IBPB3/423-398/08/BG

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 19 maja 2008 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPB3/423-398/08/BG

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 8 lutego 2008 r. (data wpływu do tut. BKIP 19 lutego 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie m.in. obowiązku pobrania podatku na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 1 albo pkt 2a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych od wypłaty należności kontrahentom niebędącymi rezydentami Rzeczypospolitej Polskiej z tytułu udziału pracowników w szkoleniach i konferencjach - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 lutego 2008 r. wpłynął do tut. BKIP ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie m.in. obowiązku pobrania podatku na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 1 albo pkt 2a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych od wypłaty należności kontrahentom niebędącymi rezydentami Rzeczypospolitej Polskiej z tytułu udziału pracowników w szkoleniach i konferencjach.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

W ramach prowadzonej działalności Spółka zakupuje usługi od kontrahentów niebędących rezydentami Rzeczypospolitej Polskiej, w tym:

1.

Usługi zakupu raportów i analiz.

2.

Usługi zakupu wykonanych na zlecenie gadżetów.

3.

Usługi ubezpieczeniowe.

4.

Usługi badań i certyfikacji wyrobów.

5.

Usługi szkolenia i udział w konferencjach.

6.

Usługi tłumaczenia dokumentów.

7.

Wynajem stanowiska handlowego i wyposażenia niezbędnego do jego utworzenia.

Spółka dość często wypłaca swoim stałym kontrahentom należności podlegające opodatkowaniem podatkiem u źródła. W celu skorzystania ze zwolnienia lub obniżonej stawki opodatkowania, przewidzianej w odpowiedniej umowie o zapobieżeniu podwójnemu opodatkowaniu, Spółka występuje do kontrahenta o jego certyfikat rezydencji.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy do przychodów uzyskanych przez od kontrahentów za udział pracowników Spółki w szkoleniach i konferencjach ma zastosowanie art. 21 ust. 1 pkt 1 albo pkt 2a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych... (pytanie oznaczone we wniosku Nr 1/5)

Zdaniem Spółki do kwot wypłacanych zagranicznym podmiotom, z tytułu wymienionych w poz. 50 świadczeń, nie ma zastosowania art. 21 ust. 1 pkt 1 i 2a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (zwanej w dalszej części "ustawa o p.d.o.p.").

Pierwszoplanowe znaczenie w omawianej sprawie ma wykładnia art. 21 ust. 1 ustawy o p.d.o.p., który stanowi:

Podatek dochodowy z tytułu uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników o których, mowa w art. 3 ust. 2, przychodów:

1.

z odsetek, z praw autorskich lub praw pokrewnych, z praw do projektów wynalazczych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również ze sprzedaży tych praw, z należności za udostępnienie tajemnicy receptury lub procesu produkcyjnego, za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego, urządzenia handlowego lub naukowego, za informacje związane ze zdobytym doświadczeniem w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej (know-how),

2.

z opłat za świadczone usługi w zakresie działalności widowiskowej, rozrywkowej lub sportowej, wykonywanej przez osoby prawne mające siedzibę za granicą, organizowanej za pośrednictwem osób fizycznych lub prawnych ¬prowadzących działalność w zakresie imprez artystycznych, rozrywkowych lub sportowych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,

a)

świadczeń doradczych, księgowych, badania rynku, usług prawnych, usług reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, usług rekrutacji pracowników i pozyskiwania personelu, gwarancji i poręczeń oraz świadczeń o podobnym charakterze

- ustala się w wysokości 20% przychodów.

Katalog usług wymienionych w cytowanym przepisie ma charakter otwarty, o czym świadczy zastosowanie przez ustawodawcę sformułowania "oraz świadczenia o podobnym charakterze". Użycie tego zwrotu nie może jednak prowadzić do nadinterpretacji prawa podatkowego, poprzez jego rozumienie maksymalnie szeroko.

Według opinii Spółki, nie powinno się klasyfikować do wyżej wymienionego katalogu czynności stricte technicznych, jak np. usługi wytworzenia na zlecenie produktu. Tego typu działania nie mają bowiem nic wspólnego ze świadczeniami, o których mowa w pkt 2a omawianego artykułu, a które wymagają od podmiotu wykonującego pewnej aktywności twórczej - na przykład w przypadku usługi reklamy usługodawca musi podjąć wysiłek w związku ze stworzeniem pomysłu na spot reklamowy, natomiast w przypadku usług doradczych świadczący ma za zadanie stworzenie najbardziej optymalnego rozwiązania dla usługobiorcy. Zatem dokonując oceny, czy będziemy mieli do czynienia z usługą podlegającą opodatkowaniu podatkiem u źródła, jednym z głównych kryteriów branym pod uwagę powinien być jej twórczy charakter.

Spółka wysyła swoich pracowników na szkolenia i konferencje. Według Spółki, należności wypłacane nierezydentom z tytułu usług szkolenia i konferencji, nie wchodzą w zakres art. 21 ust. 1 ustawy o p.d.o.p.

Usługi szkolenia czy konferencje nie są zbliżone w żaden sposób do pozostałych usług wymienionych w art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy o p.d.o.p., przede wszystkim nie są podobne do usług doradczych. Pierwsza różnica polega na tym, że doradca najczęściej udziela porad podmiotowi w jego indywidualnej, konkretnej sprawie na wyraźne zlecenie podmiotu, formułując najbardziej istotne dla niego wnioski (element twórczy lub intelektualny świadczonej usługi), a szkoleniowiec przekazuje wyłącznie określoną wiedzę w danym przedmiocie, przy czym wnioski formułowane przez szkoleniowca, nie są formułowane na zlecenie podmiotu, a jedynie stanowią pogląd szkoleniowca na sprawę. Natomiast druga różnica polega na tym, że zasadniczo doradca ponosi odpowiedzialność za swoje usługi a szkoleniowiec nie, bowiem wyraża on tylko swoje poglądy.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam co następuje:

Zgodnie z art. 3 ust. 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.) określanej w dalszej części skrótem "ustawa o p.d.o.p.", podatnicy, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej siedziby lub zarządu, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów, które osiągają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

W stosunku do niektórych dochodów uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podmioty zagraniczne, obowiązek potrącenia podatku od tych dochodów spoczywa na podmiocie polskim dokonującym wypłaty należności będącej źródłem tego dochodu. Takie rodzaje przychodów zostały określone w art. 21 ust. 1 i art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Przepis art. 21 ust. 1 ustawy o p.d.o.p. stanowi, iż z tytułu uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2, przychodów:

1.

z odsetek, z praw autorskich lub praw pokrewnych, z praw do projektówwynalazczych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również ze sprzedaży tych praw, z należności za udostępnienie tajemnicy receptury lub procesu produkcyjnego, za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego, w tym także środka transportu, urządzenia handlowego lub naukowego, za informacje związane ze zdobytym doświadczeniem w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej (know-how),

2.

z opłat za świadczone usługi w zakresie działalności widowiskowej, rozrywkowej lub sportowej, wykonywanej przez osoby prawne mające siedzibę za granicą, organizowanej za pośrednictwem osób fizycznych lub osób prawnych prowadzących działalność w zakresie imprez artystycznych, rozrywkowych lub sportowych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,

a)

z tytułu świadczeń: doradczych, księgowych, badania rynku, usług prawnych, usług reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, usług rekrutacji pracowników i pozyskiwania personelu, gwarancji i poręczeń oraz świadczeń o podobnym charakterze

- ustala się w wysokości 20% przychodów,

3.

z tytułu należnych opłat za wywóz ładunków i pasażerów przyjętych do przewozu w portach polskich przez zagraniczne przedsiębiorstwa morskiej żeglugi handlowej, z wyjątkiem ładunków i pasażerów tranzytowych,

4.

uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez zagraniczne przedsiębiorstwa żeglugi powietrznej

- ustala się w wysokości 10% tych przychodów.

Przy czym, należy zauważyć iż stosownie do brzmienia art. 6 ustawy z dnia 18 listopada 2004 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 254, poz. 2533) podatek dochodowy od przychodów, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych, uzyskanych przez podatników, o których mowa w art. 21 ust. 3 pkt 2 tej ustawy, ustala się w wysokości:

1.

10% przychodów - od dnia 1 lipca 2005 r. do dnia 30 czerwca 2009 r.,

2.

5% przychodów - od dnia 1 lipca 2009 r. do dnia 30 czerwca 2013 r.

- jeżeli spełnione są łącznie warunki określone w art. 21 ust. 3 ustawy.

Stosownie do art. 21 ust. 2 ww. ustawy o p.d.o.p. przepisy ust. 1 stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Jeżeli polski podatnik (płatnik) dokonuje wypłat należności z tytułu świadczeń, o których mowa w art. 21 ust. 1 ustawy o p.d.o.p. na rzecz podmiotu zagranicznego (nierezydenta), mającego siedzibę lub zarząd w kraju, z którym Polska zawarła umowę w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu pierwszeństwo mają przepisy tej umowy międzynarodowej.

W przypadku państw, z którymi Polska nie zawarła umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, zastosowanie będą miały wprost przepisy ustawy o p.d.o.p.

W powołanym powyżej przepisie (art. 21 ust. 1 ww. ustawy o p.d.o.p.) został określony konkretny katalog świadczeń, które podlegają opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym od osób prawnych. Katalog ten nie jest wyczerpujący, jednakże nie ulega wątpliwości, że inne podlegające opodatkowaniu świadczenia muszą mieć charakter podobny do wskazanych w ustawie.

Choć w art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych brak w tym zakresie odesłania, to dla bardziej precyzyjnego omówienia świadczeń o podobnym charakterze, zasadne jest odesłanie do klasyfikacji statystycznych, zawartych w Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU), stanowiącej załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 6 kwietnia 2004 r. (Dz. U. z 2004 r. Nr 89, poz. 844 z późn. zm.) oraz w Polskiej Klasyfikacji Działalności (PKD) zamieszczonej w załączniku do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 20 stycznia 2004 r. (Dz. U. z 2004 r. Nr 33, poz. 289 z późn. zm.).

Biorąc pod uwagę powyższe rozporządzenia świadczenia o charakterze niematerialnym można znaleść w ramach działu 74 klasyfikacji - "Usługi związane z prowadzeniem działalności gospodarczej pozostałe", który to dział obejmuje m.in. usługi w zakresie działalności prawniczej, działalności rachunkowo księgowej, badania rynku i opinii publicznej, zarządzania i kierowania, doradztwa w zakresie prowadzenia działalności gospodarczej i zarządzania, usługi reklamowe."

Zatem biorąc pod uwagę powyższe przepisy należy zauważyć, iż wypłaty należności z tytułu udziału pracowników Spółki w szkoleniach i konferencjach organizowanych przez kontrahentów nierezydentów nie zostały wymienione w art. 21 ust. 1 pkt 1 i pkt 2a ww. ustawy, jak również nie mają podobnego charakteru do świadczeń w nim wymienionych, a tym samym nie podlegają opodatkowaniu na zasadach określonych w tym przepisie.

Skoro uzyskiwane przychody przez podmioty zagraniczne z tytułu świadczeń w zakresie szkolenia i udział w konferencjach na rzecz wnioskodawcy w opisanym stanie faktycznym nie mieszczą się w kategorii przychodów wymienionych w art. 21 ust. 1 pkt 1 i pkt 2a ustawy o p.d.o.p., to Spółka dokonując przedmiotowych wypłat na rzecz podmiotów zagranicznych nie jest zobowiązana jako płatnik na mocy art. 26 ust. 1 ustawy o p.d.o.p. w związku z art. 21 ust. 1 pkt 1 i pkt 2a wymienionej ustawy o p.d.o.p. do poboru zryczałtowanego podatku dochodowego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl