IBPB3/423-711/08/PP

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 14 sierpnia 2008 r. (data wpływu do tut. Biura 21 sierpnia 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych na odszkodowanie z tytułu rozwiązania umowy o zarządzanie - jest nieprawidłowe.

W dniu 21 sierpnia 2008 r. wpłynął do tut. Biura wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych na odszkodowanie z tytułu rozwiązania umowy o zarządzanie.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

W okresie od 11 października 2006 r. do dnia 22 lutego 2007 r. Pan K. pełnił w Spółce funkcję prezesa zarządu na podstawie "umowy o zarządzanie" zawartej w dniu 26 października 2006 r. pomiędzy Spółką a Spółką z o.o.

Z umowy wynika obowiązek wypłacenia w dniu rozwiązania umowy odszkodowania w wysokości dwunastomiesięcznego wynagrodzenia. Spółka z o.o. wystawiła na tę okoliczność fakturę VAT nr 17/2007 z dnia 14 kwietnia 2007 r. na kwotę 645.569,22 zł brutto z opisem "za doradztwo w zakresie prowadzenia działalności gospodarczej i zarządzanie" zgodnie z umową o zarządzanie z dnia 26 października 2006 r.

Spółka zakwestionowała wysokość kwoty z ww. faktury i odesłała ją wystawcy.

W związku z rozwiązaniem "umowy" oraz wytoczeniem przez Spółkę z o.o. powództw sądowych Spółka podpisała ze Spółką z o.o. dwa "porozumienia" w związku z czym powództwa zostały umorzone.

Porozumienie zawarte w dniu 22 sierpnia 2007 r. opiewało na łączną kwotę netto 509.163,00 zł, VAT 112.015,00 zł, brutto 621.178,00 zł i obejmowało:

* odszkodowanie w wysokości 462.337,00 zł netto,

* premię kwartalną za okres zatrudnienia w wysokości 30.855,00 zł netto,

* premię roczną za okres zatrudnienia w wysokości 30.855,00 zł netto,

Zgodnie z powyższym porozumieniem Spółka z o.o. wystawiła n/w faktury z opisem "świadczenie pieniężne zgodnie z umową o zarządzanie oraz porozumieniem z dnia 22 sierpnia 2007 r.":

* fakturę z dnia 27 sierpnia 2007 r. na kwotę netto 100.000,00 zł, VAT 22.000,00 zł, brutto 122.000,00 zł,

* fakturę z dnia 28 września 2007 r. na kwotę netto 81.832,60 zł, VAT 18.003,17 zł, brutto 99.835,77 zł,

* fakturę z dnia 2 listopada 2007 r. na kwotę netto 81.832,60 zł, VAT 18.003,17 zł, brutto 99.835,77 zł,

* fakturę z dnia 1 grudnia 2007 r. na kwotę netto 81.832,60 zł, VAT 18.003,17 zł, brutto 99.835,77 zł,

* fakturę z dnia 2 stycznia 2007 r. na kwotę netto 81.832,60 zł, VAT 18.003,17 zł, brutto 99.835,77 zł,

* fakturę z dnia 1 lutego 2007 r. na kwotę netto 81.832,60 zł, VAT 18.003,17 zł, brutto 99.835,77 zł.

Porozumienie zawarte w dniu 29 września 2007 r. opiewało na kwotę netto 325.000,00 zł, VAT 71.500,00 zł, brutto 396.500,00 zł. Zgodnie z tym porozumieniem Spółka z o.o. wystawiła n/w faktury:

* korektę zmniejszającą wartość faktury nr 17/2007 z dnia 18 kwietnia 2007 r. o kwotę netto 420.815,10 zł, VAT 92.579,32 zł, brutto 513.394,42 zł,

* fakturę z dnia 25 października 2007 r. na kwotę netto 108.340,00 zł, VAT 23.834,80 zł, brutto 132.174,80 zł,

* fakturę z dnia 26 listopada 2007 r. na kwotę netto 108.320,00 zł, VAT 23.830,40, brutto 132.150,40 zł.

Koszty z faktur otrzymanych po rozwiązaniu "umowy o zarządzanie" i wynikające z tej umowy i zawartych "porozumień" Spółka potraktowała w podatku dochodowym od osób prawnych jako "koszty nie stanowiące kosztów uzyskania przychodów".

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy słusznie Spółka wystawione faktury, już po rozwiązaniu umowy o zarządzanie, wynikające z ww. "porozumień" i wynikające z nich koszty potraktowała w podatku dochodowym od osób prawnych jako "koszty nie stanowiące kosztów uzyskania przychodów.

Zdaniem Spółki warunkiem koniecznym zaliczenia danego wydatku do kosztów uzyskania przychodów jest spełnienie łącznie następujących przesłanek:

* koszty powinny zostać poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów,

* koszty nie mogą należeć do kategorii kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Sprawa odszkodowań, kar umownych znajduje uzasadnienie w art. 16 ust. 1 pkt 19 i pkt 22 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Jednakże w przedmiotowym stanie faktycznym wypłata świadczeń pieniężnych przez Spółkę w części w jakiej dotyczy kary umownej nie wypełnia hipotezy ani art. 16 ust. 1 pkt 19 ani pkt 22 ww. ustawy.

Ustawa określa również, że koszty mają być ponoszone w celu osiągnięcia przychodu, nie oznacza to jednak by w każdym przypadku cel ten musiał być osiągnięty. Wprawdzie wydatki te nie przyczyniły się bezpośrednio do uzyskania przychodu, ale był to koszt związany z funkcjonowaniem firmy wkalkulowanym w ryzyko prowadzonej działalności gospodarczej.

W świetle powyższego koszty poniesione przez wnioskodawcę w tym zakresie powinny stanowić koszty uzyskania przychodu. Z uwagi jednak na różne interpretacje i niepewność zaliczono te wydatki w p.d.o.p. za rok 2007 do kosztów "nie stanowiących kosztu uzyskania przychodu".

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam co następuje:

Zasady kwalifikowania wydatków do kosztów uzyskania przychodów określają art. 15 i 16 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.). Zgodnie z art. 15 ust. 1 ww. ustawy, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ww. ustawy. Powyższe oznacza, że wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie, są kosztami uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przychodami. Przy czym zwrot "w celu" oznacza to, że nie każdy wydatek poniesiony przez podatnika w związku z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą podlega odliczeniu od podstawy opodatkowania, lecz tylko ten wydatek, który pozostaje w takim związku przyczynowo-skutkowym, że poniesienie go ma wpływ na powstanie lub zwiększenie przychodów, albo zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodów.

Z cytowanego przepisu art. 15 ust. 1 wynika, iż kosztami uzyskania przychodów są wszelkie koszty, a więc bezpośrednio i pośrednio związane z uzyskiwaniem przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 powołanej ustawy. Przepisy omawianej ustawy nie przewidują wyłączenia z kosztów uzyskania przychodu odszkodowania związanego z rozwiązaniem umowy o zarządzanie. Zasadnicze znaczenie dla dokonania oceny możliwości zaliczenia wskazanych kosztów do kosztów uzyskania przychodu będzie miało określenie, czy powyższe koszty zostały poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów.

Z przedstawionego opisu stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności gospodarczej poniósł koszty związane z rozwiązaniem umowy o zarządzanie z prezesem zarządu Spółki. Koszty te były wynikiem zawartej ugody. Wydatek na odszkodowanie wynikający z ww. umowy w ocenie tut. organu podatkowego nie jest kosztem uzyskania przychodu.

W związku z powyższym należy stwierdzić, iż poniesione przez Wnioskodawcę koszty związane z rozwiązaniem umowy o zarządzanie nie zostały poniesione w celu osiągnięcia przychodu, ani zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów. Wydatki te zatem nie stanowią na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych kosztów uzyskania przychodów.

Biorąc powyższe pod uwagę stwierdzić należy, że stanowisko Wnioskodawcy jest nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.