IBPB3/423-592/08/MO

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 7 października 2008 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPB3/423-592/08/MO

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 10 lipca 2008 r. (data wpływu do tut. Biura 14 lipca 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów ujemnych wahań kursów walut wynikających z dokonywanych rozliczeń przez Spółkę - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 lipca 2008 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów ujemnych wahań kursów walut wynikających z dokonywanych rozliczeń przez Spółkę.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka jest liderem na rynku systemów opakowań z tworzyw sztucznych służących do transportu i magazynowania towarów. Wnioskodawca działa w ponad 50 krajach, oferując wysokiej jakości systemy i usługi w zakresie opakowań z tworzyw sztucznych na wielu różnych rynkach. Dzięki własnym zakładom i wybranym licencjonowanym partnerom, Wnioskodawca łączy działalność na rynku międzynarodowym ze współpracą z partnerami lokalnymi.

W związku z prowadzeniem działań handlowych na terytorium Bułgarii, Wnioskodawca jest zarejestrowany również dla celów podatku od towarów i usług (dalej: "podatek VAT") w Bułgarii.

Spółka w ramach współpracy z kontrahentami bułgarskimi będąc zarejestrowanym podatnikiem VAT, wystawia faktury w EUR z uwzględnieniem bułgarskich regulacji w zakresie VAT, w tym m.in. z podaniem stawki bułgarskiego podatku VAT w walucie lokalnej - BGN. Powyższe kwoty Wnioskodawca ewidencjonuje w swoim systemie księgowym w PLN.

W związku z tym, że rozliczenia i księgowania dokonywane są w różnych walutach, dochodzić może do wahań kursów, walut w sytuacji, gdy zapłata nastąpi w terminie późniejszym niż dzień wystawienia faktury, a wartość należnego podatku VAT wykazanego na fakturze VAT obliczona według kursu na dzień otrzymania zapłaty będzie się różnić od wartości należnego podatku VAT obliczonej według kursu waluty z dnia wystawienia faktury VAT.

Wnioskodawca ustala różnice kursowe dla celów podatkowych na podstawie metody, o której mowa w art. 15a ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (dalej: "ustawa CIT").

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w przedstawionym stanie faktycznym, ujemne wahania kursów walut wynikające z rozliczeń dokonywanych przez Wnioskodawcę mogą być zakwalifikowane jako koszty uzyskania przychodu.

Zdaniem Wnioskodawcy, ujemne wahania wynikające z opisanych rozliczeń w walutach obcych powinny być uznane za koszty podatkowe.

Opiewające na walutę obcą aktywa, pasywa, przychody oraz koszty muszą być ujęte w księgach rachunkowych oraz w sprawozdaniu finansowym w PLN. Stąd wynika konieczność, aby wartość pozycji wyrażonych w walucie obcej była przeliczona na PLN po właściwym kursie. Tym samym podmiot działający na międzynarodowym rynku, dokonujący rozliczeń w walutach obcych jest narażony na wahania kursów danej waluty. Skutkiem zmian kursów walut są różnice kursowe.Z art. 15a ustawy CIT wynika, że:

* dodatnie różnice kursowe powstają wówczas, gdy wartość kosztu wyrażonego w walucie obcej po przeliczeniu na złote według kursu średniego ogłoszonego przez NBP będzie wyższa od wartości tego kosztu w dniu jego zapłaty, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tego dnia;

* ujemne różnice kursowe powstają wówczas, gdy wartość poniesionego kosztu wyrażonego w walucie obcej po przeliczeniu na złote według kursu średniego ogłoszonego przez NBP, będzie niższa od wartości tego kosztu w dniu jego zapłaty, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tego dnia.

Mając na uwadze brzmienie powyższych przepisów należy wnioskować, że ujemne różnice kursowe wynikają z różnicy między wartością kosztu wyrażonego w walucie obcej w momencie jego poniesienia (ujęcia w księgach), a wartością tego kosztu w momencie zapłaty.

Z kolei z art. 16 ust. 1 pkt 46 ustawy CIT wynika, że podatek VAT nie stanowi kosztu uzyskania przychodu (poza pewnymi wyjątkami nie mającymi w przypadku Wnioskodawcy zastosowania), niemniej jednak należy mieć na uwadze fakt, iż ustawa z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (dalej: "ustawa o VAT"), do której w powyższym przepisie nawiązuje ustawa CIT, reguluje jedynie kwestię opodatkowania polskim podatkiem VAT.

W związku z powyższym, zdaniem Wnioskodawcy występujące w opisanym stanie faktycznym wahania kursów nie są stricte różnicami kursowymi o których mowa w art. 15a ustawy CIT, ponieważ jak zostało podkreślone podatek VAT nie stanowi dla Wnioskodawcy kosztu uzyskania przychodu, tym samym wynikające z rozliczeń różnice kursów walut nie wiążą się z kategorią kosztową o której mowa w przywołanym art. 15a ustawy CIT.

Zdaniem Wnioskodawcy w takim przypadku zastosowanie winny mieć zasady ogólne dotyczące kosztów podatkowych, o których mowa w art. 15 ust. 1 ustawy CIT "kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1". Aby dany wydatek mógł być zaliczony do kosztów uzyskania przychodów musi zatem służyć osiągnięciu przychodu (bezpośrednio lub pośrednio) i nie może być wymieniony w katalogu negatywnym art. 16 ust. 1 ustawy CIT. Jak wynika z dalszej części powyższego przepisu "koszty poniesione w walutach obcych przelicza się na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień poniesienia kosztu".

W tym miejscu należy zauważyć, że przywołany powyżej art. 16 ust. 1 pkt 46 ustawy CIT posługuje się pojęciem "podatku od towarów i usług", jednakże pojęcie to nie zostało zdefiniowane na gruncie samej ustawy. Z art. 4a pkt 7 ustawy CIT wynika jedynie definicja "ustawy o podatku od towarów i usług". Jak wskazuje powyższy przepis, ilekroć w ustawie jest mowa o ustawie o podatku od towarów i usług - oznacza to Ustawę z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.Dokonując natomiast analizy ustawy o VAT, z jej art. 2 pkt 11 wynika, że ilekroć w przepisach ustawy o VAT mowa jest o podatku od wartości dodanej - rozumie się przez to "podatek od wartości dodanej nakładany na terytorium państwa członkowskiego, z wyjątkiem podatku od towarów i usług nakładanego tą ustawą". Podkreślić należy, że ustawa o VAT nie zawiera definicji podatku od towarów i usług. Niemniej jednak, skoro ustawodawca z definicji podatku od wartości dodanej wyłącza polski podatek VAT, a ustawa o VAT reguluje opodatkowanie tylko i wyłącznie polskim podatkiem VAT, to należy te dwa terminy rozgraniczać i nie traktować ich analogicznie. Tym samym do zagranicznego podatku VAT zdaniem Wnioskodawcy nie mają również zastosowania przepisy art. 16 ust. 1 pkt 46 ustawy CIT.

W konsekwencji, zdaniem Wnioskodawcy, różnice wynikające z kursów walut mające związek z podatkiem VAT należnym innemu państwu członkowskiemu, jako kategorii nie wymienionej w art. 16 ust. 1 pkt 46 ustawy CIT, mogą stanowić różnice kursowe stanowiące koszty bądź przychody podatkowe.

Potwierdzeniem powyższego toku rozumowania Wnioskodawcy jest min. stanowisko Naczelnika Pomorskiego Urzędu Skarbowego wyrażone w postanowieniu z dnia 15 czerwca 2005 r., o sygn DP/P1/423-0045/05, który w zakresie podatkowej kwalifikacji zagraniczengo podatku VAT stwierdził, iż:

" (...) co do zasady podatek od towarów i usług nie wpływa na koszty uzyskania przychodów (art. 16 ust. 1 pkt 46 ustawy). Jednakże powołane przepisy dotyczą wyłącznie podatku od towarów i usług, o którym mowa w ustawie z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), poprzednio w ustawie z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 11, poz. 50 z późn. zm.)."

Powyższe oznacza, że jeżeli Podatnik w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą poniósł wydatek z tytułu zagranicznego naliczonego podatku od wartości dodanej ma prawo zaliczyć - w świetle art. 15 ust. 1 wymienionej ustawy - w ciężar kosztów uzyskania przychodów wartość zapłaconego podatku."

Kolejnym argumentem przemawiającym za stanowiskiem Wnioskodawcy jest fakt, iż nie jest znana kwota podatku VAT w złotych, jaką Wnioskodawca będzie musiał odprowadzić do urzędu skarbowego. Wnioskodawca bowiem, jako podatnik podatku VAT zarejestrowany w Bułgarii i odprowadzający podatek należny w Bułgarii, nie jest zobligowany do wykazywania na fakturze kwoty podatku w złotych, do czego zobowiązuje podatników polskiego podatku VAT § 9 ust. 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (dalej: "Rozporządzenie") bez względu na walutę, w jakiej na fakturze określona jest kwota należności.

W tym miejscu Wnioskodawca pragnie zwrócić uwagę na stanowisko przedstawione przez Naczelnika Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie w dniu 11 października 2005 r., sygn. 1472/ROP1/423-216-243/05/AW, w którym w stosunku do podmiotu zarejestrowanego jako podatnik VAT w Polsce stwierdził on, że:

"" (...) nie może być mowy o sytuacji w której powstanie różnica pomiędzy wartością należnego podatku VAT wykazanego na fakturze VAT obliczoną według kursu waluty na dzień otrzymania zapłaty a wartością należnego podatku VAT obliczonego według kursu waluty na dzień wystawienia faktury VAT, bowiem kwota tego podatku jest niezmienna i wynika z wystawionej faktury sprzedaży. Wszelkie zmiany pomiędzy kwotą należną wynikającą z faktury sprzedaży a otrzymaną zapłatą nie wpływają na zmianę wartości podatku należnego VAT wynikającego z wystawionej faktury sprzedaży."

"Skoro zatem Spółka wystawiła fakturę VAT w walucie obcej oraz wykazała należny podatek VAT w walucie obcej i polskiej - to znana jest Podatnikowi kwota podatku VAT, którą zobowiązany jest odprowadzić do Urzędu Skarbowego w momencie powstania obowiązku podatkowego. Jeżeli następnie płatność za tę fakturę nastąpiła w walucie obcej w kwocie innej, niż to wynika z przedmiotowej faktury sprzedaży z uwagi na zmianę kursów walut - to różnica pomiędzy zarachowaną kwotą przychodu wynikającą z wystawionej faktury a otrzymaną zapłatą (po potrąceniu należnego podatku VAT wyrażonego w PLN, wynikającego z wystawionej faktury VAT) stanowi dla Spółki przychód podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy o p.d.o.p". W powyższym postanowieniu organ podatkowy wyraził pogląd, iż gdy podatnikowi znana jest kwota podatku VAT, którą zobowiązany jest odprowadzić do Urzędu Skarbowego, wówczas przychodem podatkowym może być tylko i wyłącznie różnica pomiędzy zarachowaną kwotą przychodu wynikającą z wystawionej faktury, a otrzymaną zapłatą po potrąceniu należnego podatku VAT wyrażonego w PLN, wynikającego z wystawionej faktury VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy należy zatem wywodzić, iż a contrario w przypadku, gdy podatnik nie zna ostatecznej kwoty podatku VAT, jaką będzie zobowiązany zapłacić na konto Urzędu Skarbowego, różnice wynikające z wahań kursów walut należy zaliczyć do kosztów bądź przychodów podatkowych. Tym samym, zdaniem Wnioskodawcy, opisywane w stanie faktycznym wahania kursowe wynikające z rozliczeń w walutach obcych, kiedy to polski podatnik nie był zobowiązany do wykazania zobowiązania VAT w walucie polskiej, a zatem kwota zobowiązania w PLN nie jest znana, mogą być uznane za koszty bądź przychody podatkowe.

Dodatkowo zdaniem Wnioskodawcy należy zauważyć, że w przypadku prowadzenia działalności nie wszystkie koszty można wprost przypisać do konkretnego przychodu; większość jest co prawda związana z prowadzoną działalnością, ale stanowi ogólny koszt prowadzenia tej działalności. Choć koszty te nie mają bezpośredniego związku z uzyskiwanym przychodem, to jednak bez nich uzyskanie przychodu w ramach prowadzonej działalności nie byłoby możliwe. Przedmiotowe wahania kursowe mają związek z prowadzeniem działalności na rynkach międzynarodowych, rynkiem globalnym, kiedy to rozliczenia dokonywane są w walutach obcych, a Wnioskodawca jest narażony na zmiany kursów, kiedy to rozliczenia są dokonywane lokalnie.

Wnioskodawca ponosi ekonomiczny ciężar analizowanych wahań kursów walut, a więc powinien on być uwzględniony przy kalkulacji podatku CIT, jako koszt związany z jego działalnością. Zatem, w opinii Wnioskodawcy przedmiotowe wahania mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, jako wynikające z rozrachunków w związku z prowadzeniem rozliczeń w walutach obcych.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam co następuje:

Stosownie do art. 15a ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.) różnice kursowe zwiększają odpowiednio przychody jako dodatnie różnice kursowe albo koszty uzyskania przychodów jako ujemne różnice kursowe w kwocie wynikającej z różnicy między wartościami określonymi w ust. 2 i 3.

Dodatnie różnice kursowe, w myśl art. 15a ust. 2 ww. ustawy, powstają, jeżeli wartość:

1.

przychodu należnego wyrażonego w walucie obcej po przeliczeniu na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski jest niższa od wartości tego przychodu w dniu jego otrzymania, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tego dnia,

2.

poniesionego kosztu wyrażonego w walucie obcej po przeliczeniu na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski jest wyższa od wartości tego kosztu w dniu zapłaty, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tego dnia,

3.

otrzymanych lub nabytych środków lub wartości pieniężnych w walucie obcej w dniu ich wpływu jest niższa od wartości tych środków lub wartości pieniężnych w dniu zapłaty lub innej formy wypływu tych środków lub wartości pieniężnych, według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni, z zastrzeżeniem pkt 4 i 5,

4.

kredytu (pożyczki) w walucie obcej w dniu jego udzielenia jest niższa od wartości tego kredytu (pożyczki) w dniu jego zwrotu, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni,

5.

kredytu (pożyczki) w walucie obcej w dniu jego otrzymania jest wyższa od wartości tego kredytu (pożyczki) w dniu jego spłaty, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni.

Natomiast ujemne różnice kursowe powstają, zgodnie z art. 15a ust. 3, jeżeli wartość:

1.

przychodu należnego wyrażonego w walucie obcej po przeliczeniu na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski jest wyższa od wartości tego przychodu w dniu jego otrzymania, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tego dnia,

2.

poniesionego kosztu wyrażonego w walucie obcej po przeliczeniu na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski jest niższa od wartości tego kosztu w dniu zapłaty, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tego dnia,

3.

otrzymanych lub nabytych środków lub wartości pieniężnych w walucie obcej w dniu ich wpływu jest wyższa od wartości tych środków lub wartości pieniężnych w dniu zapłaty lub innej formy wypływu tych środków lub wartości pieniężnych, według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni, z zastrzeżeniem pkt 4 i 5,

4.

kredytu (pożyczki) w walucie obcej w dniu jego udzielenia jest wyższa od wartości tego kredytu (pożyczki) w dniu jego zwrotu, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni,

5.

kredytu (pożyczki) w walucie obcej w dniu jego otrzymania jest niższa od wartości tego kredytu (pożyczki) w dniu jego spłaty, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni.

Powołane powyżej przepisy wyraźnie określają sytuacje, kiedy powstają różnice kursowe mające wpływ na wysokość podstawy opodatkowania, a mianowicie:

* gdy wartość przychodu należnego w walucie obcej w dniu jego powstania dla celów podatkowych jest inna niż jego wartość w dniu faktycznego otrzymania;

* gdy wartość kosztu podatkowego w walucie obcej w dniu jego zarachowania jest inna niż jego wartość w dniu zapłaty; wartość środków (wartości pieniężnych) w walucie obcej w dniu ich nabycia (wpływu na rachunek bankowy) jest inna niż ich wartość w dniu ich wypływu z tego rachunku; wartość kredytu (pożyczki) w walucie obcej w dniu jego udzielenia jest inna niż jego wartość w dniu zwrotu; wartość kredytu (pożyczki) w walucie obcej w dniu jej otrzymania jest inna niż jego wartość w dniu spłaty.

Ponadto należy zauważyć, iż ustawa o podatku od towaru i usług stanowi implementację przepisów VI Dyrektywy dotyczącej "wspólnego systemu podatku od wartości dodanej". Pojęcie podatku od wartości dodanej obejmuje więc zarówno "podatek od towarów i usług", obowiązujący na terenie Polski, jak i "podatek od wartości dodanej", o którym mowa w powołanym wcześniej art. 2 pkt 11 ustawy o podatku od towaru i usług, tj podatek nakładany na terenie innych państw członkowskich Unii Europejskiej.

Z uwagi na tożsamość podatku od wartości dodanej oraz podatku od towaru i usług podatek ten powinien podlegać tym samym regulacjom podatkowym przewidzianym w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych co podatek od towarów i usług obowiązujący na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Odnosząc się do możliwości ustalania różnic kursowych od kwoty podatku VAT, należy stwierdzić, że co do zasady podatek od towarów i usług nie wywołuje żadnych skutków na gruncie podatku dochodowego od osób prawnych. Zgodnie bowiem z art. 12 ust. 4 pkt 9 ww. ustawy za przychody nie uważa się należnego podatku od towarów i usług. Przychodem nie jest również, zgodnie z art. 12 ust. 4 pkt 10 ustawy, zwrócona różnica podatku od towarów i usług.

Z kolei, stosownie do postanowień art. 16 ust. 1 pkt 46 nie uważa się za koszty uzyskania przychodów podatku od towarów i usług, z tym że jest kosztem uzyskania przychodów:

a.

podatek naliczony:

- jeżeli podatnik jest zwolniony od podatku od towarów i usług lub nabył towary i usługi w celu wytworzenia albo odsprzedaży towarów lub świadczenia usług zwolnionych od podatku od towarów i usług,

- w tej części, w której zgodnie z przepisami ustawy o podatku od towarów i usług podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty lub zwrot różnicy podatku od towarów i usług - jeżeli naliczony podatek nie powiększa wartości środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej,

b.

podatek należny w przypadku:

- importu usług oraz wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, jeżeli nie stanowi on podatku naliczonego w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług; kosztem uzyskania przychodów nie jest jednak podatek należny w części przekraczającej kwotę podatku od nabycia tych towarów i usług, która mogłaby stanowić podatek naliczony w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług,

- przekazania lub zużycia przez podatnika towarów lub świadczenia usług na potrzeby reprezentacji i reklamy, obliczony zgodnie z odrębnymi przepisami,

c.

kwota podatku od towarów i usług, nieuwzględniona w wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, podlegających amortyzacji zgodnie z art. 16a-16m, lub dotycząca innych rzeczy lub praw niebędących środkami trwałymi lub wartościami niematerialnymi i prawnymi podlegającymi tej amortyzacji - w tej części, w jakiej dokonano korekty powodującej zmniejszenie podatku odliczonego zgodnie z art. 91 ustawy o podatku od towarów i usług.

Ponieważ postanowienia art. 15a ust. 2 pkt 1 i 2 oraz ust. 3 pkt 1 i 2 mają zastosowanie do ustalania różnic kursowych od przychodów podatkowych zarachowanych i otrzymanych w walutach obcych oraz kosztów podatkowych zarachowanych i poniesionych w walutach obcych, nie znajdą zastosowania w odniesieniu do kwot podatku od towarów i usług w walucie obcej.

Reasumując, ustawodawca w art. 15a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wyraźnie wskazał sytuacje, w których możliwe jest ustalanie różnic kursowych dla celów podatkowych. Różnice kursowe powstałe w sytuacjach, które nie mieszczą się w przedmiotowym katalogu, nie mogą wpływać na wysokość osiąganych przychodów oraz ponoszonych kosztów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Nadmienia się, iż zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016), rozpoznawanie spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych dotyczących wydawania w indywidualnych sprawach pisemnych interpretacji przepisów prawa podatkowego (interpretacje indywidualne), o których mowa w art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.), przekazuje się wojewódzkim sądom administracyjnym, na których obszarze właściwości strona skarżąca zamieszkuje lub ma siedzibę. Powyższe rozporządzenie, zgodnie z brzmieniem § 3, wchodzi w życie po upływie 30 dni od dnia ogłoszenia, tj. z dniem 11 października 2008 r.

W związku z powyższym tut. organ informuje, że jeżeli skarga na niniejszą interpretację będzie składana po dniu 10 października 2008 r., właściwym do jej rozpoznania będzie Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl