IBPB3/423-782/08/NG

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 27 sierpnia 2008 r. (data wpływu do tut. Biura 9 września 2008 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie określenia, czy i kiedy wydatki na wyburzenie i rozbudowę zwiększają wartość istniejącego środka trwałego (pytania oznaczone we wniosku nr 1) - jest prawidłowe.

W dniu 9 września 2008 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie określenia, czy i kiedy wydatki na wyburzenie i rozbudowę zwiększają wartość istniejącego środka trwałego (pytania oznaczone we wniosku nr 1).

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest właścicielem budynku centrum handlowo-usługowo-rozrywkowego (dalej Centrum). Centrum jest wynajmowane przez najemców.

Spółka planuje rozbudowę istniejącego Centrum. Spółka uzyskała odpowiednie pozwolenie na rozbudowę, w którym znajdują się następujące zapisy: "zatwierdzam projekt budowlany i udzielam pozwolenia na budowę dla Spółki (...) na przebudowę i rozbudowę centrum handlowo - usługowo - rozrywkowego o obiekty przeznaczone na funkcje handlu, usług, rozrywki i parkingu wraz ze związanymi z obiektami i urządzeniami techniczno budowlanymi oraz rozbiórkę parkingów.". Rozbudowa zostanie zakończona uzyskaniem pozwolenia na użytkowanie rozbudowanego obiektu budowlanego.

Rozbudowa polega między innymi na wspomnianej w pozwoleniu rozbiórce otwartych parkingów zewnętrznych, na miejscu których powstanie rozbudowany budynek Centrum. Część istniejącego budynku Centrum zostanie również wyburzona w celu rozbudowy Centrum. W trakcie planowanych prac w dalszym ciągu funkcjonować będzie pozostała nierozbudowywana część Centrum - będzie to ok. 80% powierzchni wynajmowanej Centrum. Pozostała część ze względu na rozbudowę nie będzie w czasie prac wynajmowana. Planowany czas trwania rozbudowy przekracza rok. Po rozbudowie zwiększy się istotnie liczba najemców i kwota przychodów z czynszów z nieruchomości.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytania:

Jak należy traktować ponoszone wydatki na wyburzenie i rozbudowę. Czy zwiększają wartość istniejącego środka trwałego.

Kiedy zwiększają wartość istniejącego środka trwałego.

(pytania oznaczone we wniosku nr 1)

Zdaniem Wnioskodawcy opisany stan faktyczny (przebudowa i rozbudowa) odpowiada definicji ulepszenia środka trwałego zawartej w art. 16g ust. 13 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Opisane wydatki spowodują wzrost wartości użytkowej obiektu. Stąd powinny być traktowane jako ulepszenie i zwiększają wartość istniejącego środka trwałego.

W opisanym stanie faktycznym, gdy ulepszenia dokonywane są na podstawie jednego pozwolenia i jako takie tworzą całość. Spółka powinna traktować całość prac jako jedno ulepszenie, a co za tym idzie podwyższyć wartość środka trwałego dopiero po zakończeniu całej inwestycji. Podwyższenie wartości środka trwałego, na podstawie art. 16h ust. 1 ustawy następuje od następnego miesiąca następującego po miesiącu, w którym wydano pozwolenie na użytkowanie rozbudowanego obiektu budowlanego. Gdyby jednak okazało się, że część prac można wydzielić i zamknąć w określony etap, wówczas już z zakończeniem takiego etapu Spółka powinna powyższyć wartość początkową budynku o wydatki poniesione w związku z realizacją takiego etapu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Stosownie do art. 16g ust. 13 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.) określanej w dalszej części "jako ustawa o p.d.o.p.", jeżeli środki trwałe uległy ulepszeniu w wyniku przebudowy, rozbudowy, rekonstrukcji, adaptacji lub modernizacji, wartość początkową tych środków, ustaloną zgodnie z ust. 1 i 3-11, powiększa się o sumę wydatków na ich ulepszenie, w tym także o wydatki na nabycie części składowych lub peryferyjnych, których jednostkowa cena nabycia przekracza 3.500 zł Środki trwałe uważa się za ulepszone, gdy suma wydatków poniesionych na ich przebudowę, rozbudowę, rekonstrukcję, adaptację lub modernizację w danym roku podatkowym przekracza 3.500 zł i wydatki te powodują wzrost wartości użytkowej w stosunku do wartości z dnia przyjęcia środków trwałych do używania, mierzonej w szczególności okresem używania, zdolnością wytwórczą, jakością produktów uzyskiwanych za pomocą ulepszonych środków trwałych i kosztami ich eksploatacji.

Przyjętym w doktrynie poglądem jest, że z ulepszeniem środków trwałych mamy do czynienia gdy następuje ich:

W przedmiotowej sprawie czynnościami pierwotnymi, warunkującymi dalsze prace związane z rozbudową, będą roboty wyburzeniowe, których wartość zaliczyć należy do nakładów na ulepszenie.

Zgodnie z art. 16h ust. 1 pkt 1 ustawy o p.d.o.p. odpisów amortyzacyjnych dokonuje się od wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem art. 16k, począwszy od pierwszego miesiąca następującego po miesiącu, w którym ten środek lub wartość wprowadzono do ewidencji, z zastrzeżeniem art. 16e, do końca tego miesiąca, w którym następuje zrównanie sumy odpisów amortyzacyjnych z ich wartością początkową lub w którym postawiono je w stan likwidacji, zbyto lub stwierdzono ich niedobór; suma odpisów amortyzacyjnych obejmuje również odpisy, których zgodnie z art. 16 ust. 1 nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Tak więc nakłady na ulepszenie środka trwałego, w tym także koszty wyburzenia zwiększają wartość początkową środka trwałego, a tym samym podstawę naliczania odpisów amortyzacyjnych od miesiąca następującego po miesiącu wprowadzenia zwiększenia do ewidencji (art. 16h ust. 1 pkt 1 ustawy o p.d.o.p.).

Od zwiększonej wartości początkowej omawianego środka trwałego stosownie do postanowień art. 16h ust. 1 pkt 1 ww. ustawy o pop, Spółka powinna kontynuować dokonywanie odpisów amortyzacyjnych według wybranej wcześniej metody do końca miesiąca, w którym nastąpi zrównanie sumy odpisów amortyzacyjnych z jego (nową - podwyższoną) wartością początkową (jeśli oczywiście wcześniej nie wystąpią inne okoliczności określone w tym przepisie).

Odnośnie sytuacji, w której część prac związanych z rozbudową będzie można wydzielić i zamknąć w określony etap, należy zauważyć, iż budynek jako środek trwały podlega amortyzacji, jeżeli jest kompletny i zdatny do użytku w sensie technicznym i prawnym. Budynek powinien zatem spełniać wszelkie warunki formalne pozwalające na jego użytkowanie, w tym każdej jego rozbudowanej części, jeżeli mają one mieć wpływ na amortyzację. Jeżeli zatem wymagany jest odbiór techniczny, to podatnik powinien dopełnić tej formalności przed podwyższeniem wartości początkowej budynku o poniesione wydatki na jego ulepszenie. Z tym, że przepisy podatkowe nie stawiają wymogu formalnego posiadania konkretnego dokumentu świadczącego o tym, iż składnik majątku w dniu przyjęcia do używania jest kompletny i zdatny do użytku. Uzyskanie formalnego pozwolenia na użytkowanie rozbudowanej części budynku (zakończenie etapu rozbudowy) będzie jednak świadczyć o tym, iż zdatna jest ona do użytku, a tym samym dokonana została częściowa rozbudowa budynku. A zatem Spółka będzie mogła powiększyć wartość początkową budynku o poniesione wydatki na jego częściową rozbudowę, o ile każdy kolejny etap rozbudowy będzie zakończony jego oddaniem do użytkowania i zostanie wprowadzony do ewidencji środków trwałych.

Biorąc pod uwagę powyższe, stanowisko Spółki w zakresie określenia, czy i kiedy wydatki na wyburzenie i rozbudowę zwiększają wartość istniejącego środka trwałego należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach, ul. Prosta 10, 25-366 Kielce, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.