IBPB3/423-558/08/PP

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 16 czerwca 2008 r. (data wpływu do tut. Biura 4 lipca 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych na ubezpieczenie na życie pracowników - jest prawidłowe.

W dniu 4 lipca 2008 r. wpłynął do tut. Biura wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych na ubezpieczenie na życie pracowników.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka jako Ubezpieczający zamierza zawrzeć z PZU Życie S.A. w W. umowę grupowego ubezpieczenia na życie Pełnia Życia. Ubezpieczonymi będą pracownicy Spółki w ilości nie mniejszej niż 8 osób. Zasady ubezpieczenia określają ogólne warunki grupowego ubezpieczenia na Życie Pełnia Życia. Zgodnie z § 3 ogólnych Warunków przedmiotem ubezpieczenia jest życie ubezpieczonego. Stosownie do § 7 ogólnych Warunków podstawą zawarcia umowy ubezpieczenia jest przekazanie przez Ubezpieczającego (tj. Spółkę) pierwszej składki i złożenie następujących dokumentów: wniosku o zawarcie umowy, deklaracji przystąpienia, wykazu osób, za które przekazano pierwszą składkę, potwierdzenia przekazania pierwszej składki. Deklaracją przystąpienia jest indywidualne oświadczenie każdego z ubezpieczonych o przystąpieniu do ubezpieczenia. Zawarcie umowy zostaje potwierdzone polisą. Stosownie do § 11 ogólnych Warunków umowa jest zawierana pomiędzy PZU Życie S.A. a Ubezpieczającym na 1 rok. Umowa zostaje przedłużona na kolejne okresy roczne, o ile żadna ze stron nie postanowi inaczej, z tym, że oświadczenie wyrażające wolę nieprzedłużania umowy na kolejne okresy powinno być złożone do wiadomości drugiej strony na 30 dni przed upływem okresu, na jaki umowa została zawarta.

Stosownie do § 8 ust. 4 Ogólnych Warunków ubezpieczony, czyli pracownik, ma prawo w każdej chwili zrezygnować z ubezpieczenia składając ubezpieczającemu pisemne oświadczenie o rezygnacji.Zgodnie z § 29 Ogólnych Warunków prawo do świadczenia z tytułu śmierci ubezpieczonego przysługuje uposażonemu, czyli podmiotowi wskazanemu na piśmie przez ubezpieczonego jako uprawnionemu do otrzymania świadczenia w razie śmierci ubezpieczonego.W umowie ubezpieczenia (polisie) zawarte zostanie następujące sformułowanie: "Składka pochodzi ze środków finansowych ubezpieczającego. Wyklucza się możliwość zaciągania zobowiązań pod zastaw praw wynikających z umowy ubezpieczenia przez okres pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego w którym zawarto lub odnowiono umowę ubezpieczenia. Jednocześnie strony potwierdzają, że umowa ubezpieczenia nie przewiduje wypłaty kwoty stanowiącej wartość odstąpienia od umowy oraz wypłaty z tytułu dożycia wieku oznaczonego w umowie, tym samym więc dokonywanie takich wypłat jest wykluczone".

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w zdarzeniu przyszłym, o którym mowa w pkt 50, wydatki, które będą ponoszone przez Spółkę, jako Ubezpieczającego i pracodawcę Ubezpieczonych, na opłacanie składek z tytułu grupowego ubezpieczenia na życie Pełnia Życia stanowić będą koszty uzyskania przychodów Spółki jako podatnika podatku dochodowego od osób prawnych.

Zdaniem Spółki zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 59 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.) nie uważa się za koszty uzyskania przychodów składek opłaconych przez pracodawcę z tytułu zawartych lub odnowionych umów ubezpieczenia na rzecz pracowników, z wyjątkiem umów dotyczących ryzyka grup 1, 3 i 5 działu I oraz grup 1 i 2 działu II wymienionych w załączniku do ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o działalności ubezpieczeniowej, jeżeli uprawnionym do otrzymania świadczenia nie jest pracodawca i umowa ubezpieczenia w okresie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym ją zawarto lub odnowiono, wyklucza:

Zgodnie z powołanym w pkt 50 § 3 Ogólnych Warunków ubezpieczenia przedmiotem ubezpieczenia jest życie ubezpieczonego, co oznacza, że przedmiotowe ubezpieczenie jest ubezpieczeniem, o którym mowa w dziale I grupa 1 załącznika do ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o działalności ubezpieczeniowej. Z kolei zgodnie z § 29 Ogólnych Warunków ubezpieczenia prawo do świadczenia z tytułu śmierci ubezpieczonego przysługuje uposażonemu, co oznacza, że uprawnionym do otrzymania świadczenia z tytułu ubezpieczenia nie jest Spółka jako pracodawca i ubezpieczający. Ponadto w umowie ubezpieczenia zostanie zawarta następująca klauzula: "Składka pochodzi ze środków finansowych ubezpieczającego. Wyklucza się możliwość zaciągania zobowiązań pod zastaw praw wynikających z umowy ubezpieczenia przez okres pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym zawarto lub odnowiono umowę ubezpieczenia. Jednocześnie strony potwierdzają, że umowa ubezpieczenia nie przewiduje wypłaty kwoty stanowiącej wartość odstąpienia od umowy oraz wypłaty z tytułu dożycia wieku oznaczonego w umowie, tym samym więc dokonywanie takich wypłat jest wykluczone."Postanowienia przytoczonej wyżej klauzuli czynią zadość wymogom, o których mowa w art. 16 ust. 1 pkt 59 lit. a), b i c ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Powyższe wywody stanowią uzasadnienie dla stanowiska wnioskodawcy, iż koszty, które będą ponoszone przez Spółkę na grupowe ubezpieczenie na życie Pełnia Życia będą dla Spółki kosztami uzyskania przychodów jako podatnika podatku dochodowego od osób prawnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Nadmienia się, iż zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016), rozpoznawanie spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych dotyczących wydawania w indywidualnych sprawach pisemnych interpretacji przepisów prawa podatkowego (interpretacje indywidualne), o których mowa w art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.), przekazuje się wojewódzkim sądom administracyjnym, na których obszarze właściwości strona skarżąca zamieszkuje lub ma siedzibę. Powyższe rozporządzenie, zgodnie z brzmieniem § 3, wchodzi w życie po upływie 30 dni od dnia ogłoszenia, tj. z dniem 11 października 2008 r.

W związku z powyższym tut. organ informuje, że jeżeli skarga na niniejszą interpretację będzie składana po dniu 10 października 2008 r., właściwym do jej rozpoznania będzie Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.