IBPB3/423-809/08/AP

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 10 września 2008 r. (data wpływu do tut. BKIP 17 września 2008 r.) uzupełnionym w dniu 3 listopada 2008 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie określenia momentu powstania przychodu z tytułu udzielania poręczeń - jest prawidłowe.

W dniu 17 września 2008 r. wpłynął do tut. BKIP ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie określenia momentu powstania przychodu z tytułu udzielania poręczeń.Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z dnia 20 października 2008 r. wezwano do ich uzupełnienia. Uzupełniony wniosek wpłynął w dniu 3 listopada 2008 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka na rzecz podmiotów powiązanych świadczy usługi, polegające na udzielaniu poręczeń spłaty zobowiązań Kredytobiorcom (podmiotom powiązanym). Zobowiązania Kredytobiorców wobec Banków poręczane przez Spółkę dotyczą zobowiązań istniejących zarówno w dacie udzielania poręczeń, jak i mogących powstać w przyszłości z tytułu kredytów wielocelowych, a także otwarcia na ich rzecz przez Banki linii kredytowych na określony okres, na podstawie umów zawartych z tymi bankami.Na mocy zwieranych ze Spółką umów, od udzielanych poręczeń, Kredytobiorcy płacą prowizję w wysokości 0,6% za rok. Zapisy umowne ustalają także, że prowizja za okres obowiązywania poręczenia (okres trwania umowy kredytowej zawartej z bankiem przez danego Kredytobiorcę) jest wymagalna od momentu udzielenia poręczenia i płatna za każdy miesiąc w terminie 14 dni od wystawienia przez Spółkę faktury.Spółka, zgodnie z zawartymi umowami poręczenia, ostatniego dnia każdego miesiąca, przez okres obowiązywania poręczenia, wystawia faktury VAT za usługi udzielania poręczeń, korzystające ze zwolnienia od opodatkowania podatkiem od towarów i usług jako usługi pośrednictwa finansowego, mieszczące się w grupowaniu PKWiU ex 65-67 (PKWiU świadczonej usługi nr 67.13 - usługi pomocnicze związane z pośrednictwem finansowym pozostałe, gdzie indziej niesklasyfikowane).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Kiedy powstaje przychód w podatku dochodowym od osób prawnych z tytułu świadczenia usług udzielania Kredytobiorcom przedmiotowych poręczeń.

Zdaniem Spółki, na postawie art. 12 ust. 3c ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych przychód z tytułu udzielania przedmiotowych poręczeń Kredytobiorcom powstaje w ostatnim dniu każdego miesiąca, za który Spółka wystawia fakturę VAT, na mocy zapisów umownych, w całym okresie obowiązywania poręczenia, tj. okresie trwania umów kredytowych zawartych z bankami, a także w okresie, na który otwarto na ich rzecz przez Banki linie kredytowe.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.), przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 13 i 14, są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe. Na podstawie art. 12 ust. 3 wyżej wymienionej ustawy, za przychody związane z działalnością gospodarczą i z działami specjalnymi produkcji rolnej, osiągnięte w roku podatkowym, uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. Stosownie do art. 12 ust. 3c ww. ustawy jeżeli strony ustalą, iż usługa rozliczana jest w okresach rozliczeniowych, za datę powstania przychodu uznaje się ostatni dzień okresu rozliczeniowego określonego w umowie lub na wystawionej fakturze, nie rzadziej niż raz w roku.

Dokonując analizy przytoczonego przepisu art. 12 ust. 3c ustawy podatkowej, należy wskazać, iż ustawodawca, w przypadku usługi rozliczanej w okresach rozliczeniowych, wskazał następujące możliwe daty powstania przychodu:

* ostatni dzień okresu rozliczeniowego określonego w umowie lub

* ostatni dzień okresu rozliczeniowego określonego na wystawionej fakturze.

Wskazać jednocześnie należy, iż zgodnie z art. 12 ust. 3c ustawy, rozpoznanie przychodu winno następować nie rzadziej niż raz w roku. Natomiast istotnym dla wskazania daty powstania przychodu jest okoliczność ustalenia w umowie (fakturze) okresu rozliczeniowego. Wystąpienie więc tej sytuacji - zależnej wyłącznie od woli stron - skutkuje rozliczaniem przychodu w zgodzie z cytowanym przepisem art. 12 ust. 3c ustawy, tj. w okresach rozliczeniowych.

Stanowisko podatnika przedstawione we wniosku z dnia 10 września 2008 r. jest zatem prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.