IBPB3/423-492/08/BG/ (KAN-2913/03/08) - Czy płatnik powinien pobierać od wypłaconych kwot z tytułu czynszu najmu środka transportu podatek dochodowy od osób prawnych?

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 16 czerwca 2008 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPB3/423-492/08/BG/ (KAN-2913/03/08) Czy płatnik powinien pobierać od wypłaconych kwot z tytułu czynszu najmu środka transportu podatek dochodowy od osób prawnych?

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 14 marca 2008 r. (data wpływu do tut. BKIP w dniu 19 marca 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie m.in. ustalenia czy płatnik powinien pobierać od wypłaconych kwot z tytułu czynszu najmu środka transportu podatek dochodowy od osób prawnych - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 marca 2008 r. wpłynął do tut. BKIP ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie m.in. m.in. ustalenia czy płatnik powinien pobierać od wypłaconych kwot z tytułu czynszu najmu środka transportu podatek dochodowy od osób prawnych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest spółką z ograniczoną odpowiedzialnością, zawiązaną w dniu 16 listopada 2005 r., a zarejestrowaną w KRS przez Sąd Rejonowy w dniu 31 stycznia 2006 r. Większościowym udziałowcem wnioskodawcy (99% udziałów) jest niemiecka spółka z ograniczoną odpowiedzialnością - z siedzibą w D. (określona dalej jako "Spółka A"). Struktura własności udziałów nie uległa zmianie od dnia zawiązania spółki do dnia złożenia niniejszego wniosku.

Na podstawie umów najmu (pierwsza zawarta w lipcu 2006) wnioskodawca wynajmuje od "Spółki A" ciągniki siodłowe, którymi posługuje się w prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej (transport drogowy międzynarodowy). Z tego tytułu płaci na rzecz "Spółki A" miesięczne czynsze najmu. Czynsze te będą płacone także w przyszłości - do czasu rozwiązania umów najmu.

"Spółka A" udokumentowała miejsce swojej siedziby dla celów podatkowych certyfikatem rezydencji, dotyczącym okresu lat 2006 i 2007, wystawionym dnia 7 marca 2008 r. Spółka ta nie posiada oddziału ani zakładu na terenie Polski.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy w opisanym stanie faktycznym wnioskodawca powinien jako płatnik pobierać od wypłacanych kwot z tytułu miesięcznego czynszu najmu zryczałtowany podatek dochodowy od tych wypłat? (pytanie oznaczone we wniosku Nr 1)

Zdaniem wnioskodawcy nie powinien pobierać jako płatnik zryczałtowanego podatku dochodowego od wypłat z tytułu miesięcznego czynszu najmu, gdyż są to przychody zwolnione od podatku dochodowego od osób prawnych w Polsce.

Jednakże należy mieć na uwadze także bezpośrednio stosowane w Polsce jako kraju członkowskim UE przepisy dyrektywy 2003/49/EG Rady UE z dnia 3 czerwca 2003 w sprawie wspólnego uregulowania podatkowego dotyczącego zapłaty odsetek i opłat licencyjnych pomiędzy powiązanymi przedsiębiorstwami w różnych państwach członkowskich. Stanowi ona w art. 1, że przypadające w państwie członkowskim przychody w postaci opłat licencyjnych zostają zwolnione od wszystkich pobieranych w tym państwie podatków - o ile m.in. podmiot uprawniony do pobierania opłat licencyjnych jest przedsiębiorstwem posiadającym siedzibę w innym państwie członkowskim. Artykuł ten znajduje zastosowanie wówczas, jeżeli przedsiębiorstwo, które jest płatnikiem opłat licencyjnych jest powiązane z przedsiębiorstwem, które jest uprawnione do pobierania opłat, przy czym jako powiązane traktowane jest w dyrektywie przedsiębiorstwo posiadające przynajmniej 25% powiązania kapitałowego. Taka okoliczność zachodzi w opisanym stanie faktycznym, i pozwala na stwierdzenie całkowitego zwolnienia podatkowego w objętym dyrektywą zakresie.

W art. 9 dyrektywa stanowi, że nie narusza stosowania dwustronnych lub jednostkowych postanowień poszczególnych państw, wykraczających poza dyrektywę i zmierzających do usunięcia lub osłabienia podwójnego opodatkowania odsetek oraz opłat licencyjnych (czyli nie wyłącza możliwości zawarcia w umowach bilateralnych lub przepisach wewnętrznych postanowień odbiegających, ale wyłącznie na korzyść podatnika).

Z treścią ww. przepisów dyrektywy koresponduje zwolnienie podatkowe przewidziane w ust. 3 art. 21 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, które przewiduje zwolnienie od podatku dochodowego przychodów z tytułu "opłat licencyjnych", jeżeli spełnione są łącznie następujące warunki- spełnione przez "Spółkę A" w opisanym stanie faktycznym:

1.

wypłacającym należności z tytułu opłaty za użytkowanie środka transportu jest: a) spółka będąca podatnikiem podatku dochodowego mająca siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (wnioskodawca)

2.

uzyskującym przychody z tytułu opłaty za użytkowanie środka transportu, jest spółka podlegająca w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim Unii Europejskiej (Niemcy) opodatkowaniu podatkiem dochodowym od całości swoich dochodów bez względu na miejsce ich osiągania ("Spółka A"),

3.

spółka o której mowa w pkt 2, posiada bezpośrednio nie mniej niż 25 % udziałów (akcji) w kapitale spółki, o której mowa w pkt 1,

4.

odbiorcą należności jest spółka, o której mowa w pkt 2.

Dodatkowo w ust. 4 zastrzeżono warunek, że przepis ust. 3 ma zastosowanie w przypadku, kiedy powiązanie istnieje nieprzerwanie przez okres dwóch lat, jednakże dalej w ust. 5 zezwolono na zastosowanie zwolnienia również w przypadku, gdy okres dwóch lat nieprzerwanego posiadania udziałów w wysokości określonej w ust. 3 pkt 3, upływa po dniu uzyskania przez spółkę przychodów z tytułu opłat. Tak więc dopuszczono działanie zwolnienia "wstecz"- także w okresie, poprzedzającego upływ 2 lat powiązania kapitałowego uzyskiwania przychodów z tytułu "opłat licencyjnych", pod rygorem ewentualnego obowiązku uiszczenia podatku wraz z odsetkami w razie przerwania dwuletniego okresu posiadania udziałów w przewidzianej przepisami wielkości.

W opisanym stanie faktycznym zarówno w świetle dyrektywy 2003/49/EG jak i przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych przychody osiągane przez "Spółkę A" z tytułu czynszu najmu ciągników siodłowych, płaconego przez wnioskodawcę jako spółkę powiązaną, podlegają więc zwolnieniu podatkowemu. W związku z powyższym, wobec braku podatku od przychodów z czynszu, do którego płacenia byłaby zobowiązana "Spółka A", wnioskodawca nie jest także zobowiązany jako płatnik do pobierania z tego tytułu zryczałtowanego podatku dochodowego od wypłat.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam co następuje:

Zgodnie z art. 3 ust. 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r., Nr 54, poz. 654 z późn. zm. określanej w dalszej części skrótem "ustawa o p.d.o.p."), podatnicy, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej siedziby lub zarządu, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów, które osiągają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

W stosunku do niektórych dochodów uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podmioty zagraniczne, obowiązek potrącenia podatku od tych dochodów spoczywa na podmiocie polskim dokonującym wypłaty należności będącej źródłem tego dochodu. Takie rodzaje przychodów zostały określone w art. 21 ust. 1 i art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Przepis art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o p.d.o.p. stanowi, iż z tytułu uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2, przychodów z odsetek, z praw autorskich lub praw pokrewnych, z praw do projektów wynalazczych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również ze sprzedaży tych praw, z należności za udostępnienie tajemnicy receptury lub procesu produkcyjnego, za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego, w tym także środka transportu, urządzenia handlowego lub naukowego, za informacje związane ze zdobytym doświadczeniem w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej (know-how) - ustala się w wysokości 20% przychodów.

Stosownie do art. 21 ust. 2 ww. ustawy o p.d.o.p. przepisy ust. 1 stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Rzeczpospolita Polska. Przepisy poszczególnych umów o unikaniu podwójnego opodatkowania zawierają rozwiązania szczególne w stosunku do przepisów ustaw podatkowych i na podstawie art. 91 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej, mają pierwszeństwo przed ustawą, jeżeli ustawy tej nie da się pogodzić z umową.

Zgodnie z art. 21 ust. 3 ustawy o p.d.o.p. m.in. przychody z tytułu użytkowania środka transportu podlegają zwolnieniu z opodatkowania, jeżeli spełnione są łącznie następujące warunki:

1.

wypłacającym należności z tytułu użytkowania środka transportu jest:

a)

spółka będąca podatnikiem podatku dochodowego, mająca siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej albo

b)

położony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zagraniczny zakład spółki podlegającej w państwie członkowskim Unii Europejskiej opodatkowaniu podatkiem dochodowym od całości swoich dochodów bez względu na miejsce ich osiągania, jeżeli wypłacane przez ten zagraniczny zakład należności z tytułu użytkowania środka transportu, podlegają zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów przy określaniu dochodów podlegających opodatkowaniu w Rzeczypospolitej Polskiej,

2.

uzyskującym przychody z tytułu użytkowania środka transportu, jest spółka podlegająca w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim Unii Europejskiej opodatkowaniu podatkiem dochodowym od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania,

3.

spółka:

a)

o której mowa w pkt 1, posiada bezpośrednio nie mniej niż 25% udziałów (akcji) w kapitale spółki, o której mowa w pkt 2, lub

b)

o której mowa w pkt 2, posiada bezpośrednio nie mniej niż 25% udziałów (akcji) w kapitale spółki, o której mowa w pkt 1, lub

c)

podlegająca w państwie członkowskim Unii Europejskiej opodatkowaniu podatkiem dochodowym od całości swoich dochodów bez względu na miejsce ich osiągania, posiada bezpośrednio - zarówno w kapitale spółki, o której mowa w pkt 1, jak i w kapitale spółki, o której mowa w pkt 2 - nie mniej niż 25% udziałów (akcji),

4.

odbiorcą należności z tytułu użytkowania środka transportu jest:

a)

spółka, o której mowa w pkt 2, albo

b)

zagraniczny zakład spółki, o której mowa w pkt 2, jeżeli dochód osiągnięty w następstwie uzyskania tych należności podlega opodatkowaniu w tym państwie członkowskim Unii Europejskiej, w którym ten zagraniczny zakład jest położony.

Należy również wskazać, iż zgodnie z art. 21 ust. 4 ustawy o p.d.o.p. przepis ust. 3 ma zastosowanie w przypadku, kiedy spółki, o których mowa w ust. 3 pkt 3, posiadają udziały (akcje) w wysokości, o której mowa w ust. 3 pkt 3, nieprzerwanie przez okres dwóch lat.

Ponadto w art. 21 ust. 5 ustawy o p.d.o.p. wskazano, że przepisy ust. 3 i 4 mają również zastosowanie w przypadku, gdy okres dwóch lat nieprzerwanego posiadania udziałów (akcji), w wysokości określonej w ust. 3 pkt 3, upływa po dniu uzyskania przez spółkę, o której mowa w ust. 3 pkt 2, przychodów, o których mowa w ust. 1 pkt 1. W przypadku niedotrzymania warunku posiadania udziałów (akcji), o których mowa w ust. 3 pkt 3, nieprzerwanie przez okres dwóch lat, spółka o której mowa w ust. 3 pkt 2, jest obowiązana do zapłaty podatku, wraz z odsetkami za zwłokę, od przychodów określonych w ust. 1 pkt 1 w wysokości 20% przychodów, z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska. Odsetki nalicza się od następnego dnia po upływie terminu, o którym mowa w art. 26 ust. 3.

Jednakże obowiązywanie zwolnienia zawartego w art. 21 ust. 3 ustawy o p.d.o.p. zostało ograniczone art. 7 ustawy z dnia 18 listopada 2004 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 254, poz. 2533 z późn. zm.), zgodnie z którym zwolnienie, o którym mowa w art. 21 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ma zastosowanie do przychodów (dochodów) uzyskanych od dnia 1 lipca 2013 r.

Należy również zauważyć, iż zgodnie z art. 6 ww. ustawy z dnia 18 listopada 2004 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz o zmianie niektórych innych ustaw podatek dochodowy od przychodów, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych uzyskanych przez podatników, o których mowa w art. 21 ust. 3 pkt 2 tej ustawy, ustala się w wysokości:

1.

10 % przychodów - od dnia 1 lipca 2005 r. do dnia 30 czerwca 2009 r.,

2.

5 % przychodów - od dnia 1 lipca 2009 r. do dnia 30 czerwca 2013 r.

-

jeżeli spełnione są łącznie warunki określone w art. 21 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Jednocześnie w myśl art. 22a ustawy o p.d.o.p. przepis art. 21 ust. 3 ustawy o p.d.o.p. do którego odsyła art. 6 ww. ustawy zmieniającej ustawę o p.d.o.p. stosowany jest, z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Oceniając stanowisko wnioskodawcy należy stwierdzić, że należności z tytułu użytkowania środka transportu zgodnie z art. 21 ust. 3-7 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie są zwolnione z opodatkowania. Oznacza to, że wnioskodawca jako płatnik, zgodnie z art. 26 ust. 1 ustawy o p.d.o.p. zobowiązany jest do poboru zryczałtowanego podatku dochodowego od wypłat z tytułu miesięcznego czynszu najmu środka transportowego przy uwzględnieniu umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Stanowisko Podatnika należy uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl