IBPB3/423-718/08/AM

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 20 sierpnia 2008 r. (data wpływu do tut. BKIP 26 sierpnia 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia czy w 2004 r. przysługiwało Spółce prawo do korzystania ze zwolnienia na zasadach określonych w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w związku z art. 5 ust. 2 ustawy o zmianie ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych i niektórych ustaw - jest prawidłowe.

W dniu 26 sierpnia 2008 r. wpłynął do tut. BKIP ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zaliczenia zakresie ustalenia czy w 2004 r. przysługiwało Spółce prawo do korzystania ze zwolnienia na zasadach określonych w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.) w związku z art. 5 ust. 2 ustawy z dnia 2 października 2003 r. o zmianie ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych i niektórych ustaw (Dz. U. z 2003 r. Nr 188, poz. 1840 z późn. zm.).

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka prowadzi działalność gospodarczą na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej na podstawie wydanego jej zezwolenia na prowadzenie działalności na terenie SSE z 20 sierpnia 1996 r. zmienionego decyzją Ministra Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej z 27 lutego 2004 r. (Spółka wystąpiła o zmianę zezwolenia 26 stycznia 2004 r.).

Spółka w chwili wejścia Polski do Unii Europejskiej zatrudniała 143 osoby. Jej roczne obroty (liczone od czerwca 2003 r. do maja 2004 r.) nie przekraczały 40 mln EUR (wynosiły 34.997.051 EUR) zaś roczna suma bilansowa wynosiła 46.429.691 EUR.

W 2004 r. Spółka była jednak spółką zależną wchodzącą w skład dużej międzynarodowej grupy kapitałowej powiązanej kapitałowo i personalnie, dla której jednostką dominującą będącą jej jedynym udziałowcem była K. z siedzibą w Nikozji, Cypr.

Z danych uzyskanych z jednostkowego sprawozdania finansowego K. dotyczącego roku 2003, wynika że:

ii) Roczne przychody K. w roku 2003 wynosiły 2.166.393 EUR, zaś suma bilansowa na koniec 2003 r. wynosiła 458.087.710 EUR.

K. na koniec 2003 r. była zobowiązana także do sporządzenia skonsolidowanego sprawozdania finansowego, w którym wykazywała dane finansowe obejmujące podmioty zależne (w tym Spółkę), w których K. posiadała ponad 25% udziałów. Z danych tych wynika, że:

ii) roczne przychody w roku 2003 wynosiły 656.458 tys. EUR, natomiast suma bilansowa na koniec 2003 r. wynosiła 1.101.421 tys. EUR.

Zgodnie z art. 4 ust. 1 załącznika nr 1 do Rozporządzenia Komisji (WE) Nr 70/2001 z dnia 12 stycznia 2001 r. w sprawie zastosowania art. 87 i 88 Traktatu WE w odniesieniu do pomocy państwa dla małych i średnich przedsiębiorstw (Dz. U.UE L01.10.33 z późn. zm.), do obliczenia progów kwalifikujących przedsiębiorcę do określonej kategorii (małego, średniego lub dużego), niezbędne jest skumulowanie odpowiednich danych liczbowych dotyczących przedsiębiorstwa-beneficjenta oraz wszystkich przedsiębiorstw, które ono pośrednio lub bezpośrednio kontroluje przez posiadanie 25 lub więcej procent kapitału lub praw głosu.

Na podstawie danych ze skonsolidowanego sprawozdania finansowego K. była więc tzw. dużym przedsiębiorcą w rozumieniu art. 4 ust. 1 załącznika nr 1 do rozporządzenia nr 70/2001/WE z dnia 12 stycznia 2001 r. w sprawie zastosowania art. 87 i 88 Traktatu WE w odniesieniu do pomocy państwa dla małych i średnich przedsiębiorstw

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w dniu wejścia Polski do UE Spółka była tzw. dużym przedsiębiorcą a w konsekwencji czy od tego dnia przysługuje jej prawo do korzystania ze zwolnienia w podatku dochodowym od osób prawnych na zasadach określonych w art. 17 ust. 1 pkt 34 u.p.d.o.p. w związku z art. 5 ust. 2 i z art. 6 ust. 1 Ustawy zmieniającej SSE.

W ocenie Spółki, z dniem wejścia Polski do Unii Europejskiej była tzw. dużym przedsiębiorcą i jest uprawniona do korzystania ze zwolnień podatkowych na zasadach określonych w art. 17 ust. 1 pkt 34 u.p.d.o.p. w związku z art. 5 ust. 2 ustawy zmieniającej SSE.

Ustawa zmieniająca SSE, przewiduje w art. 5 ust. 2, że dochody uzyskiwane przez dużego przedsiębiorcę na terenie strefy są zwolnione z podatku dochodowego w zakresie ustalonym w art. 12 ustawy z 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych, z tym że maksymalna wielkość pomocy publicznej wynosi:

ii) 75% kosztów inwestycji poniesionych do 31 grudnia 2006 r. - dla przedsiębiorców prowadzących działalność inną niż określona w pkt i) na podstawie zezwolenia wydanego przed 1 stycznia 2001 r.,

iii) 50% kosztów inwestycji poniesionych do 31 grudnia 2006 r. - dla przedsiębiorców prowadzących działalność inną niż określona w pkt i) na podstawie zezwolenia wydanego po 31 grudnia 1999 r.,

Duży przedsiębiorca, może skorzystać ze zwolnienia wskazanego w art. 5 ust. 2 ustawy zmieniającej SSE, pod warunkiem, ze zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy zmieniającej SSE, do końca 31 grudnia 2007 r. wystąpi z wnioskiem do ministra właściwego do spraw gospodarki o zmianę zezwolenia uzyskanego przed 1 stycznia 2001 r., co Spółka uczyniła.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 i ust. 2 Ustawy zmieniającej SSE zasady pomocy publicznej, w tym wysokość zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych dla przedsiębiorców, którzy rozpoczęli działalność w specjalnej strefie ekonomicznej na podstawie zezwolenia wydanego przed 1 stycznia 2001 r., zależy od kwalifikacji danego przedsiębiorcy jako małego, średniego albo dużego przedsiębiorcy w rozumieniu art. 1 ust. 2 załącznika nr 1 do Rozporządzenia WE kwalifikacja danego przedsiębiorcy do poszczególnych kategorii powinna być dokonana na dzień 1 maja 2004 r.

Pojęcie małego i średniego przedsiębiorcy zostało zdefiniowane w załączniku nr 1 do Rozporządzenia WE. Zgodnie z art. 1 ust. 1 załącznika do tego rozporządzenia małym i średnim przedsiębiorcą jest przedsiębiorstwo, które:i) zatrudnia mniej niż 250 pracowników oraz

ii) jego roczne obroty nie przekraczają 40 mln EURO lub jego roczna suma bilansowa nie przekracza 27 mln EUR oraz

iii) odpowiada kryterium niezależności określonym w art. 1 ust. 3 załącznika nr 1 do Rozporządzenia WE; (Przedsiębiorca jest tzw. przedsiębiorcą niezależnym jeżeli 25% lub więcej kapitału bądź praw głosu nie znajduje się w posiadaniu jednego przedsiębiorstwa lub w posiadaniu większej liczby przedsiębiorstw wspólnie, które nie są małym lub średnim przedsiębiorcą>.

Niespełnienie jednej z powyżej wskazanych przesłanek nie pozwala na uznanie danego przedsiębiorcy jako małego bądź średniego. Tym samym taki przedsiębiorca traktowany jest jako tzw. duży przedsiębiorca.

Ponieważ 1 maja 2004 r. jedynym udziałowcem Spółki była K., która miała status tzw. dużego przedsiębiorcy, Spółka nie spełniła kryterium niezależności. Była więc na dzień 1 maja 2004 r. tzw. dużym przedsiębiorcą.

W związku z powyższym, Spółka ma prawo do zwolnienia dochodów uzyskiwanych na terenie SSE na zasadach określonych w art. 17 ust. 1 pkt 34 u.p.d.o.p. w związku z art. 5 ust. 2 ustawy zmieniającej SSE.

Co ważne, stanowisko Spółki zostało potwierdzone przez Naczelnika Podkarpackiego Urzędu Skarbowego, który dokonał zwrotu nadpłaconego podatku dochodowego za rok 2006/2007. Przyczyną powstania nadpłaty było niezasadne przyjęcie, że Spółka jest tzw. średnim przedsiębiorcą w rozumieniu załącznika nr 1 do rozporządzenia, w sytuacji gdy Spółka spełnia przesłanki do uznania jej za tzw. dużego przedsiębiorcę.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względnie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie ul. Kraszewskiego 4a, 35-016 Rzeszów po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.