IBPB3/423-944/08/AK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 10 sierpnia 2008 r. (data wpływu do tut. BKIP 18 sierpnia 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie ustalenia czy w związku z otrzymaniem rekompensat na pokrycie kosztów osieroconych, Spółka będzie zobowiązana do dokonywania wstecznej korekty odpisów amortyzacyjnych (pytanie oznaczone we wniosku nr 4) - jest prawidłowe.

W dniu 18 sierpnia 2008 r. wpłynął do tut. BKIP ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie ustalenia czy w związku z otrzymaniem rekompensat na pokrycie kosztów osieroconych, Spółka będzie zobowiązana do dokonywania wstecznej korekty odpisów amortyzacyjnych.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Z dniem 4 sierpnia 2007 r. weszła w życie ustawa o rozwiązaniu KDT. Zgodnie z art. 1 tej ustawy reguluje ona zasady pokrywania kosztów powstałych u wytwórców energii w związku z przedterminowym rozwiązaniem długoterminowych umów sprzedaży mocy i energii elektrycznej.

Konieczność rozwiązania umów długoterminowych wynika z wymogów Komisji Europejskiej, nałożonych przepisami Dyrektywy 96/92/EC, zastąpionej następnie przez Dyrektywę 2003/54/WE, które zobowiązują Państwa członkowskie do zapewnienia konkurencyjności na rynku energii elektrycznej. Aby jednak przedsiębiorstwa energetyczne nie poniosły w związku z rozwiązaniem umów nadmiernych strat i były zdolne do kontynuowania działalności, ustawodawca, poprzez regulacje ustawy o rozwiązaniu KDT przewidział mechanizm rekompensat poniesionych kosztów dla wytwórców.

Zgodnie z art. 6 przedmiotowej ustawy, wytwórcy otrzymują rekompensatę - środki na pokrycie tzw. kosztów osieroconych. Pojęcie kosztów osieroconych jest natomiast zdefiniowane w art. 2 pkt 12 ustawy o rozwiązaniu KDT, jako poniesione przez wytwórców nakłady inwestycyjne na majątek związany z wytwarzaniem energii elektrycznej, które nie zostałyby pokryte przychodami uzyskanymi ze sprzedaży wytworzonej energii elektrycznej, rezerw mocy i usług systemowych na rynku konkurencyjnym. Uchwalając ustawę o rozwiązaniu KDT, ustawodawca podjął decyzję o zrekompensowaniu przedsiębiorstwom energetycznym tych kosztów.

Dla celów zarządzania rekompensatami oraz ich wypłaty wytwórcom powołana została spółka celowa -Zarządca Rozliczeń. Zgodnie z art. 22 ustawy o rozwiązaniu KDT, Zarządca Rozliczeń wypłaca wytwórcy środki na pokrycie kosztów osieroconych w formie zaliczki na poczet tych kosztów za dany rok. Zaliczki wypłaca się w czterech równych ratach w danym roku, w terminie do 5-ego dnia miesiąca następującego po upływie kwartału, za który rata ma być wypłacana.

Wypłacone na poczet kosztów osieroconych zaliczki podlegają rozliczeniu rocznemu w drodze tzw. korekty. Do dnia 31 lipca danego roku Prezes Urzędu Regulacji Energetyki ustala wysokość korekty za rok poprzedni oraz do dnia 31 sierpnia roku następującego po zakończeniu okresu korygowania korektę końcową kosztów osieroconych (art. 30 i art. 31 ustawy o rozwiązaniu KDT). W przypadku, gdy wartość korekty jest dodatnia, zgodnie z art. 34 ustawy o rozwiązaniu KDT, Zarządca Rozliczeń wypłaca wytwórcy kwotę nadwyżki środków wynikającą z korekty, a w przypadku, gdy wartość korekty jest ujemna, wytwórca zwraca kwotę korekty rocznej kosztów osieroconych na rzecz Zarządcy Rozliczeń.

Artykuł 42 ustawy o rozwiązaniu KDT reguluje zasady podatkowego traktowania otrzymywanych przez wytwórców środków na pokrycie kosztów osieroconych dla celów podatku dochodowego od osób prawnych (dalej: podatek CIT), jak i podatku od towarów i usług (dalej: podatek VAT). Jak wynika z uzasadnienia do projektu ustawy o rozwiązaniu KDT, przepisy w art. 42 tej ustawy mają na celu zapewnienie neutralności podatkowej w związku z otrzymaną przez wytwórców pomocą publiczną.

Elektrociepłownia (dalej: Spółka) jest wytwórcą energii elektrycznej, która w ramach swojej podstawowej działalności wykorzystuje nowoczesne rozwiązania techniczne.

Inwestycja Spółki polegająca na budowie elektrociepłowni węglowej rozpoczęła się w 2000 r. i została ukończona zgodnie z planem inwestycyjnym w 2003 r. Na budowę zupełnie nowego zakładu produkcyjnego został udzielony kredyt przez konsorcjum 15 zagranicznych banków. Zabezpieczeniem dla kredytu zaciągniętego przez Spółkę było podpisanie kontraktów KDT, które to kontrakty stanowiły dla kredytodawców gwarancję działalności Spółki i osiągania przez nią zysków dzięki długoterminowemu planowi sprzedaży energii a tym samym stanowiły zabezpieczenie dla spłaty kredytu.

Spółka pragnie podkreślić, że jej działalność obejmuje tylko i wyłącznie produkcję energii elektrycznej i cieplnej. Nie prowadzi żadnej innej działalności gospodarczej.

Spółka - jako producent energii elektrycznej - w dniu 28 grudnia 2007 r. zawarła umowę rozwiązującą długoterminową umowę na dostawę energii elektrycznej z Polskimi Sieciami Elektroenergetycznymi S.A. W związku z powyższym, począwszy od sierpnia 2008 r. będzie otrzymywać środki na pokrycie kosztów osieroconych.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy w związku z otrzymaniem rekompensat na pokrycie kosztów osieroconych Spółka nie będzie zobowiązana do dokonywania wstecznej korekty odpisów amortyzacyjnych... (pytanie oznaczone we wniosku nr 4)

Spółka stoi na stanowisku, iż otrzymane przez nią środki pieniężne na pokrycie kosztów osieroconych nie wpłyną na dokonane wcześniej odpisy amortyzacyjne. Zgodnie bowiem z art. 42 ust. 2 ustawy o rozwiązaniu KDT, otrzymanie rekompensat na pokrycie kosztów osieroconych nie ma wpływu na wysokość odpisów amortyzacyjnych od ŚT oraz WNiP dokonanych zgodnie z art. 16a-16 m ustawy o CIT, do dnia otrzymania poszczególnych zaliczek na pokrycie kosztów osieroconych.

Natomiast na podstawie art. 42 ust. 3 ustawy o rozwiązaniu KDT, Spółka zobowiązana będzie w przyszłości do proporcjonalnego alokowania otrzymanych rekompensat do poszczególnych ŚT lub WNiP związanych z wytwarzaniem energii elektrycznej na dzień otrzymania każdej z zaliczek oraz każdej z korekt. W efekcie, w kolejnych okresach, odpisy amortyzacyjne od tych ŚT i WNiP nie będą stanowiły kosztów podatkowych, w części w jakiej wartość składników majątkowych została pokryta zaliczkami lub korektami.

Takie stanowisko jest również podzielane przez organy skarbowe. Przykładowo w interpretacji przepisów podatkowych z dnia 18 kwietnia 2008 r. nr ITPB3/423-62d/08/MK, Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy wskazał, że "Spółka nie będzie zobowiązana do dokonania wstecznej korekty odpisów amortyzacyjnych. Od momentu dokonania rekompensaty Wnioskodawca powinien kontynuować amortyzacją środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych na dotychczasowych zasadach, a otrzymaną kwotę rekompensaty alokować do poszczególnych środków trwałych i wartości niematerialnychi prawnych. "

W świetle przytoczonych przepisów, Spółka stoi na stanowisku, iż w związku z otrzymaniem rekompensat na pokrycie kosztów osieroconych, nie będzie zobowiązana do wstecznej korekty dokonanych uprzednio odpisów amortyzacyjnych. Otrzymanie rekompensat wpłynie natomiast na wartość przyszłych odpisów amortyzacyjnych zaliczanych do kosztów podatkowych (począwszy od miesiąca następującego po miesiącu otrzymania zaliczki lub korekty).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach ul. S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.