IBPB3/423-420/08/BG - Możliwość wystąpienia przez podatnika z wnioskiem o stwierdzenie nadpłaty podatku w sytuacji uzyskania certyfikatu rezydencji, uprawniającego do stosowania obniżonej stawki podatkowej, po dniu pobrania podatku przez płatnika.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 3 marca 2008 r. (data wpływu do tut. Biura 7 marca 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie m.in. możliwości zwrócenia się z wnioskiem o stwierdzenie nadpłaty przez płatnika do właściwego urzędu skarbowego - jest prawidłowe.

W dniu 7 marca 2008 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie m.in. możliwości zwrócenia się z wnioskiem o stwierdzenie nadpłaty przez płatnika do właściwego urzędu skarbowego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka w 2007 r. spłaciła odsetki od pożyczki do swojego udziałowca Spółki prawa duńskiego (udziałowiec przez okres krótszy niż 2 lata). Spółka wystąpiła do Spółki duńskiej o przesłanie certyfikatu rezydencji, aby móc skorzystać z obniżonej stawki zryczałtowanego podatku dochodowego w wysokości 5 % zgodnie z art. 11 Konwencji zawartej między Rzeczpospolitą Polską a Królestwem Danii w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobieganiu uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodów i majątku z dnia 6 grudnia 2001 r. Spółka duńska przysłała zaświadczenie o siedzibie i opodatkowaniu jej dochodów w Danii, ale wystawione przez "S." z datą 1 luty 2008 r. Płatnik podatku nie mając certyfikatu rezydencji zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, opłacił i odprowadził do Urzędu Skarbowego 20% podatek oraz złożył w dniu 31 stycznia 2008 r. deklarację CIT-10R. Po otrzymaniu załączonego do wniosku zaświadczenia Spółka ma wątpliwości czy dokument ten spełnia ustawowe wymogi certyfikatu rezydencji zgodnie z art. 4a ust. 12 oraz art. 26 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy jeśli spółka otrzymała certyfikat rezydencji spełniający ustawowe wymogi zgodnie z art. 4a ust. 12 oraz art. 26 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, po dacie dokonaniu wpłaty podatku do właściwego urzędu skarbowego to może wystąpić o zwrot różnicy.

Zdaniem Spółki Spółka stoi na stanowisku, iż jeżeli zostaną spełnione przesłanki art. 26 ust. 1 i płatnik uzyska certyfikat rezydencji, a zgodnie z postanowieniem umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania stawka podatku wynosi 5% a nie 20% to płatnik ma prawo do wystąpienia z wnioskiem o stwierdzenie nadpłaty.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 26 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.), osoby prawne i jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz będące przedsiębiorcami osoby fizyczne, które dokonują wypłat należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 oraz w art. 22 ust. 1, są obowiązane, jako płatnicy, pobierać, z zastrzeżeniem ust. 2, w dniu dokonania wypłaty, zryczałtowany podatek dochodowy od tych wypłat. Jednakże zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania albo niepobranie podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania miejsca siedziby podatnika dla celów podatkowych uzyskanym od podatnika certyfikatem rezydencji.

Zgodnie z art. 75 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) jeżeli podatnik kwestionuje zasadność pobrania przez płatnika podatku albo wysokość pobranego podatku, może złożyć wniosek o stwierdzenie nadpłaty podatku.

W myśl art. 75 § 2 pkt 2 lit. b) ww. ustawy - Ordynacja podatkowa uprawnienie określone w § 1 przysługuje również płatnikom lub inkasentom, jeżeli w złożonej deklaracji wykazali oraz wpłacili podatek w wysokości większej od należnej.

Stosownie do art. 75 § 3 ww. ustawy - Ordynacja podatkowa, w przypadkach, o których mowa w § 2 pkt 1 lit. a) i b) oraz w pkt 2 lit. a) i b), podatnik, płatnik lub inkasent równocześnie z wnioskiem o stwierdzenie nadpłaty są obowiązani złożyć skorygowane zeznanie (deklarację).

W myśl art. 81 § 1 ww. ustawy - Ordynacja podatkowa jeżeli odrębne przepisy nie stanowią inaczej, podatnicy, płatnicy i inkasenci mogą skorygować uprzednio złożoną deklarację.

Na podstawie § 2 ww. artykułu skorygowanie deklaracji następuje przez złożenie korygującej deklaracji wraz z dołączonym pisemnym uzasadnieniem przyczyn korekty.

Należy również wskazać, iż zgodnie z art. 79 § 2 pkt 2 ww. ustawy - Ordynacja podatkowa, prawo do złożenia wniosku o stwierdzenie nadpłaty wygasa w przypadkach, o których mowa w art. 75 § 2 pkt 1 lit. a) i b) oraz w pkt 2 lit. a) i b) - po upływie 5 lat od dnia złożenia zeznania (deklaracji).

Zatem uzyskanie przez Spółkę - po dniu dokonania pobrania podatku przez płatnika - certyfikatu rezydencji (spełniającego wymogi określone w art. 4a pkt 12 oraz art. 26 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych), potwierdzającego fakt rezydencji podatnika, upoważnia go do złożenia - w trybie art. 75 ww. ustawy - Ordynacja podatkowa wniosku o stwierdzenie nadpłaty podatku.

Biorąc pod uwagę powyższe przepisy podatkowe należy zauważyć, iż stanowisko Spółki w zakresie możliwości złożenia wniosku o stwierdzenie nadpłaty przez płatnika jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.