IBPB3/423-408/08/AK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 15 lutego 2008 r. (data wpływu do tut. BKIP 26 lutego 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie momentu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wynagrodzenia zapłaconego pracownikowi w 2007 r., a dotyczącego okresów poprzednich tj. lat 2003, 2004 i 2005 zasądzonego prawomocnym wyrokiem Sądu Apelacyjnego, za bezumowne wykorzystywanie zdjęć dla celów marketingowych i promocyjnych na ogólnie dostępnych stronach internetowych - jest nieprawidłowe.

W dniu 26 lutego 2008 r. wpłynął do tut. BKIP ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie momentu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wynagrodzenia zapłaconego pracownikowi w 2007 r., a dotyczącego okresów poprzednich tj. lat 2003, 2004 i 2005 zasądzonego prawomocnym wyrokiem Sądu Apelacyjnego, za bezumowne wykorzystywanie zdjęć dla celów marketingowych i promocyjnych na ogólnie dostępnych stronach internetowych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka wykorzystywała dla celów marketingowych, reklamowych i promocyjnych zdjęcia jej pracownika na podstawie umowy użyczenia, bez wynagrodzenia. Po ustaniu stosunku pracy były pracownik, autor tych zdjęć zażądał od Spółki zaniechania z dniem 15 lipca 2003 r. wykorzystywania zdjęć i usunięcia ich ze strony internetowej oraz wypłaty wynagrodzenia za bezumowne korzystanie z 71 zdjęć. Spółka uznała, że nie musi usuwać wykorzystywanych zdjęć, bowiem były one wykonywane w okresie zatrudnienia pracownika w Spółce i stanowią jej własność, jak również nie uznała roszczenia finansowego byłego pracownika.Sąd Apelacyjny w Katowicach wyrokiem z dnia 22 listopada 2007 r. wydanym w sprawie zasądził od Spółki na rzecz powoda wynagrodzenie za korzystanie z praw autorskich do 71 szt. fotografii dla celów marketingowo reklamowych na ogólnie dostępnych stronach internetowych Spółki. W okresie od 15 lipca 2003 r. do 12 października 2005 r. Ogółem kwota ustalonego przez Sąd wynagrodzenia wyniosła 87.177,00 zł Z tym, że za okres od 15 lipca do 31 grudnia 2003 r. wynagrodzenie to wyniosło 17.998,50 zł, za okres od 1 stycznia do 31 grudnia 2004 r. wyniosło 38.979,00 zł, a za okres od 1 stycznia do 12 października 2005 r. wyniosło 30.246,00 zł. Wynagrodzenie powoda zostało ustalone na podstawie art. 17 i 79 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.Spółka dokonała zapłaty zasądzonego wynagrodzenia w dwóch terminach 17 grudnia 2007 r. kwotę 10.650,00 zł z należnymi odsetkami w wysokości ustawowej oraz w dniu 18 grudnia 2007 r. kwotę 76.573,50 zł z należnymi odsetkami w wysokości ustawowej.Zdjęcia, które były przedmiotem sporu między Spółką, a jej byłym pracownikiem były wykorzystywane dla celów marketingowych, promocyjnych i reklamowych Spółki na jej stronach internetowych, ogólnie dostępnych.W 2003 r. Spółka tworzyła platformę obsługującą sprzedaż biletów w międzynarodowym transporcie autokarowym za pośrednictwem internetu. Budowanie wizerunku Spółki w internecie, reklamowanie usług oraz promowaniu nowych form sprzedaży wymagało zastosowania atrakcyjnych form oddziaływania na klientów. Temu służyły sporne zdjęcia. Od 2003 r., z roku na rok Spółka odnotowuje coraz większą sprzedaż biletów za pośrednictwem internetu co związane jest z prowadzona działalnością reklamową.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy faktycznie poniesione w 2007 r. koszty wynagrodzenia za bezumowne wykorzystywanie zdjęć dla celów marketingowych i promocyjnych na ogólnie dostępnych stronach internetowych, ustalone przez Sąd w prawomocnym wyroku, a dotyczące okresów poprzednich tj. lat 2003, 2004 i 2005, kiedy Spółka faktycznie korzystała z tych zdjęć, mogą być zarachowane na poczet kosztów poniesionych przez Spółkę w tych latach, a co za tym idzie mogą stanowić podstawę wystawienia korekty do deklaracji CIT-8 za te lata.

Zdaniem Spółki w tym konkretnym przypadku, koszty te mogą być zidentyfikowane do okresów poprzednich lat podatkowych, można również ustalić w sposób jednoznaczny wielkość tych kosztów poniesionych w poszczególnych latach.W komentarzach do wskazanego przepisu podnosi się, że w przypadku kosztów pośrednich dotyczących okresów przekraczających rok podatkowy koszty te winny być rozpoznawane proporcjonalnie dla okresów, których dotyczą. W tym przypadku istnieje możliwość ustalenia konkretnych kwot dotyczących konkretnego okresu podatkowego.Skoro można ustalić i przypisać kwoty kosztów uzyskania przychodów do okresów, w których te przychody były uzyskiwane celowym wydaje się złożenie korekty do deklaracji podatkowych CIT-8 dotyczących poszczególnych okresów (w tym przypadku lat 2003, 2004 i 2005).

Na tle przedstawionego stanu faktycznego, stwierdzam co następuje:

Zgodnie z art. 15 ust. 4 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.) w brzmieniu obowiązującym w 2003, 2004, 2005 r. koszty uzyskania przychodów są potrącalne tylko w tym roku podatkowym, którego dotyczą, tj. są potrącalne także koszty uzyskania poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy, lecz dotyczące przychodów roku podatkowego oraz określone co do rodzaju i kwoty koszty uzyskania, które zostały zarachowane, chociaż ich jeszcze nie poniesiono, jeżeli odnoszą się do przychodów danego roku podatkowego, chyba że ich zarachowanie nie było możliwe; w tym przypadku są one potrącalne w roku, w którym zostały poniesione.

Od tej zasady ustawodawca przewidział wyjątek, a mianowicie gdyby zarachowanie kosztów uzyskania przychodu w określonym roku nie było możliwe, wtedy koszty potrąca się w roku, w którym zostały faktycznie poniesione. Wprawdzie ustawa nie precyzuje, co oznacza określenie, że zarachowanie kosztów w danym roku nie było możliwe, ale generalnie należy przyjąć, iż chodzi o przypadki wyjątkowe, w których rzeczywiście podatnik nie miał możliwości odliczyć kosztów związanych z przychodami określonego roku podatkowego od przychodów tego roku.

W kontekście powyższego, ponieważ Spółka nie znała wysokości kwoty wynagrodzenia za korzystanie z fotografii w 2003, 2004, 2005 r. (wynagrodzenie to zostało określone w wyroku Sądu w 2007 r.) wynagrodzenie wypłacone pracownikowi powinno być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w 2007 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.