IBPB3/423-571/08/AM

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 2 lipca 2008 r. (data wpływu do tut. BKIP 7 lipca 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w kwestii dotyczącej ograniczenia wielkości dopuszczalnej pomocy publicznej na inwestycje realizowane na terenie specjalnych stref ekonomicznych - jest prawidłowe.

W dniu 7 lipca 2008 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w kwestii dotyczącej ograniczenia wielkości dopuszczalnej pomocy publicznej na inwestycje realizowane na terenie specjalnych stref ekonomicznych.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest spółką z o.o. działającą w specjalnej strefie ekonomicznej, posiadająca zezwolenie wydane przez Zarząd specjalnej strefy ekonomicznej dnia 17 marca 2006 r., w którym ustalono między innymi warunki prowadzenia działalności gospodarczej a mianowicie poniesienie na terenie strefy wydatków inwestycyjnych w wysokości co najmniej 541.900 euro do dnia 31 grudnia 2010 r.. Spółka prowadzi działalność gospodarczą na terenie strefy określoną w zezwoleniu, korzystając ze zwolnienia z podatku dochodowego dochodów uzyskanych na terenie strefy. W roku 2008 zamierza ponieść koszty związane z modernizacją zakładu, które znacznie przewyższą wartość 541.900 euro i zamierza skorzystać z możliwości zwolnienia od podatku dochodowego stosując dla potrzeb jego obliczenia faktycznie poniesione kwoty nakładów inwestycyjnych. Zdaniem Spółki nadwyżka kwoty powyżej 541.900 euro na inwestycje w dalszym ciągu będzie stanowiła podstawę obliczania wysokości zwolnienia od podatku dochodowego, aż do 31 grudnia 2010 r..

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy przy wyliczaniu wysokości kwoty dochodu wolnej od podatku dochodowego na podstawie przepisów z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz. U. Nr 123, poz. 600 z późn. zm.) należy przyjąć faktyczną wysokość nakładów inwestycyjnych także wówczas, jeśli są one wyższe od minimalnej wielkości tych inwestycji wskazanej w zezwoleniu na prowadzenie działalności w SSE ale zwolnienie od podatku nie przekracza wysokości dopuszczalnej wielkości pomocy publicznej.

Zdaniem Spółki przy obliczaniu wolnego od podatku dochodowego dochodu przedsiębiorcy z tytułu prowadzenia działalności w SSE należy w razie stosowania wielkości nakładów inwestycyjnych jako podstawy wyliczania wielkości maksymalnego poziomu pomocy publicznej przyjmować wielkość faktycznie dokonanych nakładów inwestycyjnych.

W myśl art. 12 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz. U. Nr 123, poz. 600 z późn. zm.) dochody uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy w ramach zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1, przez osoby prawne lub osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą są zwolnione od podatku dochodowego, odpowiednio na zasadach określonych w przepisach o podatku dochodowym od osób prawnych lub w przepisach o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z treścią art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, w brzmieniu obowiązującym od 31 maja 2004 r., wolne od podatku dochodowego są dochody, z zastrzeżeniem ust. 4-6, uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz. U. Nr 123. poz. 600, z 1996 r. Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 121, poz. 770, z 1998 r. Nr 106, poz. 668,z 2000 r. Nr 117, poz. 1228, z 2002 r. Nr 113, poz. 984 i Nr 240, poz. 2055 oraz z 2003 r. Nr 188, poz. 1840), przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami.

Równocześnie art. 17 ust. 4 powołanej powyżej ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, stanowi, że powyższe zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 34 tegoż artykułu, przysługuje podatnikowi wyłącznie z tytułu dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy z wyjątkiem opisanych tam rodzajów działalności.

Zdaniem Spółki w przepisach podatkowych, przepisach o SSE lub innych przepisach nie ma normy ograniczającej wielkość zwolnienia od podatku dochodowego do poziomu minimalnej kwoty nakładów inwestycyjnych, od których poniesienia uzależniono zgodę na prowadzenie działalności w SSE. Takie ograniczenie byłoby w świetle przepisów o SSE nielogiczne albowiem ich celem jest zachęcanie inwestorów do intensyfikacji inwestycji i tym samym zwiększania zatrudnienia a nie ograniczania rozwoju przedsiębiorstwa do zadekretowanych wcześniej rozmiarów a przy ewentualnym zamiarze zwiększenia rozmiarów działalności lokowanie inwestycji poza SSE. Nadto nie byłoby potrzeby limitowania zwolnień od podatku w drodze ustalenia maksymalnej intensywności pomocy publicznej bowiem cel ten mógłby być osiągnięty w prostszy sposób przez ustalenie najwyższego dopuszczalnego poziomu zwolnienia od podatku w formie kwoty dopuszczalnych wielkości nakładów inwestycyjnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Stosownie do art. 12 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz. U. z 2007 r. Nr 42, poz. 274) dochody uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy w ramach zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1, przez osoby prawne lub osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą są zwolnione od podatku dochodowego, odpowiednio na zasadach określonych w przepisach o podatku dochodowym od osób prawnych lub w przepisach o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.) wolne od podatku są dochody, z zastrzeżeniem ust. 4-6, uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz. U. z 2007 r. Nr 42, poz. 274), przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami.

W myśl art. 16 ust. 1 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych, podstawą do korzystania z pomocy publicznej, udzielanej zgodnie z ustawą, jest zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie danej strefy, uprawniające do korzystania z pomocy publicznej, zwane dalej "zezwoleniem".

Zgodnie z art. 16 ust. 2 tej ustawy zezwolenie określa przedmiot działalności gospodarczej oraz warunki dotyczące w szczególności:

Pomocą publiczną udzielaną przedsiębiorcy prowadzącemu działalność gospodarczą na terenie strefy jest niezapłacony przez tego przedsiębiorcę podatek obliczony od dochodu osiąganego wyłącznie z działalności prowadzonej na terenie strefy na podstawie właściwego zezwolenia. Wielkość tego zwolnienia jest uzależniona od wysokości poniesionych przez przedsiębiorcę wydatków inwestycyjnych.

Zgodnie z § 3 ust. 1 rozporządzenia Rady Ministrów w sprawie starachowickiej specjalnej strefy ekonomicznej z dnia 14 września 2004 r. (Dz. U. Nr 222, poz. 2253 z późn. zm.) pomoc regionalna udzielana przedsiębiorcy w formie zwolnień podatkowych (...) stanowi pomoc regionalną z tytułu:

Jednocześnie § 3 ust. 7 ww. rozporządzenia stanowi, iż pomoc przeznaczona na nowe inwestycje może być udzielana wraz z pomocą na tworzenie nowych miejsc pracy, pod warunkiem że łącznie wielkość tych pomocy nie przekracza maksymalnej wielkości pomocy określonej w § 4, przy czym dopuszczalną wielkość pomocy określa się jako iloczyn maksymalnej intensywności pomocy i wyższej kwoty kosztów: nowej inwestycji lub dwuletnich kosztów pracy nowo zatrudnionych pracowników.

Mając na uwadze powyższe należy wskazać, że aby obliczyć maksymalną wysokość zwolnienia z opodatkowania, należy pomnożyć intensywność pomocy przez wielkość faktycznie poniesionych wydatków.

Podstawą do korzystania z pomocy publicznej, stosownie do art. 16 ust. 1 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych (a więc zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych) jest zezwolenie na działalność w specjalnej strefie ekonomicznej. Zezwolenie określa więc minimalną kwotę wydatków inwestycyjnych koniecznych do poniesienia w związku z działalnością na terenie strefy i w przypadku Spółki kwota ta wynosi 541.900 euro. Kwota ta stanowi dolny limit, w związku z którym Spółka uprawniona jest do korzystania z pomocy publicznej, co oznacza, że rzeczywiste nakłady inwestycyjne nie mogą być niższe niż określone w zezwoleniu. W sytuacji więc, gdy Spółka poniesie wydatki w kwocie wyższej od wskazanej w zezwoleniu przy spełnieniu pozostałych wydatków określonych w przepisach rozporządzenia, będzie miała prawo do dalszego korzystania z tej pomocy, ale tylko do wysokości uwzględniającej zasady przyznawania przedsiębiorcom pomocy regionalnej. Wartość pomocy publicznej udzielnej przedsiębiorcy na działalność w specjalnej strefy ekonomicznej nie może bowiem przekroczyć wartości dopuszczalnej regionalnej pomocy publicznej w związku z realizacją danej inwestycji.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Nadmienia się, iż zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016), rozpoznawanie spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych dotyczących wydawania w indywidualnych sprawach pisemnych interpretacji przepisów prawa podatkowego (interpretacje indywidualne), o których mowa w art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.), przekazuje się wojewódzkim sądom administracyjnym, na których obszarze właściwości strona skarżąca zamieszkuje lub ma siedzibę. Powyższe rozporządzenie, zgodnie z brzmieniem § 3, wchodzi w życie po upływie 30 dni od dnia ogłoszenia, tj. z dniem 11 października 2008 r.

W związku z powyższym tut. organ informuje, że jeżeli skarga na niniejszą interpretację będzie składana po dniu 10 października 2008 r., właściwym do jej rozpoznania będzie Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach ul. Prosta 10, 25-366 Kielce.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.