady (dwudaniowe) z kompotem, przekąski bez napojów alkoholowych i bezalkoholowych. Ww. żywność (potrawy) Wnioskodawczyni dostarcza osobiście do klienta bez pobierania opłat za dostawę i transport. Często klient sam odbiera zamówione potrawy. Wszystkie usługi które wykonuje, Wnioskodawczyni uznaje jako usługi gastronomiczne opodatkowane wg 3% stawki ryczałtu ewidencjonowanego. Na wystawianych fakturach ujmuje wyłącznie usługi gastronomiczne.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Jaką stawkę ryczałtu ewidencjonowanego zastosować do przychodów z działalności w zakresie cateringu.

Zdaniem Wnioskodawczyni, w przypadku gdy na fakturach nie wyodrębnia usługi przewozowej i nie pobiera z tego tytułu opłaty, to wszystkie uzyskane przychody powinny być sklasyfikowane, jako przychody z działalności gastronomicznej, zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 5 lit. a ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne i opodatkowane wg stawki 3%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. Nr 144, poz. 930 z późn. zm.), opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych podlegają przychody osób fizycznych z pozarolniczej działalności gospodarczej, o których mowa w art. 14 ustawy o podatku dochodowym, w tym również, gdy działalność ta jest prowadzona w formie spółki cywilnej osób fizycznych lub spółki jawnej osób fizycznych, zwanych dalej "spółką". Przepisy ww. ustawy przewidują stosowanie zróżnicowanych stawek ryczałtu, w zależności od zakresu prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej (zakresu świadczonych usług). Przy czym, sama możliwość opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych jest m.in. uzależniona od niewystąpienia przesłanek negatywnych, o których mowa w art. 8 ww. ustawy.

Przepis art. 8 ust. 1 pkt 3 lit. a ww. ustawy stanowi, że opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, z zastrzeżeniem art. 6 ust. 1b), nie stosuje się do podatników osiągających w całości lub części przychody z tytułu świadczenia usług wymienionych w załączniku nr 2 do ustawy. Załącznik nr 2 do ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne stanowi wykaz usług, których świadczenie wyłącza z opodatkowania ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych, oznaczonych według Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług.

W myśl art. 12 ust. 1 pkt 3 lit. b oraz pkt 5 lit. a cytowanej ustawy, ryczałt od przychodów ewidencjonowanych wynosi m.in:

* 8,5% - przychodów z działalności usługowej, w tym przychodów z działalności gastronomicznej w zakresie sprzedaży napojów o zawartości alkoholu powyżej 1,5%, z zastrzeżeniem pkt 1, 2, 4 i 5 oraz załącznika nr 2 do ustawy (pkt 3 lit. b),

* 3% - przychodów z działalności gastronomicznej, z wyjątkiem przychodów ze sprzedaży napojów o zawartości alkoholu powyżej 1,5% (pkt 5 lit. a).

Zgodnie z art. 4 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, "działalność usługowa" to pozarolnicza działalność gospodarcza, której przedmiotem są czynności zaliczone do usług zgodnie z Polską Klasyfikacją Wyrobów i Usług wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 207, poz. 1293 z późn. zm.), wydanym na podstawie art. 40 ust. 2 ustawy z dnia 29 czerwca 1995 r. o statystyce publicznej (Dz. U. Nr 88, poz. 439 z późn. zm.), z zastrzeżeniem pkt 2 (definiującego działalność gastronomiczną oraz pkt 3 (definiującego działalność usługową w zakresie handlu).

Przy czym, działalność gastronomiczna, to usługi związane z przygotowaniem posiłków oraz sprzedażą posiłków i towarów (art. 4 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy).

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika m.in. że Wnioskodawczyni prowadzi bar na potrzeby uczelni (uniwersytetu) oraz świadczy usługi cateringu na zewnątrz i wewnątrz budynku uczelni, w której prowadzi bar. Ww. usługi polegają na przyrządzaniu potraw na zamówienie klienta, takich jak kanapki, obiady (dwudaniowe) z kompotem, przekąski bez sprzedaży innych napojów bezalkoholowych oraz napojów alkoholowych. Wnioskodawczyni ww. żywność (potrawy) dostarcza osobiście do klienta bez pobierania opłat za dostawę i transport. Z tej też przyczyny, opłaty tej nie ujmuje również na wystawionych fakturach. Zdarza się, że przyrządzone potrawy klient odbiera sam.

Mając powyższe na względzie, stwierdzić należy, iż jeżeli świadczone przez Wnioskodawczynię usługi cateringowe w istocie, jak wskazano we wniosku polegają na przyrządzaniu posiłków (kanapek, obiadów, przekąsek itp.) oraz ich dostarczeniu do klientów bez pobierania dodatkowej opłaty tytułem samej dostawy (doręczenia przygotowanych posiłków), to przychody ze świadczenia tych usług, jako usług gastronomicznych, w całości podlegają opodatkowaniu 3% stawką ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, o której mowa w art. 12 ust. 1 pkt 5 lit. a) ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Nadmienia się, iż w zakresie pytania wymienionego we wniosku jako drugie, wydano odrębne rozstrzygnięcie.

Do wniosku dołączono dokumenty źródłowe. Należy jednak zauważyć, że wydając interpretację w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów nie przeprowadza postępowania dowodowego w związku z czym nie jest obowiązany, ani uprawniony do ich oceny; jest związany wyłącznie opisem stanu faktycznego przedstawionym przez wnioskodawcę i jego stanowiskiem.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl