IBPBI-1-3/4510-387/15/WLK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 4 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 10 lipca 2015 r. (data wpływu do tut. BKIP 17 lipca 2015 r.), uzupełnionym 8 października 2015 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie obowiązku pobrania podatku u źródła od wypłaty należności na rzecz podmiotu zagranicznego z tytułu pośrednictwa i przedstawicielstwa handlowego - jest prawidłowe.

W dniu 17 lipca 2015 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie obowiązku pobrania podatku u źródła od wypłaty należności na rzecz podmiotu zagranicznego z tytułu pośrednictwa i przedstawicielstwa handlowego. Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z 29 września 2015 r. Znak: IBPB-1-3/4510-387/15/WLK wezwano do ich uzupełnienia. Uzupełniania wniosku dokonano 8 października 2015 r.

We wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka zwana dalej: "Dającym Zlecenie" zawarła umowę na czas nieokreślony z kontrahentem z Libanu. Przedmiotem umowy jest wykonywanie przez kontrahenta z Libanu zwanego dalej "Agentem" działań na terenie przedmiotu zlecenia w zakresie pośrednictwa i przedstawicielstwa handlowego w postaci:

* oferowania kontrahentom z Libanu, Emiratów Arabskich, Kataru, Arabi Saudyjskiej, Libii oraz Iraku towarów sprzedawanych przez Dającego Zlecene na zasadzie wyłącznego reprezentowania,

* przyjmowania od kontrahentów zamówień na towary Dającego Zlecenie,

* organizowania w lokalu usytuowanym w centralnym miejscu Dubaju stałej ekspozycji handlowej w celu bezpośredniej prezentacji towarów kontrahentom lub potencjalnym kontrahentom Dającego Zlecenie.

W ramach realizowania przedmiotu zlecenia Agent nie jest uprawniony do przyjmowania zapłaty za dostarczony towar, do zaciągania zobowiązań w imieniu Dającego Zlecenie oraz do wystawiania faktur VAT. Dający Zlecenie zobowiązuje się do dostarczania Agentowi szczegółowych informacji na temat produkowanych przez siebie towarów, ich cen jak również katalogów zawierających te dane oraz ewentualnie próbek towarów. Dostarczone nośniki i materiały reklamowe Agent ma obowiązek umieścić w lokalu, jak również rozdysponować pomiędzy kontrahentami w celu realizacji przedmiotu zlecenia.

Agent zobowiązuje się w sposób profesjonalny promować produkty Dającego Zlecenie, w szczególności zaś:

Z tytułu działań Agenta podejmowanych w ramach wykonywania przedmiotu zlecenia, Dający Zlecenie wypłaci Agentowi wynagrodzenia pieniężne w wysokości 5% od wartości netto sprzedaży zrealizowanej z kontrahentami. Za sprzedaż zrealizowaną rozumie się sprzedaż z tytułu której zapłata w całości wpłynęła na rachunek bankowy Dającego Zlecenie. Oprócz powyższego wynagrodzenia Dający Zlecenie zobowiązuje się do pokrycia części wydatków związanych z organizacją i wykonywaniem przedmiotu zlecenia w wysokości 3.000,00 EUR wyłącznie za pierwszy rok współpracy, która będzie zapłacona w dwóch ratach.

Pierwsza rata 1.500,00 EUR po podpisaniu umowy, druga rata zaś w styczniu 2016 r.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy wypłacając Agentowi wynagrodzenie i należności w związku z realizacją obowiązków wynikających z podpisanej umowy Dający Zlecenie będzie zobowiązany pobrać ryczałtowy podatek w wysokości 20% zgodnie z art. 21 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2014 r. poz. 851 z późn. zm., dalej: "ustawa o p.d.o.p.").

Zdaniem Wnioskodawcy, art. 21. ust. 1 ustawy o p.d.o.p., reguluje kwestię opodatkowania podatkiem dochodowym przychodów osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podmioty, które nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej siedziby lub zarządu. Zgodnie z art. 21 ust. 2 ustawy o p.d.o.p., przepisy art. 21 ust. 1 powołanej ustawy stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, których Rzeczypospolita Polska jest stroną. Agent nie posiada siedziby ani zarządu na terenie Rzeczypospolitej Polskiej. Rzeczpospolita Polska zawarła z Libanem umowę o unikaniu podwójnego opodatkowania. W ocenie Spółki przychody uzyskiwane przez Agenta należy zakwalifikować jako przychody z tytułu pośrednictwa i przedstawicielstwa handlowego, które nie zostały wymienione w żadnym z przypadków określonych w art. 21 ust. 1 ustawy o p.d.o.p. W przepisie tym zostały określone przychody wypłacane przez polskie podmioty, podmiotom zagranicznym, z tytułu świadczeń usług: doradczych, księgowych, badania rynku, usług prawnych, usług reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, usług rekrutacji pracowników i pozyskiwania personelu, gwarancji i poręczeń oraz świadczeń o podobnym charakterze. W ocenie Spółki w ramach tego katalogu za świadczenia o podobnym charakterze należy uznać świadczenia równorzędne pod względem prawnym do świadczeń szczegółowo wymienionych w pkt 2a art. 21 ust. 1 ustawy o p.d.o.p. Oznacza to, że aby dane świadczenie można było zakwalifikować do katalogu wskazanego powyżej, muszą być spełnione takie same przesłanki, aby daną usługę uzyskać, albo wynikają z niej takie same prawa i obowiązki dla stron. W przedstawionym stanie faktycznym istotne jest to, że usługi pośrednictwa i przedstawicielstwa handlowego charakteryzują się odmiennym celem od usług doradczych, czy też usług badania rynku. Zasadniczym celem usług pośrednictwa i przedstawicielstwa handlowego jest doprowadzenie do zawarcia umowy i jej realizacji w postaci sprzedaży towarów.

Podstawowym celem usług doradczych, czy też badania rynku jest natomiast pozyskanie przez zlecającego określonych informacji, które będą mogły mieć zastosowanie w procesie zarządzania przedsiębiorstwem. W ocenie Spółki nie zmienia również podstawowego celu umowy fakt, że Agent poza usługami pośrednictwa i przedstawicielstwa handlowego świadczy usługi dodatkowe takie jak organizowanie stałej ekspozycji handlowej i promocja towarów przez udział w imprezach handlowy w celu zainteresowania towarami potencjalnych klientów Spółki. Istotne jest to, że głównym celem umowy jest zwiększenie i możliwość sprzedaży towarów Spółki na terytorium umownym. Z kolei wymienione usługi dodatkowe mają jedynie charakter uboczny względem usługi pośrednictwa i przedstawicielstwa handlowego. Prowadząc usługi pośrednictwa i przedstawicielstwa handlowego niezbędne jest prowadzenie działalności promocyjnej towarów. Tym samym usługi dodatkowe mają charakter uboczny, pomocniczy w stosunku do usługi podstawowej i stanowią jedynie dopełnienie głównej działalności jaką jest pośrednictwo i przedstawicielstwo handlowe.

W związku z powyższym w ocenie Spółki wypłata wynagrodzenia z tytułu realizacji tej umowy nie podlega opodatkowaniu podatkiem uregulowanym w art. 21 ustawy o p.d.o.p.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 3 ust. 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2014 r. poz. 851 z późn. zm., dalej: "u.p.d.o.p."), podatnicy, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej siedziby lub zarządu, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów, które osiągają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

W powyższej regulacji wyrażona jest zasada ograniczonego obowiązku podatkowego, w myśl której państwo, na terytorium którego znajduje się źródło uzyskiwania przychodów, ma suwerenne prawo do opodatkowania podmiotów niebędących jego rezydentami podatkowymi w zakresie dochodów uzyskiwanych z takiego źródła. Niezależnie od miejsca lokalizacji siedziby danego podmiotu - opodatkowaniu w danym państwie podlegać będą te dochody, które w państwie tym powstały. W stosunku do niektórych dochodów uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podmioty zagraniczne, obowiązek potrącenia podatku od tych dochodów spoczywa na podmiocie polskim dokonującym wypłaty należności będącej źródłem tego dochodu. Takie rodzaje przychodów zostały określone w art. 21 ust. 1 i art. 22 ust. 1 u.p.d.o.p.

Stosownie do art. 21 ust. 1 pkt 1 i 2a u.p.d.o.p., podatek dochodowy z tytułu uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2, przychodów:

- ustala się w wysokości 20% przychodów.

W odniesieniu do przepisu art. 21 ust. 1 pkt 2a u.p.d.o.p. zauważyć należy, że katalog usług w nim wskazanych jest katalogiem otwartym, na co wskazuje sformułowanie "oraz świadczeń o podobnym charakterze". W ramach tego katalogu za świadczenia o podobnym charakterze należy jednakże uznać wyłącznie świadczenia równorzędne do wymienionych w ustawie. Oznacza to, że aby dane świadczenie można było zakwalifikować do katalogu wskazanego powyżej, winno ono spełnić takie same przesłanki, albo winny wynikać z niego takie same prawa i obowiązki dla stron jak ze świadczeń wymienionych w cytowanym przepisie. Innymi słowy, lista ta obejmuje również świadczenia, które zasadniczo są podobne do wymienionych, lecz mogą być np. inaczej określane. Niemniej jednak sama nazwa umowy o świadczenie usługi nie może być wyłącznym czynnikiem, który kwalifikuje daną usługę jako należącą do katalogu świadczeń podlegających opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym od osób prawnych. Decydujące znaczenie dla stwierdzenia, że dane usługi mieszczą się w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym ma treść postanowień umowy zawartej z kontrahentem zagranicznym, a przede wszystkim, charakter rzeczywiście wykonywanych świadczeń.

Zgodnie z art. 26 ust. 1 u.p.d.o.p., osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne będące przedsiębiorcami, które dokonują wypłat należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 oraz art. 22 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 2, 2b i 2d, w dniu dokonania wypłaty zryczałtowany podatek dochodowy od tych wypłat, z uwzględnieniem odliczeń przewidzianych w art. 22 ust. 1a-1e. Zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania albo niepobranie podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania miejsca siedziby podatnika dla celów podatkowych uzyskanym od podatnika certyfikatem rezydencji.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą, Spółka zleciła Agentowi z Libanu pośrednictwo i przedstawicielstwo handlowe, za które to usługi wypłaca wynagrodzenie, w postaci prowizji handlowej oraz wynagrodzenie na pokrycie wydatków związanych z organizacją i wykonaniem przedmiotu zlecenia.

Wśród przychodów wymienionych w art. 21 ust. 1 u.p.d.o.p., brak jest przychodów z tytułu usług pośrednictwa i przedstawicielstwa handlowego. Usług tych, nie można również zaliczyć do świadczeń o charakterze podobnym do świadczeń: doradczych, księgowych, badania rynku, usług prawnych, usług reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, usług rekrutacji pracowników i pozyskiwania personelu, gwarancji i poręczeń.

W świetle powyższego stwierdzić należy, że uzyskiwane przez podmioty zagraniczne przychody osiągane z tytułu usług pośrednictwa i przedstawicielstwa handlowego nie są objęte zakresem przedmiotowym art. 21 ust. 1 pkt 1 i 2a u.p.d.o.p. Oznacza to, że Spółka dokonując wypłaty należności na rzecz podmiotu zagranicznego z tytułu usług wskazanych we wniosku nie jest obowiązana, na podstawie art. 26 ust. 1 u.p.d.o.p., do pobrania od tej należności zryczałtowanego podatku dochodowego na podstawie ww. przepisów.

W świetle powyższego stanowisko Spółki zatem należy uznać za prawidłowe.

Dodatkowo podkreślić należy, że tut. Organ przyjął jako element opisu stanu faktycznego, kwestię, że świadczone usługi są usługami pośrednictwa i przedstawicielstwa handlowego.

Jednocześnie zauważyć należy, że kwestia ta może zostać zweryfikowana przez uprawniony organ podatkowy w toku ewentualnego postępowania kontrolnego lub podatkowego. Dokonanie oceny w tym zakresie wykracza bowiem poza ramy postępowania o wydanie interpretacji indywidualnej.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z dnia 14 marca 2012 r., poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.