IBPB3/423-924/08/JS

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 21 października 2008 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPB3/423-924/08/JS

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 22 lipca 2008 r. (data wpływu do tut. BKIP 1 sierpnia 2008 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kwalifikacji wydatków poniesionych na usługi doradcze do kosztów uzyskania przychodów (pytanie oznaczone we wniosku nr 2) - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 1 sierpnia 2008 r. wpłynął do tut. BKIP ww. wniosek, o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kwalifikacji wydatków poniesionych na usługi doradcze do kosztów uzyskania przychodów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe:

Spółka działa w ramach międzynarodowej grupy biznesowej. Działalność Spółki polega na produkcji komponentów samochodowych. Spółka jest stroną umowy o współdzielonych usługach technicznych i doradztwie (dalej: "umowa"), zawartej dnia 1 stycznia 2005 r. z ze Spółką A (dalej: kontrahent), podmiotem z siedzibą we Włoszech. Zgodnie z postanowieniami umowy kontrahent świadczy na rzecz Spółki usługi techniczne i doradcze, polegające m.in. na usługach wsparcia produkcji, zarządzania materiałem, analizy danych finansowych, udzielania wsparcia w zakresie sprzedaży i planowania strategii biznesowej Spółki. Z tego tytułu Spółka jest obciążana kosztami i wydatkami związanymi z usługami technicznymi i doradztwem, ponoszonymi w tym zakresie przez kontrahenta. Wskazane usługi świadczone są w ramach roku kalendarzowego. Faktury za świadczenie powyższych usług wystawiane są po zakończeniu danego roku kalendarzowego (tj. dla Spółki również roku podatkowego), kiedy kontrahent dysponuje pełnym zestawieniem poniesionych przez siebie kosztów.

Dnia 25 lutego 2008 r. Spółka otrzymała dwie faktury: pod oryginalnym tytułem "Recharges 2007", wskazujące, że dotyczą one usług świadczonych na rzecz Spółki w roku 2007.

Faktury zagraniczne wystawiane przez kontrahenta nie zawierają odpowiednika polskiej "daty sprzedaży". Przedmiotowe faktury ujęte zostały w księgach rachunkowych Spółki na dzień 31 grudnia 2007 w oparciu o otrzymane faktury (tym samym, Spółka nie zawiązywała na tego typu wydatki rezerw lub nie ujmowała ich poprzez bierne rozliczenia międzyokresowe kosztów). Dla celów podatkowych powyższe wydatki zostały również rozpoznane jako koszty uzyskania przychodów roku podatkowego 2007.

Poza wskazanymi usługami, Spółka ponosi także inne koszty mające charakter kosztów innych niż bezpośrednie, w przypadku których ich rozliczenie dokonywane jest w sposób analogiczny do powyższego.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy koszty dotyczące świadczonych na rzecz Spółki usług doradczych będą stanowić koszty bezpośrednio związane z uzyskiwanymi przychodami, czy też koszty inne niż bezpośrednio związane z uzyskiwanymi przychodami... (pytanie oznaczone we wniosku nr 2)

Zdaniem wnioskodawcy, koszty usług doradczych wynikające z umowy, w ocenie Spółki powinny zostać uznane za koszty uzyskania przychodów inne niż koszty bezpośrednie. Są to bowiem tzw. koszty ogólne, które nie mają bezpośredniego wpływu na wysokość konkretnego strumienia przychodowego, wiążąc się równocześnie z funkcjonowaniem Spółki i ogólnym poziomem przychodów w mniej lub bardziej skonkretyzowanym okresie czasu. W sytuacji, w której nie jest więc możliwe powiązanie konkretnych przychodów z danym wydatkiem, powinien on zostać zaklasyfikowany jako koszt uzyskania przychodów inny niż koszty bezpośrednie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z ogólną zasadą wynikającą z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm. zwanej dalej ustawa o p.d.o.p.)), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia, źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Z treści powyższego przepisu wynika, że wszystkie poniesione koszty, po wyłączeniu zastrzeżonych w art. 16 ust. 1, związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, mogą być uznane za koszty uzyskania przychodów, o ile pozostają w realnym związku przyczynowo - skutkowym z przychodami bądź źródłem przychodów w celu jego zachowania albo zabezpieczenia.

Zatem kosztami uzyskania przychodów są zarówno koszty pozostające w bezpośrednim związku z uzyskanymi przychodami, jak i pozostające w związku pośrednim. Jednak kwalifikacja wydatków do kosztów uzyskania przychodów zależy od rodzaju prowadzonej przez podatnika działalności. Przez koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami należy rozumieć te koszty, których poniesienie wpływa bezpośrednio na uzyskanie przychodu z danego źródła. Są to więc wszelkie koszty, których poniesienie jest niezbędne, aby określone źródło przychodów przyniosło konkretne przychody. Natomiast koszty uzyskania przychodów pośrednie to koszty poniesione w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, czyli wydatki poniesione na funkcjonowanie firmy, związane z całokształtem działalności. Kosztów tych nie można przypisać konkretnym przychodom, jak również ocenić szczegółowo stopnia ich wpływu na uzyskanie przychodów.

Jak wynika z przedstawionego stanu faktycznego Spółka działająca w ramach międzynarodowej grupy biznesowej zawarła umowę o współdzielonych usługach technicznych i doradczych. Zgodnie z jej treścią świadczone na jej rzecz usługi techniczne i doradcze polegają m.in. na usługach wsparcia produkcji, zarządzania materiałami, analizie danych finansowych, udzielaniu wsparcia w zakresie sprzedaży i planowania strategii biznesowej.

Wydatki te są konsekwencją prowadzenia działalności gospodarczej lecz nie można wskazać bezpośredniego związku przyczynowo - skutkowego pomiędzy danym przychodem, a tymi wydatkami, a więc wydatki ponoszone przez Spółkę na zakup z usług doradczych zaliczają się do kosztów pośrednio związanych z uzyskiwanymi przychodami.

Reasumując, w przypadku gdy Spółka poniosła wydatki na usługi doradcze to wydatki te mają charakter kosztów pośrednich i co do zasady - mogą być zaliczone do kosztów podatkowych w dacie poniesienia.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym a w przypadku interpretacji dotyczącej zdarzenia przyszłego stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl