IBPB3/423-742/08/NG

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 29 sierpnia 2008 r. (data wpływu do tut. Biura 1 września 2008 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie określenia, czy opłatę za udostępnienie budynku w stanie surowym, należy zaliczyć do nakładów na inwestycję w obcym środku trwałym - jest prawidłowe.

W dniu 1 września 2008 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie określenia, czy opłatę za udostępnienie budynku w stanie surowym, należy zaliczyć do nakładów na inwestycję w obcym środku trwałym.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest świadczenie usług żywieniowych dla odbiorców zewnętrznych. Kosztem, który towarzyszy Spółce w ramach prowadzonej działalności jest najem powierzchni kuchennych, w których przebiega cały proces produkcji.Aby obniżyć koszty związane z wynajmem wielu lokali, Zarząd Spółki podjął decyzję o budowie kuchni centralnej.Spółka nie posiadała własnej nieruchomości. Znalazła jednak budynek, który po gruntownej przebudowie spełniłby wymogi kuchni centralnej.

Spółka podpisała umowę z Firmą X o udostępnienie części budynku w stanie surowym w celu przeprowadzenia w nim inwestycji w obcym środku trwałym. Budynek znajdował się w stanie surowym zamkniętym, nie został oddany do użytkowania, ponieważ nie było wymaganych kontroli, przeprowadzonych przez takie organy jak:

* Państwowa Inspekcja Sanitarna,

* Państwowa Inspekcja Pracy,

* Państwowa Straż Pożarna,

* Nadzór Budowlany.

W dokumentach Firmy X udostępniającej budynek do adaptacji, figuruje on, jako "inwestycja rozpoczęta". Zgodnie z zawartą umową, przez cały czas adaptacji Spółka zobowiązana jest, do uiszczania na rzecz Firmy X comiesięcznych, znacznych opłat, dzięki którym można było "wejść" na teren inwestycji (plac budowy) i prowadzić prace mające na celu zakończenie inwestycji w obcym środku trwałym. Na fakturach wystawionych przez Firmę X oprócz opłaty za udostępnienie budynku, znajduje się również opłata za ogrzewanie udostępnionej części budynku. Zobowiązanie się przez Spółkę do ponoszenia ww. opłat było wg Spółki niezbędnym warunkiem zawarcia umowy przez Firmę X. Zatem tylko zobowiązanie się przez Spółkę do ponoszenia ww. opłat umożliwiło Wnioskodawcy korzystanie z budynku w celu adaptacji na potrzeby kuchni centralnej i tylko wtedy Spółka może przeprowadzić w omawianym obiekcie roboty budowlane, jako inwestycję w obcym środku trwałym. Omawiane opłaty zostały zaliczone przez Wnioskodawcę do nakładów na inwestycję w obcym środku trwałym.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Spółka postępuje właściwie zaliczając "opłatę za udostępnienie budynku w stanie surowym" jako nakład na inwestycję w obcym środku trwałym.

Wnioskodawca uważa swoje postępowanie za właściwe. Przemawia za tym wg Spółki art. 16 ust. 3-5 oraz ust. 7 ustawy z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.).Zgodnie z wymienionymi przepisami inwestycja w obcym środku trwałym ma dla podatników cechy samodzielnego środka trwałego.

Do ustalenia wartości początkowej środka trwałego zalicza się koszty jego wytworzenia, które obejmują następujące wydatki:

* wartość, w cenie nabycia, zużytych do wytworzenia środków trwałych: rzeczowych składników majątku i wykorzystanych usług obcych,

* koszty wynagrodzeń za pracę wraz z pochodnymi,

* inne koszty transportu, załadunku i wyładunku, ubezpieczenia w drodze, montażu, instalacji i uruchomienia programów oraz systemów komputerowych, opłat notarialnych, skarbowych i innych opłat, odsetek i prowizji.

W omawianej sytuacji Spółka, aby prowadzić adaptację w obcym środku trwałym musiała ponosić opłatę za udostępnienie budynku, w celu prowadzenia robót. Wydatek związany właśnie z tą opłatą ma wszelkie cechy innych opłat ponoszonych w związku z wytworzeniem środka trwałego. Zdaniem Spółki wymieniona opłata ma takie cechy jak koszty związane z przygotowaniem placu budowy, które także powiększają koszt wybudowania obiektu budowlanego. Stąd też Spółka zalicza opłatę za udostępnienie budynku do nakładów związanych z inwestycją w obcym środku trwałym.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe, z zastrzeżeniem, iż "opłata za udostępnienie budynku w stanie surowym" nie stanowi czynszu za wynajem obiektu, ponoszonego przez Wnioskodawcę.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.