IBPB3/423-504/08/MS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 4 czerwca 2008 r. (data wpływu do tut. Biura 18 czerwca 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie skutków podatkowych zwróconych wydatków inwestycyjnych (pytanie oznaczone we wniosku Nr 1) - jest prawidłowe.

W dniu 18 czerwca 2008 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie skutków podatkowych zwróconych wydatków inwestycyjnych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

W dniu 1 lipca 2007 r. Spółka zawarła z francuską firma inżynierską (dalej: wykonawca) umowę o zarządzanie częścią inwestycji polegającej na budowie nowej linii produkcyjnej do produkcji szkła (dalej: umowa). Na podstawie umowy wykonawca zobowiązał się do świadczenia kompleksowego wsparcia w zakresie zarządzania powierzoną mu częścią inwestycji (zestawiarnia surowców). Zakres usług świadczonych przez wykonawcę obejmuje m.in. opracowanie projektu zestawiarni surowców, wybór podwykonawców, zlecenie w imieniu Spółki dostaw materiałów oraz robót, zarządzanie budową oraz jej odbiór, a także nadzorowanie fazy rozruchu. Wynagrodzenie za świadczone usługi zostało określone w umowie w ustalonej z góry kwocie. Na podstawie umowy wykonawca zobowiązał się, że ponoszone przez Spółkę wydatki z tytułu inwestycji realizowanej pod nadzorem wykonawcy i przez wskazanych przez niego kontrahentów nie przekroczą określonego z góry poziomu ("Koszt planowany").W punkcie 13 umowy strony postanowiły, że gdyby faktyczny koszt inwestycji okazał się niższy niż Koszt planowany, Spółka wypłaci wykonawcy kwotę równą połowie zaoszczędzonych wydatków.

Z drugiej strony, jeżeli faktyczny koszt inwestycji miałby być wyższy niż Koszt planowany, Spółka i wykonawca podzielą się dodatkowym kosztem po połowie, tj. wykonawca zwróci Spółce połowę kwoty poniesionych przez nią wydatków przewyższających Koszt planowany.W wyniku realizacji inwestycji okazało się, że kwota faktycznie poniesionych do tej pory przez Spółkę wydatków inwestycyjnych przekroczyła Koszt planowany. Stosownie do postanowień umowy, po stronie wykonawcy spowoduje to obowiązek zwrotu Spółce połowy tej różnicy. W konsekwencji Spółka wystawiła na wykonawcę notę obciążeniową obejmującą połowę kwoty poniesionych wydatków przewyższających Koszt planowany.Ponieważ wykonawca kwestionuje zasadność dokonanego przez Spółkę obciążenia, możliwe jest powstanie pomiędzy stronami sporu sądowego w tym zakresie.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy kwota zwróconych wydatków inwestycyjnych będzie podlegać wyłączeniu z przychodów na podstawie art. 12 ust. 4 pkt 6a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, a zarazem odpisy amortyzacyjne dokonywane od tej części wartości środków trwałych, która odpowiada poniesionym wydatkom na ich wytworzenie, zwróconym Spółce przez wykonawcę, nie stanowią kosztu uzyskania przychodu zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 48 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych... (pytanie oznaczone we wniosku Nr 1)

Zdaniem wnioskodawcy, w sytuacji gdy podatnikowi są zwracane wydatki poniesione na wytworzenie środków trwałych, zastosowanie znajduje zarówno przepis art. 12 ust. 4 pkt 6a jak i przepis art. 16 ust. 1 pkt 48 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.).Na podstawie art. 12 ust. 4 pkt 6a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych do przychodów nie zalicza się zwróconych innych wydatków nie zaliczonych do kosztów uzyskania przychodów. Stosownie natomiast do art. 16 ust. 1 pkt 48 tejże ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odpisów z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych dokonywanych, według zasad określonych w art. 16a - 16m, od tej części ich wartości, która odpowiada poniesionym wydatkom na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie tych środków lub wartości niematerialnych i prawnych, odliczonym od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym albo zwróconym podatnikowi w jakiejkolwiek formie.

Przepisy art. 12 ust. 4 pkt 6a oraz art. 16 ust. 1 pkt 48 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych charakteryzują się pewną symetrią. Odpisy amortyzacyjne od zwróconych podatnikowi wydatków inwestycyjnych nie stanowią kosztu podatkowego, a jednocześnie kwota zwrotu tych wydatków nie stanowi przychodu podatkowego. Powyższe unormowania gwarantują zatem neutralność takich sytuacji z podatkowego punktu widzenia (podatnik nie uzyskuje ani przychodu, ani też nie ponosi kosztu podatkowego), a jednocześnie zapewniają, że wartość początkowa inwestycji nadal jest wykazywana w księgach w prawidłowej wysokości, uwzględniającej całość kosztów wytworzenia. W opinii Spółki oba powołane przepisy znajdą zastosowanie w jej sytuacji.W związku z realizowaną inwestycją, Spółka poniosła wydatki, których nie zaliczyła do kosztów uzyskania przychodów ze względu na fakt, że składają się one na koszt wytworzenia środków trwałych, a zatem powiększają ich wartość początkową i podlegają wyłączeniu z kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 1 lit. b) ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Jednocześnie na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 48 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych odpisy amortyzacyjne od wytworzonych środków trwałych nie będą zaliczone do kosztów podatkowych, w tej części w jakiej odpowiadają wydatkom na wytworzenie środków trwałych zwróconym Spółce przez wykonawcę.W konsekwencji powyższego wypełniona zostanie hipoteza przepisów art. 12 ust. 4 pkt 6a oraz art. 16 ust. 1 pkt 48 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Na poparcie swojego stanowiska Spółka powołała się na pisma urzędów skarbowych, wymieniając:

* postanowienie Naczelnika Trzeciego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Radomiu z 23 czerwca 2005 r. (sygn. 1473/138/WD/423/49/05/AD),

* postanowienie Naczelnika Pierwszego Wielkopolskiego Urzędu Skarbowego w Poznaniu z 15 grudnia 2006 r. (sygn. ZD/4061-218/06),

* postanowienie Naczelnika Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie z 3 czerwca 2005 r. (sygn. 1472/ROP1/423-91-121/05/AJ)

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.