IBPB3/423-490/08/PC - Ponoszone przez spółkę koszty transportu pracowników a koszty uzyskania przychodów.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 4 września 2008 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPB3/423-490/08/PC Ponoszone przez spółkę koszty transportu pracowników a koszty uzyskania przychodów.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 4 czerwca 2008 r. (data wpływu do tut. Biura 11 czerwca 2008 r.) uzupełnionym w dniu 21 lipca 2008 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych z dowozem pracowników do i z miejsca pracy - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 11 czerwca 2008 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych z dowozem pracowników do i z miejsca pracy.

Z uwagi na braki formalne wniosku pismem z dnia 8 lipca 2008 r. wezwano o ich uzupełnienie. Uzupełniony wniosek wpłynął do tut. Biura w dniu 21 lipca 2008 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

W związku ze zmianą siedziby (a tym samym zmianą miejsca pracy dla wielu naszych pracowników) firma postanowiła od 2008 r. uregulować kwestię dowozu do pracy pracowników do miejsca gdzie ma siedzibę.

Zgodnie z zawartymi umowami o pracę pracownicy jako miejsce pracy mają wskazaną siedzibę Spółki.

Jednakże w związku z brakiem bezpośredniej komunikacji pracownicy nie są w stanie dojechać na czas do pracy.

Niezależnie od tego wobec dużych braków kadrowych Spółka nie jest w stanie przyjmować tylko pracowników z rejonu gdzie ma siedzibę, a przyjmowanie pracowników z innych miast wywołuje skutek w postaci żądań pracowników podwyższenia im wypłaty z powodu zwiększonych realnych kosztów dojazdów.

Powstały problem zamka się więc w kwestii organizacyjnej (notoryczne spóźnienia i brak możliwości realizacji zadań po godzinach z powodu braku realnego transportu miejskiego oraz w kwestii finansowej polegającej na eskalacji żądań płacowych związanych z kosztem i czasem traconym na ten dojazd i powrót do miejsc zamieszkania.

W związku z tym postanowiono uregulować ten problem poprzez regulaminowy (zgodnie z wpisem do regulaminu pracy) obowiązek pracodawcy do zapewnienia pracownikom z konkretnych wybranych miast zapewnienia dowozu w postaci otwartych przez Spółkę "linii" dowozu pracowników. Polega ona na tym iż wynajęty przez Spółkę transport kursuje w konkretnych godzinach porannych i popołudniowych dowożąc i rozwożąc pracowników do pracy. Transport opłacamy ryczałtowo wg przejechanych kilometrów bez względu na ilość przewożonych osób.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy ponoszone przez Spółkę koszty transportu pracowników stanowią koszty uzyskania przychodów.

Zdaniem Wnioskodawcy wydatki na zapewnienie pracownikom dojazdu do pracy mają bezpośredni związek z uzyskaniem przychodu gdyż obniżają koszty związane z refinansowaniem pracownikom różnej wielkości kosztów dojazdów transportem miejskim poprzez realizację ich żądań płaconych. Niezależnie od tego zorganizowany przez Spółkę transport reorganizuje pracę gdyż zapobiega spóźnieniom do pracy i pozwala na zatrudnianie pracowników z bardziej odległych okolic, takich gdzie oczekiwania płacowe są mniejsze niż w miejscu siedziby Spółki. Wszystkie te elementy wpływają na zwiększenie per saldo dochodu, a co za tym idzie docelowo podstawy opodatkowania co wypełnia przesłanki powstania związku przyczynowo-skutkowego pomiędzy wydatkiem i przychodem.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 (...). Kosztami uzyskania przychodu są więc wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów. Aby wydatek mógł zostać zaliczony do kosztów, należy zatem ocenić jego związek z prowadzoną działalnością gospodarczą oraz możliwość osiągnięcia przychodu. Z oceny tego związku powinno wynikać, że poniesiony wydatek obiektywnie może przyczynić się do osiągnięcia przychodu - w okresie ponoszenia kosztów lub w przyszłości. W związku z powyższym, kosztami będą zarówno koszty pozostające w bezpośrednim związku z uzyskiwanymi przychodami, jak i pozostające w związku pośrednim.

Ponadto zaliczenie danego wydatku do kosztów podatkowych uzależnione jest od tego, czy nie mieści się on w katalogu wydatków nie stanowiących kosztów uzyskania przychodów, który określa art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Z uwagi na fakt, iż treść tego artykułu nie zawiera regulacji dotyczących przedmiotowych wydatków, należy odnieść się do ogólnej zasady wyrażonej w art. 15 ust. 1 tejże ustawy.

W przedmiotowej sprawie poniesione przez Spółkę wydatki na nabycie usług transportowych mają niewątpliwie istotny związek z uzyskiwanymi przez Spółkę przychodami. Konieczność ich ponoszenia wynika z faktu zmiany miejsca siedziby Spółki i związanych z nimi trudnościami z dojazdem pracowników, a także z aktualnej sytuacji na rynku pracy w postaci niedoboru pracowników na rynku lokalnym.

Należy przy tym dodać, iż usługi te wykonywane są jedynie na potrzeby związane z prowadzoną działalnością.

Zatem ponoszone przez Spółkę koszty transportu pracowników jako koszty, mające pośredni wpływ na osiągnięte przychody, stanowią koszty uzyskania przychodów.

Stanowisko podatnika przedstawione we wniosku z dnia 4 czerwca 2008 r. jest zatem prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl