IBPB3/423-622/08/BG

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Podatnika, przedstawione we wniosku (data wpływu do tut. BKIP w dniu 25 lipca 2008 r.) uzupełnionym w dniu 13 października 2008 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie opodatkowania dochodu Spółki z o.o. powołanej na terytorium Chorwacji - jest prawidłowe.

W dniu 25 lipca 2008 r. wpłynął do tut. BKIP ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie opodatkowania dochodu Spółki z o.o. powołanej na terytorium Chorwacji.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych dlatego wezwano do ich uzupełnienia. Uzupełniony wniosek wpłynął do tut. BKIP w dniu 13 października 2008 r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Osoba fizyczna, prowadząca działalność gospodarczą na podstawie wpisu do ewidencji działalności gospodarczej na terytorium Polski, zamierza powołać Spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością na terenie Republiki Chorwackiej, w której będzie udziałowcem oraz członkiem organu zarządzającego jakim jest zarząd. Siedziba utworzonej Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością znajdować się będzie na terenie zwolnionym od podatku dochodowego w myśl prawa Chorwacji, ze względu na odbudowę kraju z tytułu szkód doznanych w wyniku działań wojennych. Tym samym utworzona Spółka nie będzie, w myśl prawa chorwackiego, płaciła podatku dochodowego od osiągniętych zysków. W dniu 19 października 1994 r. została zawarta umowa pomiędzy Rzecząpospolitą Polską a Republiką Chorwacji w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatku od dochodu i majątku, która została opublikowana w Dz. U. z 9 lipca 1996 r. Nr 78 poz. 370, zwaną w dalszej części umową.

Zgodnie z art. 2 ust. 3 lit. a) ww. umowy, jej postanowienia dotyczą m.in. należności w Rzeczypospolitej Polskiej z tytułu podatku dochodowego od osób prawnych oraz podatku dochodowego od osób fizycznych.

Utworzona spółka nie jest przedsiębiorstwem w rozumieniu art. 7 ww. umowy. Zgodnie z art. 23 ust. 1 lit. a), osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Polsce, jeżeli osiąga dochód lub posiada majątek w Chorwacji, który zgodnie z postanowieniami umowy może być opodatkowany w Chorwacji. Zgodnie z zastrzeżeniem lit. b) tego przepisu, dochód lub majątek z tego tytułu jest zwolniony z opodatkowania. Podatnik uważa, iż pod pojęciem osoby, w rozumieniu powołanej umowy, na podstawie art. 3 ust. 1 lit. e), należy rozumieć zarówno osobę fizyczną, spółkę oraz każde inne zrzeszenie osób.

Siedziba nowego podmiotu będzie znajdowała się w Chorwacji.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy dochody z dywidendy i pracy najemnej w spółce prawa handlowego osiągane przez Spółkę na terenie Chorwacji podlegają opodatkowaniu w Polsce - w przypadku gdy podatnikiem jest obywatel polski, mający stałe miejsce zameldowania w Polsce - w sytuacji gdy na podstawie decyzji parlamentu chorwackiego osoby prawne i fizyczne są zwolnione z podatku dochodowego ze względu na miejsce siedziby spółki.

Zdaniem Podatnika, założona Spółka w strefie korzystającej ze zwolnienia podatkowego na podstawie prawa chorwackiego, jest osobą w rozumieniu art. 23 umowy. Zgodnie z art. 23 ust. 1, w przypadku osoby mającej miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w przypadku osiągnięcia dochodu, który może być opodatkowany w Republice Chorwacji, osoba ta korzysta ze zwolnienia z takiego podatku na terenie Rzeczpospolitej Polskiej. Powołany przepis nie określa, iż osiągnięty dochód przez spółkę prawa handlowego na terytorium Republiki Chorwacji musi być faktycznie opodatkowany, a jedynie stanowi, iż zwolnieniu podatkowemu, zgodnie z umową, podlega dochód, który może być opodatkowany w Republice Chorwacji. To stwierdzenie, zdaniem wnioskodawcy, powoduje, iż zwolnienie podatkowe w Polsce obejmuje dochód uzyskany przez Spółkę prowadzącą działalność w Chorwacji, która na podstawie szczególnych przepisów obowiązujących w tym kraju korzysta ze zwolnienia podatkowego. Przedstawione wyżej stanowisko dotyczy również dochodów z tytułu dywidendy w Spółce prawa handlowego, o której mowa w art. 10 umowy oraz w przypadku zatrudnienia na podstawie umowy o pracę lub innej umowy cywilnoprawnej w organach zarządzających Spółką na podstawie art. 15 umowy. Zdaniem wnioskodawcy, w takich przypadkach, bez względu na charakter prawny wypłacającego wynagrodzenia, prawem właściwym dla pobierania podatku z tego tytułu dochodów jest prawo Republiki Chorwackiej, z ograniczeniami wynikającymi z art. 15 ust. 2.

Rekapitulując, dochody osiągane z dywidendy, jak również z pracy najemnej w Spółce prawa handlowego oraz dochody Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością utworzonej na terytorium Chorwacji, prowadzącej tam wyłącznie działalność gospodarczą bez posiadania zakładów na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają prawu podatkowemu właściwego dla Republiki Chorwacji.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 3 ust. 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.), podatnicy, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej siedziby lub zarządu, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów, które osiągają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Istotą ograniczonego obowiązku podatkowego jest to, że podmioty nim objęte, mogą być zobowiązane do zapłacenia podatku dochodowego jedynie od dochodów, które powstały w Polsce. Pozostałe dochody takich podmiotów nie mogą natomiast podlegać opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych w Polsce.

Badając sytuację podatkową zagranicznej osoby prawnej nie mającej w Polsce siedziby lub zarządu - jeśli z krajem siedziby lub zarządu tego podmiotu zawarta została przez Polskę taka umowa - należy stosować postanowienia właściwej umowy. W przypadku podmiotów mających siedzibę lub zarząd w kraju, z którym została zawarta taka umowa, jej postanowienia stosuje się w pierwszej kolejności przed przepisami wewnętrznymi. W takim przypadku przepisy umów międzynarodowych warunkować mogą objęcie danego podatnika ograniczonym obowiązkiem podatkowym w Polsce. W przedmiotowej sprawie będą to postanowienia umowy z dnia 19 października 1994 r. między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Chorwacji w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku (Dz. U. z 1996 r. Nr 78, poz. 370). Zważyć nadto należy, że zgodnie z podstawową zasadą przyjętą w międzynarodowym prawie podatkowym, przepisy wynikające z umów międzynarodowych o unikaniu podwójnego opodatkowania nie mogą samoistnie kreować obowiązku podatkowego, który nie występuje na gruncie odpowiednich przepisów krajowych umawiających się stron.

W przedmiotowej sprawie, jeżeli Spółka nie będzie posiadała na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej siedziby, nie będzie osiągała dochodów (przychodów) na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, nie będzie posiadała na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zakładu w rozumieniu ww. umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, to dochód przez nią osiągnięty nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych w Polsce.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.