IBPB3/423-599/08/BG

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 8 lipca 2008 r. (data wpływu do tut. BKIP w dniu 16 lipca 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości i momentu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów:

- deklarowanych i odprowadzanych składek do francuskiej kasy urlopowej;

- wypłaty wynagrodzeń za urlop pracowników i składek ZUS odprowadzonych do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych - jest prawidłowe.

W dniu 16 lipca 2008 r. wpłynął do tut. BKIP ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości i momentu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów:- deklarowanych i odprowadzanych składek do francuskiej kasy urlopowej;- wypłaty wynagrodzeń za urlop pracowników i składek ZUS odprowadzonych do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka wykonuje roboty budowlano-montażowe i remontowe na terenie Francji w ramach swobody świadczenia usług transgranicznych oddelegowując do tego własnych pracowników. Ustawodawstwo wspólnotowe w tym francuskie wymaga od przedsiębiorstwa świadczącego usługę zastosowania wobec oddelegowanego pracownika wszystkich reguł prawa świadczeń socjalnych, poziomu wynagrodzeń itp. tak aby każdy pracownik korzystał z zasady traktowania na równi z pracownikiem miejscowym. Kwestia świadczenia usług w budownictwie objęta jest szczegółowymi regulacjami. Występuje między innymi bezwzględny obowiązek przynależności firm budowlanych do Caisse de Conges Payes du Batiment (Kasa urlopowa). Spółka została zatem zarejestrowana do tej instytucji. We Francji to Caisse de Conges Payes du Batiment płaci za urlop pracownikom sektora budowlanego (w Polsce za urlop wynagrodzenie płaci pracodawca). Caisse de Conges płaci urlopy pracowników za pośrednictwem Spółki. Do Caisse de Conges Payes du Batiment deklarowane i odprowadzane są składki urlopowe w wysokości 19,60% wynagrodzeń brutto miesięcznie. Wypłaty za urlopy rozliczane są za okres kwiecień danego roku do końca marca roku następnego na podstawie imiennych wykazów osób oddelegowanych do realizacji usług. Caisse nalicza wynagrodzenia za urlopy dla poszczególnych pracowników i przesyła je na konto Spółki celem wypłaty (zaliczki nalicza i odprowadza pracodawca). Caisse uznaje także Spółkę kwotą na pokrycie składek ZUS (pracownicy oddelegowani podlegają polskiemu systemowi ubezpieczeń społecznych). Około 30% odprowadzanych składek pozostaje w Caisse de Conges Payes na tzw. zdarzenia nieprzewidziane np. niewypłacalność innych firm budowlanych. Wysokość kwoty zatrzymanej znana jest dopiero po rozliczeniu i otrzymaniu zwrotów z Caisse.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Zdaniem Spółki deklarowane i odprowadzane składki do Caisse de Conges Payes du Batimend stanowią koszty uzyskania przychodów w momencie ich zapłaty, w momencie zwrotu stanowią pozostałe przychody operacyjne i ostatecznie koszty uzyskania przychodów stanowią wypłaty wynagrodzenia za urlop pracownikom i składki ZUS odprowadzone do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych. Część składek pozostająca w Caisse de Conges Payes du Batimend obciąży koszty uzyskania przychodów już w momencie zapłaty składek.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy. W przypadku świadczeń, do których ponoszenia pracodawca jest zobligowany, wydatki te będą mogły być zaliczone do kosztów podatkowych pod warunkiem wykazania związku z uzyskiwanym przychodem. Zatem, aby wydatek mógł zostać uznany za koszt uzyskania przychodów na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, winien pozostawać w związku z przychodami i prowadzoną działalnością gospodarczą Podatnika oraz nie może zostać wymieniony w art. 16 ust. 1 ustawy, jako wydatek niestanowiący kosztów uzyskania przychodów. W związku z powyższą definicją, do kosztów uzyskania przychodów można zaliczyć wydatki zarówno bezpośrednio związane z przychodami, które podatnik ponosi jako podmiot gospodarczy, a także wydatki, które nie mają bezpośredniego odzwierciedlenia w osiąganych przychodach, jakkolwiek ich ponoszenie warunkuje ich uzyskanie.

Na podstawie art. 15 ust. 4d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą. Zgodnie z art. 15 ust. 4e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów. Biorąc pod uwagę powyższe przepisy prawne należy stwierdzić, iż deklarowane i odprowadzane składki do Caisse de Conges Payes du Batiment (Kasa urlopowa) jako wymagane przez francuskie ustawodawstwo stanowią koszty uzyskania przychodów Spółki na podstawie art. 15 ust. 1 ww. ustawy. Spółka ma prawo zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów składki w dniu poniesienia kosztu - ujęcia w księgach rachunkowych. Przez sformułowanie "ujęcia w księgach rachunkowych" należy rozumieć dzień, w którym na podstawie dowodów księgowych, zostanie zaewidencjonowany koszt w księgach rachunkowych. Wobec powyższego ujęcie kosztu w księgach rachunkowych może się pokrywać z momentem zapłaty.

Reasumując należy stwierdzić, iż stanowisko podatnika w przedstawionym stanie faktycznym w zakresie możliwości i momentu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów: - deklarowanych i odprowadzanych składek do kasy urlopowej;

- wypłaty wynagrodzeń za urlop pracowników i składek ZUS odprowadzanych do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych - jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Nadmienia się, iż zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016), rozpoznawanie spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych dotyczących wydawania w indywidualnych sprawach pisemnych interpretacji przepisów prawa podatkowego (interpretacje indywidualne), o których mowa w art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.), przekazuje się wojewódzkim sądom administracyjnym, na których obszarze właściwości strona skarżąca zamieszkuje lub ma siedzibę. Powyższe rozporządzenie, zgodnie z brzmieniem § 3, wchodzi w życie po upływie 30 dni od dnia ogłoszenia, tj. z dniem 11 października 2008 r.

W związku z powyższym tut. organ informuje, że jeżeli skarga na niniejszą interpretację będzie składana po dniu 10 października 2008 r., właściwym do jej rozpoznania będzie Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie, ul. Kraszewskiego 4a, 35-016 Rzeszów.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.