IBPB3/423-70/08/AM

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 26 października 2007 r. (data wpływu do tut. BKIP 29 października 2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie obowiązku dokonania korekt w związku z zaliczeniem do kosztów uzyskania przychodów opłat (miesięcznych rat czynszowych i opłaty wstępnej) wynikających z umów leasingu za okres ich obowiązywania m.in. w sytuacji, gdy leasingobiorca przekaże przedmiot leasingu innemu podmiotowi na podstawie umowy cesji - jest prawidłowe.

W dniu 29 października 2007 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie obowiązku dokonania korekt w związku z zaliczeniem do kosztów uzyskania przychodów opłat (miesięcznych rat czynszowych i opłaty wstępnej) wynikających z umów za okres ich obowiązywania m.in. w sytuacji gdy leasingobiorca przekaże przedmiot leasingu innemu podmiotowi na podstawie umowy cesji.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca zawarł w czerwcu 2005 r. oraz w styczniu 2007 r. umowy leasingu operacyjnego, których przedmiotem są:

* ciągnik siodłowy Scania,

* naczepa ciężarowa cysterna LDS do przewozu paliw płynnych,

* samochód ciężarowy CITROEN Jumper.

Umowy powyższe spełniają warunki wymienione w art. 17 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.), zostały zawarte na czas oznaczony tj. 60 miesięcy i 36 miesięcy. Suma ustalonych opłat (miesięcznych rat czynszowych i opłaty wstępne) bez uwzględnienia podatku VAT - była wyższa niż wartość początkowa. W związku z powyższym Wnioskodawca chce przeprowadzić jedną z trzech opisanych poniżej czynności tj.:

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy Spółka ma obowiązek dokonania korekt w związku z zaliczeniem do kosztów uzyskania przychodów opłat (miesięcznych rat czynszowych i opłaty wstępnej) wynikających z umów za okres ich obowiązywania w sytuacjach, gdy przekaże przedmiot leasingu innemu podmiotowi na podstawie umowy cesji... (we wniosku oznaczone jako pytanie Nr 2)

Zdaniem Wnioskodawcy zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie ma obowiązku dokonywania korekt w związku z zaliczeniem do kosztów uzyskania przychodów opłat (miesięcznych rat czynszowych i opłaty wstępnej) wynikających z umów za okres ich obowiązywania. Na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy wskazanej wyżej kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 tej ustawy. Z powyższego wynika, że wszystkie poniesione koszty, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie, są kosztami uzyskania przychodów o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z przychodami lub służą zachowaniu albo zabezpieczeniu źródła przychodów. Regulacje zawarte w rozdziale 4a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych dotyczą opodatkowania stron umowy leasingu i określają skutki podatkowe występujące w trakcie trwania umowy leasingu oraz skutki podatkowe rozporządzania przedmiotem leasingu po upływie podstawowego okresu umowy.

Zgodnie z art. 17a pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, przez umowę leasingu rozumie się umowę nazwaną w kodeksie cywilnym, a także każdą inną umowę, na mocy której jedna ze stron, zwana finansującym oddaje do odpłatnego używania albo używania i pobierania pożytków na warunkach określonych w ustawie drugiej stronie, zwanej korzystającym podlegające amortyzacji środki trwałe lub wartości niematerialne i prawne, a także grunty.Powyższy przepis nie definiuje wyczerpująco umowy leasingu. Odsyła do uregulowań kodeksu cywilnego, gdzie określone są elementy jakie powinna zawierać umowa aby nagruncie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych była traktowana jako umowa leasingu. Art. 70912 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks Cywilny (Dz. U. z 1964 r. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.) stanowi, że korzystający nie może oddać przedmiotu leasingu do używania osobie trzeciej bez zgody finansującego. W razie naruszenia tego obowiązku finansujący może wypowiedzieć umowę leasingu ze skutkiem natychmiastowym, chyba że strony uzgodniły termin wypowiedzenia.

Zgodnie z art. 17a pkt 2 wyżej cytowanej ustawy, przez podstawowy okres umowy leasingu rozumie się czas oznaczony, na jaki została zawarta umowa, z wyłączeniem czasu, na który może być przedłużona lub skrócona. Powodem wprowadzenia zapisu o nie uwzględnieniu przedłużenia bądź skrócenia umowy jest konstrukcja leasingu, pozwalająca na amortyzację ekonomiczną przedmiotu leasingu w znacznie krótszym czasie, niż amortyzacja podatkowa. Podstawowym narzędziem mającym zapobiegać takim działaniom podatników jest uzależnienie niektórych, szczególnie atrakcyjnych skutków podatkowych umowy leasingu od zawarcia takiej umowy na okres powiązany wprost ze stawkami amortyzacji poszczególnych środków trwałych. Ustawodawca uznał bowiem, że odniesienie długości trwania umowy do poszczególnych stawek amortyzacyjnych najpełniej oddaje specyfikę leasingu poszczególnych rzeczy lub praw.Zdefiniowany w ustawie podstawowy okres umowy leasingu stanowi zatem przedział czasowy, na jaki umowa została pierwotnie zawarta, a nie faktyczny czas trwania umowy. Niezależnie od tego, czy nastąpiłoby skrócenie okresu obowiązywania umowy w jej trakcie, podstawowym okresem umowy zawsze jest ten, który ustalony został przez strony umowy przed jej wejściem w życie. Powyższy wniosek wynika z wykładni gramatycznej art. 17a pkt 2, który wyłącza z podstawowego okresu umowy czas jej przedłużenia lub skrócenia.

Na podstawie art. 17b ust. 1 ww. ustawy opłaty ustalone w umowie leasingu (zwanej potocznie umową leasingu operacyjnego), ponoszone przez korzystającego w podstawowym okresie umowy z tytułu używania środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych stanowią przychód finansującego i odpowiednio koszt uzyskania przychodów korzystającego, z zastrzeżeniem ust. 2, jeżeli umowa ta spełnia następujące warunki:

W myśl art. 17b ust. 2 ww. ustawy jeżeli finansujący w dniu zawarcia umowy leasingu korzysta ze zwolnień w podatku dochodowym przysługujących na podstawie:

Jak wynika z powyższego, jeżeli zawarto umowę leasingu spełniającą wymienione wyżej warunki, to ponoszone na jej podstawie opłaty stanowią przychód finansującego i odpowiednio koszt uzyskania przychodów korzystającego. Regulacje, ujęte w rozdziale art. 4a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, nie określają natomiast skutków podatkowych dokonania wcześniejszego wykupu środka trwałego. Zatem, w celu prawidłowego zaliczenia wydatków związanych z przedmiotem leasingu do kosztów uzyskania przychodów, oprócz spełnienia warunków umowy, należy mieć na uwadze generalną zasadę kwalifikowania wydatków do kosztów uzyskania przychodów, o której mowa w cytowanym wyżej art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. W art. 16 ust. 1 ustawodawca nie wymienia wśród wydatków nie stanowiących kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych z korzystaniem z przedmiotu leasingu w przypadku, gdy korzystający dokona cesji umowy na osobę trzecią.

W świetle przedstawionego zdarzenia przyszłego, w przypadku przekazania przedmiotu leasingu innemu podmiotowi na podstawie umowy cesji, korzystający nie musi dokonywać korekty kosztów uzyskania przychodów o poniesione w trakcie trwania umowy opłaty leasingowe pod warunkiem, iż przedmiot umowy leasingu w czasie skrócenia umowy spełniał warunki zawarte w art. 17b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Zważyć należy również, że zgodnie z art. 17l ww. ustawy do opodatkowania stron umowy zawartej na czas nieoznaczony lub na czas oznaczony, lecz niespełniającej warunków, określonych miedzy innymi w art. 17b ust. 1 pkt 2, stosuje się przepisy, o których mowa w art. 12-16, dla umów najmu i dzierżawy.

Regulacja art. 17l ww. ustawy oznacza, że w czasie trwania umowy, która nie spełnia wymogów leasingu m.in. operacyjnego stosuje się do niej przepisy, o których mowa w art. 12-16, dla umów najmu i dzierżawy, co oznacza że:

* u wynajmującego (wydzierżawiającego) - przychodem jest czynsz, a kosztem uzyskania przychodów odpisy amortyzacyjne, jeżeli przedmiot umowy podlega amortyzacji, a

* u najemcy (dzierżawcy) uiszczony czynsz jest w całości kosztem uzyskania przychodu.

W przypadku sprzedaży przedmiotu umowy najmu (dzierżawy) przychodem jest wartość wyrażona w cenie sprzedaży, która powinna być ustalona z uwzględnieniem kryterium wartości rynkowej (art. 14 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych), natomiast kosztem uzyskania przychodów jest wartość netto, tzn. zaktualizowana wartość początkowa składnika majątku pomniejszona o odpisy amortyzacyjne. Uregulowanie to powoduje, że w każdym przypadku strony umowy powinny zbadać, czy wiążąca ich umowa uznawana przez nie za umowę leasingu, faktycznie spełnia wszystkie kryteria tej umowy, gdyż rzutuje to na zasady opodatkowania stron tych umów.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.