IBPB3/423-553/08/CzP - Ustalenie kosztów uzyskania przychodów ze sprzedaży złomu stanowiącego odpady produkcyjne.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 19 czerwca 2008 r. (data wpływu do tut. BKIP 2 lipca 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia kosztów uzyskania przychodów ze sprzedaży złomu stanowiącego odpady produkcyjne - jest prawidłowe.

W dniu 2 lipca 2008 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek Spółki o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia kosztów uzyskania przychodów ze sprzedaży złomu stanowiącego odpady produkcyjne.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka prowadzi na podstawie wydanego w dniu 15 listopada 2005 r. zezwolenia działalność gospodarczą na terenie K. Specjalnej Strefy Ekonomicznej w zakresie obróbki mechanicznej elementów metalowych - numer 28.52 PKWiU oraz usługi kucia, prasowania, wytłaczania i walcowania metali; usługi w zakresie metalurgii proszków - 2840 PKWiU. W ramach prowadzonej działalności Spółka dostarcza klientom elementy stalowe o ściśle określonych wymiarach i parametrach materiału. W procesie produkcyjnym powstają ścinki blachy, odpad produkcyjny, który Spółka sprzedaje jako złom.W dniu 27 grudnia 2007 r. Spółka uzyskała od Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach interpretację indywidualną o sygnaturze IBPB3/423-169/07/CzP dotyczącą klasyfikacji prowadzonej działalności jako działalności podlegającej zwolnieniu od podatku dochodowego od osób prawnych. W interpretacji tej Dyrektor Izby Skarbowej wskazuje, że dodatkowe czynności wykonywane przez Spółkę takie jak sprzedaż odpadów powstających w procesie produkcyjnym, czyli sprzedaż złomu, jako nie wymienione w zezwoleniu na prowadzenie działalności na terenie specjalnej strefy ekonomicznej nie korzystają ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. W konsekwencji Spółka zgodnie z wydaną interpretacją nie zalicza sprzedaży złomu do działalności korzystającej ze zwolnienia na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Przychody ze sprzedaży złomu Spółka zalicza do pozostałych przychodów uzyskiwanych poza działalnością wykonywaną w specjalnej strefie ekonomicznej na podstawie zezwolenia.Stosownie do art. 28 ust. 1 ustawy o rachunkowości Spółki wycenia wartość powstającego w ramach procesu produkcyjnego złomu według cen nabycia lub kosztów wytworzenia nie wyższych od jego cen sprzedaży netto. Ponieważ cena nabycia jednostki surowca, który następnie pozostaje w postaci złomu, jest wyższa od ceny jego sprzedaży, to wartość złomu zostaje wyceniona w jego cenie sprzedaży netto. Wartość ta jest także przyjmowana za koszt uzyskania przychodu w momencie sprzedaży złomu.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy koszt uzyskania przychodu ze sprzedaży złomu stanowi jego wartość ustalona według ceny sprzedaży netto.

Zdaniem Spółki zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. z 2000 r. Dz. U. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Koszt surowca sprzedawanego w postaci odpadu produkcyjnego jest bezpośrednio związany z uzyskanym przez Spółkę przychodem ze sprzedaży tego odpadu produkcyjnego - złomu.Jak wskazuje upoważniony z ramienia Ministra Finansów Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w wydanej dla Spółki w dniu 9 kwietnia 2008 r. interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego o sygnaturze IBPB3/423-39/08/MO podtrzymanej w odpowiedzi na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa z dnia 28 maja 2008 r. "jeśli w wyniku procesu produkcyjnego otrzymuje się produkt główny oraz produkty uboczne, podatnik powinien sporządzać zgodnie z przepisami ustawy o rachunkowości odpowiednią kalkulację. Ustalając koszt wytworzenia produktu głównego podatnik powinien odjąć od kosztów produkcji wartość produktów ubocznych i odpadów produkcyjnych i podzielić otrzymaną różnicę przez liczbę produktów głównych. W ten sposób zostaną wyodrębnione koszty wytworzenia produktu głównego. W ramach takiej kalkulacji niezbędne jest dokonanie wyceny odpadów i produktów ubocznych."

W przedmiotowym przypadku odpady produkcyjne w postaci złomu jako rzeczowe składniki aktywów obrotowych stosownie do art. 28 ust. 1 pkt 6 ustawy o rachunkowości podlegają wycenie według cen nabycia lub kosztów wytworzenia nie wyższych od cen ich sprzedaży netto. Ze względu na fakt, że cena nabycia względnie koszt wytworzenia tych rzeczowych składników majątku obrotowego jest wyższy od ich ceny sprzedaży netto, to podlegają one wycenie w cenie sprzedaży netto.O otrzymaną w wyniku wyceny wartość odpadów produkcyjnych jest stosownie obniżany koszt wytworzenia produktu właściwego otrzymanego z tego samego materiału co odpad produkcyjny. Wartość odpadu produkcyjnego ustalona na podstawie wyceny w cenie sprzedaży netto stanowi koszt własny odpadów produkcyjnych w momencie ich sprzedaży.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.