IBPB3/423-832/08/AM

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 26 czerwca 2008 r. (data wpływu do tut. BKIP 3 lipca 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie obowiązku pobrania w Polsce podatku u źródła z tytułu wypłaconego dyskonta od obligacji - jest nieprawidłowe.

W dniu 3 lipca 2008 r. wpłynął do tut. BKIP ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie obowiązku pobrania w Polsce podatku u źródła z tytułu wypłaconego dyskonta od obligacji.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca podpisał w dniu 1 kwietnia 2008 r. Umowę Programu Emisji Obligacji (dalej: Umowa Programu Emisji Obligacji lub Program Emisji). Stronami tej umowy są: Wnioskodawca jako Emitent oraz dwa banki: W. Polska jako agent emisji (dalej: agent emisji) i W. AG z siedzibą w Niemczech, oddział w Londynie jako agent kredytu.

Przedmiot Programu Emisji stanowią imienne obligacje, w formie zdematerializowanej (zgodnie z ustawą z dnia 29 czerwca 1995 r. o obligacjach, Dz. U. z 2001 r. Nr 120, poz. 1300 z późn. zm.), które będą emitowane w transzach. Emisja obligacji ma nastąpić przez proponowanie nabycia obligacji w sposób inny niż publiczny w rozumieniu art. 3 ust. 1 ustawy o ofercie publicznej i warunkach wprowadzania instrumentów finansowych do zorganizowanego systemu obrotu oraz o spółkach publicznych. (ustawa z dnia 29 lipca 2005 r., Dz. U. Nr 184, poz. 1539).

W ramach Programu Emisji Spółka będzie emitować obligacje dyskontowe, od których nie będą naliczane odsetki, ale które będą emitowane z dyskontem, z okresem zapadalności nie krótszym niż 30 dni i nie dłuższym niż trzy miesiące. Z tytułu posiadania obligacji Spółka, obligatariuszom będą przysługiwały wyłącznie świadczenia o charakterze pieniężnym. Obligatariuszami obejmującymi obligacje wyemitowane przez Spółkę mogą być zgodnie z Programem Emisji (tzw. Qualifying Noteholders):

Ostateczny termin zapadalności obligacji nie może przypadać później niż 1 kwietnia 2011 r. Cena emisyjna ustalana będzie każdorazowo przez agenta emisji zgodnie z formułą zawartą w Programie Emisji, tj. jako wartość nominalna pomniejszona o dyskonto przy zastosowaniu stopy WIBOR za okres równy okresowi zapadalności wyemitowanych obligacji, powiększonej o 1,1%. Dyskonto będzie płatne jednorazowo w dacie wykupu obligacji (w dacie emisji Spółka otrzyma wartość emisyjną danej transzy obligacji, natomiast w momencie wykupu Spółka wypłaci obligatariuszom wartość nominalną i w ten sposób uiści kwotę dyskonta). Dyskonto uzależnione będzie od warunków na rynku pieniężnym i będzie ustalane przed dniem emisji obligacji. Będzie ono naliczane od wartości nominalnej za okres od dnia emisji obligacji do dnia poprzedzającego dzień wykupu obligacji włącznie.

W praktyce, uiszczenie przez Spółkę kwoty dyskonta na rzecz obligatariuszy będzie mogło przybrać trzy różne formy:

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy Spółka ma obowiązek pobrania w Polsce podatku u źródła z tytułu dyskonta wypłacanego do londyńskiego oddziału W. AG.

Zdaniem Spółki, przy wypłacaniu kwoty dyskonta od obligacji na rzecz londyńskiego oddziału W. AG Spółka nie ma obowiązku pobierania podatku u źródła (pod warunkiem posiadania przez nią odpowiedniego certyfikatu rezydencji).W związku z tym, że realizacja Programu Emisji będzie wiązała się z wypłatą dyskonta od obligacji na rzecz W. AG (z siedzibą w Niemczech, oddział w Londynie), należy rozważyć, czy Spółka będzie miała obowiązek potrącenia w Polsce podatku u źródła z tytułu dyskonta wypłacanego na rzecz tej instytucji finansowej.

Zgodnie z art. 21 ust. 1. pkt 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.), odsetki wypłacane przez polskich podatników na rzecz nierezydentów podlegają w Polsce opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem u źródła przy zastosowaniu stawki 20%, z zastrzeżeniem postanowień (w szczególności dotyczących stawki podatku) międzynarodowych umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, których stroną jest Polska.

W opinii Spółki, w odniesieniu do odsetek należnych W. oddział w Londynie powinna mieć zastosowanie umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania zawarta pomiędzy Polską i Niemcami, gdyż siedziba banku mieści się w tym kraju. Stosownie do zasad obowiązujących w międzynarodowym prawie podatkowym, jedynie rezydenci podatkowi danego państwa (tj. osoby podlegające w tym państwie obowiązkowi podatkowemu z uwagi na miejsce zamieszkania, miejsce pobytu lub miejsce faktycznego zarządu) mogą korzystać z preferencyjnych zasad opodatkowania przewidzianych w umowie o unikaniu podwójnego opodatkowania. Oddziały osób prawnych z innych państw, stanowiące tzw. zakład w rozumieniu tych umów, nie są uważane za rezydentów podatkowych. Potwierdza to brzmienie certyfikatu rezydencji W. oddział w Londynie, w posiadaniu którego jest Spółka. Z dokumentu tego wprost wynika, że podmiot ten jest zakładem banku mającego niemiecką rezydencję podatkową i którego zyski podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym w Wielkiej Brytanii w takiej części, w jakiej mogą być przypisane temu zakładowi.

Zgodnie z art. 11 ust. 1 i 2 umowy między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku (UPO), odsetki podlegają podatkowi u źródła, jednakże jego wysokość nie może przekroczyć 5% kwoty brutto tych odsetek.Jednocześnie, zgodnie z art. 11 ust. 4 UPO określenie "odsetki" oznacza dochód z wszelkiego rodzaju wierzytelności, zarówno zabezpieczonych, jak i niezabezpieczonych hipoteką lub prawem do uczestniczenia w zyskach dłużnika, a w szczególności dochody z pożyczek rządowych oraz dochody z obligacji lub skryptów dłużnych, włącznie z premiami i nagrodami związanymi z takimi pożyczkami, obligacjami lub skryptami dłużnymi. W świetle tej definicji należy stwierdzić, iż kwota dyskonta jako dochód z obligacji stanowi odsetki w rozumieniu UPO.Należy jednak wskazać, że art. 11 ust. 3 lit. e) UPO stanowi, że odsetki podlegają opodatkowaniu tylko w tym państwie, w którym odbiorca odsetek ma miejsce zamieszkania lub siedzibę (tu: w Niemczech), jeżeli odbiorca ten jest osobą uprawnioną do odsetek (tzw. Klauzula "beneficial owner") i jeżeli takie odsetki są wypłacane w związku z jakąkolwiek pożyczką udzieloną przez bank. Zastosowanie powyższego przepisu skutkuje wyłączeniem z opodatkowania w Polsce podatkiem u źródła odsetek wypłacanych do Niemiec w związku z jakąkolwiek pożyczką udzieloną przez bank.

W omawianej strukturze, bank W. AG będzie ostatecznym odbiorcą odsetek i podmiotem do nich uprawnionym (beneficial owner).W opinii Spółki, sformułowanie użyte w art. 11 ust. 3 lit. e) UPO należy rozumieć szeroko, tj. w odniesieniu do każdej transakcji finansowej z bankiem zawierającej istotne elementy umowy pożyczki, tj. przeniesienie prawa własności do przedmiotu pożyczki na pożyczkobiorcę i jednocześnie zobowiązanie pożyczkobiorcy do zwrotu, czyli do przeniesienia własności takiego samego przedmiotu na pożyczkodawcę. Przeniesienie przez obligatariusza własności środków pieniężnych na emitenta obligacji za wynagrodzeniem zobowiązując go jednocześnie do zwrotu tych środków pieniężnych w formie wykupu obligacji, spełnia powyższy warunek. Oznacza to, że skoro odbiorcą dyskonta od obligacji wyemitowanych przez Spółkę jest bank będący rezydentem Niemiec, którego certyfikat rezydencji podatkowej jest w posiadaniu Spółki, dochód z tytułu otrzymanego dyskonta, na podstawie UPO będzie podlegał opodatkowaniu wyłącznie na terenie Niemiec i nie będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem u źródła w Polsce.

Takie rozumienie przepisów UPO potwierdzają organy podatkowe. Przykładowo, w piśmie z dnia 3 października 2005 r. (sygn. 1401-PD/4230Z-63/05/JP), odpowiadając na zapytanie polskiej spółki, która dokonywała wypłat z tytułu odsetek od obligacji na rzecz londyńskiego oddziału banku z siedzibą w Niemczech, Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie potwierdził, iż:

* ze względu na siedzibę banku, do przedmiotowej transakcji ma zastosowanie umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania zawarta pomiędzy Polską a Niemcami;

* zwolnienie z opodatkowania przewidziane w art. 11 ust. 3 lit. e) UPO ma zastosowanie także do obligacji, gdyż sformułowanie " należy interpretować i odnosić do takich transakcji finansowych, których istotnym elementem jest warunek przeniesienia własności rzeczy i jego zwrotu w określonym przez strony terminie. W ocenie organu odwoławczego zakup obligacji spełnia powyższy warunek."

Mając powyższe na względzie, z uwagi na posiadanie przez Spółkę certyfikatu rezydencji podatkowej banku W. AG, Spółka wypłacając kwoty dyskonta od obligacji na rzecz W. AG nie będzie miała obowiązku pobierania podatku u źródła w Polsce.

Na tle przedstawionych zdarzeń przyszłych stwierdzam, co następuje:

Zgodnie z art. 3 ust. 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654) podatnicy, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej siedziby lub zarządu, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów, które osiągają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Na podstawie art. 21 ust. 1 ww. ustawy podatek dochodowy z tytułu uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez ww. podatników przychodów z odsetek ustala się w wysokości 20% przychodów. Przepisy ust. 1 stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, o czym stanowi ust. 2 ww. artykułu.

W myśl art. 11 ust. 1 umowy zawartej między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku z dnia 14 maja 2003 r. (Dz. U. z 2005 r. Nr 12, poz. 90) odsetki, które powstają w Umawiającym się Państwie i są wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie.

Jednakże zgodnie z art. 11 ust. 2 ww. umowy, takie odsetki mogą być także opodatkowane w Umawiającym się Państwie, w którym powstają, i zgodnie z ustawodawstwem tego Państwa, ale jeżeli osoba uprawniona do odsetek ma miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, to podatek w ten sposób ustalony nie może przekroczyć 5 procent kwoty brutto tych odsetek. Właściwe organy Umawiających się Państw rozstrzygną w drodze wzajemnego porozumienia sposób stosowania tego ograniczenia.

Natomiast zgodnie z art. 11 ust. 3 lit. e) tej umowy, bez względu na postanowienia ustępu 2 niniejszego artykułu, odsetki, o których mowa w ustępie 1, podlegają opodatkowaniu tylko w Umawiającym się Państwie, w którym odbiorca odsetek ma miejsce zamieszkania lub siedzibę, jeżeli odbiorca ten jest osobą uprawnioną do odsetek i jeżeli takie odsetki są wypłacane w związku z jakąkolwiek pożyczką udzieloną przez bank.

Ponadto w myśl art. 11 ust. 4 ww. umowy, użyte w niniejszym artykule określenie "odsetki" oznacza dochód z wszelkiego rodzaju wierzytelności, zarówno zabezpieczonych, jak i niezabezpieczonych hipoteką lub prawem do uczestniczenia w zyskach dłużnika, a w szczególności dochody z pożyczek rządowych oraz dochody z obligacji lub skryptów dłużnych, włącznie z premiami i nagrodami związanymi z takimi pożyczkami, obligacjami lub skryptami dłużnymi. Opłat karnych z tytułu opóźnionej zapłaty nie uważa się za odsetki w rozumieniu niniejszego artykułu.Należy zauważyć, że umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania zawarta pomiędzy Rzecząpospolitą Polska a Republiką Federalną Niemiec modyfikuje treść zwolnienia, zarówno w kierunku podmiotowym (zawężając je do banków, jako specyficznej kategorii podmiotów mieszczącej się w pojęciu instytucji finansowych), jak i w kierunku przedmiotowym, poprzez wprowadzenie zasady, iż zwolnieniu nie podlegają wszystkie odsetki wypłacane na rzecz banku, lecz tylko te, które powstają w związku z jakąkolwiek (dowolnego/wszelkiego rodzaju) pożyczką udzieloną przez bank.

Umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania mająca zastosowanie w przedmiotowej sprawie nie zawiera definicji pożyczki jakiejkolwiek, dowolnego/wszelkiego rodzaju, stwierdzając jedynie w postanowieniach definiujących pojęcie odsetek, iż przez odsetki rozumie się każdy inny dochód, który zgodnie z polskim prawem, jest traktowany jako dochód z tytułu pożyczonych pieniędzy (z wyjątkami, które nie mają w sprawie zastosowania). Jednakże Umowa ta nakazuje przy stosowaniu ich postanowień przez Polskę nadawać w Umowach niezdefiniowanym takie znaczenie, jakie wynika z polskiego ustawodawstwa podatkowego (art. 3 ust. 2 umowy).

W związku z tym, wobec braku w ustawach podatkowych ogólnej definicji pożyczki, należy odnieść się do definicji zawartej w prawie cywilnym, tj. do art. 720 Ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 1964 r. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.), przy czym użytym w art. 11 ust. 3 umowy wyrażenie "jakakolwiek" lub "dowolnego rodzaju" nie należy przypisywać rozumienia nadającego - wyłącznie na potrzeby Umów - nowego znaczenia pożyczkom.

Zgodnie z art. 720 Kodeksu cywilnego przez umowę pożyczki dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy albo tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości. W przedstawionym stanie faktycznym, bank z siedzibą w Niemczech (oddział w Londynie) obejmie obligacje wyemitowane przez Spółkę na podstawie ustawy z dnia 29 czerwca 1995 r. o obligacjach.

Istota obligacji jako papieru wartościowego, wynika z przepisów ustawy z dnia 29 czerwca 1995 r. o obligacjach (Dz. U. z 2001 r. Nr 120, poz. 1300 z późn. zm.). W świetle jej przepisów (art. 4 ust. 1 i 1a i 2) obligacja jest papierem wartościowym emitowanym w serii, w którym emitent stwierdza, że jest dłużnikiem obligacji (obligatariusza) i zobowiązuje się wobec niego do spełnienia określonego świadczenia o charakterze pieniężnym lub niepieniężnym, przy czym przez papiery emitowane w serii należy rozumieć papiery wartościowe reprezentujące prawa majątkowe podzielone na określoną liczbę równych jednostek. Obligacja powinna zawierać w szczególności:

* powołanie podstawy prawnej emisji,

* nazwę (firmę) i siedzibę emitenta, miejsce i numer wpisu do właściwego rejestru albo wskazanie jednostki samorządu terytorialnego, związku tych jednostek lub miasta stołecznego Z, będących emitentem,

* nazwę obligacji i cel jej wyemitowania, jeżeli jest określony,

* wartość nominalną i numer kolejny obligacji,

* opis świadczeń emitenta, ze wskazaniem w szczególności wysokości tych świadczeń lub sposobu ich ustalania, terminów, sposobów i miejsc ich spełniania,

* oznaczenie obligatariusza - przy obligacji imiennej,

* ewentualny zakaz lub ograniczenie zbywania obligacji imiennej,

* datę, od której nalicza się oprocentowanie, wysokość oprocentowania, terminy jego wypłaty i miejsce płatności - jeżeli warunki emisji przewidują oprocentowanie, oraz warunki wykupu,

* zakres i formę zabezpieczenia albo informację o jego braku,

* miejsce i datę wystawienia obligacji,

* podpisy osób uprawnionych do zaciągania zobowiązań w imieniu emitenta, przy czym podpisy te mogą być odtwarzane sposobem mechanicznym.

Ustawa o obligacjach zastrzega przy tym w art. 5b, iż nawet gdy obligacje nie mają formy dokumentu, prawa i obowiązki emitenta i obligatariuszy są określone w warunkach emisji. Zestawienie przytoczonych powyżej przepisów Kodeksu cywilnego oraz ustawy o obligacjach, wskazuje na różnice w konstrukcji prawnej umowy pożyczki oraz obligacji. Odrębności te nie pozwalają na jednakowe traktowanie obydwu instrumentów w świetle art. 11 ust. 3 ww. umowy. Należy, przy tym zwrócić uwagę, iż o ile przepisy art. 11 rozważanej umowy wskazują, że zarówno dochody z pożyczek oraz np. obligacji i skryptów dłużnych są objęte regulacjami dotyczącymi opodatkowania odsetek, to umowa wyodrębnia wszystkie trzy formy, jako niezależne od siebie źródła powstawania odsetek. Z drugiej strony umowa nie odnosi już łącznego wskazania tych trzech wymienionych kategorii do zwolnienia odsetek z podatku pobieranego u źródła. Powyższe wskazuje na konieczność rozróżnienia rozważanych pojęć, które dla potrzeb interpretacyjnych nie powinny być utożsamiane ze sobą. Analizując pojęcie "jakiejkolwiek (dowolnego/wszelkiego rodzaju) pożyczki" nie może abstrahować od konieczności interpretowania przepisów umowy z zachowaniem ściśle określonych reguł wykładni prawa.

Wnioskodawca wskazuje w swoim stanowisku iż "sformułowanie użyte w art. 11 ust. 3 lit. e) ww. umowy należy rozumieć szeroko, tj. w odniesieniu do każdej transakcji finansowej z bankiem zawierającej istotne elementy umowy pożyczki". Zdania tego nie można jednakże podzielić. Uwarunkowane jest to bowiem koniecznością przestrzegania zasad interpretacji przepisów prawa, zgodnie z którymi wyjątki ustanowionej od reguły nie powinny być interpretowane w sposób rozszerzający. Instytucja zwolnienia z opodatkowania u źródła odsetek w związku z udzieleniem "jakiejkolwiek (dowolnego/wszelkiego rodzaju) pożyczki" przez bank ma charakter szczególny, stanowiący wyjątek od ogólnej zasady, wyrażonej w art. 11 ust. 1 i 2 Umowy. W orzecznictwie podnoszono niejednokrotnie pogląd, iż przepisy dotyczące wszelkiego rodzaju ulg i zwolnień podatkowych - jako odstępstwo od zasady powszechności opodatkowania - powinny być interpretowane ściśle, z zastosowaniem wykładni językowej.

Skoro więc państwa zawierające umowę o unikaniu podwójnego opodatkowania zastrzegły stosowanie wyjątku od zasady opodatkowania odsetek u źródła, poprzez sformułowanie, iż ma on zastosowanie do sytuacji udzielenia "jakiejkolwiek (dowolnego/wszelkiego rodzaju) pożyczki" przez bank, to nie można przedkładać wykładni celowościowej ponad wykładnię językową art. 11 ww. umowy. Zatem do dyskonta od obligacji emitowanych przez Spółkę nie mają zastosowania postanowienia art. 11 ust. 3 lit. e) umowy polsko - niemieckiej, zwalniające z opodatkowania u źródła wszelkiego rodzaju odsetki od pożyczek udzielonych przez bank. Oznacza to, że skoro odbiorcą dyskonta od obligacji wyemitowanych przez Spółkę jest bank będący rezydentem Niemiec, którego certyfikat rezydencji podatkowej jest w posiadaniu Spółki, dochód z tytułu otrzymanego dyskonta, będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem dochodowym u źródła, tj. w Polsce. W związku z powyższym, stosownie do treści art. 26 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz ww. umowy, Spółka dokonując wypłat dyskonta (czy to w formie pieniężnej, czy też w formie potrącenia kwoty dyskonta z wartością środków należnych Spółce z tytułu nowej emisji) na rzecz banku z siedzibą w Niemczech (z oddziałem w Londynie), jest zobowiązana do poboru zryczałtowanego podatku dochodowego od osób prawnych w wysokości 5% tych odsetek.

Interpretacja dotyczy zdarzeń przyszłych przedstawionych przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Nadmienia się, iż zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016), rozpoznawanie spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych dotyczących wydawania w indywidualnych sprawach pisemnych interpretacji przepisów prawa podatkowego (interpretacje indywidualne), o których mowa w art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.), przekazuje się wojewódzkim sądom administracyjnym, na których obszarze właściwości strona skarżąca zamieszkuje lub ma siedzibę. Powyższe rozporządzenie, zgodnie z brzmieniem § 3, wchodzi w życie po upływie 30 dni od dnia ogłoszenia, tj. z dniem 11 października 2008 r.

W związku z powyższym tut. organ informuje, że jeżeli skarga na niniejszą interpretację będzie składana po dniu 10 października 2008 r., właściwym do jej rozpoznania będzie Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie ul. Kraszewskiego 4a, 35-016 Rzeszów.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.