IBPB3/423-855/08/PC

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 22 grudnia 2008 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPB3/423-855/08/PC

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 30 września 2008 r. (data wpływu do tut. Biura 1 października 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego od osób prawnych w zakresie skutków podatkowych zapłaconej kary pieniężnej na podstawie decyzji administracyjnej oraz późniejszego zwrotu jej równowartości przez inną Spółkę - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 1 października 2008 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie skutków podatkowych zapłaconej kary pieniężnej na podstawie decyzji administracyjnej oraz późniejszego zwrotu jej równowartości przez inną Spółkę.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka została wpisana do Krajowego Rejestru Sądowego w dniu 8 stycznia 2002 r. Do dnia 1 grudnia 2006 r. Spółka prowadziła działalność poprzez dwie organizacyjne jednostki biznesowe: (I) jednostkę zajmującą się głównie produkcją towarów przeznaczonych dla indywidualnych konsumentów (tzw. "BU Deco") oraz (II) jednostkę zajmującą się produkcją towarów przeznaczonych dla klientów przemysłowych ("BU Industry").

W dniu 18 września 2006 r., w związku z działalnością operacyjną jednostki organizacyjnej BU Deco, Prezes Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów (dalej: "UOKiK") wydał decyzję stwierdzającą stosowanie praktyki ograniczającej konkurencję i na podstawie art. 101 ust. 1 pkt 1 ustawy o ochronie konkurencji i konsumentów z dnia 15 grudnia 2000 r. (Dz. U. z 2007 r. Nr 171, poz. 1206 z późn. zm.; dalej: "ustawa o OKiK") nałożył karę pieniężną z tytułu naruszenia art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o OKiK. Przepis art. 101 ust. 1 pkt 1 dotyczy nakładania kar w związku z zawieraniem porozumień, których celem lub skutkiem jest wyeliminowanie, ograniczenie lub naruszenie w inny sposób konkurencji na rynku właściwym, polegających w szczególności na ustalaniu, bezpośrednio lub pośrednio, cen i innych warunków zakupu lub sprzedaży towarów. Powyższa kara została nałożona na Spółkę w wyłącznym związku z działalnością operacyjną prowadzoną przez jednostkę BU Deco.

W listopadzie roku 2006 w grupie, do której należała Spółka, doszło do restrukturyzacji, w rezultacie której jednostka operacyjna BU Deco została wniesiona jako wkład niepieniężny w formie zorganizowanej części przedsiębiorstwa do spółki SKDP. Przeniesienia zorganizowanej części przedsiębiorstwa dokonano na podstawie umowy z dnia 21 listopada 2006 r. zawartej pomiędzy Spółką a SKDP, w zamian za wniesioną zorganizowaną część przedsiębiorstwa Spółka objęła 1680 udziałów o łącznej wartości nominalnej 336 mln PLN. Przejęcie nastąpiło z dniem 30 listopada 2006 r. na koniec dnia roboczego.

W związku ze ścisłym i wyłącznym związkiem działalności operacyjnej linii biznesowej BU Deco, która została przejęta przez SKDP, z karą nałożoną przez UOKiK, Spółka i SKDP zawarły w dniu 30 listopada 2006 r. porozumienie na mocy którego ustaliły, że w związku z przejęciem linii biznesowej, w przypadku gdyby doszło do uprawomocnienia się decyzji o nałożeniu kary na Spółkę i podmiot ten zostałby prawomocnie zobowiązany do zapłacenia kary na rzecz UOKiK, SKDP dokona zwrotu na rzecz Spółki równowartości kary zapłaconej przez Spółkę. Ponadto, wycena zorganizowanej części przedsiębiorstwa, a co za tym idzie, wycena udziałów do wydania w zamian za wkład niepieniężny dla Spółki, została dokonana z uwzględnieniem faktu, iż w przyszłości, w przypadku skutecznego nałożenia kary na Spółkę, SKDP będzie zobowiązana do poniesienia ciężaru kary pieniężnej nałożonej przez UOKiK w związku z działalnością przejętej jednostki BU Deco. Tym samym, wartość udziałów SKDP przyznanych Spółce w zamian za wniesienie do SKDP wkładu niepieniężnego w postaci zorganizowanej części przedsiębiorstwa, została ustalona z uwzględnieniem potencjalnej konieczności zapłaty przez SKDP równowartości kary nałożonej na Spółkę w postępowaniu przed UOKiK.

W związku z potencjalną koniecznością zapłaty przedmiotowej kary, Spółka powzięła wątpliwość co do sposobu rozliczenia z perspektywy podatku dochodowego od osób prawnych, zapłaty przez Spółkę kary pieniężnej nałożonej w postępowaniu przed UOKiK oraz późniejszego zwrotu kwoty tej kary Spółce przez SKDP.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Spółka powinna rozpoznać wartość kary pieniężnej zapłaconej w związku z decyzją Prezesa UOKiK jako wydatek niestanowiący kosztu uzyskania przychodów, natomiast zwrot kwoty kary dokonany na jej rzecz jako zwrot wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów, niepowodujący konieczności rozpoznania przychodu podatkowego.

Zdaniem Wnioskodawcy wydatki poniesione przez Spółkę na zapłatę kary pieniężnej nałożonej w postępowaniu przed UOKiK nie stanowią kosztów uzyskania przychodów. Konsekwentnie zwrot równowartości poniesionej kary niestanowiącej kosztu uzyskania przychodów, w opinii Spółki, powinien zostać przez nią rozpoznany jako zwrot wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów, skutkujący brakiem konieczności rozpoznania przychodu podatkowego.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm. - oznaczonej w dalszej części skrótem "ustawa o p.d.o.p."): "Kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 (...)."

Jednocześnie, zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 18 ustawy o p.d.o.p.: "Nie uważa się za koszty uzyskania przychodów grzywien i kar pieniężnych orzeczonych w postępowaniu karnym, karnym skarbowym, administracyjnym i w sprawach o wykroczenia oraz odsetek od tych grzywien i kar".

Mocą powyższego przepisu, z kategorii kosztów uzyskania przychodów wyłączone zostały m.in. kary pieniężne orzeczone w postępowaniu administracyjnym.

Ponieważ postępowanie prowadzone jest przed Prezesem UOKiK stanowiącym centralny organ administracji rządowej, kara pieniężna wynikająca z decyzji wydanej przez Prezesa UOKiK wobec Spółki stanowi karę nałożoną w postępowaniu administracyjnym, o której mowa w powyższym przepisie.

Tym samym, kara pieniężna orzeczona wobec Spółki w postępowaniu administracyjnym, w przypadku uprawomocnienia się decyzji Prezesa UOKiK oraz zapłaty kary przez Spółkę, nie będzie mogła stanowić kosztu uzyskania przychodów dla Spółki, zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 18 ustawy o p.d.o.p.

Wnioskodawca wskazuje, iż powyższe stanowisko Spółki znajduje odzwierciedlenie w oficjalnych interpretacjach organów skarbowych.

Przykładowo, w postanowieniu w sprawie z dnia 24 września 2007 r. (sygn. P02/423-118/07/76804), Naczelnik Małopolskiego Urzędu Skarbowego wyraził następujące stanowisko:" (...) nałożona na Podatnika przez Prezesa UOKiK w drodze decyzji administracyjnej, kara pieniężna z tytułu naruszenia przepisów ustawy z dnia 16 lutego 2007 r. o ochronie konkurencji i konsumentów (...), tj. zakazu narzucania przez przedsiębiorcę uciążliwych warunków umów, przynoszących mu nieuzasadnione korzyści (art. 9 ust. 2 pkt 6 ww. ustawy), stanowi w istocie karę nałożoną w postępowaniu administracyjnym o której mowa w art. 16. ust. 1 pkt 18 ustawy o p.d.o.p. (...).

Zatem w ocenie tut. Organu spełnione są przesłanki wynikające z ww. przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, a także przesłanki celowościowe wykluczające możliwość zaliczenia ww. wydatku do kosztów uzyskania przychodów".

Jak wspomniano w stanie faktycznym powyżej, zgodnie z porozumieniem zawartym pomiędzy Spółką i SKDP, w przypadku uprawomocnienia się decyzji Prezesa UOKiK o nałożeniu kary na Spółkę oraz związanej z tym konieczności zapłaty kary, SKDP została zobowiązana zwrócić Spółce równowartość kary zapłaconej przez Spółkę. Uzasadnieniem dla zawarcia tego porozumienia był fakt wniesienia przez Spółkę wkładu niepieniężnego do SKDP w postaci zorganizowanej części przedsiębiorstwa (jednostki biznesowej BU Deco) oraz ścisły związek funkcjonalny pomiędzy działalnością tej jednostki biznesowej i karą pieniężną nałożoną na Spółkę.

Co należy podkreślić, przejmując jednostkę biznesową Bu Deco, SKDP przejęła ryzyko konieczności zwrotu równowartości kary na rzecz Spółki w przypadku uprawomocnienia się decyzji Prezesa UOKiK, zaś fakt ten znalazł z kolei odzwierciedlenie w wycenie wartości udziałów, które zostały wydane przez SKDP na rzecz Spółki w zamian za wniesienie zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Innymi słowy, łączna wartość udziałów SKDP przyznanych Spółce, w zamian za wniesienie do SKDP wkładu niepieniężnego w postaci zorganizowanej części przedsiębiorstwa, została ustalona z uwzględnieniem potencjalnej konieczności zapłaty przez SKDP równowartości kary nałożonej na Spółkę w postępowaniu przed UOKiK

Obecnie, stojąc w obliczu potencjalnej zapłaty kary pieniężnej nałożonej w postępowaniu przed UOKiK i zwrotu równowartości tej kary przez SKDP, Spółka stoi na stanowisku, że zwrot równowartości kary stanowi zwrot wydatku niestanowiącego kosztu uzyskania przychodów, a tym samym, nie stanowi dla Spółki przychodu do opodatkowania.

Spółka wskazuje, iż stosownie do art. 12 ust. 4 pkt 6a ustawy o p.d.o.p.: "Do przychodów nie zalicza się zwróconych innych wydatków niezaliczonych do kosztów uzyskania przychodów".

Jak wyżej wskazano, Spółka nie może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów kary pieniężnej nałożonej w postępowaniu przed UOKiK, z uwagi na wyłączenie kar pieniężnych orzeczonych w postępowaniu administracyjnym z kategorii kosztów uzyskania przychodów, na mocy art. 16 ust. 1 pkt 18 ustawy o p.d.o.p.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl