IBPBI/1/415-1/11/ESZ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 30 grudnia 2010 r. (data wpływu do tut. Biura 31 grudnia 2010 r.), uzupełnionym w dniach 27 stycznia oraz 11 marca 2011 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu ustalenia wartości początkowej nieruchomości wniesionych do Spółki cywilnej w formie wkładu niepieniężnego, uznanych za środki trwałe - jest prawidłowe.

W dniu 31 grudnia 2010 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych zakresie w zakresie sposobu ustalenia wartości początkowej nieruchomości wniesionych do Spółki cywilnej w formie wkładu niepieniężnego, uznanych za środki trwałe.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca, jako osoba fizyczna, jest wspólnikiem spółki jawnej, będącej właścicielem nieruchomości, zarówno zabudowanych jak i niezabudowanych, stanowiących jej środki trwałe. Obok tej Spółki funkcjonuje spółka cywilna, do której w dniu 28 grudnia 2010 r. przystąpiła spółka jawna, wnosząc wkład niepieniężny w postaci nieruchomości (dwóch nieruchomości zabudowanych oraz jednej nieruchomości niezabudowanej), stanowiących jej własność. Wkład niepieniężny nie stanowił przedsiębiorstwa, ani jego zorganizowanej części. Spółka cywilna nie wyklucza w przyszłości sprzedaży, uprzednio wniesionych do Niej tytułem wkładu niepieniężnego nieruchomości. Przedmiotem działalności spółki cywilnej jest m.in. kupno i sprzedaż nieruchomości na własny rachunek, wynajem i zarządzanie nieruchomościami własnymi lub dzierżawionymi, zarządzanie nieruchomościami wykonywane na zlecenie. Spółka cywilna będzie prowadzić działalność gospodarczą na bazie wniesionych do niej składników majątkowych. W związku z wniesieniem wkładu niepieniężnego do spółki cywilnej nie nastąpiła likwidacja prowadzonej dotychczas przez spółkę jawną działalności.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

W jakiej wysokości należało określić wartość początkową nieruchomości wniesionych do spółki cywilnej przez spółkę jawną w przypadku, gdy spółka cywilna zaliczyła te składniki do środków trwałych... (pytanie oznaczone we wniosku nr 1)

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 22g ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wartością początkową środków trwałych wniesionych w formie wkładu niepieniężnego do spółki cywilnej jest wartość ustalona przez wspólników na dzień wniesienia wkładu, nie wyższa jednak od ich wartości rynkowej, z dnia wniesienia wkładu. Wnioskodawca uważa, że wartość początkowa nieruchomości stanowiących środki trwałe spółki cywilnej, do której zostały wniesione tytułem wkładu niepieniężnego, jest równa wartości określonej przez wspólników w akcie notarialnym, na mocy którego wkład niepieniężny został wniesiony. Wartość ta nie może być jednak wyższa niż wartość rynkowa nieruchomości na dzień wniesienia wkładu do spółki cywilnej.

Na poparcie swojego stanowiska Wnioskodawca powołał interpretacje indywidualne:

* Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 8 stycznia 2009 r., Znak: IPPB1/415-1193/08-3/ES,

* Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu, z dnia 12 grudnia 2008 r., Znak: ILPB1/415-745/08-5/IM,

* Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach, z dnia 4 grudnia 2008 r., Znak: IBPB1/415-708/08/ZK).

oraz wyrok

* WSA w Łodzi z dnia 6 listopada 2002 r. sygn. akt I SA/Łd 1269/02.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Na wstępie zaznaczyć należy, że z uwagi na fakt, iż przedmiotem złożonego wniosku jest zaistniały stan faktyczny, niniejszą interpretację oparto o przepisy ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.) w brzmieniu obowiązującym, w okresie którego dotyczy wniosek, a więc do dnia 31 grudnia 2010 r.

Zgodnie z art. 860 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm. - określanego w dalszej części skrótem "k.c."), przez umowę spółki wspólnicy zobowiązują się dążyć do osiągnięcia wspólnego celu gospodarczego przez działanie w sposób oznaczony, w szczególności przez wniesienie wkładów.

Wkład wspólnika może polegać na wniesieniu do spółki własności lub innych praw albo na świadczeniu usług, przy czym domniemywa się, że wkłady wspólników mają jednakową wartość (art. 861 § 1 i 2 k.c.). Zasada współwłasności, łącznej wyrażona w art. 863 k.c., podyktowana jest koniecznością utrzymania w czasie trwania spółki odrębności majątku wspólnego i jego niepodzielności dla osiągnięcia wspólnego celu gospodarczego.

Z kolei w myśl art. 867 § 1 k.c., każdy wspólnik jest uprawniony do równego udziału w zyskach i w tym samym stosunku uczestniczy w stratach, bez względu na rodzaj i wartość wkładu.

Biorąc pod uwagę powyższe należy stwierdzić, iż Spółka cywilna nie posiada osobowości prawnej, lecz jest konstrukcją regulowaną przez prawo zobowiązań (art. 860-875 Kodeksu cywilnego). Nie stanowi więc samodzielnego podmiotu prawa, podmiotami prawa pozostają wspólnicy Spółki cywilnej. W konsekwencji nieruchomość wniesiona do tej Spółki w formie wkładu niepieniężnego nie stanowi odrębnej własności spółki cywilnej. Zgodnie z treścią art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Stosownie do postanowień art. 22 ust. 8 ww. ustawy, kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a-22o, z uwzględnieniem art. 23 powołanej ustawy.

Podstawę naliczania odpisów amortyzacyjnych, stanowi wartość początkowa środków trwałych, ustalona zgodnie z zasadami określonymi w art. 22g ww. ustawy. Zgodnie bowiem z art. 22f ust. 1 ww. ustawy, podatnicy, z wyjątkiem tych, którzy ze względu na ogłoszoną upadłość obejmującą likwidację majątku nie prowadzą działalności gospodarczej, dokonują odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, o których mowa w art. 22a ust. 1 i ust. 2 pkt 1-3 oraz w art. 22b.

Stosownie do art. 22g ust. 1 pkt 4 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ust. 2-18, w razie nabycia w postaci wkładu niepieniężnego (aportu) wniesionego do spółki cywilnej lub osobowej spółki handlowej uważa się ustaloną przez wspólników na dzień wniesienia wkładu lub udziału, wartość poszczególnych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, nie wyższą jednak od ich wartości rynkowej, z dnia wniesienia wkładu. Przy ustalaniu wartości początkowej poszczególnych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, zgodnie z ust. 1 pkt 3-5 oraz ust. 2, 8, 9, 14 i 15, przepis art. 19 stosuje się odpowiednio (art. 22g ust. 16 ww. ustawy).

Zgodnie z art. 19 ust. 3 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wartość rynkową rzeczy lub praw majątkowych określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak wartość ta, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, wartość tę określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej. Przepis art. 14 ust. 1 zdanie drugie stosuje się odpowiednio (art. 19 ust. 1 ww. ustawy).

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż spółka jawna której Wnioskodawca jest wspólnikiem w 2010 r. przystąpiła do spółki cywilnej wnosząc wkład niepieniężny w postaci nieruchomości. Nieruchomości te zostaną zakwalifikowane w spółce cywilnej, jako środki trwałe.

Należy w tym miejscu podkreślić, że o klasyfikacji nieruchomości do środków trwałych lub towarów handlowych winien zadecydować podatnik wnoszący wkład niepieniężny. Decyzja w tym zakresie nie może mieć jednak charakteru dowolnego. W przypadku wniesienia nieruchomości tytułem wkładu do Spółki cywilnej decydujące znaczenie dla kwalifikacji tych nieruchomości powinno mieć ich przeznaczenie. Jeżeli Spółka zamierza nieruchomości w przyszłości sprzedać i z takim zamiarem zostaną one wniesione do Spółki cywilnej, winny zostać uznane za towar handlowy. Jeżeli natomiast, nieruchomości mają być wykorzystywane na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej, winny zostać uznane za środki trwałe.

Mając na względzie cyt. wyżej przepisy stwierdzić należy, iż w przedstawionym we wniosku stanie faktycznym, wartość początkowa wniesionych do Spółki cywilnej w formie wkładu niepieniężnego nieruchomości, uznanych za środki trwałe, należało ustalić na podstawie art. 22g ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w wysokości ich wartości rynkowej z dnia wniesienia wkładu do spółki (o ile czynność ta była prawnie skuteczna i została dokonana w formie aktu notarialnego przed dniem 1 stycznia 2011 r.). Od tego bowiem dnia przedmiotowa czynność prawna będzie rodziła odmienne skutki podatkowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Nadmienia się, iż w zakresie pytania oznaczonego we wniosku Nr 2, 3, 4 wydano odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach, ul. Prosta 10, 25-366 Kielce, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.