IBPB3/423-821/08/PC

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 17 września 2008 r. (data wpływu do tut. BKIP 23 września 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów zapłaconego na podstawie wyroku odszkodowania - jest prawidłowe.

W dniu 23 września 2008 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek Spółki o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów zapłaconego na podstawie wyroku odszkodowania.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wyrokiem Sądu Okręgowego nakazano Wnioskodawcy, aby wydał Spółce X... ton węgla energetycznego w asortymencie miał "A" klasy 22,25/08 albo zapłacił kwotę... zł z ustawowymi odsetkami od dnia 14 kwietnia 2004 r. Na skutek apelacji Wnioskodawcy Sąd Apelacyjny sprostował oznaczenie węgla z "22,25/08" na "22/25/08" oraz zmienił orzeczenie o tyle, że pominięto rozstrzygnięcie o odsetkach i powództwo w tej części zostało oddalone. Wnioskodawca obecnie spłaca zasądzone zobowiązanie w ramach zawartego z wierzycielami układu i na zasadach w nim określonych. Odpowiedzialność Wnioskodawcy oparta została na konstrukcji "winy deliktowej". Odpowiedzialność deliktowa uregulowana jest w Kodeksie cywilnym, podstawowa norma prawna w tym zakresie zawarta została w art. 415 k.c., który brzmi: kto z winy swojej wyrządził drugiemu szkodę, obowiązany jest do jej naprawienia. Zasądzone zobowiązanie w wysokości... zł jest zobowiązaniem odszkodowawczym ex delicto, należy je uznać jako świadczenie odszkodowawcze, które zostało skonkretyzowane w zakończonym procesie sądowym.Z treści orzeczenia zarówno I instancji, jak i II instancji wynika jednoznacznie, że zobowiązanie do zapłaty ma swoją podstawę w odpowiedzialności deliktowej Wnioskodawcy:"W konsekwencji powyższych wywodów, skoro pozwana (Wnioskodawca) przywłaszczyła sobie węgiel, składowany na jej placu, a będący własnością powódki (Spółki X) mając pełną świadomość, iż właścicielem tego węgla jest powódka to roszczenie powódki w świetle art. 415 k.c. jest zasadne. Wobec powyższego Sąd orzekł jak w sentencji na podstawie powołanego wyżej przepisu." Z kolei, dokonane przez Sąd Apelacyjny ustalenia wykazały, że Sąd Okręgowy poczynił prawidłowe ustalenia faktyczne, które znajdowały uzasadnienie w zebranym materiale dowodowym i w związku z tym istniały, zdaniem Sadu Apelacyjnego, wystarczające podstawy do przypisania Wnioskodawcy odpowiedzialności deliktowej (art. 415 k.c.).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy spłacane przez wnioskodawcę świadczenie pieniężne na rzecz Spółki X, które zostało zasądzone przez Sąd Okręgowy oraz Sąd Apelacyjny na podstawie art. 415 k.c. (odpowiedzialność ex delicto) stanowi wydatek podatnika będący kosztem uzyskania przychodu w świetle art. 15 ust. 1 oraz art. 16 ust. 1 pkt 22 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z treścią art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Z kolei, zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 22 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów następujące kary i odszkodowania z tytułu: wad dostarczonych towarów, wykonanych robót i usług, zwłoki w dostarczeniu towaru wolnego od wad, zwłoki w usunięciu wad towarów albo wykonanych robót i usług. W analizowanej sytuacji zapłata przez Wnioskodawcę odszkodowania nie wynika z żadnego powołanego powyżej tytułu, tym samym wypłata odszkodowania przez podatnika jako nie wymieniona w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych winna stanowić w całości koszt uzyskania przychodu, ponieważ zostały spełnione pozostałe przesłanki wynikające z zasad ogólnych zaliczania wydatków do kosztów uzyskania przychodu tj.: "wydatek został poniesiony w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów."

Wypłacane odszkodowanie przez Wnioskodawce ma związek z uzyskiwanymi przychodami z działalności gospodarczej. Wnioskodawca opiera się również na wyjaśnieniach zawartych w piśmie Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 4 stycznia 2007 r. nr 1401/BP-I/4230Z-129/06/ER (Publ. S.Podatkowe z 2007 r., nr 5), gdzie uznaje się wydatek stanowiący zapłatę odszkodowania jako koszt uzyskania przychodu: "Działania podmiotu gospodarczego mogą czasami doprowadzić do naruszenia dóbr innych osób i z tego tytułu może być on zmuszony do zapłaty kar umownych i odszkodowań. Do kosztów poniesionych w celu uzyskania przychodów można zaliczyć wydatki z tytułu odszkodowań i kar umownych wypłacanych innym podmiotom, w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością z wyjątkiem tych, które ustawodawca wyłączył z kosztów uzyskania przychodów w art. 16 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. W myśl przepisów art. 16 ust. 1 pkt 16, 19 i 22 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów następujące kary i odszkodowania: ¬jednorazowe odszkodowania z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych w wysokości określonej przez właściwego ministra oraz dodatkowa składka ubezpieczeniowa w przypadku stwierdzenia pogorszenia warunków pracy (pkt 16); - kary, opłaty i odszkodowania z tytułu nieprzestrzegania przepisów w zakresie ochrony środowiska i niewykonania nakazów właściwych organów nadzoru i kontroli dotyczących uchybień w dziedzinie BHP oraz odsetki od tych zobowiązań (pkt 19); - kary umowne i odszkodowania z tytułu wad dostarczonych towarów, wykonanych robót i usług oraz zwłoka w dostarczeniu towaru wolnego od wad albo zwłoka w usunięciu wad towarów albo wykonanych robót i usług (pkt 22)." W konsekwencji, zdaniem Wnioskodawcy wypłacane przez niego odszkodowania jako że jest następstwem prowadzonej działalności gospodarczej, pośrednio związane z wcześniej zawartą umową o dostawę węgla, to oznacza to, że jest obecnie płacone w celu uzyskania przychodu. Wypłata odszkodowania na rzecz Spółki X w formie przedstawionej przez Wnioskodawcę podyktowana jest interesem gospodarczym Wnioskodawcy. Zdaniem Wnioskodawcy, w niniejszej sprawie ponoszone przez niego wydatki (wypłata odszkodowania) pośrednio są związane z uzyskiwanymi przychodami z działalności gospodarczej i nie ma tu zastosowania żaden przepis z art. 16 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wyłączający omawiane wydatki z kosztów uzyskania przychodów, to należy uznać, że wypłata zasądzonego odszkodowania stanowi koszt uzyskania przychodu w oparciu o art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.