IBPB3/423-409/08/AP

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 21 maja 2008 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPB3/423-409/08/AP

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółdzielni, przedstawione we wniosku z dnia 15 lutego 2008 r. (data wpływu do tut. Biura 26 lutego 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie określenia czy przychody i koszty z lokali użytkowych dotyczące opłat za media stanowią przychody i koszty gospodarki zasobami mieszkaniowymi - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 26 lutego 2008 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie określenia czy przychody i koszty z lokali użytkowych dotyczące opłat za media stanowią przychody i koszty gospodarki zasobami mieszkaniowymi.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wobec braku definicji zasobów mieszkaniowych, pojawiają się liczne wątpliwości dotyczące interpretacji ww. przepisu.

Spółdzielnia Mieszkaniowa osiąga przychody z gospodarki zasobami mieszkaniowymi objętymi lokatorskim prawem do lokalu, własnościowym prawem do lokalu (mieszkalnego lub użytkowego), administrowaniem lokalami (mieszkalnymi lub użytkowymi) objętymi prawem odrębnej własności, najmu mieszkań, najmu lokali użytkowych, miejsc postojowych itp.

Z uwagi na nieterminowe regulowanie opłat przez lokatorów, Spółdzielnia uzyskuje przychody z odsetek od właścicieli i najemców lokali.

Opłaty za zużycie mediów (CO, wody itp.) uiszczane są przez wszystkie podmioty zaliczkowo, a po upływie okresu rozliczeniowego korygowane do właściwego zużycia. Koszty zużycia mediów w zasobach Spółdzielni, księgowane są na poszczególne nieruchomości i budynki, jednakże ich przyporządkowanie do poszczególnych typów lokali (np. lokale użytkowe w najmie) może odbywać się jedynie w proporcji do zajmowanej powierzchni.

Spółdzielnia ponosi koszty windykowania opłat od dłużników (wpisy sądowe, zastępstwo adwokackie, koszty Krajowego Rejestru Dłużników).

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy przychody i koszty z lokali użytkowych dotyczące opłat niezależnych od spółdzielni (CO, woda, wywóz nieczystości) stanowią przychody i koszty gospodarki zasobami mieszkaniowymi a wynik jest zwolniony od podatku.

Zdaniem Spółdzielni w związku z zaprezentowanym w pkt 50 sposobem rozliczania mediów w lokalach użytkowych w najmie działalność ta nie jest bezwynikowa. Spółdzielnia stoi na stanowisku, iż dochodem z działalności gospodarczej podlegającym opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych, jest jedynie dochód wynikający z opłaty czynszowej. Dochód lub strata wynikający ze zużycia mediów, stanowi wynik gospodarki zasobami mieszkaniowymi i jako taki nie wpływa na wysokość podstawy opodatkowania.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam co następuje:

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm. - w dalszej części - u.p.d.o.p.) przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód, bez względu na rodzaj źródeł przychodów, z jakich dochód ten został osiągnięty. W myśl art. 17 ust. 1 pkt 44 ww. ustawy wolne od podatku są dochody spółdzielni mieszkaniowych, wspólnot mieszkaniowych, towarzystw budownictwa społecznego oraz samorządowych jednostek organizacyjnych prowadzących działalność w zakresie gospodarki mieszkaniowej uzyskane z gospodarki zasobami mieszkaniowymi - w części przeznaczonej na cele związane z utrzymaniem tych zasobów, z wyłączeniem dochodów uzyskanych z innej działalności gospodarczej niż gospodarka zasobami mieszkaniowymi.

Jak wynika z treści wyżej powołanego przepisu, aby dochód podmiotów, o których mowa w tym przepisie korzystał ze zwolnienia przedmiotowego muszą być spełnione dwa warunki, a mianowicie:

1.

dochody muszą być uzyskane z gospodarki zasobami mieszkaniowymi, a także

2.

dochody te muszą być przeznaczone na utrzymanie zasobów mieszkaniowych.

Podkreślenia wymaga, że oba te warunki muszą być spełnione łącznie.Z powołanego przepisu wynika więc, że istotny dla zwolnienia z podatku jest nie tylko cel, na jaki ma być przeznaczony dochód (to jest cel związany z utrzymaniem zasobów mieszkaniowych), ale również źródło pochodzenia tego dochodu. Dochody zwolnione z podatku dochodowego mogą pochodzić wyłącznie z gospodarki zasobami mieszkaniowymi.

A zatem opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegać będzie dochód osiągnięty z innej działalności niż gospodarka zasobami mieszkalnymi, bez względu na cel, na jaki zostanie przekazany.

Przez "zasoby mieszkaniowe", o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 44 u.p.d.o.p., należy rozumieć nie tylko lokale mieszkalne, ale również pozostałe pomieszczenia i urządzenia wchodzące w skład budynku mieszkalnego, lub znajdujące się poza nim, których istnienie jest niezbędne dla prawidłowego korzystania z mieszkań przez mieszkańców, jak również ułatwiające im dostęp do budynku mieszkalnego oraz zapewniające sprawne jego funkcjonowanie oraz administrowanie. Do zasobów tych należą zatem, oprócz lokali mieszkalnych, także tego rodzaju pomieszczenia jak np. garaże, strychy, sutereny.

Związane z wyżej wymienionymi lokalami i pomieszczeniami czynsze (wraz z odsetkami za zwłokę od nieterminowych ich wpłat) stanowią przychody osiągnięte z gospodarki zasobami mieszkaniowymi, które mają wpływ na wysokość dochodu osiągniętego z tej gospodarki. Podlega on zwolnieniu od podatku dochodowego, w części przeznaczonej na cele związane z utrzymaniem zasobów mieszkaniowych (art. 17 ust. 1 pkt 44 u.p.d.o.p.).

W myśl art. 12 ust. 1 pkt 1 u.p.d.o.p. przychodami są w szczególności otrzymane pieniądze i wartości pieniężne. Bez znaczenia jest źródło pochodzenia tych środków, tzn. czy zostały one wypracowane wskutek prowadzenia działalności gospodarczej, uzyskane jako pożytki zrealizowane przez spółdzielnię z nieruchomości wspólnej czy też otrzymane w inny przewidziany tą ustawą sposób. Oznacza to, że wszystkie środki pieniężne jakie wpływają na rachunek spółdzielni stanowią, w rozumieniu ustawy podatkowej, przychód. Dotyczy to także opłat za dostarczone do poszczególnych lokali media. Do wpłat tych nie ma zastosowania art. 12 ust. 4 pkt 1 u.p.d.o.p., w myśl którego do przychodów nie zalicza się pobranych wpłat lub zarachowanych należności na poczet dostaw towarów i usług, które zostaną wykonane w następnych okresach sprawozdawczych. Istotą spółdzielni mieszkaniowej nie jest bowiem świadczenie usług na rzecz członków spółdzielni, a jedynie gromadzenie środków i dokonywanie z nich opłat niezbędnych dla utrzymania lokali w należytym stanie. Z kolei kosztem uzyskania przychodów spółdzielni mieszkaniowej, w myśl art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p. są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. W przypadku spółdzielni mieszkaniowej będą to wszelkie wydatki ponoszone przez spółdzielnię na uregulowanie kosztów zarządu, związanych z utrzymaniem nieruchomości wspólnej oraz związanych z utrzymaniem poszczególnych lokali, w tym opłaty za dostarczone media.

Odnosząc przedstawiony wyżej stan prawny do stanu faktycznego ujętego we wniosku podatnika należy stwierdzić, że przychody i koszty z lokali użytkowych dotyczące opłat za media nie stanowią przychodów i kosztów związanych z gospodarką zasobami mieszkaniowymi, a tym samym dochód (strata) z tego tytułu nie stanowi dochodu z gospodarki zasobami mieszkaniowymi. Stąd też, bez względu na jego przeznaczenie, nie może on być objęty zwolnieniem, wynikającym z przepisu art. 17 ust. 1 pkt 44 u.p.d.o.p.

Stanowisko podatnika przedstawione we wniosku z dnia 15 lutego 2008 r. jest zatem nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedmiotowym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl